حضرت آیت الله مکارم شیرازی امروز در آغاز درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم با اشاره به فرارسیدن ایام الله دهه فجر ضمن تبریک این ایام فرخنده به ملت شریف ایران حفظ وحدت و یکپارچی در کشور را خواستار شدند و گفتند: در شرایطی که آمریکا در صدد متحد کردن اروپایی ها علیه ما می باشند هنوز عده ای در داخل کشور به دنبال انتقام گیری از انتخابات هستند و بر طبل اختلاف می کوبند.

معظم له افزودند: اگر عقل بر ما حاکم باشد به هیچ وجه به دنبال اختلاف و دو دستگی در کشور نمی رویم چرا که اختلاف موجب شکست می شود و انسان عاقل به دنبال عامل شکست نمی رود لذا جناح های مختلف کشور دست به دست هم دهند و اگر انتقادی هم دارند به صورت دوستانه مطرح کنند و از ایجاد هرگونه اختلاف در کشور پرهیز کنند.

این مرجع تقلید با بیان اینکه انقلاب اسلامی ایران با سایر انقلاب های دنیا متفاوت است گفتند: در همه جای دنیا انقلاب ها یا با تکیه به شرق بوده است یا به غرب اما تنها انقلاب اسلامی ایران است که به هیچ کس تکیه نکرد و تنها با اراده مردم خود به پیروزی رسید و این بسیار مهم است و باید قدرآن را دانست.

ایشان تاکید کردند: ان شاء الله مردم شریف ایران در روز 22بهمن ماه به خیابان ها خواهند آمد و با راهپیمایی با شکوه خود به دشمنان این مرز و بوم ضربه خواهند زد و به آنان ثابت می کنند که علی رغم گذشت حدود40سال از پیروزی انقلاب اسلامی اما همچنان به انقلابشان علاقه دارند و امید کاذبی که در ایام اغتشاشات برایشان به وجود آمد را از بین خواهند برد.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی در پایان با اشاره به درآمدها و هزینه های بودجه کشور گفتند: در قسمت درآمدهای بودجه باید به صورتی تدبیر شود که دولت  از اقشار مرفه و اغنیا درآمد کسب کند نه از فقرا و اقشار ضعیف و در قسمت هزینه ها برعکس عمل شود یعنی بودجه ها و امکانات برای اقشار ضعیف و کم درآمد جامعه هزینه شود نه اینکه در قسمت هزینه های بودجه شاهد این باشیم که تنها مرفهین روز به روز پولدارتر شوند.

 منبع: خبرگزاري رسمي حوزه-(چهارشنبه-18/11/96)

به گزارش پایگاه خبری - اطلاع رسانی حوزه‌های علمیه خواهران، مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران به مناسبت ایام دهه فجر بیانه‌ای صادر نمود. 

متن بیانیه به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
انقلاب مردم مسلمان ایران به رهبری بنیان گذار جمهوری اسلامی ، نقطه عطفی در تاریخ کهن سر زمین ما می باشد ،انقلابی که نظیر آن در هیچ جای دیگری بوقوع نپیوسته بود ، انقلابی جهت استیلای قوانین الهی و اجرای فرامین اسلام بر همه شئون جامعه ، 
انقلابی بدون وابستگی به دو ابر قدرت شرق و غرب ، بلکه روباروی سران سلطه جهانی ، در واقع با فرو پاشی رژیم دست نشانده آمریکائی پهلوی ، روباروئیش با استکبار جهانی آغاز شد ، با ائتلاف قدرت هائی روبرو گردید که تا دندان مسلح بودند و قدرت اقتصادیشان بر بازارهای بین المللی مسلط بود و تقریبا تمام کشور های منطقه نیز  تابع آنان بودند ، کشور هائی که متظاهر به پایبندی به اسلام بودند و در واقع از اقمار آنان محسوب می شدند ،ولذا انقلاب عملا مجبور به دفاع از خود در برابر ابر قدرتهای جهانی شد ، 
به گفته دیگر ، حرکت مستضعفان علیه مستکبران عالم آغاز شد ، مردمی بپا خاستند که نه مسلح بودند و نه قدرت اقتصادی داشتند و با دستهای خالی  ، تنها با اتکائ به خدا و توکل بر ذات مقدس او ، با رهبری فقیهی حکیم و عادل و متقی و آینده نگر که از سلسله عالمان دین و از خاندان سیادت بود ،روباروی بزرگترین قدرت جهانی کفر و الحاد و سلطه ایستادند و سپس  هشت سال در جنگی نابرابر  در دفاع از انقلاب و سرزمین و آرمان وایمانشان پایداری کردند ، در حالی که یک جهان همدست و همداستان به نابودی جمهوری نو پای مردمی خدا جو و خدا محور کمر بسته بودند و با هر چه در توان داشتند تاختند و حمله بردند اما همان مردمی که برای استقرار حاکمیت اسلام برخاسته بودند ،سخت ترین حملات دشمن و نهایت تلاش آنان را در جبهه های نبرد ناکام گذاشتند ،
دشمن که از حمله نظامیش نتوانست حتی یک قدم از خاک ایران اسلامی را جدا کند بناچار به جنگ نرم و تحریم های اقتصادی روی آورد ، نبردی که در طول چهل سال  تا کنون ادامه دارد و همیشه در این سالهای طولانی که از انقلاب  گذشته است ، نه هجمه های فرهنگی و رسانه ای و نه تحریم های همه جانبه دشمن ، نتوانسته است خللی در پایداری و عزم و همت مردم مسلمان ایجاد کند و همیشه و همه وقت به یاری خدای متعال تیرشان به سنگ خورده است  و این ملت آزاده سر سپرده به محبت اهل بیت  علیهم السلام  همچنان استوار و پا بر جا ایستاده است تا از شرف و اعتبار و ایمانش محافظت نماید ، 
دهه فجر  که با ورودرهبر انقلاب به وطن وتا پیروزی کامل بر باقیمانده رژیم طاغوت آ غاز و پایان می یابد ، ایامی است که بنیان کذار جمهوری آنرا ایام الله ومبارک نامیدند ، ده روزی که پایان سالها مبارزه علیه نظام دست نشانده آمریکائی بود و سر انجام ارکان بنای ستم رژیم پهلوی را در هم شکست ،
در سالگرد چهلمین سال پیروزی انقلاب ، امسال ، ایام الله فجر با ایام فاطمیه مقارن شده است ، روزهای عزاداری بر شهادت بانوی بزرگ اسلام ، ریحانه رسول مکرم صلی الله علیه و اله و سلم ، نخستین شهید ولایت ،ایامی که برای پیروان ولایت علوی و  رهروان صراط مستقیم فاطمی علیها سلام هرگز فراموش شدنی نیست ،ملتی که محبت و ارادت به حضرت ام ابیها علیها سلام را اساس دیانت خود می داند و دلبستگی و تابعیت از بانوی بانوان دو عالم و از فرزندان مطهر اورا شرط پذیرش توحید خویش می شمارد ، سیاه پوش شهادت او  در این ایام نیز میباشد و با گرامیداشت دهه فجر به پیشگاه مطهر ام الائمه النجبا علیها صلوات الله سر ارادت و ادب و خضوع فرود می آوریم .
حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور همگام و همراه با ملت شریف و با بصیرت ایران با راهپیمائی  ۲۲ بهمن و برپائی مراسم مختلف در طول این ده روز بار دیگر یاد و خاطره معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی ره گرامی داشته و با بیعت مجدد با ولی امر مسلمین جهان حضرت امام خامنه ای مدظله العالی  ، باشکوه تر وپرشور تراز هر سال در راهپیمایی شرکت می نماید.
 

 در آستانه فرارسیدن «۲۲ بهمن» سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR جملات برگزیده از رهبرمعظم انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مدظله العالي را درباره «دهه فجر و ۲۲ بهمن» منتشر کرد:

بیست و دوم بهمن، در حکم عید غدیر است؛ زیرا در آن روز بود که نعمت ولایت، اتمام نعمت و تکمیل نعمت الهی، برای ملت ایران صورت عملی و تحقق خارجی گرفت. ۱۳۶۸/۱۱/۰۴

هر گاه و هر جا که از پیروزی ۲۲ بهمن یادی و نامی آورده می شود، چهره ی شهید و نقش خونین شهادت، در برابر چشم ها پدیدار می گردد. ۱۳۶۸/۱۱/۱۹

دهه‌ی فجر، در حقیقت مقطع رهایی ملت ایران و آن بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا کرده است. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

دهه‌ی فجر، آن آیینه‌یی است که خورشید اسلام در آن درخشید و به ما منعکس شد. اگر این آیینه نبود، باز هم مثل همان دوره‌های تاریک و قرون خالیه، بایستی ما مینشستیم و اسمی از اسلام میآوردیم. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

برگزاری دهه‌ی فجر، باید مثل برگزاری جشن نیمه‌ی شعبان باشد. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

خاطره‌ی امام، بیش از همیشه، در دهه‌ی فجر و بیست‌ودوی بهمن است. حتّی بیشتر از مراسم سالگرد رحلت امام، این بزرگداشت نشان‌دهنده‌ی شخصیت آن بزرگوار است. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

دهه فجر در حقیقت ولادت امامت در این کشور است؛ به همان معنایی که خود امام و اسلام برای ما ترسیم کرده‌اند. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

۲۲ بهمن در حیات تاریخی و ملی کشور و هدایت سرنوشت ملت ایران به سوی حق و صلاح نقش بزرگی داشته است. ۱۳۷۸/۱۱/۰۶

در طلیعه‌ی‌ روزهای‌ درخشان‌ فجر از همه‌ چیز شایسته‌تر تکریم‌ شهیدان‌ و خضوع‌ در برابر روح‌ فداکار آنهاست‌. ۱۳۷۹/۱۱/۱۲

دشمنان سعی میکنند انقلاب را از یاد مردم ببرند؛ اما دهه فجر، انقلاب را به یاد مردم میآورد. سعی میکنند امام را از یاد مردم ببرند؛ اما دهه فجر، تجسّم اراده و عظمت امام بزرگوار ماست. ۱۳۸۰/۱۱/۰۳

حادثه بیست‌ودوم بهمن و پیروزی انقلاب، پایان تحقیر ملت ایران بود. ۱۳۸۰/۱۱/۲۱

اگر انقلاب اسلامی و امام بزرگوار ما نبود و اگر اسلام پرچمدار انقلاب و تحوّل در این کشور نبود، هیچ امیدی وجود نداشت که سلطه جهنّمىِ تحقیرآمیز امریکا و حکومت دیکتاتورىِ قسىّ‌القلب پهلوی از این مملکت برکنده شود. ۱۳۸۱/۰۳/۱۴

راهپیمایی بیست‌ودوم بهمن در جهان یک پدیده بینظیر است؛ هیچ کشوری در هیچ مراسمی چنین اجتماعی را در شهرهای بزرگ و کوچک به خود نمیبیند و به یاد ندارد؛ این مخصوص شماست. ۱۳۸۲/۱۱/۲۴

راهپیمایی بیست‌ودوم بهمن مظهر اقتدار ملی است؛ نشان‌دهنده‌ی عزم عمومی ملت ایران است؛ مظهر همان چیزی است که هر دشمنی را در هر حد و اندازه‌یی از اقتدار نظامی و تواناییهای تبلیغاتی و سیاسی، مرعوب میکند. ۱۳۸۳/۱۱/۱۹

ملت ایران هر سال با حرکت خود در بیست‌ودوم بهمن، دشمن را در جای خود متوقف و وادار به عقب‌نشینی کرده. ۱۳۸۳/۱۱/۱۹

روز ۲۲ بهمن و راهپیمائی ۲۲ بهمن مظهر اقتدار ملی است؛ مظهر اقتدار ملت ایران است؛ مظهر حضور مردمی و اراده و عزم ملی ملت ایران است که مرد و زن و پیر و جوان، در همه‌ی شرائط به خیابانها میآیند و خودشان را در سرتاسر کشور در مقابل چشم بینندگان قرار میدهند؛ این خیلی باعظمت است. ۱۳۸۶/۱۱/۱۹
 
 

رهبرمعظم انقلاب: در ایام سالگرد پیروزی انقلاب، سر در هر خانه‌ای #پرچم_ایران بزنید و آذین‌بندی کنید.

ادامه »

امام، راه آزاد زیستن، کامل شدن، ساختن زندگی به شکلی که مورد رضای خدا و دستور اسلام است، سازندگی حقیقی زندگی و عدم سازش با قدرتهای ضداسلامی را به ما نشان داد. اینها، برای ما درسهای بیست و دوم بهمن است.
بیست و دوم بهمن، عید حقیقی برای ملت ماست. بیست و دوم بهمن، برای ملت ما در حکم عید فطری است که ملت در آن، از یک دوران روزه‌ی سخت خارج شد؛ دورانی که محرومیت از تغذیه‌ی معنوی و مادّی را بر ملت ما تحمیل کرده بودند. بیست و دوم بهمن، در حکم عید قربان است؛ زیرا در آن روز و به آن مناسبت بود که ملت ما اسماعیلهای خودش را قربانی کرد.

بیست و دوم بهمن، در حکم عید غدیر است؛ زیرا در آن روز بود که نعمت ولایت، اتمام نعمت و تکمیل نعمت الهی، برای ملت ایران صورت عملی و تحقق خارجی گرفت.(۱)
مسؤولان برگزار کننده‌ی دهه‌ی فجر، باید تا آن‌جا که در وسعشان است، با برنامه‌های خوب و متنوع و پُرمغز و پُرمعنا، مردم را با حقیقت این دهه آشنا کنند.۱۳۶۸/۱۱/۰۴
بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم
یوم‌الله ۲۲ بهمن
قرآن
۱ ) سوره مبارکه المائدة آیه ۳
حُرِّمَت عَلَيكُمُ المَيتَةُ وَالدَّمُ وَلَحمُ الخِنزيرِ وَما أُهِلَّ لِغَيرِ اللَّهِ بِهِ وَالمُنخَنِقَةُ وَالمَوقوذَةُ وَالمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطيحَةُ وَما أَكَلَ السَّبُعُ إِلّا ما ذَكَّيتُم وَما ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَن تَستَقسِموا بِالأَزلامِ ۚ ذٰلِكُم فِسقٌ ۗ اليَومَ يَئِسَ الَّذينَ كَفَروا مِن دينِكُم فَلا تَخشَوهُم وَاخشَونِ ۚ اليَومَ أَكمَلتُ لَكُم دينَكُم وَأَتمَمتُ عَلَيكُم نِعمَتي وَرَضيتُ لَكُمُ الإِسلامَ دينًا ۚ فَمَنِ اضطُرَّ في مَخمَصَةٍ غَيرَ مُتَجانِفٍ لِإِثمٍ ۙ فَإِنَّ اللَّهَ غَفورٌ رَحيمٌ
ترجمه:
گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حیواناتی که به غیر نام خدا ذبح شوند، و حیوانات خفه‌شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرت‌شدن از بلندی بمیرند، و آنها که به ضرب شاخ حیوان دیگری مرده باشند، و باقیمانده صید حیوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حیوان برسید، و) آن را سرببرید- و حیواناتی که روی بتها (یا در برابر آنها) ذبح می‌شوند، (همه) بر شما حرام شده است؛ و (همچنین) قسمت کردن گوشت حیوان به وسیله چوبه‌های تیر مخصوص بخت آزمایی؛ تمام این اعمال، فسق و گناه است -امروز، کافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند؛ بنابر این، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم- امّا آنها که در حال گرسنگی، دستشان به غذای دیگری نرسد، و متمایل به گناه نباشند، (مانعی ندارد که از گوشتهای ممنوع بخورند؛) خداوند، آمرزنده و مهربان است.

بر اساس این فرضیه، مخالفت با رژیم شاه را باید در سرشت سیاسی آن جستجو كرد و انقلاب اسلامی را باید در راستای انقلابها و جنبشهای صد ساله اخیر در ایران دید. همه این انقلابها و جنبشها تنها برای تحول در ساختار سیاسی حكومت ایران بوده و در همه این سالها یك حكومت مستبد و مطلق العنان بر مردم حكومت می كرده است و مردم و مخصوصاً قشرهای تحصیل كرده خواهان از بین بردن استبداد بوده و هر گاه اندكی فضای باز سیاسی به وجود آمده، مردم دست به انقلاب زده اند. صادق زیبا كلام می نویسد:
«انقلاب اسلامی واكنشی در قبال فقدان توسعه و ایجاد اصلاحات در ساختار سیاسی ایران از اواخر قرن نوزدهم به این طرف بود. به تعبیری دیگر، انقلاب اسلامی ایران در حقیقت انقلابی بر علیه استبداد و دیكتاتوری حاكم بر ایران بود.» (1)
و نیز می گوید: «نگاهی گذرا و فشرده به تاریخ سلطنت محمد رضا شاه، بالاخص از دهه 1330 (یعنی یك دهه قبل از آنكه سیاست مدرنیزاسیون یا اسلام زدایی به اجرا گذارده شود) ، مبین این واقعیت است كه نارضایتی و مخالفت نسبت به رژیم شاه به نحو جدّی و عمیق در میان مردم ایران وجود داشته است. در تیر ماه سال 1331، مردم مخالفت قاطع خود را با شاه در جریان «قیام سی تیر» نشان دادند. یك سال بعد از آن در جریان كودتای بیست و هشت مرداد سال 1332 شاه كه عملاً به خارج از كشور گریخته بود، صرفاً به اتكاء نیروهای مسلح و با تبانی آمریكا و انگلستان توانست به كشور باز گشته، حاكمیت خود را از سر گیرد. هفت سال بعد از كودتا، علی رغم آنكه در طی این سالها رژیم، مخالفان خود را به شدت سركوب كرده بود، مع ذلك به مجرد آنكه در سال 1339 مختصر فضای باز سیاسی به وجود آمد، دهها هزار نفر از مخالفان رژیم سعی كردند از همان حداقل امكان به وجود آمده استفاده كرده، و در صدد سازماندهی و مبارزه با شاه سابق برآیند. در جریان قیام پانزده خرداد سال 1342، رژیم شاه صرفاً به كمك سركوب نظامی گسترده توانست به حیات خود ادامه دهد.
این تحولات جملگی در برهه ای اتفاق می افتادند كه نه اثری از «مدرنیزاسیون» بود و نه «پشت نمودن به اسلام» یا ظهور «بحران اقتصادی» به عبارت دیگر، هر گاه كه فرصتی پیش می آمد و مردم می توانسته اند نارضایتی خود را از رژیم شاه نشان دهند، تردیدی در ابراز مخالفت نمی كرده اند. مخالفتی هم كه در طی سالهای 57 - 1356 شاهدش هستیم، حلقه ای بود از زنجیر مخالفتهای قبلی.» (2)

در مورد این تحلیل توجه به نكات ذیل ضروری است:
الف. همه قیامها و انقلابهایی كه در صد ساله اخیر در ایران رخ داده است، برای ایجاد تحول در ساختار سیاسی كشور و رهایی از زیر یوغ استبداد نبوده است؛ مثلاً در قضیه دكتر مصدق، قیام ملت به خاطر نفت بود و اینكه نباید منافع ایران به جیب استعمارگران برود. در آنجا سخن از این نبود كه باید رژیم عوض شود یا رژیم در ساختار حكومتی خود تحولی ایجاد كند یا مثلاً در قضیه تنباكو بحث در این بود كه نباید استعمارگران و اجنبیها منافع ایران را به یغما ببرند.
البته بیشتر نهضتها و انقلابها برای تغییر در ساختار سیاسی كشور بوده است، مثل انقلاب مشروطیت كه به هدف تأسیس عدالتخانه و دارالشوری و… پدید آمد.

ب. اكثریت قاطع كسانی كه در انقلاب اسلامی ایران در سال 57 شركت كرده اند، تنها خواستار تحول در ساختار سیاسی و به دنبال آزادی سیاسی نبودند، بلكه مردم در شعارهای خود حكومت اسلامی را می خواستند تا احكام اسلام را پیاده كند. هم امام خمینی رحمه الله به عنوان رهبر انقلاب در سخنرانیها و اطلاعیه ها و نوشته هایش و هم مردم در شعارهایشان، حكومت اسلامی را می خواستند و لذا بعد از پیروزی انقلاب هم همین اكثریت قاطع به جمهوری اسلامی رأی دادند، نه به جمهوری مطلق و یا جمهوری از نوع دیگر.

ج. در قیامهای گذشته در صد ساله اخیر، رهبران قیامها دو گونه بوده اند: بعضی فقط سیاسی بوده و انگیزه دینی نداشته اند و بعضی رهبران دینی و سیاسی بوده اند؛ یعنی به دلیل انگیزه های دینی در سیاست دخالت می كرده اند. آنجا كه رهبران مذهبی، رهبری را به عهده داشتند، خواستار رعایت اصول مذهب در كشور بودند. گر چه در مورد خاص هر قیام، رعایت مذهب موجب نفع اقتصادی یا سیاسی بود، ولی آنها آنچه می گفتند، از دین و مذهب بود. و آنجا كه هم رهبری مذهبی و هم رهبری خاص سیاسی با هم یك قیام را به وجود آورده اند؛ مثل نهضت ملی شدن صنعت نفت، باز رهبران مذهبی خواستار پیاده شدن دین بوده اند؛ دینی كه استقلال سیاسی، اقتصادی و… را می خواهد. اگر چه در همان مقطع، رهبر سیاسی فقط خواستار رسیدن به یك هدف سیاسی یا اقتصادی بوده است. جالب اینجاست كه حركتهای پر خروش مردم به دنبال رهبران مذهبی بوده و آنها به تبعیت از رهبر مذهبی خود به خیابانها می ریختند یا در جایی متحصن می شدند و رهبران سیاسی به كمك رهبران مذهبی می توانستند مردم را به قیام وادارند. پس این عامل مذهب و دین بود كه مردم را به سوی قیام و مبارزه می كشانید؛ نه فقط آزادی خواهی یا منافع اقتصادی. مردم نفع اقتصادی یا آزادی سیاسی خود را نیز در چهارچوب دین جستجو می كردند.

د. در خصوص انقلاب اسلامی ایران، قبل از پیروزی انقلاب، رهبران سیاسی، اعتقادی به از بین بردن نظام شاهنشاهی نداشتند و فقط خواهان اجرای قانون اساسی توسط شاه بودند؛ ولی امام خمینی رحمه الله معتقد بود كه شاه باید برود و راضی به ماندن شاه نبود.
اینجاست كه می گوییم: هدف، ایجاد یك حكومت اسلامی بود، نه فقط آزادی سیاسی و اجراء قانون اساسی در جامعه. این انقلاب در راستای تحقق اهداف اسلام ایجاد شد و با انقلابهای گذشته تاریخ كشور ما تفاوتهای بسیار زیادی دارد. این انقلاب می خواهد هم دیكتاتوری و اعمال نظر فرد بر جامعه نباشد و مردم آزادی سیاسی داشته باشند، هم منافع اقتصادی آنها تأمین شود و تحت سلطه بیگانه نباشند و هم دستورات دینی در امور فردی مردم اجرا شود و مردم تربیت الهی بشوند.

پی نوشت:
1) همان، ص 87.
2) همان، ص 10.

منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره 75.