عيسى بن صبيح مى‏گويد:
امام حسن عسكرى- عليه السّلام- در زندان بر ما وارد شد و من او را مى‏شناختم. به من گفت: تو 65 سال و يك ماه و دو روز، عمر دارى. و من كتاب دعايى داشتم كه تاريخ تولدم در پشت آن نوشته شده بود. به آن نگاه كردم كه همان گونه يافتم. بعد حضرت از من پرسيد: آيا صاحب فرزندى شده ‏اى؟
گفتم: نه.
حضرت، دعا كرد و فرمود: خدايا! به او فرزندى بده كه بازويش باشد. و چه خوب است كه كمك و يار و بازوى انسان، فرزندش باشد. و به اين شعر تمثل جست:
من كان ذا عضد يدرك ظلامته‏
انّ الذّليل الّذي ليست له عضد
هر كس كه ياورى داشته باشد، گرفتاری او را می فهمد
و ذليل كسى است كه ياور ندارد.
گفتم: آيا شما هم فرزندى داريد؟
فرمود: به خدا سوگند! من فرزندى خواهم داشت كه زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد. ولى اكنون وجود ندارد. و باز به شعر ديگر تمثّل كرد و چنين فرمود:
لعلّك يوما ان ترانى
كأنّما بنى حوالىّ الاسود اللوابد
شايد تو، روزى مرا ببينى
كه پسرم در كنار من چون شير ايستاده است.
فان تميما قبل ان يلد الحصى‏ اقام زمانا
و هو في النّاس واحد
چون تميم، قبل از اينكه سنگ ريزه‏ هاى زيادى باشند،
در ميان مردم تنها بود
منبع: جلوه ‏هاى اعجاز معصومين عليهم السلام (ترجمه الخرائج و الجرائج)،قطب الدين راوندى، قم:1378 ،صص363،364.

1-واژه‌ها و اسامی ضرورتی است که گاهی با سهل‌انگاری و بی‌توجهی به اشتباهات بزرگی منجر می‌شود، یکی از این اشتباهات که بطور مداوم با آن مواجه هستیم بیان و یا نگارش «عسگری» به جای «عسکری» است .

2. متاسفانه از معاندان و دشمنان تشیع شنیده می شود که گفته اند امام حسن عسگری (علیه السلام) عقیم بوده و فرزندی نداشته است و عبارت عسگری که لقب ایشان است به معنای عقیم و بی دانه می باشد فلذا همین شهرت به عقیم بودن دلیل بر عدم وجود فرزندی برای اوست.

3. تاریخ گواه است که «عسکري» از مشهورترين القاب آن حضرت است؛ همان طور که امام هادي(عليه السلام) را به اين لفظ لقب داده اند و عسکر محله اي بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفاي عباسي در آنجا قرار داشت.
و این لقب مشترک بین آن حضرت و پدرشان امام هادی(عليه السلام) می باشد و آنها را عسکريین گفته اند. اگر بنا بود این لفظ به (گاف) نوشته یا تلفظ گردد می بایست امام هادی (علیه السلام) نیز عقیم می بود و از نعمت فرزند محروم تلقی می شد.

4. خلفاي عباسي براي زيرنظر داشتن فعاليتهاي فرهنگي، علمي و سياسي امام هادي(عليه السلام) ، آن حضرت را در سال 236هـ .ق. از مدينه به سامرا انتقال و در محله عسکر سکونت دادند. چون امام حسن علیه السلام و پدر بزرگوارش امام هادي (ع) در محله عسکر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگي مي كردند و به عسکري لقب يافتند.
(علل الشرایع، ج 1، باب 176، ص 230 / معانى الأخبار ، ص 65 / بحارالانوار، ج 50، ص 113، ح 1)

5. از سوی دیگر «عسکر» لفظی عربی است و به معنای لشکر است. «عسکری» اسم منسوب است و منسوب به عسکر است و اصولا در زبان عربی حرف «گاف» وجود ندارد.

2. متاسفانه از معاندان و دشمنان تشیع شنیده می شود که گفته اند امام حسن عسگری (علیه السلام) عقیم بوده و فرزندی نداشته است و عبارت عسگری که لقب ایشان است به معنای عقیم و بی دانه می باشد فلذا همین شهرت به عقیم بودن دلیل بر عدم وجود فرزندی برای اوست.

3. تاریخ گواه است که «عسکري» از مشهورترين القاب آن حضرت است؛ همان طور که امام هادي(عليه السلام) را به اين لفظ لقب داده اند و عسکر محله اي بوده در شهر سامرا که لشکرگاه و محل توقف سپاه خلفاي عباسي در آنجا قرار داشت.
و این لقب مشترک بین آن حضرت و پدرشان امام هادی(عليه السلام) می باشد و آنها را عسکريین گفته اند. اگر بنا بود این لفظ به (گاف) نوشته یا تلفظ گردد می بایست امام هادی (علیه السلام) نیز عقیم می بود و از نعمت فرزند محروم تلقی می شد.

4. خلفاي عباسي براي زيرنظر داشتن فعاليتهاي فرهنگي، علمي و سياسي امام هادي(عليه السلام) ، آن حضرت را در سال 236هـ .ق. از مدينه به سامرا انتقال و در محله عسکر سکونت دادند. چون امام حسن علیه السلام و پدر بزرگوارش امام هادي (ع) در محله عسکر قرارگاه سپاه در شهر سامرا زندگي مي كردند و به عسکري لقب يافتند.
(علل الشرایع، ج 1، باب 176، ص 230 / معانى الأخبار ، ص 65 / بحارالانوار، ج 50، ص 113، ح 1)

5. از سوی دیگر «عسکر» لفظی عربی است و به معنای لشکر است. «عسکری» اسم منسوب است و منسوب به عسکر است و اصولا در زبان عربی حرف «گاف» وجود ندارد.

منبع :

asriran.com/fa/news/373944
yon.ir/EShbook176
yon.ir/loghatAS

سلام بر تو ای عبدالعظیم.ای انسانی که بنده ای بس بزرگ ومحترم نزد خدا بودی،سلام بر تو ای عزیز نزد خدا
نمیدانم چگونه بنویسم از کسی که عظمت و بزرگی اش را درک نکرده ام.اما به یقین وجود او برای ما برکت است

معروف هست، زائرت كربلايي ميشود پس دستمان را بگير و ما را كربلايي كن

به مناسبت هفته بزرگداشت حضرت عبدالعظیم حسنی(عليه السلام) نماهنگ «نجل المجتبی» اثری از گروه آوای آستان حرم و گروه بقیه‌الله (عجل الله تعالي فرجه الشريف) ارائه می‌شود.

ادامه »

تقويم تاريخ؛

يكي از چهره‏هاي شاخص اصحاب ائمه، حضرت عبدالعظيم حسني است كه در شمار اصحاب امام رضا، جواد و هادي عليهم السلام بوده و مورد تمجيد فراوان قرار گرفته است. حضرت عبدالعظيم از نوادگان امام حسن مجتبي(ع) بود كه در شهر مدينه به دنيا آمد. آن حضرت فردي پرهيزگار و انديشمند بود و از ائمه‏ي بزرگوار و هم عصر خويش به طور مستقيم، نقل حديث كرده است. ايشان در زمان امامت امام هادي(ع) به پيشنهاد آن حضرت براي هدايت مردم به ايران مهاجرت كرد و در شهر ري در نزديكي تهران كنوني مسكن گزيد. آمدن حضرت عبدالعظيم به ري، هم نشانه‏ي وجود تشيع در اين شهر بوده و هم خود زمينه‏اي براي رشد دعوت شيعي شده است. حضرت عبدالعظيم احتمالاً در حدود سال 250 هجري به درجه‏ي رفيع شهادت نايل شد.

الإمامُ العسکریُّ علیه السلام :

ما أقبَحَ بالمُؤمِنِ أن تکونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ .

 وجود مبارك امام عسكري(سلام الله عليه) فرمود: «ما أقبح بالمؤمن أن تكون له رغبةٌ تُذِلّه» چقدر ناشايست است انسان به چيزي علاقه داشته باشد كه باعث ذلّت اوست برخي مي‌بينيد براي رسيدن به يك مقام و پُست و جاه تلاش و كوشش مي‌كنند در حالي كه توان آن را ندارند، يا براي آنها مصلحت نيست لذا همين كه به آنجارسيدند ذلّت اينها ظاهر مي‌شود. فرمود مبادا شما به چيزي رغبت داشته باشيد كه اين با عزّت شما سازگار نيست و اين تفسير انسان به انسان است.

گاهی طبيب ذائقه را با دستگاه گوارش تفسير مي‌كند نه با بيرون بدن؛ يك وقت است مي‌گويند، اگر شما سير خورديد دهن بو مي‌كند، مردم متأثّر مي‌شوند، اين تفسير ذائقه است به بيرون، يك وقت مي‌گويند، اگر اين غذاي مسموم را خورديد اين با دستگاه گوارش ناسازگار است اين تفسير به درون است.لذا وجود مبارك امام عسكري می فرمایند: آن رغبتي كه باعث ذلّت انسان است به دنبال آن رغبت نرويد مؤمن به سراغ آن گرايش و ميل و آن خواستني كه ذلّت او را به همراه دارد نمي‌رود

ايت الله جوادي املي دامت بركاته

امام حسين عليه السلام :

بادِروا بِصِحَّةِ الأجسامِ في مُدَّةِ الأعمارِ ؛

امام حسين عليه السلام :در مدّت عمر ، در حفظ سلامت تن بكوشيد .

[تحف العقول ، ص 239]