‌

✅ پیامبر خدا صلی الله علیه وآله
‌
زمستان بهار مؤمن است، از شبهای طولانی‌اش برای شب زنده داری،
و از روزهای کوتاهش برای روزه‌داری بهره میگیرد.

حضرت حجة الحق آیة الله سعادت پرور (ره):
✍️ با دقت در روايات فهميده مى شود كه فرج بر دو قسم است: فرج شخصى و فرج عمومى؛
?فرج شخصى
?الف. پاك شدن انسان از اخلاق زشت و ويژگي ها و صفات پست و فرومايه، و به دنبال آن، رسيدن به كمالات فطرى و درجات والاى انسانى و اخلاق و منش الهى.
?ب. فرجى كه به ولى عصر و امام قائم به حق- عجل اللّه تعالى فرجه- منسوب است . اين نوع از فرج شخصى، … بر دو نوع است:
? 1. شناخت مقام نورانيت امام عليه السّلام كه چيزى جز مقام ولايت الهى نيست، و اين معرفت را فقط به دنبال فرج شخصى كه همان رسيدن به كمالات فطرى درونى است مى توان به دست آورد
?2. . رسيدن به خدمت امام عليه السّلام و درك زمان ظهور آن حضرت؛ و معلوم است كه اگر اين فرج حاصل شود، فرج به معنى اول كه همان رسيدن به كمالات عالى انسانى است نيز حاصل مى شود .

?درآستانه بندگی

حال فرض بفرماييد که با دلائل متقن اثبات شود که مثلاً فلان روز، سالروز شهادت حضرت فاطمه سلام- الله عليها مي باشد، باز هم خللي در حرکت هاي فرهنگي مراکز ديني ايجاد نمي شود، زيرا زمينه به وجود آمدن روزهايي به عنوان ايام فاطميه، به خاطر زنده نگهداشتن فرهنگ فاطمي بوده و مجالس گوناگون مذهبي هم به فراخور امکانات و شرايط مخصوص به خود بين اين دو تاريخ معتبر که از روايات صحيحه استفاده مي شود؛ عده اي روزهاي ابتدايي نزديک به شهادت اول را مثلاً پنج روز يا ۱۰ روز را به برگزاري مجالس وعظ و عزاداري مي پردازند و عده اي هم با توجه به شرايط خاص خود ترجيح مي دهند روزهاي فاطميه دوم را انتخاب کنند و برخي هم به زنده نگهداشتن هر دو روز مي پردازند.

نخست باید گفت؛ تعظیم شعائر و بزرگ‌داشت مقام معصومان(علیهم السلام) با هر بهانه و در هر مناسبتی ارزش‌مند است، اما آنچه در سال‌های اخیر به عنوان «ایام فاطمیه» اول و دوم و در برخی نقاط، ایام فاطمیه سوم برگزار می‌شود، در منابع اسلامی، شیعی و در سیره امامان(علیهم السلام)، حتی شیعیان سده‌های ابتدایی بعد از غیبت، گزارشی در ارتباط با «ایام فاطمیه» و یا «دهه فاطمیه» مشاهده نشده است که در آن ایام تنها به عزاداری پرداخته شده و از شادی‌های مباح؛ مانند ازدواج خودداری شود.
بر این اساس، پرسش از این‌که «دهه فاطمیه اول» مورد تأیید است، یا «دهه دوم و سوم» جایی نخواهد داشت.
آنچه گفته شد اختصاص به «ایام فاطمیه» ندارد و همان‌گونه که در پاسخی دیگر بدان پرداختیم،[1] اگرچه یک شیعه هرگاه به یاد مصیبت‌های وارد شده بر معصومان(ع) می‌افتد، قلبش آکنده از اندوه می‌شود، اما جز «دهه اول محرم» و «روز اربعین حسینی»، توصیه‌ دیگری وجود ندارد که در یک روز، یک هفته و یا یک دهه خاص، رفتار عادی شیعیان تغییر یابد.
با این وجود، و با آن‌که هیچ مباحی در چنین مناسبت‌هایی مکروه و حرام نخواهد شد، اما سزاوار است امروزه که عرف جامعه، به برخی روزها و هفته‌های خاص احترامی ویژه می‌گذارد، به شیوه‌ای رفتار نشود که نوعی جسارت و بی‌احترامی به حضرات معصومان(ع) از آن برداشت شود.

پس کساني که به زنده نگهداشتن ايام فاطميه اول و دوم مي پردازند چنين دغدغه اي ندارند که مثلاً ۲۰ روز براي حضرت عزاداري کنند يا کمتر يا بيشتر، بلکه هدف از تشکيل چنين مجالسي فهم و نشر فرهنگ فاطمي مي باشد که اين موضوع اختصاص به ايام فاطميه اول يا دوم ندارد و ما بايد به اميد روزهايي تلاش کنيم که همه ايام ما «علوي»، «فاطمي»، «حسيني» شوند.

[1]. ر ک: پاسخ 27061.

https://www.islamquest.net

۱۶ آذر در سال ۳۲ که در آن سه نفر دانشجو به خاک و خون غلتیدند، تقریباً چهار ماه بعد از ۲۸ مرداد اتفاق افتاده؛ یعنی بعد از کودتای ۲۸ مرداد و آن اختناق عجیب - سرکوب عجیب همه‌ی نیروها و سکوت همه - ناگهان به وسیله‌ی دانشجویان در دانشگاه تهران یک انفجار در فضا و در محیط به وجود می‌آید. چرا؟ چون نیکسون که آن وقت معاون رئیس جمهور آمریکا بود، آمد ایران. به عنوان اعتراض به آمریکا، به عنوان اعتراض به نیکسون که عامل کودتای ۲۸ مرداد بودند، این دانشجوها در محیط دانشگاه اعتصاب و تظاهرات میکنند، که البته با سرکوب مواجه می‌شوند و سه نفرشان هم کشته می‌شوند. حالا ۱۶ آذر در همه‌ی سالها، با این مختصات باید شناخته شود. ۱۶ آذر مال دانشجوی ضد نیکسون است، دانشجوی ضد آمریکاست، دانشجوی ضد سلطه است. مقام معظم رهبری مدظله العالی

 
سلام بر تو ای کسی که صبر شد حقیر تو
ندیده بعد فاطمه جهان زنی نظیر تو

ای آیینه تمام نمای صبر و ایثار،
تو را به چه نام بخوانم که نامت یادآور حماسه عاشورا و یادآور اسارت و غربت یتیمان کربلاست .
ای بانوی غم!
تو هدیه ای از جانب خدا بودی
نه تنها زینت پدر که زینت مادر بودی و زینت خاندان نبوت و امامت …
و آمده بودی تا صبر را شرمنده کنی .
آمده بودی تا رسالت خود را به انجام برسانی . برادر را مونس و یار باشی و قافله حسینی را سالار و اسیران را غمخوار .
ای داغدارترین شقایق!
تو وارث مظلومیت ستردگی بودی که در خاندان طاهرت نسل به نسل به ارث می رسید و صبر بلندترین واژه ای بود که در تو به ودیعه نهاده شده بود .
هیچ قلبی چون قلب تو نسوخت و هیچ چشمی چون چشم تو زیبایی را در صحرای کربلا ندید .