برخورداری حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ از برجستگی علمی و نیز با حضورش در قم، روح بزرگ علمی از مدینه به ایران مهاجرت کرد همان سان که با حضور برادرش در خراسان علم از مدینه غروب کرد و در ایران طلوع نموده، امام رضا ـ علیه السلام ـ به منزله خورشید از مدینه غروب و در شرق ایران طلوع کرد، علم الهی نیز با آن حضرت در خراسان طلوع کرد، که پس از حضور آن حضرت خراسان هم از جهت تمدنی روز به روز در پیشرفت بود هم از لحاظ علمی و رویش عالمان کم نظیر تاریخ، که در بلاغت و هنر نوشتن سرآمدان تمام روزگار در جهان اسلام شده اند، بسیاری از دانشمندان بلیغ و زبردست در این منطقه پرورش یافته اند، نفس قدسی امام و جلسات علمی و مناظرات با دانشمندان فضای خراسان را علمی کرد و عالمان و فقیهان بزرگ اسلام از اهل سنت و شیعه از این دیار برخاستند، همین پیوند و قرابت علمی در حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ نیز وجود داشت چنان که نقل شده جمعی از شیعیان به مدینه آمدند تا به محضر امام برسند و سئوالات خود را جواب بگیرند، حضرت حضور نداشت، مراجعه کنندگان که سئوال علمی داشتند می خواستند از در خانه حضرت با یأس و ناامیدی و اندوه برگردند اما حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ که هنوز به سن بلوغ نرسیده بودند آنها را از اندوه رها کرد و تمام سئوال های آنان را پاسخ داد. شیعیان مدینه را ترک و در بیرون شهر با امام روبرو شدند و پاسخ های حضرت معصومه ـ علیها السلام ـ را به آن حضرت نشان دادند و امام با دیدن دستخط و پاسخ های دخترش اظهار شعف و شادی نمود و فرمود «فداها ابوها» پدرش فدای چنین دختری باد

مهدی پور، علی اکبر، زندگانی کریمه اهلبیت، قم، نشر حاذق، چاپ اول، ۱۳۸۰ش، ص۱۳۵ به نقل از کشف اللئالی.

علامه سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱- ۱۳۶۰ش)، مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس قرن ۱۴ق. وی از عالمان تأثیرگذار شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران در قرن ۱۴ش بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، و کتاب‌های فلسفی بدایة الحکمة و نهایة الحکمة، و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. علامه، در حوزه علمیه قم به جای اشتغال به فقه و اصول، درس تفسیر قرآن و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه قم شد. روش تفسیری او تفسیر قرآن به قرآن بود. در دوران تعطیلی درس فلسفه، با برقراری جلسات هفتگی با شاگردان خاص خود تدریس مبانی فلسفی ملاصدرا و حکمت متعالیه را ادامه داد. بسیاری از مدرسان بعدی فلسفه در حوزه علمیه قم شاگردان او بودند. شاگردان او هم چون مطهری، جوادی آملی، مصباح یزدی و بهشتی را می‌توان جزو مؤثرترین و معروف‌ترین روحانیان شیعه در ایران در چهار دهه پایانی قرن ۱۴ش دانست. ایشان روز یکشنبه ۲۴ آبان ۱۳۶۰ش (۱۸ ماه محرم الحرام ۱۴۰۲ق) درگذشت و پیکرش فردای آن روز از مسجد امام حسن عسکری تا صحن حضرت معصومه (ع) تشییع شد. آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی بر پیکرش نماز خواند و در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) به خاک سپرده شد.

 فرزند علامه: «پدر بیشتر از همه به کار و تلاش و تحقیق توصیه می کرد. خودش در تمام طول سال، فقط یک روز عاشورا را تعطیل می کرد و در بقیه ایام، چهارده تا شانزده ساعت مشغول تحصیل، تحقیق و تعلیم بود و هرگز احساس خستگی نمی کرد. بزرگترین نصیحتش این بود که حق را به مردم بشناسانید، آن هم بطور استدلال و حق کسی را ضایع نکنید.»

? شوخی جالب علامه با امام خمینی

منزل علامه و امام‌ نزدیک هم بود و ازدحام مردم و گاهی بالا رفتن از دیوار خانه سبب سر و صدا و مزاحمت برای علامه می‌شد،
❗️ امام به شوخی به علامه گفت:
آقای طباطبایی شما اذیت می‌شوید بروید دادگاه علیه ما شکایت کنید!

❗️ علامه هم‌در جواب فرمود: مسئول دادگاه خود شما هستید من باید به خدا شکایت کنم?

? سید محمد صادق قاضی
(این خاطره از زبان آیت‌الله امینی نیز نقل شده است)

?حضرت امام حسن عسکری علیه السلام می‌فرمایند:
المُؤْمِنُ بَرَكَةٌ عَلَی الْمُؤْمِنِ
مؤمن برای مؤمن برکت است.

انسان مؤمن در هر جایی که باشد برای دیگران مایه برکت است. او هر جا که باشد می‌خواهد خیری به دیگران برساند. در بازار، در اداره، در خانه هدفش رساندن خیر به دیگران است.

?میلاد سراسر نور حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام را به همه ارادتمندان آن وجود مقدس  تبریک و تهنیت عرض می کنیم. ?

#میلاد_نور_مبارک