نویسنده در این کتاب، کوشیده است تا با انتخاب احادیثی کاربردی و غالباً در موضوعات اخلاقی از سخنان گهربار سید و سالار شهیدان، حضرت حسین(ع)، شیفتگان حضرتش را با کلام ایشان آشناتر سازد و گامی در جهت معرفت افزایی به آن امام همام برداشته شود. منبع اصلی این مجموعه، کتاب دانش نامه امام حسین(ع)، تألیف آیةاللّٰه محمّد محمّدی ری شهری بوده است. به دنبال هریک از احادیث، جمله و یا عبارتی کوتاه، در بیان و توضیح مفهوم کلام امام(ع)، افزوده شده تا زمینه ارتباط بیشتر مخاطبان عزیز با مفهوم کلام آن حضرت فراهم آید.

عنوان کتاب : پای سخن محبوب دل ها، حسین(ع)
پديدآورنده : محمد تقی سبحانی نیا
محل نشر : قم
ناشر : دارالحدیث
نوبت چاپ : سوم
تاریخ انتشار : ۱۳۹۲
تعداد صفحه : ۶۴
قطع : جیبی
زبان : فارسی

• پژوهشی در مقتل های فارسی: کتابشناسی امام حسین(ع)
مشخصات کتاب:سرشناسه: مجاهدی، محمدعلی، ۱۳۳۲ /عنوانو نام پدیدآور: پژوهشی در مقتل های فارسی: کتابشناسی امام حسین(ع)/نویسنده محمدعلی مجاهدی؛ [تهیه کننده] پژوهکشده تحقیقات اسلامی [سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]./مشخصات نشر: قم: زمزم هدایت، ۱۳۸۶//مشخصات ظاهری: ۳۱۱ ص./شابک: ۲۶۰۰۰ ریال:۹۷۸-۹۶۴-۲۸۵۴-۲۰-۲
/وضعیت فهرست نویسی: فیپا/یادداشت: نمایه./یادداشت: کتابنامه: ص. [۲۹۹] - ۳۱۱؛ همچنین به صورت زیرنویس.

/عنوان دیگر: کتابشناسی امام حسین(ع)./موضوع: حسین بن علی(ع)، امام سوم، ۴ - ۶۱ق. – کتابشناسی./موضوع: عاشورا – کتابشناسی./شناسه افزوده: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. نمایندگی ولی فقیه. پژوهشکده تحقیقات اسلامی./شناسه افزوده: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. نمایندگی ولی فقیه. پژوهشکده تحقیقات اسلامی. زمزم هدایت./رده بندی کنگره: Z8236/م۳پ۴/رده بندی دیویی: ۲۹۷/۹۵۳۰۱۶]۰۱۶/۲۹۷۹۵۳/شماره کتابشناسی ملی: ۱۰۴۰۱۷۹
عناوین اصلی کتاب شامل:
پیشگفتار؛ مقدمه مؤلف؛ فصل اوّل: کلّیاتی درباره مقتل و مقتل نگاری؛ فصل دوم: سیمای امام حسین (ع) در نثر کهن فارسی؛ فصل سوم کتابشناسی توصیفی برخی از کتابهای مربوط به عاشورا؛ فصل چهارم: معرفی اجمالی نسخ خطی و چاپی نادر از متون منثور عاشورا؛ فصل پنجم: فهرست کتب داستانی و تاریخی عاشورا ویژه کودکان و نوجوانان و جوانان

ادامه »

«امت‌سازی» در تقسیم کلان آن به دو گونه است که هر کدام الزامات و امکانات خود را می‌طلبد. یکی امت‌سازی در جبهه‌ی باطل است که بر محور حیات دنیاست و به تعبیر قرآن «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ»(۱) و به تعبیر روایات «محیط ولایت دشمنان اهل بیت علیهم‌السّلام حیات دنیاست و نه عالم طبیعت». اقتضائات تمدن‌سازی باطل در طول تاریخ نیز همین فراهم آوردن روح گرایش به لهو و لعب و زینت و تفاخر و تکاثر و ایجاد عقلانیت متناسب با آن (البته اگر جسارت به عقلانیت نباشد) و بعد هم سازوکار و سبک زندگی متناسب آن بوده است که به یک تمدن منتهی می‌شود. یعنی از عمق تعلقات انسانی تصرف می‌شود تا رفتار کلان و جزئی انسان و در یک سبک زندگی و یک تمدن ظهور پیدا می‌کند. این تمدن بر محور مکتب شیطانی و بر محور اولیاء طاغوت شکل می‌گیرد. هر جا تمدن مادی را نگاه ‌کنید، تجسد ارواح فراعنه است و تعلقات فاسد و دستگاه محاسبه‌ی خطای آن‌ها و سازوکاری که برای دست‌یابی به تعلقات خودشان شکل می‌دهند تا با مدل و سبک زندگی‌شان یک تمدن بسازند.

ادامه »

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی با بیان این که مباهله سند حقانیت اهل بیت(ع) است، تأکید کرد که از روز مباهله باید مانند عید غدیر تجلیل شود.
 حضرت آیت الله صافی گلپایگانی پیامی به مناسبت بزرگداشت روز مباهله صادر کرد که به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و الائمة المعصومین علیهم السلام لاسیما مولانا بقیة الله المهدی عجل الله تعالى فرجه الشریف و رزقنا الفوز بلقائه

السلام علیکم و رحمة الله

با تبریک ایام مبارک ماه شریف ذی الحجة به خصوص گرامی‌داشت روز بزرگ وجاودانی مباهله، عید معرّفی امیرالمؤمنین علی علیه السلام به عنوان نفس نفیس پیغمبر گرامی اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم، این چند کلمه را به حضور عزیزان تقدیم می‌دارم:

نصوص صریحه بر ولایت و خلافت بلافصل حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام در قرآن کریم، بر دو بخش می‌باشد: نصوص جلیّه و نصوص خفیّه.

نصوص جلیّه قرآنیه، مثل آیه شریفه «إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ» و سائر آیاتی که شماری از آنها را دانشمند بزرگ ابن بِطریق در کتاب شریف “خصائص الوحی المبین فی مناقب امیرالمؤمنین علیه السلام"، با سندهای معتبر از محدّثان و ارباب جوامع و صحاح و مسانید عامه روایت نموده است.

و  نصوص خفیّه قرآنیه، که در کنار نصوص جلیه، موقعیتی بسیار محکم دارند، و ولایت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علیه السلام و سائر ائمه طاهرین علیهم السلام را اثبات می‌نمایند،  آیات قرآنیه‌ای است که: با استفهام، همه را مخاطب قرار داده است، مثل «أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لاَ یَهِدِّی إِلا أَنْ یُهْدَى فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ» و از این آیات، به وضوح، از نظر اظهر مصادیق، بر حقّ‌بودن امیرالمؤمنین علیه السلام و اهل بیت علیهم‌السلام به امر خلافت و امامت و هدایت استفاده می‌شود.

یکی از نصوص جلیّه قرآنیه، آیه شریفه مباهله است. قال الله تعالی: «فَمَنْ حاجَّكَ فِیهِ مِنْ بَعْد مَا جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوا نَدْعُ ابْناءَنَا وَ ابْناءَكُم وَ نِسَاءَنا وَ نِسَاءَكُمْ وَ انْفُسَنا وَ انْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّه عَلَی الْكاذِبینَ‏»

این آیه، از جمله آیاتى است كه بر فضیلت و بلندى رتبه و مقام اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام، به اتّفاق مسلمانان، رسا و ناطق است.

شركت‏‌دادن على و حسن و حسین و فاطمه زهرا سلام الله علیهم اجمعین در مباهله كه به تعیین و دستور خداوند متعال بود، دلیل بر آن است كه این چهار نور مقدّس و عظیم، كه با پیامبر در مباهله حاضر شدند، شایسته‌‏ترین و گرامى‌‏ترین خلق در نزد خدا، و عزیزترین اشخاص در نزد پیامبر رحمت بودند.

این فضیلت بسیار با عظمتی براى این چهار نور مطهّر می‌باشد كه در چنین واقعه با اهمیت و تاریخى، هم‌دوش و همراه پیامبر شوند، و از میان تمام امّت، از صغیر و كبیر و زن و مرد، فقط آنها را خداوند انتخاب نماید.

آری، بیست و چهارم ذی الحجة که به عنوان روز بزرگ مباهله در تاریخ اسلام ثبت شده و سندی مهمّ بر حقّانیت اهل بیت علیهم السلام است، باید از آن مانند عید سعید غدیر، تجلیل شود و در این روز بزرگ، شیعیان و شیفتگان خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام، مجالس و محافل باشکوهی برپا کنند و درباره این موضوع مهم، سخنرانان، نویسندگان و مادحان، بگویند و بنویسند و سخن‌سرائی نمایند.

در پایان، با عرض خاکساری و عجز و ناتوانی از اظهار وجود در عرصه‌ای که عرض وجود در آن شأن اولیا و بزرگان و اعاظم است پوزش می‌طلبم؛ امید است این عرایض کمترین در بارگاه ملکوتی و ملائک‌پاسبان اهل بیت صلوات الله علیهم اجمعین به شرف قبول نایل شود و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

لطف الله صافی

یک روحانی و طلبه وقتی وارد فضای تبلیغی می شود، باید طوری عمل کند که حضور او در آنجا تاثیر گذار باشد؛ یعنی با ورود یک عالم دینی در محل تبلیغ، مردم از رفتار و عمل و سخن او تاثیر مثبت بپذیرند و این مهم به دست نمی آید مگر اینکه آن طلبه چند کار انجام دهد:
اول اینکه، نسبت به معنویت و اعمال عبادی حساس باشد و طوری نباشد که مردم فکر کنند، نماز خواندن او، دعا خواندن او و عبادت کردن او از روی اجبار است.
دوم اینکه نسبت به دنیا و زر و زیورها و مال دنیا بی اعتنا باشد، نه اینکه استفاده نکند؛ بلکه منظور آن است که مال دنیا را هدف و غایت خود قرار ندهد.
سوم اینکه روحانی و طلبه باید روی خوش داشته باشد و عبوس نباشد، بلکه به وقت و موقع خودش مزاح کند و به وقت خودش، جدی باشد و اگر کسی بیماری یا مشکلی داشت، اگر با پول نتواند به او کمک کند، بلکه با اخلاق خوب و روی خوش، آن مشکل و درد را تسکین دهد؛ لذا شاعر گفت:
چو وا نمی کنی گرهی، خود گره مباش
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست

منبع:خلق ضیاءالصالحین

نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در روایتی به جایگاه دختران و پسران اشاره کردند.
 

 

پيامبر صلي الله عليه و آله:

رَحِمَ اللّه ُ اَبَا البَناتِ؛ اَلبَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبَّباتٌ، وَ الْبَنونَ مُبَشَّراتٌ، وَ هُنَّ الباقياتُ الصّالِحاتُ

خداوند، پدرى را كه دختر دارد، رحمت كند! دخترها، با بركت و دوست داشتنى هستند و پسرها خوش قدم اند و همگى [براى والدينشان]، باقياتِ صالحات هستند.

جامع احاديث شيعه، ج 21، ص 21