امانت خمینی
شهید سید مرتضی آوینی:
امام رفت …
اکنون ،این ماییم و امانت او .
دست بیعت از آستین اخلاص برآریم و در کف فرزند و برادرش و تلمیذ مدرسه اش بگذاریم که اگر بعد از رحلت رسول الله ظهر حکومت اسلام به غروب خونین شهادت حسین بن علی و «شب بی قمر غیبت » انجامید ، این بار امام فرصت یافت تا وثیقه حکومت را به معتمدین خویش بسپارد و این خود نشانه ای است بر این بار بشارت که خداوند اراده کرده است تا حزب الله و مستضعفین را به امامت و وراثت زمین برساند.
?کتاب آغازی بر یک پایان / ص ۱۷
صدا و تصویر ماندگار
حال امام خمينی مساعد نيست. براي سلامتی ايشان دعا کنيد…
?اطلاعيه دفتر امام(ره) در خبر ۲۱ سيما با صدای ماندگار قاسم افشار
جملهای که هیچوقت نباید به بچهها گفت
ریختوپاش نکن
کودکان، ریختوپاش را دوست دارند، نمیتوانید به او بگویید یک کار لذتبخش را انجام ندهد. او از این کار لذت میبرد. وقتی سعی میکنید او را از کاری لذتبخش دور کنید، با کودکی متمرد روبهرو میشوید. بهجای این کار برای او محدوده مشخص کنید؛ بالکن، اتاق خودش، فلان قسمت از اتاق که میتوانید با الگوهای خودش مرز آن را مشخص کنید و… . در قدم بعد جمعکردن اسباببازیها را که کاری خستهکننده است، به کاری لذتبخش تبدیل کنید مثل مسابقه جمعکردن اسباببازیها با شعر و آواز و بازی. خلاصه اینکه کار سخت باید تبدیل به تفریحی لذتبخش شود.
اطلاع رسانی برنامه ها و مسابقات و اشاعه فرهنگ اسلامی
وظایف منتظران
“حفظ زبان، حفظ زبان، حفظ زبان”
در روایت داریم پس از آنکه امام باقر به جابر جعفی فرمودند خوش به حال افرادی در زمان غیبت بر اعتقاد به ما استوار بمانند، جابر گفت: بهترین چیزی که مومن میتواند در آن زمان استفاده کند چیست؟ امام فرمودند: نگهداری زبان(سکوت)…*۱
پیامبر اسلام فرموده اند: بر تو باد خاموشی طولانی، چرا که آن رَم دهنده شیطان و کمک تو درمورد دینت است.*۲
راه حفظ دین، حفظ زبان است. البته سکوت در جایی فضیلت دارد که انسان به یکی از آفات آن (غیبت، تهمت، دروغ، ناسزا و…) مبتلا باشد و قدرت پرهیز نداشته باشد. گاهی یک کلمه، میتواند فرد را از دایره دین خارج کند. همچنین طبق روایات اهل بیت، حفظ زبان آنقدر مهم است که به بقیه اعضاء انسان نیز ربط دارد.
۱. بحارالانوار ۱۴۵/۵۲ حدیث۶۶
۲. سفینه البحار ۵۱۰/۲
#وظایف_منتظران
مصادیق رحمت های خداوند
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
الحَمدُ للهِ رَبِّ العالمینَ و صَلّی اللهُ عَلی سَیِّدنا محمّدٍ و آلِه الطّاهرینَ و لَعنةُ الله علی أعدائهم أجمعین.
در زیارت جامعه کبیره می خوانیم: «وَ الرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ وَ الْآيَةُ الْمَخْزُونَةُ». در این بیان نورانی از امام هادی علیه السلام شئونی برای امام علیه السلام ذکر شده است. یکی از شئون این است که امام، رحمت موصوله خدای متعال است؛ خدای متعال براساس بیان اهل بیت علیهم السلام دو نوع رحمت دارد: یک رحمت که از آن به رحمت رحمانی تعبیر می شود و دیگری رحمت رحیمیه. خدای متعال یکسری نعمت های عمومی دارد که همه عالم در آن نعمت ها غرق هستند حتی گنهکاران؛
توکل به خدا
شعر از ابوسعید ابوالخیر
در کعبه اگر دل سوی غیر است تو را طاعت همه فسق و کعبه دَیر است تو را
ور دل به خدا و ساکن میکدهای می نوش که عاقبت به خیر است تو را
داستانک
تمام پول هایش تمام شده و هنوز در نیمه راه سفرش بود. یکی از دوستانش از او پرسید می خواهی چه کنی؟
گفت تمام امیدم به فلانی است.
دوستش گفت پس قسم می خورم که امیدت ناامید می شود
. مرد با تعجب پرسید چرا؟ گفت: آخر از امام صادق علیه السلام شنیدم که می گفت:
خداوند متعال می فرماید: رشته آرزوی هر کسی را که به غیر من وصل باشد قطع می کنم. آیا او در گرفتاری هایش به دیگری امید می بندد در حالی که رفع آن به دست من است؟ آیا او در خانه دیگری را می کوبد در حالی که کلید تمام درهای بسته دست من است و خانه ام به روی همه باز است! باب التویض الی الله/حدیث۷،ج ۲
آیه شریفه
«وَ قالَ مُوسی یا قَوْمِ إِنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللّهِ فَعَلَیْهِ تَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُسْلِمینَ.» یعنی اگر ایمان و اسلام دارید لازمه هر دو توکّل است.
«وَ مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ» ببین مقام توکل را که از مقام تقوا چقدر برتر نمود و به جهت تأکید فرمود: به درستی که خداست که هر چه خواهد به انجام می رساند نه غیر او. پس لازمه عقل، قطع نظر از غیر [خدا[ و اعتماد بر اوست و بس و آیات [قرآن در این مورد] بسیار است.
نتیجه:
اگر باورهای قلبی انسان به آن حد برسد که دریابد خدا بهترین تکیه گاه و وکیل هاست و اوست که جامع اوصاف وکیل خوب است و از طرفی به ضعف، عجز و محتاج بودن ما سوی الله پی ببرد و به این باور برسد که همه چیزها و هرچه دارند از اوست، در این حالت است که بر کسی جز او دل نمی بندد و فقط بر او تکیه می کند و بس.