1️⃣ جداکردن افغانستان از ایران سال ۱۸۵۷

2️⃣ تحمیل قرار داد ۷۰ ساله رویترز به ایران سال ۱۸۷۲

3️⃣ عامل اصلی ایجاد فرقه های وهابیت و بهاییت و بابیت و عامل تفرقه دینی و قومی

4️⃣ عامل بزرگترین قحطی ایران از سال ۱۹۱۷ تا سال ۱۹۱۹

5️⃣ تقسیم ایران بین انگلستان و روسیه در سال ۱۹۰۷

6️⃣ دخالت مستقیم در جدایی سرزمین های جنوبی خلیج فارس وبحرین از ایران

7️⃣ ترویج تاریخی مواد مخدر در ایران از سوی برادران شرلی

8️⃣ نقش مستقیم در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲

9️⃣ کمک همه جانبه به رژیم بعث در۸ سال جنگ تحمیلی

🔟 همکاری در ترور دانشمندان هسته ای

1️⃣1️⃣ سرقت اشیای عتیقه و پشتیبانی از غارت گران میراث ملی ایرانیان

2️⃣1️⃣ مشارکت و حمایت از تحریم های علیه ملت ایران

3️⃣1️⃣ آموزش، تجهیز و پشتیبانی از اقدامات تروریستی در شهرهای مختلف

4️⃣1️⃣ مسدودسازی۴ میلیون دلار ذخیره ارزی ایران

استاد تاثیر گذار ترین و موفق ترین عامل در پرورش طلبه است…

این ویژگی مرهون عوامل زیر است:

1️⃣ این که بستر تربیت و تحول انسان «ارتباط» است و فرصت استاد برای ارتباط با طلبه از همه بیشتر است…

2️⃣ طلبه در مقابل مقام علمی استاد به طور طبیعی کرنش می کند…

3️⃣ استاد بر خلاف مدیر ،معاون آموزش،… با گروه محدودتر و جمعیت کمتری روبرو است و بالطبع مشکلات آنان را از نمای نزدیک می بیند و با سرعت و دقت بیشتری در می یابد و امکان شناخت استعدادها و قوت و ضعف طلبه را بیش از همه و پیش از همه دارد.

4️⃣ انس و صمیمیت استاد در ارتباط طولانی با طلبه، روز به روز بیشتر می شود و زمینه ی اثرگذاری و نقش آفرینی او هموارتر می گردد. همین انس و صمیمیت است که طلبه را به درد دل با استاد و بیان مسائل فردی خود تشویق می کند و از او «اذن خیر» و سنگ صبوری برای مشکلات طلبه پدید می آورد.

🔻تاثیر استاد در طلبه قطعی است. استاد حتی اگر نداند و نخواهد رنگ شخصیت خود را به طلبه انتقال می دهد و ناهشیار بر او اثری می افکند. این فرایند ناخودآگاه را باید شناخت و مدیریت کرد و از ظرفیت آن به نفع تربیت بهره گرفت؛

🔺البته توجه داریم که درجه اثرگذاری استاد و اثرپذیری طلبه از استاد به عوامل گوناگونی بسته است. تأثیر همه اساتید مانند هم نیست، همان گونه که تاثیر یک استاد در همه شاگردان مشابه نیست.

📚برشی از کتاب نقش تربیتی اساتید در مدارس علمیه، ص۲۳ و ۲۲

مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار دست‌اندرکاران کنگره‌ شهدای استان قم ۱۴۰۱/۰۸/۰۸

💠درباره اقدامات مرتبط با کنگره شهدا

❇️یاد شهیدان باید زنده بماند، پیام شهیدان باید شنیده بشود.
⭕️اگر چنانچه این اقداماتی که ما میکنیم از این دو خالی باشد، فایده‌ای ندارد.

✳️کارهای هنری، شعر، مستند، فیلم، کتاب یا جلسات میتواند حامل پیام باشد.
❌فکر هم نکنیم که «خب معلوم است، پیام شهدا را که همه بلدند، میدانند»
✅نسلهای نوبه‌نو که می‌آیند باید مطّلع بشوند از آنچه گذشته، و از انگیزه‌ها، فکرها و مانند اینها.

💠درباره شهر قم

📍قم، هم شهر قیام است، هم شهر اقامه است؛ شهری است که خودش قیام کرد، شهری است که ایران را به قیام وادار کرد.

💎البتّه ما برکات حضرت فاطمه‌ی معصومه(س) و وجود حوزه‌ی مبارک علمیّه در این شهر را نباید در تأثیرگذاری در این خصوصیّات از یاد ببریم.

♦️مردم قم انصافاً مردم خوبی هستند، زودتر از همه جا قیام کردند، زودتر از همه جا مبارزه کردند، زودتر از همه جا شهید دادند.

↙️نقاط برجسته‌ی دوران دفاع مقدس شهر قم که باید روی آن کار زیادی بشود:
🔹شهید مهدی زین‌الدّین
🔸فرمانده جوان ارتشی، شهید امیر احمدلو
🔹شهدای نوجوانِ گروه سرود
🔸زنان شهید بخصوص چندصد شهید حاضر در جلسه عزاداری حسینی

💠درباره‌ی ماندگاری و افتخارآفرینیِ حوادثی همچون حادثه‌ی شاهچراغ

📌هر کدام از این حوادثی که در این دوران هست، یک نقطه‌ی روشن تاریخی است، یک ستاره است [مثل] همین حادثه‌ای که چند روز پیش در شاهچراغ اتّفاق افتاد.
⭕️این مایه‌ی افتخار و سربلندی خواهد بود در تاریخ.
🔺بله، عدّه‌ای داغدار شدند؛ بعضی از این حوادث، غم‌انگیز [است] و سرشار از اندوه میکند دل انسان را و لیکن ستاره است.
⏫ما در این چهل و چند سال، چقدر از این حوادث داشته‌ایم! این، نشانه‌ی زنده بودن این ملّت است.

💠درباره شهادت

✅در کلمه‌ی «شهید»، مجموعه‌ای از ارزشهای دینی و ملّی و انسانی نهفته است.

❤️اینکه شما می‌بینید و می‌شنوید بعضی از این شهدای ما عاشقانه آرزوی شهادت میکردند، خدای متعال یک نوری به دل آنها انداخته بود؛ با این نور یک حقیقتی را میدیدند، این بود که عاشق شهادت بودند.

1️⃣ جنبه دینی:
📍اوّلین چیزی که شهید به یاد انسان می‌آورد، جهاد فی‌سبیل‌اللّه است.
👈چه عملی اصلح از رفتن در راه خدا و تقدیم کردن همه‌ی وجود خود، همه‌ی هستی خود به این راه؟ ایمان صادق، عمل صالح.

2️⃣ معارف ملی:
📍شهید و شهادت از جمله‌ی چیزهایی است که هویّت ملّی را برجسته میکند و رتبه‌ی هویّت ملّی را بالا میبرد.
👈ملّت ایران به خاطر همین شهادت‌طلبی‌ها در چشم آنهایی که به گوششان رسید عظمت پیدا کرد.

3️⃣ مکارم اخلاقیِ انسانی:
📍شهادت مظهر فداکاری است.
👈این فداکاری یک اخلاق [برجسته] است؛ با قطع نظر از هر دین و مذهب و عقیده‌ی دینی‌ای، انسانها این را اهمّیّت میدهند.

📍شهادت شجاعت را تداعی میکند.

📍شهادت میتواند همدلی ایجاد کند.

💠توصیه‌هایی به دست‌اندرکاران کنگره شهدا

🔻من کتابهای مربوط به شهدا را زیاد میخوانم؛
📚هر کدام از این کتابها که شرح حال یک شهیدی است، یک صفحه‌ی جدیدی را برای انسان باز میکند؛
💎چه در مورد خود شهید، چه در مورد این پدرمادرها؛ این مادرهای شجاع، این پدرهای باگذشت.
🎬اینها بایستی منتقل بشود… انتقالش هم عمدتاً به زبان هنر احتیاج دارد.

✔️این همه زمینه وجود دارد برای کار هنری:
♦️فیلم‌های مستند
♦️فیلم‌های سینمایی
♦️سریال
♦️شعر

❇️امیدوارم که ان‌شاءاللّه همه‌ی کسانی که دلشان برای اسلام، برای انقلاب، برای این ملّت، برای این جوانها، برای این نسل نوبه‌نو، برای کودکانمان، برای ایران عزیزمان میتپد ⏪ هر چه میتوانند، هر چه قدرت دارند، هر چه ظرفیّت دارند، در این زمینه‌ها کار کنند، تلاش کنند، ⏪مقوله‌ی شهید و شهادت را با یاد و پیام ان‌شاءاللّه ادامه بدهند.

☘️یاد شهدای عزیز حرم مطهّر حضرت احمدبن‌موسیٰ را گرامی میداریم، به خانواده‌هایشان و به بازماندگانشان عمیقاً تسلیت عرض میکنیم، تبریک هم میگوییم.

☘️توفیقات شما را هم از خدا مسئلت میکنیم؛ روح مطهّر امام را هم خدای متعال مشمول رحمت و لطف خودش قرار بدهد که او بود که این راه را به روی همه‌ی ما باز کرد.

 چند قدمی کسی که یک عمر به دنبالش هستیم!

 اینجا سنگر حوزه است…؛

دل و دینت را مزین کن به معارف ناب محمدی صلی الله علیه و آله و سلم؛
  کوله پشتی ات را پرکن از عطر نماز شب هایت؛
قمقمه ات را لبریز کن از زمزم محبت اهل بیت علیهم السلام؛
فانسقه ی تقوا و تلاشت را محکم ببند؛
چفیه ات را بر شانه هایت بینداز؛
عینک دید در شب را برای کار در دل تاریکی ها تمیز کن؛

🔹 در بین هیاهو ها خوب دقت کن! این صدای فرمانده است که دارد سرباز هایش را صدا می زند. گوش به زنگ باشی صدای نفس هایش را به راحتی می شنوی، فرمانده در همین نزدیکی هاست…
شاید در سنگر مجاور یا در خاکریز کناری باشد.

پس خوب سربازی کن، سرباز!

 برشی از کتاب بر بال فرشتگان، ص۳۱

کودکان زیادی را دیده‌اید که حاضر نیستند تنهایی در اتاقشان بخوابند و اصرار دارند که در کنار والدینشان بمانند. این موضوع یکی از عوامل مهمی است که باعث ایجاد مشکلاتی در روابط زوجین می‌شود؛ از طرفی نگرانی والدین در رابطه با اینکه ممکن است کودک بترسد یا مبادا مشکلاتی برای او پیش بیایید، باعث می‌شود تا بسیاری از مادران در کنار کودکشان بخوابند اما چگونه می‌توان کودکان را به‌تنهایی خوابیدن عادت داد؟
 
 
 
معمولا تا حدود یک‌ سالگی کودک در کنار والدین می‌خوابد و این مسئله می‌تواند باعث وابستگی او شود؛ بنابراین در ابتدا جدا کردن خواب کودک کمی سخت است اما بالاخره دیر یا زود باید این اتفاق بیفتد و با طولانی شدن این روند ممکن است مشکلات دیگری همچون وابستگی بیش‌ از اندازه کودک و مشکلات عاطفی زوجین رخ دهد؛‌ این در حالی است که تنهایی خوابیدن کودک مزایایی دارد که عبارت‌اند از:
- افزایش حس استقلال و اعتمادبه‌نفس
- کاهش وابستگی کودک به والدین
- نداشتن حس کمبود در بین دوستان

کودک از چه سنی باید تنها بخوابد؟
تنهایی خوابیدن کودک در سن مناسب بنابه دلایل فوق بسیار حائز اهمیت است؛ بنابراین سن ۲ الی ۳ سالگی، زمان خوبی است که سعی کنید کودک را تنها بخوابانید زیرا جدا خوابیدن کودک در سن بیشتر از ۳ سالگی می‌تواند باعث ایجاد وابستگی او شده و درنهایت جدا کردن او از والدین بسیار دشوار خواهد بود و تنهایی خوابیدن او در سن کمتر از ۲ سالگی هم می‌تواند باعث اضطراب جدایی شود.

چگونه کودک را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهیم؟
جدا کردن محل خواب کودک یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و نیازمند صبر و حوصله شما است. گاهی دیده می‌شود که والدین برای تقویت ارتباط عاطفی خود، جدا کردن خواب کودک را بهترین راه‌حل می‌دانند و برای ایجاد این عادت جدید متوسل به تنبیه، تمسخر، تحقیر و مقایسه می‌شوند اما دقت کنید این روش‌ها نتیجه معکوس دارد و جدا خوابیدن کودکتان را به تعویق خواهد انداخت.
استفاده از روش‌های زیر به‌عنوان نقطه شروع می‌تواند برای تنهایی خوابیدن کودکان کمک کننده باشد:
۱. آهسته شروع کنید
تنهایی خوابیدن را ناگهانی شروع نکنید. یک یا دو روز در هفته را تنظیم کنید که او به‌تنهایی بخوابد اما او را تنها نگذارید

اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و… جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد
و ۱۰ الی ۳۰ دقیقه در کنار تختش بنشینید و برایش داستان بخوانید تا بخوابد؛ زیرا حضور شما در اتاقش به او احساس امنیت و آرامش می‌دهد. کودک کم‌کم به اتاقش و تنهایی خوابیدن عادت می‌کند و شما می‌توانید روزهای تنهایی خوابیدن را افزایش دهید.

۲. تشویق کنید
هنگامی‌که فرزند شما توانست یک‌ شب را بدون ترس و گریه در اتاقش بخوابد، بگویید که به او افتخار می‌کنید و با خریدن یک جایزه کوچک، درست کردن غذای موردعلاقه او و یا ترتیب دادن یک مهمانی با حضور هم سن و سالانش، در او انگیزه ایجاد کنید تا تنها بخوابد. این کار را تا زمانی که تنهایی خوابیدن برای او به یک عادت تبدیل شود، ادامه دهید.

۳. قبل از خواب محرک‌ها را از کودک دور کنید
برخی محرک‌ها مانند شکلات، نوشیدنی‌های کافئین دار، استفاده از تلویزیون و موبایل، خواب کودکان را مختل می‌کند. کودکان در حالت ایده‌آل حداقل باید یک ساعت قبل خواب از محرک‌ها دور باشند زیرا استفاده از این عوامل تهدیدکننده به‌خصوص تماشای بعضی برنامه‌ها و فیلم‌ها که برای سن کودک مناسب نیست باعث می‌شود تا کودکان هنگام خواب دچار نگرانی و پریشانی شوند؛ بنابراین والدین باید نسبت به دور کردن این عوامل تهدیدکننده هوشیار بوده و سپس از فرزندانشان انتظار جدا خوابیدن را داشته باشند.

۴. اتاق کودک را تزیین کنید
اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و… جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.

۵. با کودک تنهایی خوابیدن را بازی کنید
کودکان از راه بازی می‌توانند به استعدادها، توانایی‌ها، نقاط مثبت و منفی خود پی ببرند و با شناخت ویژگی‌های خود شخصیتشان را تحکیم بخشند. کودکان معمولاً علاقه‌مندند در جریان بازی نقش بزرگسالان را ایفا کنند و بازی کردن برخی نقش‌ها باعث می‌شود تا کودک در واقعیت ارتباط بهتری با آن‌ها برقرار کند. تنهایی خوابیدن ازجمله نقش‌هایی است که می‌توانید با فرزندتان بازی کنید و جریان بازی را به‌گونه‌ای پیش ببرید که نقش اصلی بازی، با شجاعت و به میل خود حاضر به تنها خوابیدن بوده و خوابیدن به‌تنهایی یک قسمت از بزرگ شدن است.

۶. قاطع باشید
برخی کودکان التماس می‌کنند تا پیش والدینشان بخوابند و یا گاهی شب‌ها از اتاقشان نزد والدینشان می‌روند، در این صورت لازم است قاطعیت به خرج دهید و هرگز اجازه ندهید کودکتان پیش شما بخوابد. با او به اتاقش بروید و با نشستن در کنارش به او کمک کنید تا بخوابد.

۷. از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تهدید استفاده نکنید
برخی از والدین زمانی که کودک کاراشتباهی انجام می‌دهد، از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تنبیه استفاده می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا کودک علاوه بر اضطراب جدایی و ترس از تنها خوابیدن، دچار اختلال خواب شود و مفهوم نادرستی از خواب در ذهن او باقی بماند.

سایت تبیان