بدون درس نمی‌توانید موثر باشید!

❗️درس را باید خیلی خوب خواند بی مایه فطیر است وفایده ای ندارد.
کسی که خیال کند حالا درس نخوانیم ، اما #خدمت کنیم ، برای دین نتیجه‌ای ندارد!
بدون درس خواندن ، نمیشود این خدمت را انجام داد .حالا ممکن است خدمات دیگری کرد، ولی این خدمت ، متوقف به علم است؛ باید خوب درس خواند!

درس بسیار جدی است؛ درس بسیار مهم است؛ علم و سواد پایه ی اصلی است ؛بدون آن #هیچ نقشی نمیتوانید ایفا کنید، یا درست نمیتوانید ایفا کنید.
نقش آفرینی غلط، از نقش آفرین نبودن به مراتب خسارت بار تر است.

? نرم افزار حوزه و روحانیت ص۳۲۰
مراسم عمامه گذاری گروهی از طلاب۱۳۶۸/۱۲/۲۲

یکی‌ از دستاوردهای انقلاب اسلامی #حساسیت جامعه و خصوصا جامعه دینی نسبت به اظهارات غیر شرعی و غیر اسلامیه؛
این حساسیت نشان زنده بودن جامعه دینی رو داره و اتفاقا باید در تقویتش کوشید؛

❗️ اما مشکل از جایی شروع می‌شه که این حساسیت باعث تک نگری و یک بعدی دیدن ماجراها باشه و همین حساسیت و غیرت باعث شه خیلی از نکات #مثبت دیده نشه و عملا هیچ #دستاوردی برای نظام تو اون حیطه مخصوص باقی نمونه!
در حالیکه اتفاقا نظام تو اون حیطه، نه تنها افتضاح نبوده بلکه می‌شه گفت #موفق
بوده!

?#سینما و صنعت فیلم سازی یکی از این موارده که مقایسه سینمای قبل انقلاب با سینمای بعد انقلاب نشان از یک پیشرفت فوق العاده و پرشتاب می‌ده!
فیلمهایی که حتی الان پوسترهاش رو هم نمیشه نگاه کرد چه برسه محتواش رو!
از اون منجلاب رسیدیم به صنعتی که اقلا سالی ۶تا فیلم خوب و انسان ساز منتشر می‌کنه!
امسال موقعیت مهدی و چند فیلم ارزشی دیگر ساخت، اونم تو یه همچین دنیای رسانه‌ای کثیفی!

? در این زمانه‌ای که به جرئت می‌شه گفت ما جزء ۱۵سینمای برتر دنیاییم(خیلی کشورا که اصن کلا صنعت سینما ندارن) از این ۱۵کشور (مثل کره و هند و ترکیه و انگلیس و…) هیچکدوم فیلمهاشون رو از شدت مستهجنی نمی‌شه نگاه کرد!
حالا اینجا ایران #سینمایی داره که از نظر فرم و محتوا انقد درخشانه!
❗️ اما جوان حزب‌اللهی اگه بهش بگن سینمای ایران، اول چی ذهنش میاد؟ حرفای نوشین خانم که یه نویسنده جزئی تو این سینماست و داور جشنواره هم نیست! و مدام‌ متدینین مصاحبه کنند و بگند #ابتذال_سینما در ایران!

? سینمای ایران همون بچه داغون قبل انقلاب بود که از شدت مستهجنی اش امریکایی ها هم تعجب کرده بودند، اما الآن فیلمهایی مثل #موقعیت_مهدی می‌سازه که کار چندین منبر و روایت فتح رو انجام می‌ده!
راستی چند تا نماز جمعه و کانال و تحلیل، موفقیت نظام در پیشبرد سینما رو #تبیین کرد؟!!
اگر این نقاط قوت و پیشرفت رو دیدیم، اونوقته که مطالبه عذرخواهی هم موثر و پیش‌برنده است!

? محمد خادمی

آنچه از مجموع سخنان اهل‌بیت(ع) به دست می‌آید، این است که انسان نباید در انجام کارهایش عجله کند، البته برای کارهای خیر نباید درنگ کرد، به قول معروف «در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست». جایی که می‌دانیم کاری ثواب دارد و به نفع خودمان و یا مردم است دیگر نباید منتظر تأیید و تشویق دیگران شویم و باید آن را زود انجام دهیم.
 
یکی از پسندیده‌ترین اموری که هر انسانی می‌تواند، در طول زندگی خود انجام دهد، تشویق دیگران به کار خیر است. زندگی هریک از ما سراسر زنجیری به هم متصل است و اگر یکی از حلقه‌های این زنجیر پاره شود، در نهایت مشکلاتی به وجود می‌آید که از فردیت به جمعیت می‌رسد. از این‌رو باید برای محکم‌تر شدن و اتصال هرچه بهتر این زنجیره، همگی به هم کمک و در این بین همدیگر را برای انجام کار خیر تشویق کنیم. حجت‌‌‌‌‌‌‌الاسلام جواد معین، مدرس جامعةالمصطفی العالميه خراسان در این خصوص یادداشتی با موضوع «شتاب در کار خیر با نگاهی به نهج‌البلاغه» را در اختیار خبرگزاری ایکنای خراسان رضوی قرار داده است که در ادامه می‌خوانیم:

«به این مثال ساده توجه کنید: فرض کنید داخل اتوبوس نشسته‌ایم و یک پیرمرد داخل می‌شود، عکس‌العمل افراد مختلف است؛ برخی عمداً حواسشان را به بیرون و یا به موبایل متمرکز می‌کنند که یعنی من آن پیرمرد را ندیده‌ام و برخی هم بدون این که به صندلی‌های اتوبوس نگاه کنند از جای برمی‌خیزند و صندلی خود را به آن شخص سالخورده می‌دهند.

قرآن کریم، کار شخص دوم را تأیید و در آیات خود همواره انسان را به انجام کارهای خوب ترغیب و تشویق می‌کند و بنابراین واژه‌هایی مانند «سرعت» و «سبقت» را برای انجام کارهای خوب و نیک به کار برده است و از مجموع آنها به این نتیجه می‌رسیم که در انجام کارهای خوب، شتاب کنیم.

در جایی می‌فرماید: فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرات؛ در نيكى‏‌ها و اعمال خير، بر يكديگر سبقت جوييد. در آیه‌ای دیگر این شتاب کردن را یکی از ویژگی‌های مؤمنین می‌داند و می‌فرماید: «أُولئِكَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُون؛ ‏اينان هستند كه به كارهاى نيک مى‏‌شتابند و در آن بر يكديگر سبقت مى‏‌جويند.»

کسی که در یک مزرعه‌ای کار می‌کند، تلاش دارد که برای برداشت محصول بهتر، ابتدا عیب‌های سال‌های گذشته زمین را برطرف سازد و سپس با سرعت به آماده‌سازی بستر زمین بپردازد. حال اگر دنیا را به مانند همان زمین کشاورزی در نظر بگیریم، موفق کسی خواهد بود که از گناهان گذشته خویش توبه کرده و با انجام پُر شتاب کارهای خوب، خود را برای آخرت مهیا می‌سازد.

حضرت علی(ع) می‌فرماید: «لَا خَيْرَ فِي الدُّنْيَا إِلَّا لِرَجُلَيْنِ رَجُلٍ أَذْنَبَ ذُنُوباً فَهُوَ يَتَدَارَكُهَا بِالتَّوْبَةِ وَ رَجُلٍ يُسَارِعُ فِي الْخَيْرَات‏؛ دنيا تنها براى دو كس خير دارد؛ يكى گناه‌كارى كه با توبه جبران كند و ديگر نيكوكارى كه در كارهاى نيكو شتاب ورزد.»

همانطور که زمان و فرصت‌ها به زودی و با شتاب می‌گذرد، عمر آدمی نیز با شتاب می‌گذرد. وقتی فوتبالیست‌ها به دقیقه‌های آخر بازی می‌رسند، اگر از نتیجه خوب بازمانده باشند، تلاش می‌کنند در این وقت‌های باقیمانده، نتیجه را جبران کنند، اما اگر از همان ابتدای بازی، احساس می‌کردند که هر لحظه می‌تواند دقیقه ۹۰ باشد، قطعاً به این سختی نمی‎ افتادند.

زندگی ما نیز مانند همین بازی فوتبال است، وقتی به دقیقه ۹۰ می‌رسیم، تازه یادمان می‌آید که چقدر فرصت‌های خوب را از دست داده‌ایم، افسوس دوران جوانی و دوران گذشته خود را می‌خوریم، چرا قدر این وقت‌ها، روزها و دقیقه‌ها را نمی‌دانیم؟

نهج‌البلاغه تشبیه زیبایی دارد، می‌فرماید فرصت‌ها مانند ابر می‌گذرد، به این خاطر که حرکت ابرها اصلاً قابل حس و لمس نیست، گاهی یک تکه ابر بالای سرمان است، پس از لحظاتی می‌بینیم که مسافت طولانی را طی کرده است، بدون اینکه اصلاً توجه ما را به خود جلب کرده باشد.

فرزند کوچک ما اکنون که هفت ساله شده، یکی از آشنایان او را می‌بیند و می‌گوید: «آقا زاده شما چقدر بزرگ شده، اصلاً نشناختمش» اما خودمان متوجه رشد و بزرگ شدن او نشده‌ایم. فرزندان جلوی چشممان بزرگ می‌شوند و خودمان نمی‌بینیم، درست مثل «زمان» که از کنارمان می‌گذرد و ما متوجه نیستیم.

امام علی(ع) می‌فرماید: «الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ فَانْتَهِزُوا فُرَصَ الْخَيْرِ؛ فرصت‌ها همانند ابر بهارى زود مى‏‌گذرند، بنا براين فرصت‎‌هاى نيكو را غنيمت شماريد.»

بنابراین چون زمان به مانند ابر می‌گذرد، می‌بایست از فرصت‌هایی که برای انجام کارهای خوب در زندگی برایمان درست می‌شود نهایت استفاده را کنیم و آن را به تأخیر نیندازیم. از کجا می‌دانیم که فردایی بیاید و ما زنده باشیم. یکی از نام‌های قیامت، «روز حسرت» است، به این معنا که حسرت و افسوس می‌خوریم که ای کاش توشه بیشتری برداشت می‌کردیم.

امام على(ع) در سخن زیبایی می‌فرماید: «ديروزت از دست رفته و فردايت مشكوک است، و امروزت مغتنم، پس در بهره‏‌بردارى از فرصت‌ها شتاب كن و از اطمينان كردن به روزگار بپرهيز.»

بنابراین اگر کسی فرصت‌های خوبی که در زندگی پیش می‌آید را قدر نداند و از دست بدهد، این کار موجب غم و غصه و حسرت او خواهد شد. در نهج‌البلاغه در جمله کوتاه و پُر معنایی آمده است: «إِضَاعَةُ الْفُرْصَةِ غُصَّةٌ؛ از دست دادن فرصت‌ها، غصّه می‌آورد.»

أجل و مرگ، درب خانه همه ما زانو زده و منتظر است که در یک فرصت مناسب، درب را بکوبد و داخل شود، پس چه بهتر که قدر این چند روز دنیای فانی را بدانیم، به کارهای خیر و «حسنات» بپردازیم و از کارهای حرام و سیئات دوری کنیم.

در نهایت این «جوانی» یک روزی تمام می‌شود، این «سلامتی» که فعلاً داریم، آهسته آهسته رو به کاستی می‌رود و از همه مهمتر «عُمر» ماست که روز به روز از آن کم می‌شود.

آن حضرت در سخنانی از شیعیان خود خواسته‌اند که این فرصت چند ساله زندگی را در راه اطاعت خداوند و فراهم ساختن توشه‌های مناسب اخروی، هزینه کنند.

چقدر خوب است که این نکته را در خانواده رعایت کنیم، به این معنا که زن و شوهر قدر یکدیگر را بدانند و از فرصت‌های با هم بودن، نهایت استفاده را بکنند. خوب باشند، خوش و با مهربانی روزگار را در کنار هم سپری کنند. وجود هریک از زوجین می‌تواند فرصت خوبی برای انجام کارهای خیر باشد.

خبرگزاری قرآن

◾️ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مدظله العالی: زینب کبریٰ (سلام الله علیها) جهاد تبیین و روایت را راه انداخت؛

فرصت نداد که روایت دشمن از حادثه عاشورا غلبه پیدا کند. ۱۴۰۰/۰۹/۲۱

به همت مؤسسه بوستان کتاب؛
کتاب «سبک معیشت معصومان(ع)» منتشر شد

تأمین معیشت، اهمیت فراوانی در زندگی انسان دارد. زندگی در دنیا که انسان را به سوی بهره برداری از مواهب طبیعی سوق می دهد، نیازمند برنامه اقتصادی سالم و جامعی است؛ برنامه ای اقتصادی که ضریب اشتباه را به حداقل برساند. به ویژه اگر برنامه ای متصل به منبع الهی باشد و بتوان با آسودگی خاطر آن را اجرا کرد. سیره معیشتی معصومان (ع)، از چنین ویژگی ای برخوردار است و علاوه بر اتصال به منبعی قابل اعتماد و دور از خطا، راهکارهای دست یافتنی دارد.

کتاب «سبک معیشت معصومان (ع)» که با استفاده از گزارش های فراوان متون اسلامی درباره سبک زندگی اقتصادی معصومان (ع) فراهم آمده است، به معرفی منبع درآمد، فعالیت های اقتصادی و هزینه های معصومان (ع) می پردازد.

ساختار اثر

این اثر در ۴ فصل و ۹ گفتار تهیه و تألیف شده است؛ فصل اول، ابتدا شرایط و بایسته های راه اندازی یک فعالیت اقتصادی و سپس، قوانین کسب و کار را از منظر معصومان (ع) بیان می کند تا کسی که در عرصه فعالیت مالی وارد می شود و شغلی را فراهم می آورد، به این قوانین پایبندی داشته باشد و به آنها عمل کند. در انتهای این فصل نیز به اقدام های عملی که افراد در کسب درآمد و سودآوری باید انجام دهند، پرداخته شده است.

فصل دوم، منبع درآمدی معصومان (ع) را مطرح می کند که ایشان با فعالیت های تولیدی (کشاورزی، دامپروری، دستی و هنری) و غیر تولیدی (تجاری، ارث، قرض و عاریه در حال ضرورت و…) کسب درآمد می کردند و از میان آنها، اصلی ترین منبع درآمدی آنان را کشاورزی معرفی می نماید.

فصل سوم، به مخارج فردی و شخصی معصومان (ع) می پردازد که ناظر به هزینه های ایشان برای امور شخصی و خانواده است و در دو قسمت مخارج جاری (خوراک و مواد غذایی، لباس و پوشاک، بهداشت، بوی خوش و عطر زدن، به کار گیری کارپرداز، ازدواج، تأمین آبرو و…) و سرمایه ای (خرید زمین، مال التجاره، مسکن مناسب) بررسی می شود.

فصل چهارم نیز مخارج اجتماعی (نیکوکاری) معصومان (ع) را در دو قسمت کمک ایشان به موارد مورد نیاز (کمک به نیازمندان، آزادی بردگان و زندانیان، رفع نزاع ها، هدیه دادن، پرداخت بدهی دیگران، تأمین خسارت مالی دیگران، تأمین هزینه های فرهنگی) و ساخت مکان های عمومی (تأسیس مساجد، بناهای عام المنفعه، تأسیس وقفیات) از نظر می گذراند.

برشی از اثر

* درآمد معصومان / فعالیت های کشاورزی

منبع درآمد معصومان از دو طریق منابع تولیدی و تولیدی تأمین می شد؛ کشاورزی از جمله فعالیت های تولیدی معصومان (ع) بود. به فرموده امام صادق (ع)، پیامبر (ص) در بارور کردن زمین ها، نهایت تلاش را داشت. برای جلوگیری از آسیب سیلاب به محصولات، سنگ بزرگی را در مسیر آب قرار داد که تا عصر امام صادق (ع) پابرجا بود. محصول این مزرعه ها و باغ ها به اندازه ای بود که مصرف رایج سالیانه (آرد جو و خرمای) همسرانش، همچنین هزینه مصرفی فرزندان عبدالمطلب در آن دوره را تأمین می کرد و مانده آن، به مصرف تهیه سلاح و مرکب برای دفاع می رسید.

امام کاظم (ع) فرمود: حضرت فاطمه (س) با دستان خود پنبه می کاشت و از آن برای بخشی از پوشش فرزندان استفاده می کرد.

اقدام زراعی و باغ داری امیرمؤمنان (ع)، سرآمد کارهای زراعی معصومان (ع) بوده؛ چرا که بیشتر تلاش های زراعی و باغ داری امامان بعدی، بر محور زیرساخت های ایشان قرار گرفت. فرایند کار زراعی و باغ داری حضرت، دو مرحله زیربنایی و روبنایی را نشان می دهد.

* فعالیت های دامپروری

دامپروری، در دوره معصومان (ع) و در زندگی آنان تأثیرگذار بود. ایشان افزون بر آنکه فرآورده های لبنی و گوشتی خود را از این راه تأمین می کردند، از این طریق از دیگران نیز دستگیری می کردند.

میثم تمار روزی به دیدن امام حسین (ع) رفت و شنید ایشان گوسفندان را به چراگاه برده است.

امام هادی (ع) نیز اسحاق جلّاب را از راه اصطبل خانه اش به فضای وسیعی راهنمایی کرد که در آنجا تعداد بسیاری گوسفند را قربانی و میان افراد تقسیم کرده بودند.

علاقه مندان جهت خرید اینترنتی این کتاب می توانند به نشانی اینترنتی www.bustaneketab.ir مراجعه کنند.

 خبرگزاری حوزه

حضرت آیت الله مکارم شیرازی دامت برکاته ضمن تسلیت ارتحال آیت الله العظمی صافی : حضور مؤثر وی در عرصه‌های مختلف اجتماعی همچون مبارزات با رژیم سابق و عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی و شورای نگهبان منشأ برکات زیادی برای اسلام و انقلاب بود

بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعونَ

خبر بسیار تأسف‌بار رحلت عالم ربانی، شیخ الفقهاء آیت الله العظمی صافی گلپایگانی قدّس سرّه موجب نهایت تأسف و تأثر گردید.

آن مرد بزرگ که از برجسته ترین شاگردان آیت الله العظمی بروجردی قدّس سرّه و یکی از برترین فقهای عصر ما بود آثار فراوانی در عرصه های مختلف از جمله کتب فقهی و کلامی و مبارزه با فرقه های منحرف و احداث و تجدید بناهای مذهبی همچون مسجد عظیم امام حسن عسکری علیه السلام را از خود به یادگار گذاشت.

حضور مؤثر وی در عرصه‌های مختلف اجتماعی همچون مبارزات با رژیم سابق و عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی و شورای نگهبان منشأ برکات زیادی برای اسلام و انقلاب بود.

ضایعة رحلت این فقیه دلسوخته‌ی حضرت ولیّ عصر ارواحنا فداه را به محضر مقدس آن حضرت تسلیت عرض نموده و همچنین به حوزه های علمیه و مراجع عظام تقلید، عموم شیعیان و مقلدان و علاقمندان و خصوصاً بیت معظم و فرزندان مکرم ایشان تسلیت عرض می‌نمایم و از خداوند متعال حشر او را با اولیاء مقربینش خواستارم و از درگاهش برای بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل طلب می نمایم.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

قم ـ ناصر مکارم شیرازی
۱۲ بهمن ۱۴۰۰