آیا در منابع دینی از «ایام فاطمیه» یاد شده است؟ و اگر آری، کدامشان؟ فاطمیه اول یا دوم؟
حال فرض بفرماييد که با دلائل متقن اثبات شود که مثلاً فلان روز، سالروز شهادت حضرت فاطمه سلام- الله عليها مي باشد، باز هم خللي در حرکت هاي فرهنگي مراکز ديني ايجاد نمي شود، زيرا زمينه به وجود آمدن روزهايي به عنوان ايام فاطميه، به خاطر زنده نگهداشتن فرهنگ فاطمي بوده و مجالس گوناگون مذهبي هم به فراخور امکانات و شرايط مخصوص به خود بين اين دو تاريخ معتبر که از روايات صحيحه استفاده مي شود؛ عده اي روزهاي ابتدايي نزديک به شهادت اول را مثلاً پنج روز يا ۱۰ روز را به برگزاري مجالس وعظ و عزاداري مي پردازند و عده اي هم با توجه به شرايط خاص خود ترجيح مي دهند روزهاي فاطميه دوم را انتخاب کنند و برخي هم به زنده نگهداشتن هر دو روز مي پردازند.
نخست باید گفت؛ تعظیم شعائر و بزرگداشت مقام معصومان(علیهم السلام) با هر بهانه و در هر مناسبتی ارزشمند است، اما آنچه در سالهای اخیر به عنوان «ایام فاطمیه» اول و دوم و در برخی نقاط، ایام فاطمیه سوم برگزار میشود، در منابع اسلامی، شیعی و در سیره امامان(علیهم السلام)، حتی شیعیان سدههای ابتدایی بعد از غیبت، گزارشی در ارتباط با «ایام فاطمیه» و یا «دهه فاطمیه» مشاهده نشده است که در آن ایام تنها به عزاداری پرداخته شده و از شادیهای مباح؛ مانند ازدواج خودداری شود.
بر این اساس، پرسش از اینکه «دهه فاطمیه اول» مورد تأیید است، یا «دهه دوم و سوم» جایی نخواهد داشت.
آنچه گفته شد اختصاص به «ایام فاطمیه» ندارد و همانگونه که در پاسخی دیگر بدان پرداختیم،[1] اگرچه یک شیعه هرگاه به یاد مصیبتهای وارد شده بر معصومان(ع) میافتد، قلبش آکنده از اندوه میشود، اما جز «دهه اول محرم» و «روز اربعین حسینی»، توصیه دیگری وجود ندارد که در یک روز، یک هفته و یا یک دهه خاص، رفتار عادی شیعیان تغییر یابد.
با این وجود، و با آنکه هیچ مباحی در چنین مناسبتهایی مکروه و حرام نخواهد شد، اما سزاوار است امروزه که عرف جامعه، به برخی روزها و هفتههای خاص احترامی ویژه میگذارد، به شیوهای رفتار نشود که نوعی جسارت و بیاحترامی به حضرات معصومان(ع) از آن برداشت شود.
پس کساني که به زنده نگهداشتن ايام فاطميه اول و دوم مي پردازند چنين دغدغه اي ندارند که مثلاً ۲۰ روز براي حضرت عزاداري کنند يا کمتر يا بيشتر، بلکه هدف از تشکيل چنين مجالسي فهم و نشر فرهنگ فاطمي مي باشد که اين موضوع اختصاص به ايام فاطميه اول يا دوم ندارد و ما بايد به اميد روزهايي تلاش کنيم که همه ايام ما «علوي»، «فاطمي»، «حسيني» شوند.
[1]. ر ک: پاسخ 27061.
و اما شانزده آذر
۱۶ آذر در سال ۳۲ که در آن سه نفر دانشجو به خاک و خون غلتیدند، تقریباً چهار ماه بعد از ۲۸ مرداد اتفاق افتاده؛ یعنی بعد از کودتای ۲۸ مرداد و آن اختناق عجیب - سرکوب عجیب همهی نیروها و سکوت همه - ناگهان به وسیلهی دانشجویان در دانشگاه تهران یک انفجار در فضا و در محیط به وجود میآید. چرا؟ چون نیکسون که آن وقت معاون رئیس جمهور آمریکا بود، آمد ایران. به عنوان اعتراض به آمریکا، به عنوان اعتراض به نیکسون که عامل کودتای ۲۸ مرداد بودند، این دانشجوها در محیط دانشگاه اعتصاب و تظاهرات میکنند، که البته با سرکوب مواجه میشوند و سه نفرشان هم کشته میشوند. حالا ۱۶ آذر در همهی سالها، با این مختصات باید شناخته شود. ۱۶ آذر مال دانشجوی ضد نیکسون است، دانشجوی ضد آمریکاست، دانشجوی ضد سلطه است. مقام معظم رهبری مدظله العالی
سلام بر تو ای کسی که صبر شد حقیر تو
سلام بر تو ای کسی که صبر شد حقیر تو
ندیده بعد فاطمه جهان زنی نظیر تو
ای آیینه تمام نمای صبر و ایثار،
تو را به چه نام بخوانم که نامت یادآور حماسه عاشورا و یادآور اسارت و غربت یتیمان کربلاست .
ای بانوی غم!
تو هدیه ای از جانب خدا بودی
نه تنها زینت پدر که زینت مادر بودی و زینت خاندان نبوت و امامت …
و آمده بودی تا صبر را شرمنده کنی .
آمده بودی تا رسالت خود را به انجام برسانی . برادر را مونس و یار باشی و قافله حسینی را سالار و اسیران را غمخوار .
ای داغدارترین شقایق!
تو وارث مظلومیت ستردگی بودی که در خاندان طاهرت نسل به نسل به ارث می رسید و صبر بلندترین واژه ای بود که در تو به ودیعه نهاده شده بود .
هیچ قلبی چون قلب تو نسوخت و هیچ چشمی چون چشم تو زیبایی را در صحرای کربلا ندید .
اهمیت نعمتشماری
◀️ گام اول تشکر، شناخت نعمت است. اگر انسان نیّت کند که میخواهم رحمتهای خدا نسبت به خودم را شمارش کنم و در دفتری بنویسم، این اولین قدمی است که به سوی انسانیت و به سوی تشکر از نعمتهای خدا برداشته است؛ چون تا انسان نداند که دست رحمت الهی در وجود او چه کرده است، چگونه میتواند حال شکر را در درون خودش ایجاد کند؟
شکر یک حالت اختیاری نیست بلکه باید مقدماتش را فراهم کرد. مثلاً اگر به شما نوجوانان و جوانان بگویند که پدر و مادر بر شما حق زیادی دارند و در کلاس دینیتان هم درسش را بخوانید که پدر و مادر بر ما خیلی حق دارند و باید تلافی کرد، اما اگر افرادی اصلاً پدر و مادرشان را ندیده باشند - مثل کسانی که پدر و مادرشان شهید شدهاند- هر چه در کلاس بخوانند که حق پدر و مادر زیاد است، وقتی زحمات آنها را ندیده باشند چگونه در حال تشکر قرار میگیرند؟ و چگونه در دلشان آن عطوفت و عاطفه اولاد نسبت به والدینش تحریک میشود؟! چنین چیزی مشکل است.
پس اول قدم تشکر ما بندگان نسبت به حق تعالی، این است که نعمت خدا را ببینیم، و بشناسیم که ما چه بودیم و چه شدیم و این جهان چه بوده و چه شده است…
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی
ذکر خدا
وقتی در قیامت پرده از ثواب اعمال انسانها برداشته شود، هیچ ثوابی را بزرگتر از ذکر خدا نمیبینند
در آن هنگام کسانی حسرت میخورند و میگویند هیچ چیز بر ما به اندازهی ذکر گفتن آسان نبود
?این عبادتی است که به وضو یا رو کردن به قبله یا هیئت خاص و وقت خاصی احتیاج ندارد و با این حال عدهی کمی آنان را انجام میداند.
? خداوند میفرماید:
? والذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا
(احزاب/۳۵)
⚡️ترجمه:
مردانی که خدا را بسیار یاد میکنند، و زنانی که خدا را بسیار یاد میکنند، خداوند برای همهی آنان آمرزش و پاداش عظیمی آماده کرده است.