رهبر معظم انقلاب  مدظله العالی به استفتائی پیرامون «حکم نماز و روزه در فاصله بین ترخص و ورودی شهر» پاسخ گفتند.

* حکم نماز و روزه در فاصله بین ترخص و ورودی شهر

 سؤال: اگر مسافری در مسیر ورود، به فاصله بین حد ترخص و وطن (یا محل اقامت) برسد، چگونه نماز بخواند و روزه بگیرد؟

 جواب: نماز در فاصله بین حد ترخص* و وطن، تمام است اما در فاصله بین حد ترخص و محل اقامت ده روزه، بنابر احتیاط واجب باید جمع خوانده شود و در هر دو صورت روزه، صحیح نیست مگر آنکه پیش از اذان ظهر، به آنجا وارد شود.

* حد ترخص مکانی است که در آنجا اذان شهر شنیده نمی شود.

طبق تحقیقات انجام گرفته حد ترخص از آخر شهر حدود ۱۳۵۰ متر می باشد.

به امام صادق علیه السلام عرض کردم: مؤمن چگونه بداند که مؤمن است؟ امام فرمود: به واسطه تسلیم به امر خدا و راضی بودن بر آنچه که بر او از شادی و غم وارد می‌شود.
مشرق_ به خواست خدای متعال، همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان، همه روزه مجموعه‌ای از احادیث موضوعی اهل‌بیت علیهم‌السلام با نام «ره‌توشه معرفت» تقدیم‌ مخاطبین می‌شود. امیدواریم از نظرات و پیشنهادهای سازنده‌تان برخوردار شویم.

اهمیت رضا به قضای الهی:

1. داناترین مردم: عَنِ الصّادق علیه السلام قالَ: «‌اِنَّ أعْلَمَ النّاسِ بِاللهِ أرضاهُم بقَضاءِ اللهِ؛ (1) به راستی دانا ترین مردم نسبت به خدا، راضی‌ترین آنهاست به قضای خدا.» ‌

2. رکن ایمان: قالَ أمیرُ المؤْمِنین علیه السلام: «‌لِلایمانِ أربَعَةُ أرْکانٍ: الرِّضا بِقَضاءِ اللهِ وَالتّوکُّلُ عَلَی اللهِ وَتَفویضُ الأمْرِ إلَی اللهِ وَالتَّسلیمُ لامْرِ اللهِ؛ (2) ایمان چهار رکن دارد: رضا به قضای الهی، توکل بر خدا، واگذاری امور به خدا و تسلیم شدن در برابر فرمان خدا.» ‌

3. شناخت کامل خدا: عن ابی الحسن الاوّل علیه السلام قال: «‌ینْبَغی لِمَن عَقَلَ عَنِ اللهِ أنْ لایستَبْطِئَهُ فی رِزْقِهِ وَلایتَّهِمَهُ فی قَضَاءِهِ؛ (3) سزاوار است هر که خدای را شناخته است او را در رساندن روزی‌اش به کندی منسوب ندارد و او را در حکم و قضایش متهم نسازد.» ‌

4. در زمره صدیقین: عن الصادق علیه السلام، قال: قالَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ عَبدِی المُؤمِنَ لا أُصَرِّفُهُ فی شَیءٍ إلاّ جَعَلْتُهُ خَیراً لَهُ فَلْیرْضِ بِقَضائِی وَلْیصْبِرْ عَلَی بَلائی وَلْیشْکُر نَعْمائی أکتُبُهُ یا مُحَمَّدُ مِنَ الصِّدِّیقِینَ عِنْدی؛ (4) خداوند بلند مرتبه فرموده است: بنده مؤمنم را به سوی هیچ چیزی نگردانم مگر آنکه آن را خیر او سازم؛ پس باید به قضایم راضی باشد و بر بلایم صبر کند و نعمتهایم را شکر گزارد.‌ ای محمد! [نام] او را در زمره صدیقین نزد خودم می‌نویسم.» ‌

5. نشانه ایمان: ابن سنان می‌گوید: «‌به امام صادق علیه السلام عرض کردم: مؤمن چگونه بداند که مؤمن است؟ امام فرمود: «‌بِالتَّسلیمِ لِلهِ وَالرِّضا فیما وَرَدَ عَلَیهِ مِنْ سُرُورٍ أوْ سَخَطٍ؛ (5) به واسطه تسلیم به امر خدا و راضی بودن بر آنچه که بر او از شادی و غم وارد می‌شود.» ‌

ما را خواهی زخویشتن دست بشوی
خود را یله کن پس آنگهی ما را جوی

تا شعله عشق تو بر افروخته شد
جان و دل عشاق همه سوخته شد

آن را که دلش به وصلت افروخته شد
از هر دو سرای چشم او دوخته شد

تقدم رضای خدا:

روزی جمعی از شیعیان به خانه امام باقر علیه السلام آمدند. آن روز یکی از فرزندان امام به شدت بیمار و بستری بود و این مسئله سبب ناراحتی امام شده بود؛ به گونه‌ای که مهمانان، نگران حال امام شدند و با خود گفتند اگر حادثه‌ای برای فرزند امام رخ دهد حتماً از شدت ناراحتی برای او اتفاقی می‌افتد.

چندی نگذشت که صدای شیون زنان از اتاق مجاور بلند شد و امام سراسیمه داخل اتاق رفت. همگی دانستند که فرزند حضرت از دنیا رفته است. آنها بیشتر نگران حال امام شدند. اما وقتی آن حضرت از اتاق بیرون آمد، برخلاف انتظار، او را نگران نیافتند. علت را از او پرسیدند. وی در پاسخ فرمود: «‌ما نیز دوست داریم که عزیزانمان در سلامتی به سر برند، امّا وقتی که امر خداوند نازل شد، رضای او را بیشتر دوست می‌داریم و تسلیم امر او می-شویم.» (6)

—–

[1]. اصول کافی، ج4، ص190 (شش جلدی).
[2]. همان، ص 180.
[3]. همان، ص 194.
[4]. همان.
[5]. همان، ص 196

[6]. بحار الانوار، ج46، ص 301؛ اصول کافی، ج3، ص14.

  ماه رمضان مثل باران رحمتى است که بر فضاى زندگى ما می ‏بارد؛ آلودگیها، زیادیها، زنگار گرفتگیها و کثافتهایى را که به دست خود ما در محیط زندگى و در جان و دلمان پدید آمده است، می ‏شوید و فضا را مصفا و دلها را نورانى مىی کند…
بزرگترین درس ماه رمضان، خودسازى است. اوّلین و مهمترین قدمِ خودسازى هم این است که انسان به خود و به اخلاق و رفتار خود با نظر انتقادى نگاه کند؛ عیوب خود را با روشنى و دقّت ببیند و سعى در برطرف کردن آنها داشته باشد.

۱. ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی

شروع ماه مبارک رمضان، در حقیقت عید بزرگی برای مسلمانان است، چون ماه ضیافت الهی است، در این ماه فقط مؤمنین و کسانی که اهل ورود در این ضیافتند، بر سر سفره پروردگار منّان و کریم می‌نشینند. این، غیر از سفره عام کرم الهی است که همه انسآن ها، بلکه همه موجودات عالم از آن بهره‌مندند؛ این سفره خواص و ضیافت خاصان پروردگار است.(۱)

ادامه »

تصویری که به این مناسبت خدمت شما تقدیم می کنیم از سری تصاویر انسان 250 ساله بوده که مزین است به بخشی از بیانات امام خامنه ای (مدظله العالی) درباره زندگی امام حسن علیه السلام که فرمودند:

جنگ نظامی را امام حسن با آن دشمنی که قبلا باید افشا بشود و سپس با آن مبارزه بشود متوقف کرد تا جنگ سیاسی، جنگ فرهنگی، جنگ تبلیغاتی و جنگ اسلامی خود را با او شروع بکند… امام حسن اگر صلح نمی‌کرد یقینا اسلام ضربه می‌دید؛ برای خاطر این‌که آن چهره افشا نشده بود، مردم هنوز حقایق را نمی‌دانستند، آنقدر نمی‌دانستند که هزاران نفر یا صدها هزار نفر از سربازان امام حسن حاضر شدند با آن طرفی که با امیرالمؤمنین جنگیده بود دیگر نجنگند. . وقتی شما جمع‌بندی می‌کنید، می‌بینید کار امام حسن با کار امیرالمؤمنین، با کار امام حسین، با کار همه‌ی ائمه دارای یک مضمون و یک معنا است. آگاهانه مقاومت کردن، تکلیف را فهمیدن و ایستادن.

سلام ای دلربا یاحسن مجتبی
یوسف آل کسا یا حسن مجتبی

ای همه عالم فدات دیده ی من خاک پات
مظهر ذات خدا یاحسن مجتبی

محو کمالت شدند غرق جمالت شدند
مجمع ارض و سما یا حسن مجتبی

باده خور جام تو بر لبشان نام تو
سلسله ی انبیا یاحسن مجتبی

نور مُجسّم تویی شاه دوعالم تویی
ما به تو عبد و گدا یاحسن مجتبی

عاشقم و فانی ام بهر تو قربانی ام
همچو ذبیحِ منا یاحسن مجتبی

حمد خدای وَدود که چو قیام وقُعود
با تو شدم آشنا یاحسن مجتبی

مُحرمِ آواره ام بنده ی بیچاره ام
کِی شوم از تو جدا یاحسن مجتبی

زینت دوش رسول میوه ی باغ بتول
معدن جود سخا یاحسن مجتبی

غرق گناهم شَها چَشم به راهم شها
رأفتِ ناب تو را یاحسن مجتبی

کوکبِ رحمانیت ، دور کن از معصیت
بنده ی درمانده را یا حسن مجتبی

در همه دَهرِ کهن ، یافت نشد مثل من
نوکر پر ادعا یاحسن مجتبی

مانده ام از حال خویش ، غافل از احوال خویش
غرق شدم در ریا یاحسن مجتبی

تیغ شرف در نیام دم به دم و گام گام
سرزده از من خطا یاحسن مجتبی

عبد گنهکارْ من ، بنده ی بیمارْ من
از تو بخواهم شفا یاحسن مجتبی

یار جوانمردْ تو ، داروی هر دردْ تو
درد مرا کن دوا یاحسن مجتبی

عشقِ تو خورشید من ای به تو امّید من
کعبه ی اهل دعا یاحسن مجتبی

اول آخِر تویی باطن وظاهر تویی
رابع آل عبا یاحسن مجتبی

تو به دوگیتی امیر ، برهمگان دستگیر
توبه فلک مُقتدا یاحسن مجتبی

دلبر دلها تویی ، یوسف زهرا تویی
ای همه لطف و صفا یاحسن مجتبی

پیشاپیش فرخنده زادروز باسعادت کریم اهل بیت علیهم السلام

حضرت امام حسن مجتبی سلام الله علیه

را به همه محبان آن امام هُمام

تبریک عرض می نمائیم

کتاب «سه دقیقه در قیامت» که خاطرات و تجربه نزدیک به مرگ یک جانباز است، در عید غدیر سال ۹۸ منتشر و در طی یک سال، با تیراژ بیش از یک میلیون نسخه و دانلود بیش از این تعداد، یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های تاریخ کشور لقب گرفت.

کتاب «سه دقیقه در قیامت» کاری از گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی روایتی است از خاطرات یکی از مدافعین حرم که زیر عمل جراحی برای لحظاتی از دنیای خاکی می‌رود و تجربه‌ای نزدیک به مرگ دارد. او در این زمان کوتاه چیزهایی می‌بیند که درک آن‌ها برای مردم عادی سخت است.

در این کتاب که بسیار مورد استقبال خوانندگان قرار گرفته و نقدها و تفسیرهایی هم بر آن شده است، حقایقی درباره مرگ، برزخ، حال انسان در برزخ و بسیاری مطالب دیگر درباره حیات پس از مرگ خواهید خواند.

کتاب «سه دقیقه در قیامت» با ویرایش جدید همراه با چندین مطلب زیبای دیگر که ۲۴ صفحه را به کتاب افزوده در اختیار علاقه‌مندان به مطالعه قرار گرفته است.

بر اساس این گزارش، گروه فرهنگی و انتشارات شهید هادی با همکاری خبرگزاری فارس، نسخه الکترونیک ویرایش شده کتاب را به مناسبت عید سعید غدیر خم، به علاقمندان هدیه می‌دهد.

آیت الله جوادی آملی درکتاب حکمت عبادات خود با بیان اینکه ماه رمضان، ماه آزاد شدن است، بیان می دارند: گرچه روزه گرفتن سخت و دشوار است، ولي لذت شنيدن اين نداي خداوند كه می فرمايد: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ) [۱] خستگی روزه را از انسان می گيرد، با شنيدن اين ندا عبادت براي ما سهل و روان می گردد.

رسول خدا(ص) در آخرين جمعهٴ ماه شعبان خطبه‌اي ايراد فرمودند كه: مردم شما آزاد نيستيد؛ در قفس هستيد. و نمی دانيد كه در قفس هستيد. گناهانتان شما را در قفس زنداني كرده ‌است. در ماه مبارك رمضان با استغفار، خود را آزاد كنيد. [۲] انسان گناهكار بدهكار است و بدهكار بايد گرو بسپرد. اينجا خانه و زمين را به عنوان گرو قبول نمیكنند؛ بلكه جان را به گرو مي گيرند. آنكه میگويد من هر چه بخواهم میكنم، هر جا بخواهم میروم و هر چه بخواهم میگويم، او اسير است؛ آزاد نيست.  گرفتار هوس و آز، برده است نه آزاد.

راه تشخيص بنده بودن يا آزاد بودن اين است كه اگر به دلخواه خود عمل می كنيم معلوم میشود در قفس آز و طمع زنداني هستيم؛ و اگر به خواستهٴ خداي سبحان عمل كنيم، آزاد هستيم. انسان آزاد به غير خدا نمیانديشد.

از برجسته ترين وظايف در ماه مبارك رمضان آزاد شدن و رهيدن است.  انسان بايد اين قفسها و ميله‌هاي پولادين را كه با دست خود ساخته بشكند.

راه آزادی، استغفار و طب آمرزش است.  از اين رو گفته‌اند: در شبانه روز چندين بار بگوييد «استغفر الله ربي وأتوب إليه». در نماز و غير نماز براي خود و ديگران طلب آمرزش كنيد، نه براي رهايی از آتش و نه برای رفتن به بهشت و متنعم شدن در آن بلكه بايد هدف بالاتر از اين مسائل باشد.

ماه رمضان، ماه آزاد شدن است؛ هر روزكه می گذرد، يك بند از بندهايی كه با دست خود تنيده‌ايم، بايد بگسلد تا آزاد شويم.  بهترين راه برای آزاد شدن پی بردن به حكمت های عبادات است.

________________________________________

منبع: کتاب حکمت عبادات آیت الله جوادی آملی

پی نوشت:
[۱]ـ سورة بقره، آية ۱۸۳
[۲]ـ الأمالي والمجالس (صدوق)، ص۸۵، مجلس ۲۰، ح۴، عيون اخبار الرضا، ج۱، ص۲۹۵.

رضایت و رضایت مندی انسان به مقدّرات الهی از جمله موضوعات و مسائل اخلاق اجتماعی است که در زندگی بشر تاثیرگذار است. زمانی‌ که انسان به داده ‌های خداوند، به حکم و به قانون خداوند راضی باشد، به آن سهمی که خداوند از سختی ‌ها، خوبی‌ ها، آسانی‌ ها و آرامش ‌ها، در همه‌ بخش ‌های زندگی انسان قرار داده راضی باشد؛ روند زندگی نیز همراه با آرامش و اطمینان خواهد بود؛ ولی اگر ناراضی به مقدّرات الهی باشد روند زندگی‌ ناخوشایند می ‌شود.
 

عن الباقر(ع): أحقّ الله أن یسلَّم لما قضی الله(تعالی) و من رضی بالقضاء اتی علیه القضاء و عظّم الله اجره و من سخط القضاء و أحبط الله اجره.[1]

هر کس که خدای متعال را بشناسد از همه سزاوار تر است به این که راضی به قضای الهی باشد، بداند حکمت الهی را، احاطه علم الهی به جمیع مسائل انسان را، محبت پروردگار به مؤمنین را، که در روایات بسیاری این معنا ذکر شده است، از همه شایسته تر است به اینکه به قضای الهی راضی باشد؛ چون می داند آنچه پیش می آید خیر، و در جهت صلاح اوست، هرچند خود او آن صلاح را تشخیص ندهد و نداند، بعد می فرماید: و رضی باقضاء اتی علیه القضا و عظّم الله اجره، وقتی قصای الهی نازل می شود، مشکلی یا مصیبتی برای انسان پیش می آید.

 اگر انسان به قضای الهی راضی و تسلیم باشد قضا می آید و او مأجور است، امّا کسی که خشمگین از قضای الهی است، همان خادثه و قضا و حکم لا یتخلّف الهی بر سر او می آید، در حالی که اجری هم پیش خداوند ندارد، توجه به خداوند متعال در اعمال روزانه همینطور است.

 انسان کارهایی را که انجام می دهد، اگر جنانچه با توجه به امر و نهی الهی و با انطباق با بعضی از عناوینی که مورد رضا و طلب پروردگار است، انجام بدهد، از همان حادثه اجر هم می برد. فرض بفرمائید اگر روز جمعه این انسان داخل استخر برود، اگر قصد قربت کرد می شود غسل جمعه، امّا اگر قصد قربت نکرد، تمیز می شود، همان معنا پیش می آید، امّا آن اجر را نمی برد.

پس همین پاکیزگی را انسان می تواند دو گونه انجام بدهد، یکی به عنوان خود پاکیزگی که به جز پاکیزگی چیزی گیرش نمی آید، ولی یک وقت می گوید خداوند این پاکیزگی را از من خواسته است، امر به غسل جمعه کرده است، نیت الهی می کند همان تمیزی هست، اجر هم می برد.

پی نوشت:

[1] الشافی، صفحه 496.

حوزه نت

سیره عملی میرزا محمد جعفر انصاری در ماه مبارک رمضان
این عالم جلیل القدر از بستگان مرحوم شیخ مرتضی انصاری و از مراجع نامدار خوزستان و حافظ قرآن مجید بوده است. درباره ی او نوشته‌اند: او با آن همه مشاغل درسی و… عبادات موظفه‌ی خود را که از سنّ بلوغ مشغول به آن‌ها بود، ترک ننمود. او گذشته از نوافل شبانه‌روزی و قرائت یک جزء کلام اللّه و نماز حضرت جعفر طیار هر روز زیارت جامعه و عاشورا را در یک جلسه ایستاده به جا می‌آورد و هنگام عبادت توجه خاصی داشت. حافظه‌اش بسیار عجیب بود، قرآن مجید و تعقیبات نمازها و دعاهای هر ماه و هر روز و شب ماه مبارک رمضان را از حفظ داشت.
سیره عملی میرزای شیرازی بزرگ در ماه مبارک رمضان
در شرح احوال عالم ربانی میرزا محمدحسن شیرازی صاحب فتوای تحریم تنباکو چنین آورده اند: او بیشتر آیات قرآن را حفظ بود، هم چنین دعاهای ماه رمضان را و دعاهایی را که در دیگر اوقات قرائت می‌کرد و زیارت‌هایی را که در حرم امامان می‌خواند و از آنجا که رقیق القلب بود و چشمه‌ی اشکش هم جوشان، بسیار می‌گریست.

صفحات: 1· 2

ادامه »