حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مدظله العالی درباره‌ی اعمال و مراقبت‌های وارد شده در ماه ذی‌القعده نکاتی را بیان کردند.
ایشان در ضمن این نکات به نامه‌ای از مرحوم آقای قاضی اشاره کردند و گفتند: «مرحوم حاج میرزا على آقاى قاضى رضوان‌الله علیه در ورود ماه ذى‌القعده یک مکتوبى، نامه‌اى دارند به دوستانشان، به مریدانشان و شاگردانشان که در این کتابى که شرح حال ایشان است، درج شده است… یک قصیده‌ى خیلى شیوایى ایشان انشاء می‌کند که اول آن این است: «تنبه فقد وافتکم الاشهر الحرم». این قصیده را ایشان مفصل [گفته‌اند]؛ و توصیه‌هایى دارند نسبت به شاگردانشان. فرصتى است براى ما، براى مردم که ان‌شاءالله از برکات این ماه - که آغاز سه ماه متوالى حرام است - بهره ببریم.»
متن کامل نامه‌ی ایشان به همراه ترجمه‌ی اشعار عربی به نقل از جلد نخست کتاب آیت‌الحق از این قرار است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
الحمدلله رب العالمین، والصلاة و السلام على الرسول المبین و وزیره الوصى الأمین، و ابنائهما الخلفاء الراشدین، و الذریة الطاهرین و الخلف الصالح و الماء المعین، صلى‌الله و سلم علیهم أجمعین.
تنبّه فَقَد وافَتکم الأشهرُ الحُرُم تیقّظ لکی تزدادَ فی الزاد و اغتنِم
بیدار باش که ماه‌هاى حرام فرا رسیده‌اند؛ شب‌زنده‌دارى کن تا بیشتر بهره‌مند شوى و فرصتها را غنیمت بدان.
فَقُم فی لیالیها و صُم من نهارها لِشُکر إلهِ تمّ فی لطفه و عم
شبها بیدار شو و روزها روزه‌دارى کن، جهت سپاس از خدائى که نعمت و لطف او فراگیر بوده است.
وَ لا تهجعَنْ فی اللیلِ إلا أقله تَهجّد و کم صبّ من اللیل لم یَنم
فقط پاسى از شب را بخواب و بقیه را در خواب و بیدارى باش، چون عاشقان (روش خوابشان چنین بودکه چندین بار تاصبح برمى‌خاستند و نماز مى‌خواندند و بار آخر نمازهاى شفع و وتر و فریضه را انجام مى‌دادند)
و رتّل کتاب الحقّ و اقرأهُ ماکثا بأحسنِ صوت نورهُ یُشْرِقُ الظُّلَم
کتاب خدا را تلاوت نما و آن را با تأمل قرائت کن، با بهترین صداها که نور آن تاریکی‌ها را روشن مى‌گرداند.
فلَم تَحظ بَل لم یَحظ قِط بِمثلِه و أخطأ مَن غَیر الذی قُلتُه زعَم
که نه تو و نه دیگران هرگز مانند آن را نخواهند یافت و هرکس غیر از این گوید در اشتباه است.
و سلّم على أصلِ القُرآن و فَصلِه بقیةِ آلِ اللّهِ کن عَبدَهُ السّلم
بر قرآن و آنان که بدان عمل نموده و آن را تشریح نمودند، این وابستگان به خدا، درود فرست و بنده‌ی خدا باش.
فَمن دانَ للرَّحمنِ فی غیرِ حُبِّهِم فقد ضل فی إِنکاره أعظمَ النِّعَمْ
هرکس بخواهد بدون عشق ورزیدن به خاندان نبوت (علیهم‌السلام) به خدا نزدیک شود حتماً گمراه شده است، به خاطر نادیده گرفتن بزرگترین نعمت خداوند متعال.
فَحُبُّهُم حُبُّ الإلهِ استَعِذبه هُمُ العُروةُ الوُثقى فَبِالعُروَةِ اعْتَصِمْ
عشق به ایشان عشق به خداست، پس به آنان پناه ببر که ایشان ریسمان مستحکم هستند.
و لا تکُ باللاهی عَنِ القولِ و اعْتَبِر معانیهِ کی تَرقى إلى أرْفَع القِمَمْ
از قرآن غافل مباش و از معانى آن پند و درس بگیر تا به مکانهای رفیع برسى.
علیکَ بذکرِ اللّه فی کل حالةٍ و لا تن فیه لا تَقُل کیفَ ذا و کم
همواره ذکر خداى گو، بدون حد و مرز، و هرگز تردید به خود راه مده.
فهذا حِمى الرحمنِ فادْخُل مراعیا لِحُرُماتِهِ فیها و عَظَّمه وَ التَزِمْ
که آن‌ها (ماههاى) رحمت خداوندى‌اند، پس با حفظ حرمت و رعایت بر آنها وارد شو و آنها را بزرگ شمار و خود را بر آنها متعهد دان.
فَمَن یَعْتَصِم باللّه یُهدَ صِراطَه فإن قُلتَ ربّی اللّه یا صاحِ فاسْتَقِمْ
هرکس به خداى متعال متوسل شود، به راه راست خدا هدایت خواهد شد، دوست من! هرگاه الله را خداى خود نامیدى دیگر استوار باش (و به راه خود ادامه بده).

ادامه »

«مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ»‏؛ انسان آنچه در #درون دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود، حالا یا با نوشتنش یا با گفتنش یا با رفتنش یا با حرکات و سکناتش بیان می ‌شود.
برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه‌ ها را نمی ‌بیند، فقط معصوم است که می ‌بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگ‌سال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم.

در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می ‌کنیم که ﴿لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن؛ خدا این طور روشن می ‎کند!

فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می‌‌ آید؛ چه بهتر که در درونش #اسرار_الهی باشد که اگر برون آمد #روح_و_ریحان باشد و فضا را معطّر کند، چه بهتر از این؟!
ما موظّف هستیم که #تظاهر نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می‌ کند، چه ما بخواهیم چه نخواهیم؛ ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم. آدم خوب ﴿جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد. ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، #طهارت می ‌فهمند.

اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به #نظام، به #جامعه، به مردم، قصد #خیانت دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک #بیماری هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟! نه، ما اظهار می ‌کنیم.

ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم، اوّلین راهش #تطهیر_باطن است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا در گفتار ما یا در رفتار ما یا در نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال سهو و نسیان، آن حادثه، خودش را نشان می‌ دهد.

ادامه »

ممدوحه ذات کبریایی تو
معصومه و عصمت خدایی تو

الحق که میان آن همه خواهر
آیینه حضرت رضایی تو

با آنکه به شهر قم مکان داری
در ملک وجود رهنمایی تو

مانند دوازده امام ما
از کار همه گره‌گشایی تو

بالله قسم ای کریمه عترت
برتر ز ثنا و مدح مایی تو

*******

ادامه »

🎙آیت الله مصباح یزدی(ره):

تصمیم بگیریم که دعاى عهد را هر روز #صادقانه بخوانیم.
هر روز تجدید میثاق كنیم كه ما براى #شهادت آماده‌‌ایم و حتی آرزو مى‌‌كنیم که
إن حَالَ بَینِی وَ بَینَهُ الْمَوْتُ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَى عِبَادِكَ حَتْماً مَقْضِیاً فَأَخْرِجْنِی مِنْ قَبْرِی مُؤْتَزِراً كَفَنِی شَاهِراً سَیفِی مُجَرِّداً قَنَاتِی مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدَّاعِی فِی الْحَاضِرِ وَ الْبَادِی‏.

ما باید آن‌قدر پابرجا باشیم كه بگوییم اگر در زمان حیات هم توفیق نداشتیم که به شهادت برسیم، آرزو داریم که بعد از ظهور شما در رجعت برگردیم؛

فأَخْرِجْنِی مِنْ قَبْرِی؛ خدایا! من را دوباره زنده كن و از قبر دربیاور درحالی‌که كفنم را به‌صورت لُنگ برای ستر عورت بسته باشم و شمشیرم را كشیده باشم؛

مُؤْتَزِرا کَفَنِی شَاهِرا سَیْفِی.

اگر نوكر امام زمان‌عجل‌‌الله‌‌فرجه‌‌الشریف هستی باید این‌طوری باشى؛
شاهِرا سَیْفِی مُجَرِّدا قَنَاتِی؛ سلاحم را كاملاً آماده و برهنه كرده باشم و از غلاف درآورده باشم.

اگر به زبان امروزی بخواهم بگویم، دستم روى ماشه باشد؛ طورى از قبر دربیایم كه دستم روى ماشه باشد؛ مُجَرِّدا قَنَاتِی.

نوكر امام زمان‌عجل‌‌الله‌‌فرجه‌‌الشریف آرزویش این است كه این‌گونه باشد.

هر روز عهد مى‌‌بندد كه خدایا! من مى‌‌خواهم این‌گونه باشم.

آن‌وقت كسى كه این‌گونه است حاضر است كه به خاطر یك توهین یا یك #سیلى خوردن، دست از وظیفه‌‌اش بكشد و از نوكرى امام زمان‌عجل‌‌الله‌‌فرجه‌‌الشریف استعفا بدهد؟!

منبع: ندای تهذیب

افکار منفی را رها کنیم

مرحوم آیت‌الله فاطمی‌نیا،: باید افکار منفی را از خود دور کنیم.

شیطان همواره وعده فقر می‌‌دهد اما نباید امید به فضل الهی را از دست دهیم.

ادامه »

مقدمه:
یکی از موضوعاتی در باب احکام و چرایی ان مورد سؤال و گفتگو قرار دارد این است که چرا در هنگام نماز، “مرد باید جلوتر از زن بایستد؟

در ابتدا باید گفت که فقهاء در لزوم و عدم لزوم عقب تر ایستادن خانم ها از مردها در نماز اختلاف نظر دارند و لزوم این مسئله مورد اتفاق تمام فقهاء و مراجع تقلید نیست.

بلکه بعضی از مراجع معظم تقلید حکم به لزوم عقب ایستادن خانم ها داده اند. اما بعضی دیگر از مراجع این حکم را لازم ندانسته و فرموده اند:

اگر جلوتر از مرد هم بایستد اشکال ندارد، ولی بهتر است زن عقب تر از مرد بایستد و بعضی دیگر عقب تر ایستادن زن از مرد را احتیاط مستحب دانسته اند و بعضی هم جلوتر ایستادن زن و یا مساوی با مرد ایستادن زن را مکروه می دانند. (1)

در این فرصت بر آن شده ایم ابتدا اشاره ای به مصالح ومفاسد احکام داشته باشیم. در ادامه به بعضی جکمت های سوال فوق پاسخ داده و در پایان نظر علما و مراجع تقلید معاصر را اشاره خواهیم کرد .با ما همراه باشید.

صفحات: 1· 2

در شعر مشهوری كه برخی بزرگان به امام علی (علیه السلام) نسبت داده‌اند می‌خوانیم:

«ما فاتَ مَضی وَ ما سیأتیكَ فَاَیْنَ؟ قُمْ فَاغْتَنِم الفُرصَةَ بَینَ العَدَمَین»آنچه گذشت، از دست رفت و آنچه می‌آید كجاست؟ برخیز و فرصت میان دونیستی را دریاب.1

قدرشناسی فرصت‌ها به معنای برخاستن و فعالیت است. انسان ضعیف الاراده باید از فرصت پدید آمده سود جوید و كار خود را همان زمان آغاز كند و نباید میان تصمیم و انجام كار فاصله بیندازد، امام صادق (علیه السلام) در سخن زیبایی فرمودند: «مَنْ انتظَرَ بمعاجلةِ الفرصةِ مُؤاجِلةِ الاْستِقصاءِ سَلَبْتَهُ الایامُ فرَصتَهُ»؛ هركس كه فرصت را به امید فردایی بهتر از دست بدهد زمانه فرصت را از او برباید.2

برای نمونه اگر کسی دروغ گفتن را زشت شمرد و بر اثر پندِ واعظ و یا خواندن كتاب تصمیم گرفت كه دروغ نگوید نباید ترك دروغ گفتن را به فردا واگذارد بلكه از همان لحظه بایسته است كه دروغ را ترك كند و یا اگر نماز خوب را آرزو كرد بایسته است كه همان لحظه نخستین نماز زیبایش را به جا آورد و از آن پس نیز نمازهای خود را زیبا بخواند. فرصت بسیار زودگذر است و چه بسا فرصت هرگز تكرار نشود. امام علی (علیه السلام) فرمود: «الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحاب فَاْنتَهِزُوا فُرَصَ الخَیرِ»؛ فرصت چون ابر می‌گذرد پس فرصت‌های نیك را دریابید.3

عارف نامدار مرحوم بیدآبادی می‌فرمود: اگر آدمی شصت سال عمر كند، نصف آن را زنگی شب به غارت برد و ربع آن در طفولیت به جهالت و ثلث و ربع دیگر پایمال حرص و طول أمل و شغل و كسب رزق و فكر عیال شود و ده سال باقی به پیری و همّ و غم و اَلَم بر باد رود و حیف از این عمر كه یك سر به بطالت برود.4 و در جای دیگری فرمود: ای عزیز! هی‌هی در طفلی پستی و در جوانی مستی و در پیری سستی، پس خدا را كی پرستی؟ 5

بهترین فرصت همین حال است و نباید هم اینك درنگ كرد. حضرت علی (علیه السلام) در نامه‌ای به فرزندش نوشت: «لا كُلُّ فُرصَةٍ تُصابُ»؛ به هر فرصتی نمی‌توان دست یافت.6

اكنون كه این نوشتار را می‌خوانید، بدانید كه فرصت را نمی‌توان دوباره احیا كرد، برخیزیم و برای خویشتن هم توشه‌ای فراهم كنیم. امام حسن (علیه السلام) فرمود: «الفرصةُ سریعةُ الفوتِ، بَطیئَةُ العَودِ»؛ فرصت به شتاب می‌رود و به كندی باز می‌گردد.7

پروین اعتصامی شاعره معاصر درباره بهره‌گیری از فرصت‌ها سروده است:

جهد را بسیار كن، عمر اندكی است

 
كار را نیكو گزین فرصت یكی است 

كاردانان چو رفو آموختند

 
پاره‌های وقت برهم دوختند 

 
عمر را باید رفو با كار كرد

 
وقت كم را با هنر، بسیار كرد 8  

1. حُسن دل، ص 38.

2. تحف العقول، ص 381.

3. نهج‌البلاغه، حكمت 21.

4. حُسن دل، ص 47.

5. همان، ص 39.

6. نهج‌البلاغه، نامه 31.

7. بحار‌الانوار، ج 75، ص 113.

8. دیوان كامل پروین اعتصامی، ص 162.

منبع:تبیان

☘دستگیری از مستمندان و انفاق به نیازمندان از زیباترین خصلت های نیکوی مؤمنان است و به همین دلیل، موردتوجه فراوان در متون دینی واقع شده است؛ به گونه های که می توان آن را در کنار نماز، برجسته ترین عبادت مورد تأکید قرآن دانست. مهم ترین آثار فردی انفاق عبارت است از: برکت و افزونی مال، دوری از بلا، تزکیه و طهارت نفس، آمرزش گناهان و.. برجسته ترین آثار اجتماعی آن شامل رفع فقر از چهره ی جامعه ی اسلامی و استقرار عدالت اقتصادی و اجتماعی، پیشرفت و پویایی نظام اقتصادی، صیانت جامعه از تباهی و گسترش فساد می باشد.

☘دراین باره امام کاظم (علیه‌السّلام) می فرماید: همانا مُهر قبول اعمال شما، برآوردن نیازهای برادرانتان و نیکی کردن به آنان در حد توانتان است و الا (اگر چنین نکنید)، هیچ عملی از شما پذیرفته نمی‌شود.

💫رسول خدا ( صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هر کس یک نیاز مؤمنی را روا سازد، خداوند حاجت‌های فراوان او را روا سازد که کمترین آن بهشت باشد.

*گاهی خدا می خواهد با دست تو دست دیگر بندگانش را بگیرد
وقتی دستی را به یاری می گیری،
بدان که دست دیگرت در دست خداست*

🔹پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
أمّا العَفافُ فيَتَشَعَّبُ مِنهُ. عفاف حقیقتی است که از آن 9 چیز منشعب می شود. با از بین رفتن عفت، این 9 اصل مهم زندگی هم آسیب می بینند و از بین می روند:

الرِّضا. اولین مسئله، خوشنودی و اطمینان نفس است. در جامعه بی عفت، رضایت نیست. هیچکس، دیگری را قبول ندارد.

والاستِكانَةُ. یکی از ویژگیهای دیگری که از عفاف منشعب می شود، آرامش است.

والحَظُّ. با از بین رفتن عفاف، حض و بهره افراد از بین می رود. کار خیر انجام می شود، اما بهره و اثرش کم می شود. کارهای خیر فرد بی عفاف بی ثمر می شود.

والرّاحَةُ. راحتی و آسایش هم با بی عفتی از بین می رود.

والتَّفَقُّدُ. وقتی عفاف و پاکدامنی باشد، دلسوزی و حس همگرایی وجود دارد.

والخُشوعُ. جامعه پاکدامن و عفیف، خشوع و تواضع دارد. جایگاه بزرگتر و کوچکتر حفظ می شود.

والتَّذَكُّرُ. در جامعه ای که عفت نباشد، مردم متنبّه نمی شوند. مردم جسور می شوند. اگر بی حجابی و بی عفتی کنترل نشود، و این ویژگی بین مردم گسترش پیدا کند، قابل کنترل نخواهد بود. آخر این مسیر، وضعیت فعلی جوامع غربی است.

والتَّفَكُّرُ. جامعه ای که عفیف نباشد، اهل تفکر و تعقل هم نخواهد بود. قدرت تفکر وقتی از بین رفت، تمام جوانب زندگی مردم تحت تأثیر قرار می گیرد. فکر درست کار نمی کند. عاقلانه عمل نمی کند. دشمن خوب فهمیده از کجا به جامعه ما ضربه بزند.

والجُودُ والسَّخاءُ. جود و بخشش هم با بی عفتی از بین می رود. عفت که از بین رفت، خلوص و ایثار و ازخودگذشتگی هم نیست، که سخاوت وجود داشته باشد.

فهذا ما يَتَشَعَّبُ لِلعاقِلِ بِعَفافِه رِضىً بِاللّه ِو بِقِسمِهِ. پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله می فرماید پس به رضای الهی راضی و قانع باشید. کسانیکه بی عفتی می کنند، به حلال الهی قانع نیستند که به سمت حرام رو می آورند.

🔹دشمن مستقیما کانون قوام خانواده یعنی عفاف را نشانه گرفته. در برابر نگاه دقیق و عمیق خدا به خانواده، دشمن هم کانون حملاتش را خانواده قرار داده. همه در برابر حفظ عفت جامعه مسئولند. بعضی جاها حضور محجبه ها برای تغییر فضا لازم است. بعضی جاها تذکر لازم است. الان ابتدای راه است. خیلی از کسانیکه بی حجابی را انتخاب کرده اند، الان متذکر می شوند و برمیگردند. اما اگر بی عفتی رواج و ادامه پیدا کند، حل مشکل سخت می شود.

حجت الاسلام احمدپناهیان