چه می‌گویی؟
غاده عقیل، زن فلسطینی که در بمباران‌های غزه 36 عضو خانواده‌اش را تنها در یک روز از دست داده بود، خطاب به جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا نامه‌ای پر از درد نوشت و با معرفی تک‌تک عزیزانی که از دست داده بود، او را به‌خاطر حمایت از جنایات اسرائیل مورد نکوهش قرار داد.
رئیس‌جمهور بایدن!
صبح پنجشنبه 26 اکتبر، من با خبر قتل‌عام دیگری در غزه از خواب بیدار شدم. اما این بار اسرائیل اعضای خانواده بزرگ مرا کشته بود. محل جرم؛ اردوگاه پناهجویان خان یونس در بخش جنوبی نوار غزه و نه در شمال آن، بود؛ جایی که مردم فکر می‌کردند - آن طور که ارتش اسرائیل گفته بود - در امان هستند. همه بخش مسکونی اردوگاه؛ همان‌جایی که من در آن به دنیا آمده و بزرگ شده بودم، ناباورانه بمباران شده و آپارتاید اسرائیلی آنجا را تبدیل به ویرانه‌ای تمام‌عیار کرده بود.
انگار که ساکنان آنجا زلزله‌ای را تجربه کرده بودند؛ منتها زلزله ظالمانه‌ای که ساخته دست انسان‌ها بود. در این زمین‌لرزه، 47 روح زمینی به سمت خدا بازگشتند. اما 36 نفر آنها اعضای اصلی خانواده من بودند و بقیه‌شان آنهایی بودند که در جست‌وجوی امنیتی گمراه‌کننده در خانه‌های آنها پناه گرفته بودند.
آقای بایدن! دو سال و نیم پیش طی سخنرانی ای که در کاخ سفید در جریان محکومیت‌های دادگاه جورج فلوید داشتید، درباره اهداف مشترک مردم؛ از همان چیزهایی که در جریان جنبش «زندگی سیاهان مهم است» می‌خواستند، صحبت کردید، مردمی که فریادشان این بود: «کافی است، کافی است، این کشتارهای بی رحمانه کافی است.»
اما امروز که اعضای خانواده من به قتل رسیده‌اند، شما حتی از اینکه بدانید این کشتارهای بیرحمانه چرا اتفاق افتاده، امتناع کرده و به جای آن با حرف‌های‌تان، اسرائیل را تشویق می‌کنید و می‌گویید: «بیشتر، بیشتر، کشتارهای بی رحمانه را بیشتر کنید.» و اسرائیل خوشحال از تشویق‌های شماست.
وقتی عضوی از جامعه امریکایی بدون شفقت با تسلیحات پلیس امریکا کشته می‌شود، سیاهپوستان امریکا به فریاد زدن نام قربانیان شان افتخار می‌کنند. حالا که ارتش اسرائیل که چه در ذات و چه تجهیزات نظامی به شریک امریکایی‌اش وابسته است مردمم را می‌کشد، من هم می‌خواهم با افتخار نام آنها را به زبان بیاورم.
آقای بایدن! امروز ما سوگوار عموی بزرگم، نایف ابوشامل 79 ساله و همسرش فاطمه 76 ساله هستیم. هر دوی آنها بازماندگان نکبت؛ نسل‌کشی نژادی فلسطینی‌ها در سال 1948 و ایجاد اسرائیل بودند. بیت دراس، روستای آنها حدود 30 کیلومتری شمال غزه، همزمان با نابودی 530 شهر و روستای فلسطینی، هدف نسل‌کشی نژادی و تخریب قرار گرفت. اما فاطمه و نایف مانند بسیاری از 750 هزار پناهجوی نکبت به امید روزی که به خانه‌هایشان بازگردند، در اردوگاه پناهجویان خان یونس مستقر شدند.
آقای بایدن! آنها دیگر بین ما نیستند. آنها پیش از آنکه بتوانند ضمانت سازمان ملل برای بازگشت به خانه‌شان را بگیرند، درگذشتند.
اما در میان کشته‌های این بمباران سه دختر آنها، آیشا؛ شاداب‌ترین چهره خان یونس، دولت؛ زیباترین زن فامیل که از امارات برای دیدن خانواده‌اش آمده بود و امیمه؛ خواهر کوچک آنها و دخترش ملک هم بودند. خانه پدری‌شان پناه آنها بود. حسن، محمود، محمد و زهیر، 4 پسر نایف و فاطمه و همسرانشان نیز کشته شدند و فقط همسر زهیر با غمی بزرگ زنده مانده است. سه فرزند حسن و نوه بزرگ عموی درگذشته‌ام هم کشته شده‌اند. خانواده قائده هم که در منزل عمویم پناه گرفته بودند، در بمباران جان باختند.
آقای بایدن! اگر اینها کافی نیست باید بگویم خانه عمه بزرگم هم بمباران شده است. اسم او ‌ام‌ سید بود و 92 سال داشت. او هم بازمانده نکبت بود و در این بمباران با دخترش زیر آوار ماندند و تلاش برای نجات آنها ثمری نداشت. خانه‌های دو پسر او و دخترش مونا هم بمباران شد و پسرش مروان، همسر و 4 فرزندش را از دست داد. خانه اسد که یک سوپرمارکت جالب پایین آن بود هم بمباران شد. پسرم؛ عزیز، آنجا را خیلی دوست داشت اما حالا دیگر لبخند زیبای اسد، مهربانی او و خانواده و مغازه‌اش همه و همه از ما گرفته شده است. وقتی بمباران شد بیشتر فامیل و همسایگان در مغازه اسد بودند تا هم وسایل ضروری‌شان را تهیه کنند و هم با دستگاه انرژی خورشیدی او، موبایل‌ها و باتری‌هایشان را رایگان شارژ کنند اما دیگر آنها هم نیستند.
آقای بایدن! آیا معتقدید درد یک مادر اسرائیلی بیش از یک مادر فلسطینی است؟ آیا زندگی یک کودک اسرائیلی ارزشمند‌تر از کودکی فلسطینی است؟ چرا که این تنها توضیحی است که برای این همه تشویق قتل‌عام کودکان فلسطینی از سوی شما می‌توانم بیان کنم. وقتی از کودکان می‌گویم منظورم بچه‌های واقعی و زنده است که هر کدام صورت، نام، لبخند و رؤیاهای خاص خود را دارند. اسرائیل جان بیش از 4 هزار کودک را گرفته است.
آقای بایدن! 4 هزار روح زیبا از ما گرفته شده است.
یکی از آنها جولیا ابوحسین؛ نوه کوچک سه ساله خواهر من بود. خواهرزاده‌ام و همسرش، جولیا را به امید امنیت به خان یونس آورده بودند. سه روز طول کشید تا آنها مسافت 30 دقیقه‌ای از خانه‌شان در شمال غزه را تا خان یونس طی کنند. وقتی بمباران شد جولیا در آغوش مادرش مثل بقیه در آشپزخانه پناه گرفته بود که با خرد شدن شیشه‌ها بشدت مجروح و کشته شد.
آقای بایدن! اینجا کودکی داریم که با خشونت ماشین‌های جنگی که شما تمام قد حامی آن هستید، کشته شده است. آیا می‌توانید تصورش کنید؟ آیا هنوز شک دارید که اسرائیل در قتل‌عام فلسطینیان مجرم است؟
گرچه ما می‌شنویم فامیل و دوستان با کشتارهای هر روزه غزه، عباراتی مانند به رحمت خدا رفتن، در بهشت جای گرفتن و… را برای درگذشتگانشان به کار می‌برند اما رسانه‌های‌تان آنها را نه کشته‌ها و درگذشتگان بلکه تروریست لقب می‌دهند.
آقای بایدن! وقتی تاریخ هر آنچه را که در جریان است، ثبت می‌کند، من شک ندارم شما در آن به عنوان فردی معرفی می‌شوید که اسرائیل را برای قتل‌عام مردم فلسطین تشویق و تجهیز می‌کند. شما را به عنوان فردی به یاد خواهند آورد که دولتش نقش فعالی در جنایات جنگی داشت.
اما مهم‌تر از آن، آقای بایدن! شما کسی هستید که مدعی اعتقاد به خدا هستید، در هنگام دعاهایتان، برای توجیه خون‌هایی که روی دستانتان است، به او چه می‌گویید؟
منبع: Aljazeera/ غاده عقیل، استاد علوم سیاسی/مترجم: زهره صفاری

در سومین هفته از آغاز عملیات طوفان الاقصی، آنچه که در کنار پیروزی‌های نظامی مقاومت به‌طور چشمگیر بروز یافته، جنگی است که در عرصه افکار عمومی جهان در حال رخ دادن است. با وجود تلاش‌های زیاد برخی رسانه‌های غربی بر چرخش افکار عمومی به سمت و سوی رژیم صهیونیستی و پاک کردن چهره آپارتایدی از این رژیم، آنچه که به‌دست آمده خلاف خواسته مسئولان این رسانه‌ها است.
رسانه‌ای همچون فاکس نیوز برای سگ‌ها و گربه‌های اسرائیلی در این جنگ ابراز نگرانی می‌کند اما گزارشی از شهادت 500 کودک فلسطینی در بیمارستان المعمدانی در غزه، تهیه نمی‌کند. حتی برخی رسانه‌ها پا را فراتر گذاشته و مرگ 500 کودک در یک بیمارستان را از سوی اسرائیلی‌ها انکار کرده و می‌گویند مقاومت آنها را کشته است!
این موارد تابعی از فرایند انسانیت‌زدایی از مردم فلسطین است. فرایندی که اول از همه در تاریخ‌نگاری جعلی اسرائیل در خصوص غصب فلسطین صورت گرفت و در آثار برخی نویسندگان به آن اشاره شد و پس از استمرار در سریال‌ها و فیلم‌های هالیوودی و سایر کمپانی‌های فیلمساز غربی، به فضای خبری راه یافته است. وزیر جنگ اسرائیل به راحتی فلسطینی‌ها را حیوان خطاب می‌کند و نفتالی بنت هم از مخاطبان خود می‌پرسد، آیا اسرائیلی‌ها را با فلسطینی‌ها برابر می‌انگارید؟

ادامه »

از آنجایی ‌که رژیم صهیونیستی طی 75 سال اخیر چنین شکستی را تجربه نکرده بود، برای آنکه حداقل در میزان تلفات جنگی عقب نماند، این بار به تصمیمی غیر قابل بازگشت دست زد و این تصمیم همراه با شهادت دست کم 1000 غیرنظامی در حمله به بیمارستان المعمدانی بود.
حال سؤالی که ذهن بسیاری را درگیر کرده، آن است که چرا با وجود چنین اعمال خصمانه و نقض آشکار حقوق بشر از سوی رژیم جعلی صهیونیستی همچنان کشورهای،ی نظیر بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده که خود را به‌نوعی الگوی دموکراسی و حقوق بشر می‌دانند، نه تنها صهیونیست‌ها را محکوم نکرده؛ بلکه از آن دفاع نیز می‌کنند؟ در ادامه چهار فرض کلی برای پاسخ به این پرسش ارائه می‌شود.
دلایل تاریخی
در واقع حمایت کشورهایی، نظیر فرانسه، ایالات متحده آمریکا و بریتانیا از کشتار و جنایت‌های رژیم صهیونیستی خود ریشه‌ای تاریخی دارد، چرا که اساس این کشورها نیز بر چنین کشتارهایی استوار است. برای مثنمونه،ال می‌توان به کشتار میلیون‌ها بومی سرخ‌پوست به دست انگلیسی‌ها در قاره آمریکا و ساکن شدن آنها در سرزمین‌های آمریکایی با زور سلاح‌های نوین و کشتار همه‌جانبه و همچنین قتل‌عام بیش از 45000 الجزایری به دست فرانسوی‌ها اشاره کرد.
در نتیجه نمی‌توان از کشورهایی که خود با کشتار بومیان مناطق مختلف به چنین قدرت و جایگاهی رسیدند، انتظاری جز این داشت؛ چراکه آنان معتقدند، جهان تاریخ را به فراموشی خواهد سپرد و آنان می‌توانند با سوء استفاده از قدرت و نفوذ خود اهالی مختلف جهان را از خانه‌های خود بیرون کرده و خود در آنجا ساکن شوند، غافل از آنکه نظم امروزی با نظم گذشته یکسان نیست و دیگر آنها تنها قدرت‌های جهانی نیستند و با این اشتباه محاسباتی در آخر نه تنها در برابر قدرت‌های دیگر جهان، بلکه در مقابل مردم خود نیز قرار خواهند گرفت؛ زیرا این مسئله یک تهدید بشری به‌حساب می‌آید و بشریت و اخلاقیات انسانی هستند که هدف قرار می‌گیرند.
وابستگی شدید سیاسی
سیاست‌های رژیم صهیونیستی و آمریکا بسیار از یکدیگر تأثیرپذیرند؛ به‌گونه‌ای که در بیشتر مواقع انتخابات دو کشور نیز سبب ایجاد تحولاتی می‌شود و بسیاری از تحلیلگران معتقدند، به دلیل نزدیکی سیاست‌های نتانیاهو با سیاست‌های جمهوری‌خواهان شانس پیروزی ترامپ در انتخابات دورهٔ بعدی ریاست‌جمهوری افزایش یافته است. از طرفی یکی از پشتوانه‌های احزاب آمریکایی در انتخابات، نقش و درصد حمایت آنها از متحدان خود، نظیر رژیم صهیونیستی است.
از دیگر وابستگی‌های سیاسی کشورهای غربی وجود سازمان‌های مختلف است که به لابی یهود شهرت دارند و برخی از آنها عیارتند از: «کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل» (آیپک) که در سال 1954 هیئت صهونیستی در مجمع‌عمومی سازمان ملل آن را تأسیس کرد، «اجلاس رؤسای سازمان‌های یهود» که در سال 1959 ناهوم گلدمن در دوره ریاست جمهوری آیزنهاور آن را تشکیل داد، کمیته یهودیان آمریکا که در سال 1906 در واکنش به وضعیت یهودیان روسیه تأسیس شد و اتحادیه کارفرمایان و پیشه‌وران یهودی فرانسه (UPJF) که با هدف دریافت کمک‌های مادی در فرانسه ایجاد شد.
در واقع هدف اصلی تمامی این سازمان‌ها حفظ منافع رژیم صهیونیستی و تأثیرگذاری بر سیاست خارجی کشورهای غربی و اروپایی است. البته نباید غافل شد که یهود و اسرائیل جایگاه بسیار بانفوذی در آمریکا دارند؛ چرا که بسیاری از سیاستمداران آمریکایی خود ریشهٔ یهودی و نزدیک به صهیونیست دارند.
سلطه صهیونیست بر آمریکا
رسانه و اقتصاد همواره دو عنصر مهم برای صهیونیست‌ها بوده‌اند؛ به گونه‌ای که در عرصه رسانه بسیاری از شبکه‌ها و شرکت‌ها از طریق عوامل صهیونیستی اداره می‌شوند. برای نمونه، شبکه‌هایی همچونabc ،CBS ، CNN ،BBC و روزنامه‌هایی، مانند واشنگتن‌پست و نیویورک‌تایمز همگی از جمله شریان‌های رسانه‌ای هستند که صهیونیست‌ها آنها را اداره می‌کنند و اخبار را به‌گونه‌ای که هم راستا با منافع خود باشد، منتشر می‌کنند و این همهٔ آن چیزی است که دولت آمریکا با کمک صهیونیست به مردم خود نشان می‌دهد. برای نمونه، در مورد اخیر نیز سعی داشتند تا مسئلهٔ آشکاری مانند کشتار بیش از هزار مردم غیرنظامی فلسطین به دست صهیونیست‌ها را انکار کنند.
از طرف دیگر بسیاری از بانکدارهای آمریکایی را صهیونیست‌ها و افراد وابسته به اسرائیل تشکیل می‌دهند و همچنین نقش بازرگانان و تجار یهودی نیز در نظام سرمایه‌داری آمریکا مسئله‌ای انکار‌ناپذیر است. از جمله سرشناسان صهیونیستی که نقش اقتصادی مهمی را ایفا می‌کنند، می‌توان به «تد اریسون» یک نظامی، کارآفرین، بانکدار بریتانیایی اسرائیلی تبار، «میکی اریسون» بازرگان و مدیر ارشد اجرایی آمریکایی اسرائیلی‌تبار است که اکنون به‌عنوان رئیس هیئت مدیره ابرشرکت کارنیوال فعالیت می‌کند و «موریس کاهن» کارآفرین و سرمایه‌دار اهل اسرائیل اشاره کرد.
وضعیتی پر التهاب
آخرین فرضیه‌ای که می‌توان برای حمایت همه‌جانبه آمریکایی‌ها و برخی اروپایی‌ها از رژیم صهیونیستی ارائه کرد، سوء استفاده از وضعیت پر التهاب جهان است. در واقع اولین هدف ایالات متحده ضربه به جبههٔ مقاومت و از میان برداشتن حماس است که خود مسئله‌ای جدی برای آمریکایی‌ها به شمار می‌آید. از طرف دیگر بریتانیایی‌ها که در شکل‌گیری رژیم اسرائیل نقش مؤثری داشتند، سعی دارند وضعیت صهیونیست‌ها را در خاورمیانه در حالت پایداری حفظ کنند؛ چرا که خروج یهودیان اسرائیل از منطقه فلسطین و خاورمیانه و تقسیم‌شدن جمعیت آنها در اروپا خود بحرانی دیگر برای اروپایی‌ها به شمار می‌آید. از دیگر موارد حمایت غربی‌ها از جنگ اسرائیل، تقویت جبهه‌ دوم برای تقابل آمریکا با شرق و روسیه است؛ به‌گونه‌ای که حمایت از رژیم صهیونیستی دستاورد امنیتی‌ـ نظامی را برای ایالات متحده و اروپا در مقابل کشورهایی مانند چین، روسیه و ایران به ارمغان می‌آورد.
سخن پایانی
به‌صورت کلی نقش ایالات متحده و کشورهای بانفوذ اروپایی نظیر فرانسه و انگلیس در شدت گیری هرچه بیشتر جنگ میان صهیونیست‌ها و بومیان فلسطینی غیر قابل انکار و واضح است. البته در چنین شرایطی است که می‌توان ذات سیاست‌های کلی دشمنان بشریت را شناخت. همچنین باید توجه داشت که حمایت از رژیم صهیونیستی برای آمریکایی‌ها نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ای دارد و این مسئله به حدی برای آنها مهم است که شعارهایی نظیر حقوق بشر، صلح جهانی و جهانی‌شدن را به فراموشی سپرده و در ظلم آشکار صهیونیست‌ها شریک می‌شوند. همان‌طور که ذکر شد دلایل این کار در تاریخ، قدرت نفوذ گسترده صهیونیست‌ها در آمریکا و معادلات و رقابت‌های مهم جهانی ریشه دارد؛ اما مهم‌ترین مسئله‌ای که غربی‌ها به واسطهٔ غرور خود توان تجزیه‌وتحلیل آن را ندارند، این است که رژیم آپارتاید صهیونیستی در حال غرق شدن است و هرچه بیشتر دست و پا بزند، بیشتر خود و همراهان خود را به زیر می‌کشد.
منبع: هفته نامه صبح صادق/به نقل از پایگاه بصیرت

هفته‌نامه «اکونومیست» در سرمقاله شماره ۲۱ اکتبر سال ۲۰۲۳، با عنوان «این جنگ به کجا ختم خواهد شد؟» به درگیری بین رژیم صهیونیستی و فلسطین اشاره و ادعا کرده است، فقط آمریکا می‌تواند خاورمیانه را از لبه پرتگاه به عقب بکشد. اکونومیست در گزارش خود آورده‌ است: «در نیم قرن گذشته، ایالات متحده تنها کشوری بوده است که مایل و قادر به ایجاد هر نوع نظمی در منطقه بوده است. صرف‌نظر از شکست‌های فراوان سیاست آمریکا در آنجا، از جمله در عراق و سوریه، بایدن و وزیر امور خارجه او، آنتونی بلینکن، بار دیگر این مسئولیت را بر عهده گرفته‌اند. مرگ و بیماری بر غزه سایه افکنده‌ است. این زهر در حال پخش شدن در سراسر جهان عرب است. » اکونومیست نوشته است: «خطر قریب‌الوقوع، جبهه دوم در شمال اسرائیل است. حزب‌الله اکنون در صورت حمله از سوی جهان عرب نیز پشتیبانی خواهد شد.» خطر دوم به زعم این نشریه انگلیسی، این است که «روابط اعراب و اسرائیل چندین دهه به عقب بازگردد. در میان بمباران بی‌سابقه اسرائیل، اعراب جنگ‌های قبلی را به یاد می‌آورند که در آن اسرائیل بارها مدارس و بیمارستان‌ها را هدف قرار داد. اسرائیل اکنون محاصره کامل نوار غزه را اعمال کرده است.» اکونومیست می‌گوید: «با وجود افراط‌های رهبران رژیم صهیونیستی، رهبران عرب می‌توانستند خواستار آرامش و تحقیقات مستقل درباره انفجار بیمارستان شوند. در عوض، این انفجار کینه و نارضایتی‌ها را عمیق‌تر کرده است.»
منبع: هفته نامه صبح صادق به نقی از پایگاه بصیرت

مولف مهدی آقابابائی
زبان:
فارسی
موضوعات:
تربیت فرزند
سیره اهل بیت (ع)
سبک زندگی اهل بیت (ع)
حضرت زهرا (س)
فاطمه زهرا (س) بهترین مادر بود، از این جهت که فرزندانی را که تربیت کرد همگی یا در راه خدا شهید شدند یا به اسارت رفتند، فرزندان حضرت فاطمه، تمام زندگی خویش را وقف خدا و دین او کردند. او بهترین مادر بود چون که به خوراک روح فرزندانش نیز اهمیت می داد و فقط به فکر خوراک جسم نبود. بچه ها را در شب قدر بیدار نگه می داشت و در بعضی مواقع آنها را همراه پدر به مسجد می فرستاد، به آنها انفاق کردن و رسیدگی به حال فقرا را آموزش میداد.

مادر از مؤثرترین عواملی به حساب می آید که می تواند تأثیر فراوان در رشد شخصیت فرزندان داشته باشد. تأثیر مادر در تربیت فرزندان شایسته و صالح، آن چنان مهم است که امامان معصوم(ع) به داشتن مادران با تقوا و پاکدامن افتخار می نمودند. از امام صادق(ع) است که: طوبى لمن كانت أمه عفيفة؛ خوشا به حال آن که مادری عفیفه و پاکدامن داشته باشد.

ادامه »

ز خاک آفریـــــــدت خداوند پاک
پس ای بنده افتادگی کن چو خاک

تواضع سر رفعـــــــــت افرازدت
تکـــــــــــــــبر به خاک اندر اندازدت

امام صادق عليه السلام :
مَنْ اَحْسَنَ خُلْقَهُ اَحَبَّهُ الاَْخْيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ
انسان خوش اخلاق، از دوستى مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم هاىنابكار در امان است
[مستدرك الوسائل، ج 8 ، ص 449]
(شاعر: سعدی)

حجت الاسلام عالی