متن بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران برگزاری کنگره بین‌المللی علامه طباطبایی که در تاریخ چهار‌شنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۲ برگزار شده بود، صبح امروز در محل برگزاری همایش در قم منتشر شد.

متن کامل بیانات رهبر انقلاب به شرح ذیل است: 

بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)
 
و الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین سیّما بقیّة الله فی الارضین.

خیلی خوش آمدید برادران و خواهران عزیز. من حقیقتاً و عمیقاً متشکّرم از شما به خاطر اینکه این کار بزرگ را انجام دادید. یکی از بهترین کارهایی که باید این روزها انجام میگرفت و به ذهن شماها رسید، خداوند به شما الهام کرد و همّت کردید و انجام دادید، همین است؛ بزرگداشت این مرد بزرگ، این شخصیّت برجسته‌ی تاریخی روحانیّت اسلام.

مرحوم علّامه‌ی طباطبائی از پدیده‌های کم‌نظیر حوزه‌های علمیّه‌ی ما در طول قرنها است؛ انصافاً یک پدیده‌ی کم‌نظیری است. یک خصوصیّاتی در ایشان وجود دارد ــ حالا من به‌اجمال عرض میکنم ــ که همه‌ی این خصوصیّات جزو فضایل ممتاز انسانی است؛ همه‌ی این خصوصیّاتی که تشکیل‌دهنده‌ی شخصیّت این مرد است، جزو فضایل ممتاز یک انسان است. این خصوصیّات مثلاً اینها است که حالا بعضی‌هایش را من نوشته‌ام: علم، پارسایی و پرهیزکاری، مَلَکات اخلاقی، ذوق و هنر، صفا و رفاقت ــ وفاداری و دوستی و رفاقت و مانند اینها ــ و بسیاری از خصوصیّات دیگری که حالا من لازم ندانستم اینجا بشمرم. مجموعه‌ی این خصوصیّات، تشکیل‌دهنده‌ی شخصیّت این مرد بزرگ است و هر کدام از این خصوصیّات یک فضیلتی از فضایل انسانی است.

ادامه »

 نماهنگ «مثلا جنگ نیست» با نوای رضا هلالی به همت مرکز رسانه‌ای نهضت سازمان تبلیغات اسلامی برای کودکان غزه منتشر شد.

نماهنگ «مثلا جنگ نیست» با نوای رضا هلالی به همت مرکز رسانه‌ای نهضت سازمان تبلیغات اسلامی برای کودکان غزه منتشر شد. شعر این نماهنگ سروده محمد اسداللهی است که متن آن به شرح زیر است:

مثلاً جنگ نیست
صورت عروسکت زیر پای سنگ‌نیست 
مثلاً درد نیست 
مثلاً دشمنمون این همه نامرد نیست
مثلاً درد نیست 

مثلا غم نیست 
پدرت می‌خنده عُمر مادرت کم نیست 
شهر دلگیر نیست
زنگ مدرستون صدای تیر نیست …

شهر دلگیر نیست..
خواب دیدم  دعا می‌خونی روی ابرا 
خواب دیدم می‌دوی تو مسجد الاقصی 
 تو حیاط قدس، محو آسمونی  
شبیه فرشته‌ها نماز  میخونی 

ادامه »

قیس قریشی، فعال رسانه در توئیتی نوشت:
ارتش رژیم صهیونیستی یک پیرمرد فلسطینی را بلافاصله‌ پس از آنکه فیلم کوتاه تبلیغاتی (کمک ارتش به آوارگان) باهاش پر می‌کند، سپس با شلیک مستقیم او را به شهادت میرساند … بشیر حجی (۷۹ساله) کوی زیتون غزه

چه می‌گویی؟
غاده عقیل، زن فلسطینی که در بمباران‌های غزه 36 عضو خانواده‌اش را تنها در یک روز از دست داده بود، خطاب به جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا نامه‌ای پر از درد نوشت و با معرفی تک‌تک عزیزانی که از دست داده بود، او را به‌خاطر حمایت از جنایات اسرائیل مورد نکوهش قرار داد.
رئیس‌جمهور بایدن!
صبح پنجشنبه 26 اکتبر، من با خبر قتل‌عام دیگری در غزه از خواب بیدار شدم. اما این بار اسرائیل اعضای خانواده بزرگ مرا کشته بود. محل جرم؛ اردوگاه پناهجویان خان یونس در بخش جنوبی نوار غزه و نه در شمال آن، بود؛ جایی که مردم فکر می‌کردند - آن طور که ارتش اسرائیل گفته بود - در امان هستند. همه بخش مسکونی اردوگاه؛ همان‌جایی که من در آن به دنیا آمده و بزرگ شده بودم، ناباورانه بمباران شده و آپارتاید اسرائیلی آنجا را تبدیل به ویرانه‌ای تمام‌عیار کرده بود.
انگار که ساکنان آنجا زلزله‌ای را تجربه کرده بودند؛ منتها زلزله ظالمانه‌ای که ساخته دست انسان‌ها بود. در این زمین‌لرزه، 47 روح زمینی به سمت خدا بازگشتند. اما 36 نفر آنها اعضای اصلی خانواده من بودند و بقیه‌شان آنهایی بودند که در جست‌وجوی امنیتی گمراه‌کننده در خانه‌های آنها پناه گرفته بودند.
آقای بایدن! دو سال و نیم پیش طی سخنرانی ای که در کاخ سفید در جریان محکومیت‌های دادگاه جورج فلوید داشتید، درباره اهداف مشترک مردم؛ از همان چیزهایی که در جریان جنبش «زندگی سیاهان مهم است» می‌خواستند، صحبت کردید، مردمی که فریادشان این بود: «کافی است، کافی است، این کشتارهای بی رحمانه کافی است.»
اما امروز که اعضای خانواده من به قتل رسیده‌اند، شما حتی از اینکه بدانید این کشتارهای بیرحمانه چرا اتفاق افتاده، امتناع کرده و به جای آن با حرف‌های‌تان، اسرائیل را تشویق می‌کنید و می‌گویید: «بیشتر، بیشتر، کشتارهای بی رحمانه را بیشتر کنید.» و اسرائیل خوشحال از تشویق‌های شماست.
وقتی عضوی از جامعه امریکایی بدون شفقت با تسلیحات پلیس امریکا کشته می‌شود، سیاهپوستان امریکا به فریاد زدن نام قربانیان شان افتخار می‌کنند. حالا که ارتش اسرائیل که چه در ذات و چه تجهیزات نظامی به شریک امریکایی‌اش وابسته است مردمم را می‌کشد، من هم می‌خواهم با افتخار نام آنها را به زبان بیاورم.
آقای بایدن! امروز ما سوگوار عموی بزرگم، نایف ابوشامل 79 ساله و همسرش فاطمه 76 ساله هستیم. هر دوی آنها بازماندگان نکبت؛ نسل‌کشی نژادی فلسطینی‌ها در سال 1948 و ایجاد اسرائیل بودند. بیت دراس، روستای آنها حدود 30 کیلومتری شمال غزه، همزمان با نابودی 530 شهر و روستای فلسطینی، هدف نسل‌کشی نژادی و تخریب قرار گرفت. اما فاطمه و نایف مانند بسیاری از 750 هزار پناهجوی نکبت به امید روزی که به خانه‌هایشان بازگردند، در اردوگاه پناهجویان خان یونس مستقر شدند.
آقای بایدن! آنها دیگر بین ما نیستند. آنها پیش از آنکه بتوانند ضمانت سازمان ملل برای بازگشت به خانه‌شان را بگیرند، درگذشتند.
اما در میان کشته‌های این بمباران سه دختر آنها، آیشا؛ شاداب‌ترین چهره خان یونس، دولت؛ زیباترین زن فامیل که از امارات برای دیدن خانواده‌اش آمده بود و امیمه؛ خواهر کوچک آنها و دخترش ملک هم بودند. خانه پدری‌شان پناه آنها بود. حسن، محمود، محمد و زهیر، 4 پسر نایف و فاطمه و همسرانشان نیز کشته شدند و فقط همسر زهیر با غمی بزرگ زنده مانده است. سه فرزند حسن و نوه بزرگ عموی درگذشته‌ام هم کشته شده‌اند. خانواده قائده هم که در منزل عمویم پناه گرفته بودند، در بمباران جان باختند.
آقای بایدن! اگر اینها کافی نیست باید بگویم خانه عمه بزرگم هم بمباران شده است. اسم او ‌ام‌ سید بود و 92 سال داشت. او هم بازمانده نکبت بود و در این بمباران با دخترش زیر آوار ماندند و تلاش برای نجات آنها ثمری نداشت. خانه‌های دو پسر او و دخترش مونا هم بمباران شد و پسرش مروان، همسر و 4 فرزندش را از دست داد. خانه اسد که یک سوپرمارکت جالب پایین آن بود هم بمباران شد. پسرم؛ عزیز، آنجا را خیلی دوست داشت اما حالا دیگر لبخند زیبای اسد، مهربانی او و خانواده و مغازه‌اش همه و همه از ما گرفته شده است. وقتی بمباران شد بیشتر فامیل و همسایگان در مغازه اسد بودند تا هم وسایل ضروری‌شان را تهیه کنند و هم با دستگاه انرژی خورشیدی او، موبایل‌ها و باتری‌هایشان را رایگان شارژ کنند اما دیگر آنها هم نیستند.
آقای بایدن! آیا معتقدید درد یک مادر اسرائیلی بیش از یک مادر فلسطینی است؟ آیا زندگی یک کودک اسرائیلی ارزشمند‌تر از کودکی فلسطینی است؟ چرا که این تنها توضیحی است که برای این همه تشویق قتل‌عام کودکان فلسطینی از سوی شما می‌توانم بیان کنم. وقتی از کودکان می‌گویم منظورم بچه‌های واقعی و زنده است که هر کدام صورت، نام، لبخند و رؤیاهای خاص خود را دارند. اسرائیل جان بیش از 4 هزار کودک را گرفته است.
آقای بایدن! 4 هزار روح زیبا از ما گرفته شده است.
یکی از آنها جولیا ابوحسین؛ نوه کوچک سه ساله خواهر من بود. خواهرزاده‌ام و همسرش، جولیا را به امید امنیت به خان یونس آورده بودند. سه روز طول کشید تا آنها مسافت 30 دقیقه‌ای از خانه‌شان در شمال غزه را تا خان یونس طی کنند. وقتی بمباران شد جولیا در آغوش مادرش مثل بقیه در آشپزخانه پناه گرفته بود که با خرد شدن شیشه‌ها بشدت مجروح و کشته شد.
آقای بایدن! اینجا کودکی داریم که با خشونت ماشین‌های جنگی که شما تمام قد حامی آن هستید، کشته شده است. آیا می‌توانید تصورش کنید؟ آیا هنوز شک دارید که اسرائیل در قتل‌عام فلسطینیان مجرم است؟
گرچه ما می‌شنویم فامیل و دوستان با کشتارهای هر روزه غزه، عباراتی مانند به رحمت خدا رفتن، در بهشت جای گرفتن و… را برای درگذشتگانشان به کار می‌برند اما رسانه‌های‌تان آنها را نه کشته‌ها و درگذشتگان بلکه تروریست لقب می‌دهند.
آقای بایدن! وقتی تاریخ هر آنچه را که در جریان است، ثبت می‌کند، من شک ندارم شما در آن به عنوان فردی معرفی می‌شوید که اسرائیل را برای قتل‌عام مردم فلسطین تشویق و تجهیز می‌کند. شما را به عنوان فردی به یاد خواهند آورد که دولتش نقش فعالی در جنایات جنگی داشت.
اما مهم‌تر از آن، آقای بایدن! شما کسی هستید که مدعی اعتقاد به خدا هستید، در هنگام دعاهایتان، برای توجیه خون‌هایی که روی دستانتان است، به او چه می‌گویید؟
منبع: Aljazeera/ غاده عقیل، استاد علوم سیاسی/مترجم: زهره صفاری

در سومین هفته از آغاز عملیات طوفان الاقصی، آنچه که در کنار پیروزی‌های نظامی مقاومت به‌طور چشمگیر بروز یافته، جنگی است که در عرصه افکار عمومی جهان در حال رخ دادن است. با وجود تلاش‌های زیاد برخی رسانه‌های غربی بر چرخش افکار عمومی به سمت و سوی رژیم صهیونیستی و پاک کردن چهره آپارتایدی از این رژیم، آنچه که به‌دست آمده خلاف خواسته مسئولان این رسانه‌ها است.
رسانه‌ای همچون فاکس نیوز برای سگ‌ها و گربه‌های اسرائیلی در این جنگ ابراز نگرانی می‌کند اما گزارشی از شهادت 500 کودک فلسطینی در بیمارستان المعمدانی در غزه، تهیه نمی‌کند. حتی برخی رسانه‌ها پا را فراتر گذاشته و مرگ 500 کودک در یک بیمارستان را از سوی اسرائیلی‌ها انکار کرده و می‌گویند مقاومت آنها را کشته است!
این موارد تابعی از فرایند انسانیت‌زدایی از مردم فلسطین است. فرایندی که اول از همه در تاریخ‌نگاری جعلی اسرائیل در خصوص غصب فلسطین صورت گرفت و در آثار برخی نویسندگان به آن اشاره شد و پس از استمرار در سریال‌ها و فیلم‌های هالیوودی و سایر کمپانی‌های فیلمساز غربی، به فضای خبری راه یافته است. وزیر جنگ اسرائیل به راحتی فلسطینی‌ها را حیوان خطاب می‌کند و نفتالی بنت هم از مخاطبان خود می‌پرسد، آیا اسرائیلی‌ها را با فلسطینی‌ها برابر می‌انگارید؟

ادامه »

از آنجایی ‌که رژیم صهیونیستی طی 75 سال اخیر چنین شکستی را تجربه نکرده بود، برای آنکه حداقل در میزان تلفات جنگی عقب نماند، این بار به تصمیمی غیر قابل بازگشت دست زد و این تصمیم همراه با شهادت دست کم 1000 غیرنظامی در حمله به بیمارستان المعمدانی بود.
حال سؤالی که ذهن بسیاری را درگیر کرده، آن است که چرا با وجود چنین اعمال خصمانه و نقض آشکار حقوق بشر از سوی رژیم جعلی صهیونیستی همچنان کشورهای،ی نظیر بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده که خود را به‌نوعی الگوی دموکراسی و حقوق بشر می‌دانند، نه تنها صهیونیست‌ها را محکوم نکرده؛ بلکه از آن دفاع نیز می‌کنند؟ در ادامه چهار فرض کلی برای پاسخ به این پرسش ارائه می‌شود.
دلایل تاریخی
در واقع حمایت کشورهایی، نظیر فرانسه، ایالات متحده آمریکا و بریتانیا از کشتار و جنایت‌های رژیم صهیونیستی خود ریشه‌ای تاریخی دارد، چرا که اساس این کشورها نیز بر چنین کشتارهایی استوار است. برای مثنمونه،ال می‌توان به کشتار میلیون‌ها بومی سرخ‌پوست به دست انگلیسی‌ها در قاره آمریکا و ساکن شدن آنها در سرزمین‌های آمریکایی با زور سلاح‌های نوین و کشتار همه‌جانبه و همچنین قتل‌عام بیش از 45000 الجزایری به دست فرانسوی‌ها اشاره کرد.
در نتیجه نمی‌توان از کشورهایی که خود با کشتار بومیان مناطق مختلف به چنین قدرت و جایگاهی رسیدند، انتظاری جز این داشت؛ چراکه آنان معتقدند، جهان تاریخ را به فراموشی خواهد سپرد و آنان می‌توانند با سوء استفاده از قدرت و نفوذ خود اهالی مختلف جهان را از خانه‌های خود بیرون کرده و خود در آنجا ساکن شوند، غافل از آنکه نظم امروزی با نظم گذشته یکسان نیست و دیگر آنها تنها قدرت‌های جهانی نیستند و با این اشتباه محاسباتی در آخر نه تنها در برابر قدرت‌های دیگر جهان، بلکه در مقابل مردم خود نیز قرار خواهند گرفت؛ زیرا این مسئله یک تهدید بشری به‌حساب می‌آید و بشریت و اخلاقیات انسانی هستند که هدف قرار می‌گیرند.
وابستگی شدید سیاسی
سیاست‌های رژیم صهیونیستی و آمریکا بسیار از یکدیگر تأثیرپذیرند؛ به‌گونه‌ای که در بیشتر مواقع انتخابات دو کشور نیز سبب ایجاد تحولاتی می‌شود و بسیاری از تحلیلگران معتقدند، به دلیل نزدیکی سیاست‌های نتانیاهو با سیاست‌های جمهوری‌خواهان شانس پیروزی ترامپ در انتخابات دورهٔ بعدی ریاست‌جمهوری افزایش یافته است. از طرفی یکی از پشتوانه‌های احزاب آمریکایی در انتخابات، نقش و درصد حمایت آنها از متحدان خود، نظیر رژیم صهیونیستی است.
از دیگر وابستگی‌های سیاسی کشورهای غربی وجود سازمان‌های مختلف است که به لابی یهود شهرت دارند و برخی از آنها عیارتند از: «کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل» (آیپک) که در سال 1954 هیئت صهونیستی در مجمع‌عمومی سازمان ملل آن را تأسیس کرد، «اجلاس رؤسای سازمان‌های یهود» که در سال 1959 ناهوم گلدمن در دوره ریاست جمهوری آیزنهاور آن را تشکیل داد، کمیته یهودیان آمریکا که در سال 1906 در واکنش به وضعیت یهودیان روسیه تأسیس شد و اتحادیه کارفرمایان و پیشه‌وران یهودی فرانسه (UPJF) که با هدف دریافت کمک‌های مادی در فرانسه ایجاد شد.
در واقع هدف اصلی تمامی این سازمان‌ها حفظ منافع رژیم صهیونیستی و تأثیرگذاری بر سیاست خارجی کشورهای غربی و اروپایی است. البته نباید غافل شد که یهود و اسرائیل جایگاه بسیار بانفوذی در آمریکا دارند؛ چرا که بسیاری از سیاستمداران آمریکایی خود ریشهٔ یهودی و نزدیک به صهیونیست دارند.
سلطه صهیونیست بر آمریکا
رسانه و اقتصاد همواره دو عنصر مهم برای صهیونیست‌ها بوده‌اند؛ به گونه‌ای که در عرصه رسانه بسیاری از شبکه‌ها و شرکت‌ها از طریق عوامل صهیونیستی اداره می‌شوند. برای نمونه، شبکه‌هایی همچونabc ،CBS ، CNN ،BBC و روزنامه‌هایی، مانند واشنگتن‌پست و نیویورک‌تایمز همگی از جمله شریان‌های رسانه‌ای هستند که صهیونیست‌ها آنها را اداره می‌کنند و اخبار را به‌گونه‌ای که هم راستا با منافع خود باشد، منتشر می‌کنند و این همهٔ آن چیزی است که دولت آمریکا با کمک صهیونیست به مردم خود نشان می‌دهد. برای نمونه، در مورد اخیر نیز سعی داشتند تا مسئلهٔ آشکاری مانند کشتار بیش از هزار مردم غیرنظامی فلسطین به دست صهیونیست‌ها را انکار کنند.
از طرف دیگر بسیاری از بانکدارهای آمریکایی را صهیونیست‌ها و افراد وابسته به اسرائیل تشکیل می‌دهند و همچنین نقش بازرگانان و تجار یهودی نیز در نظام سرمایه‌داری آمریکا مسئله‌ای انکار‌ناپذیر است. از جمله سرشناسان صهیونیستی که نقش اقتصادی مهمی را ایفا می‌کنند، می‌توان به «تد اریسون» یک نظامی، کارآفرین، بانکدار بریتانیایی اسرائیلی تبار، «میکی اریسون» بازرگان و مدیر ارشد اجرایی آمریکایی اسرائیلی‌تبار است که اکنون به‌عنوان رئیس هیئت مدیره ابرشرکت کارنیوال فعالیت می‌کند و «موریس کاهن» کارآفرین و سرمایه‌دار اهل اسرائیل اشاره کرد.
وضعیتی پر التهاب
آخرین فرضیه‌ای که می‌توان برای حمایت همه‌جانبه آمریکایی‌ها و برخی اروپایی‌ها از رژیم صهیونیستی ارائه کرد، سوء استفاده از وضعیت پر التهاب جهان است. در واقع اولین هدف ایالات متحده ضربه به جبههٔ مقاومت و از میان برداشتن حماس است که خود مسئله‌ای جدی برای آمریکایی‌ها به شمار می‌آید. از طرف دیگر بریتانیایی‌ها که در شکل‌گیری رژیم اسرائیل نقش مؤثری داشتند، سعی دارند وضعیت صهیونیست‌ها را در خاورمیانه در حالت پایداری حفظ کنند؛ چرا که خروج یهودیان اسرائیل از منطقه فلسطین و خاورمیانه و تقسیم‌شدن جمعیت آنها در اروپا خود بحرانی دیگر برای اروپایی‌ها به شمار می‌آید. از دیگر موارد حمایت غربی‌ها از جنگ اسرائیل، تقویت جبهه‌ دوم برای تقابل آمریکا با شرق و روسیه است؛ به‌گونه‌ای که حمایت از رژیم صهیونیستی دستاورد امنیتی‌ـ نظامی را برای ایالات متحده و اروپا در مقابل کشورهایی مانند چین، روسیه و ایران به ارمغان می‌آورد.
سخن پایانی
به‌صورت کلی نقش ایالات متحده و کشورهای بانفوذ اروپایی نظیر فرانسه و انگلیس در شدت گیری هرچه بیشتر جنگ میان صهیونیست‌ها و بومیان فلسطینی غیر قابل انکار و واضح است. البته در چنین شرایطی است که می‌توان ذات سیاست‌های کلی دشمنان بشریت را شناخت. همچنین باید توجه داشت که حمایت از رژیم صهیونیستی برای آمریکایی‌ها نقش حیاتی و تعیین‌کننده‌ای دارد و این مسئله به حدی برای آنها مهم است که شعارهایی نظیر حقوق بشر، صلح جهانی و جهانی‌شدن را به فراموشی سپرده و در ظلم آشکار صهیونیست‌ها شریک می‌شوند. همان‌طور که ذکر شد دلایل این کار در تاریخ، قدرت نفوذ گسترده صهیونیست‌ها در آمریکا و معادلات و رقابت‌های مهم جهانی ریشه دارد؛ اما مهم‌ترین مسئله‌ای که غربی‌ها به واسطهٔ غرور خود توان تجزیه‌وتحلیل آن را ندارند، این است که رژیم آپارتاید صهیونیستی در حال غرق شدن است و هرچه بیشتر دست و پا بزند، بیشتر خود و همراهان خود را به زیر می‌کشد.
منبع: هفته نامه صبح صادق/به نقل از پایگاه بصیرت

هفته‌نامه «اکونومیست» در سرمقاله شماره ۲۱ اکتبر سال ۲۰۲۳، با عنوان «این جنگ به کجا ختم خواهد شد؟» به درگیری بین رژیم صهیونیستی و فلسطین اشاره و ادعا کرده است، فقط آمریکا می‌تواند خاورمیانه را از لبه پرتگاه به عقب بکشد. اکونومیست در گزارش خود آورده‌ است: «در نیم قرن گذشته، ایالات متحده تنها کشوری بوده است که مایل و قادر به ایجاد هر نوع نظمی در منطقه بوده است. صرف‌نظر از شکست‌های فراوان سیاست آمریکا در آنجا، از جمله در عراق و سوریه، بایدن و وزیر امور خارجه او، آنتونی بلینکن، بار دیگر این مسئولیت را بر عهده گرفته‌اند. مرگ و بیماری بر غزه سایه افکنده‌ است. این زهر در حال پخش شدن در سراسر جهان عرب است. » اکونومیست نوشته است: «خطر قریب‌الوقوع، جبهه دوم در شمال اسرائیل است. حزب‌الله اکنون در صورت حمله از سوی جهان عرب نیز پشتیبانی خواهد شد.» خطر دوم به زعم این نشریه انگلیسی، این است که «روابط اعراب و اسرائیل چندین دهه به عقب بازگردد. در میان بمباران بی‌سابقه اسرائیل، اعراب جنگ‌های قبلی را به یاد می‌آورند که در آن اسرائیل بارها مدارس و بیمارستان‌ها را هدف قرار داد. اسرائیل اکنون محاصره کامل نوار غزه را اعمال کرده است.» اکونومیست می‌گوید: «با وجود افراط‌های رهبران رژیم صهیونیستی، رهبران عرب می‌توانستند خواستار آرامش و تحقیقات مستقل درباره انفجار بیمارستان شوند. در عوض، این انفجار کینه و نارضایتی‌ها را عمیق‌تر کرده است.»
منبع: هفته نامه صبح صادق به نقی از پایگاه بصیرت

مولف مهدی آقابابائی
زبان:
فارسی
موضوعات:
تربیت فرزند
سیره اهل بیت (ع)
سبک زندگی اهل بیت (ع)
حضرت زهرا (س)
فاطمه زهرا (س) بهترین مادر بود، از این جهت که فرزندانی را که تربیت کرد همگی یا در راه خدا شهید شدند یا به اسارت رفتند، فرزندان حضرت فاطمه، تمام زندگی خویش را وقف خدا و دین او کردند. او بهترین مادر بود چون که به خوراک روح فرزندانش نیز اهمیت می داد و فقط به فکر خوراک جسم نبود. بچه ها را در شب قدر بیدار نگه می داشت و در بعضی مواقع آنها را همراه پدر به مسجد می فرستاد، به آنها انفاق کردن و رسیدگی به حال فقرا را آموزش میداد.

مادر از مؤثرترین عواملی به حساب می آید که می تواند تأثیر فراوان در رشد شخصیت فرزندان داشته باشد. تأثیر مادر در تربیت فرزندان شایسته و صالح، آن چنان مهم است که امامان معصوم(ع) به داشتن مادران با تقوا و پاکدامن افتخار می نمودند. از امام صادق(ع) است که: طوبى لمن كانت أمه عفيفة؛ خوشا به حال آن که مادری عفیفه و پاکدامن داشته باشد.

ادامه »

ز خاک آفریـــــــدت خداوند پاک
پس ای بنده افتادگی کن چو خاک

تواضع سر رفعـــــــــت افرازدت
تکـــــــــــــــبر به خاک اندر اندازدت

امام صادق عليه السلام :
مَنْ اَحْسَنَ خُلْقَهُ اَحَبَّهُ الاَْخْيارُ وَ جانَبَهُ الفُجّارُ
انسان خوش اخلاق، از دوستى مردمان خوب برخوردار است و از تعرّض آدم هاىنابكار در امان است
[مستدرك الوسائل، ج 8 ، ص 449]
(شاعر: سعدی)

حجت الاسلام عالی

آیت‌الله «عبدالله جوادی آملی» مفسر قرآن کریم و شارح نهج‌البلاغه، صبح امروز پنج شنبه ۱۸ آبان ماه در ادامه دروس اخلاق خود در مسجد اعظم قم با بیان اینکه دنیا محل عمل و آخرت محل حساب است به شرح حکمت ۱۱۷ نهج البلاغه که می‌فرماید: «شَتّانَ ما بَینَ عَمَلَین: عَمَلُ تَذهَبُ لَذَّتُهُ وَ یَبقی تَبِعتُهُ وَ عَمَلُ تَذهَبُ مَؤونَتُهُ وَیَبقی اَجرُهُ؛ فاصله بسیاری است میان دو عمل: عملی که لذتش می‌رود ولی پیامدهای آن باقی می‌ماند و عملی که رنج و زحمتش می‌رود اما اجر و پاداش آن ماندگار است»، پرداخت. در ادامه سخنان ایشان را می‌خوانید؛

اعمال زودگذر با تبعات تلخ/دنیا مزرعه آخرت
حضرت امیر (ع) فرمودند برخی اعمال لذتش زود از بین می‌رود ولی تبعات و آثار تلخ آن باقی می‌ماند و از بین نمی‌رود. قرآن کریم هم فرمود که دنیا، بازیچه نیست و ما بازیگر و لاعب نیستیم ولی همین دنیای زودگذر مزرعه آخرت است.

لعب از لعاب است یعنی چیزی که طراوت آن لحظه‌ای است و زود از بین می‌رود؛ مانند برد و باخت در فلان بازی که لذت و شادی آنی و لحظه‌ای دارد و این از مصادیق لعب است و وقتی از آن گذشتیم می‌پرسیم که این لعب، چه نتیجه‌ای برای خود شخص و کشور و مردم دارد؟ با لعاب، دهان تشنه‌ای سیراب نمی‌شود؛ کار بی‌هدف را لعب گویند و خدا فرمود ما لاعب نیستیم بنابراین اگر دنیا هست باید حساب و کتاب باشد تا خلقت آن حکمیانه باشد.

دنیا روز عمل و آخرت روز حساب
دنیا روز عمل و قیامت روز حساب است نه عمل، و هر عملی را در قیامت با حق می‌سنجند؛ اصل مطلب را فرمود که دنیا مزرعه آخرت است؛ در آیات فراوان هم فرمود دنیا، تجارتخانه است؛ برخی یرضون تجاره هستند و برخی هم زیان می‌کنند و خسر الدنیا ولاخره یا فما ربحت تجارتهم هستند؛ پس دنیا مزرعه و تجارتخانه است و برخی بهره برده و برخی هم زیان می‌کنند و این سود بردن و زیان‌دادن بر مبنای حساب و کتابی است.

وزن اعمال در قیامت
تجارت در دنیا بر مبنای معیاری است؛ فرمود ما در قیامت هم میزان و ترازو را نصب می‌کنیم؛ اینجا اگر کسی نان و مواد غذایی بخواهد ترازو که ابزار سنجش است را به کار می‌گیرد که سه ضلع دارد؛ وزن، موزون و ترازو. در روایات داریم که اهل بیت (ع) میزان‌الاعمال هستند. فرمود: وَالْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ۚ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِینُهُ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ نفرمود والوزن حق فرمود: وَالْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ؛ در ادعیه فرمود والمیزان حق، که این هیچ ارتباطی با وَالْوَزْنُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ ندارد و فقط بر اصل وجود وزن در روز قیامت تاکید دارد.

اینجا یعنی ما به جای سنگ کیلو، حق را می‌گذاریم. در دعای عدیله داریم که جنت و نار حق است ولی نفرموده است که عقیده و عمل را با چه می‌سنجندند ولی در قرآن مشخص فرموده که روز قیامت، همه کارها با حق سنجیده خواهد شد. ما بخواهیم تب افراد را بسنجیم با تب‌سنج انجام می‌دهیم، طول یک پارچه را با متر و ولی اعمال و عقاید و قیام و قعود و رفتار در منزل و بیرون را با چه چیزی باید سنجید؛ اینها را با حقیقت می‌سنجند.

البته ثواب و برکات زیارات ائمه سرجای خود محفوظ است ولی زیارت یک طلبه و استاد حوزه باید با بقیه فرق داشته باشد یعنی اگر دیگران در زیارت به دنبال اجابت دعا برای خود و پدر و مادر هستند که خوب است شما باید دنبال عالم‌شدن باشید.

حق‌دار و حق‌طلب باشید
به جای میزان الحراره بیمارستان‌ها و متر پارچه‌فروشی، حق، میزان است و کار با حق سنجیده می‌شود؛ ائمه (ع) به ما آموختند که شما حق‌دار و حق‌طلب باشید. محققان حوزه و دانشگاه وقتی به مزار ائمه مشرف شدند غیر از ثواب دنیا و آخرت برای خود و امواتشان باید سواد کسب کنند و نظریه‌پرداز در مسائل قرآنی و تفسیری و کلامی و مسائل نظام شوند تا گفته شود مانند صاحب جواهر نظریه دارند. عصر ما باید عصر علم باشد وگرنه حضور در حوزه خسران است.

به ما گفته‌اند زیارت بروید و ثواب زیادی هم دارد و در برخی موارد واجب کفایی است و حتی در برخی موارد که کسی به حج نرفته باشد وظیفه عینی است که افراد بروند و حتما کعبه نباید خالی بماند ولی شما وقتی به زیارت می‌روید بگویید: انی محقق لما حققتم و مبطل لما ابطلتم؛ من می‌خواهم محقق فقه و اصول و قرآن شوم و همه چیز آمرزش اموات نیست.

بخش زیادی از زیارات، درس و بحث علمی است و آن وقت انسان فقط به قصد ثواب و کسب آمرزش برود؟ باید بدانید باسواد شدن، جرم نیست و این چیزی هم که در دست و پای خیلی از افراد ریخته است سواد نیست بلکه سواد، نظریه‌پردزای قرآنی و فقهی و کلامی و… است و اینکه حرف تازه آورده شود و کمتر از این خسارت است.

مشرکین به آخرت اعتقاد ندارند / خطر هوای نفس
در سوره جاثیه فرمود حرف مشرکین این است که غیر از دنیا خبری نیست و غیر از مرگ و زندگی و طبیعت خبری نیست و اینها جاهلانه حرف می‌زنند؛ در آیات دیگر فرمود که خدا دنیا و آخرت و مرگ و حیات را خلق کرد و اینها را هم بدون حساب و کتاب خلق نکرد و سنجشی در کار نیست.

اگر دنیا به این وضع کنونی پیش برود نتیجه آن جنگ غزه است که دشمن نشان داد ذره‌ای بوی انسانیت هم نبرده است. لذا دین فرمود ما چیز تازه‌ای آوردیم که انسانیت است؛ گفتیم در درون شما غده وخیمی است که مزاحم شماست و این را علم نمی‌تواند کشف کند؛ این غده هوای نفس است که می‌خواهد سعادت دنیا و آخرت شما را از بین ببرد و ما را به سوخت و سوز گرفتار کند.

قبل از سنجش الهی خود را بسنجید
به ما گفته‌اند شما خودتان را قبل از آنکه خدا شما را بسنجد بسنجید لذا انسان تا حقیقت را تشخیص ندهد که کار آسانی هم نیست نمی‌تواند حق‌طلب باشد. فرمودند: موتوا قبل ان تموتوا. نفس خود را بمیرانید قبل از آن مرگ شما فرا رسد. علاقه و حب به نفس باعث می‌شود که کار دیگری را باطل بدانیم لذا تجرید و ساختن نفس لازم است و اینکه انسان بین خود و خدا حجاب قرار ندهد تا بفهمد حق چیست. نه اینکه اگر دیگری کاری کرد آن را بد بدانیم ولی اگر خودمان مرتکب شدیم خوب بدانیم. عده‌ای در قیامت مغبون هستند زیرا نمی‌دانند چگونه خود را سنجش کنند.

خطر جهل علمی و جهالت عملی
جهل علمی و جهالت عملی سبب می‌شود تا انسان حق را نفهمد و مغبون شود ولی وقتی کسی محقق لما حققتم شد حق را خواهد فهمید و محقق و متحقق می‌شود و آن وقت به نفس خود حساب‌رسی خواهد کرد.

عترتنا