هیچ دقت کردین بعضی عددها، یه طور خاصی برای ما مهم هستن؟!
یکی از این عددها، عدد40 هست.
مثلا پیامبر عزیز ما تو 40 سالگی به پیامبری رسید و حضرت موسی 40 روز در کوه طور توقف کرد و تورات رو برای قومش آورد و …

خیلی از بزرگان دین ما توصیه می‌کنن برای کسب یه عادت خوب اخلاقی و یا عبادی، اگه 40 روز تمرین کنید، بهتر در شما تثبیت میشه!

حالا ما از امروز تا #محرم 40 روز فرصت داریم…

راستی تو این 40 روز چه کارهایی میشه انجام داد تا با آمادگی بهتر و بیشتری به محرم وارد شد؟!

مثلا میشه تو این فاصله یه چندتا کتاب عاشورایی خوب رو مطالعه کرد…

میشه یه عادت خوب اخلاقی رو تمرین کرد و اول محرم به امام خوبی‌ها هدیه کرد…

میشه تو این فاصله هر روز یه زیارت عاشورا – ترجیحاً با شرح و معنی- خوند و مرور کرد که تو زیارت عاشورا چه آدم‌ها و با چه خصوصیاتی لعن میشن و به کدوم انسان‌ها و خصلت‌ها سلام داده میشه….

میشه…

شاید خیلی مهم نباشه چی کار می کنیم بلکه مهم اینه 40 روز به هر شکلی که می تونیم تمرین کنیم، با امام حسین(ع) باشیم، تا برای همیشه با امام حسین(علیه السلام) بمونیم…

? امام باقر علیه السلام فرمودند:

? «نخستین سخن حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف پس از ظهور این آیه است که می گوید: بقیه اللّه برایتان بهتر است اگر ایمان دارید. آن گاه می فرماید: «منم بقیه اللّه و حجّت و خلیفه او در میان شما». در آن زمان هر کس بر آن حضرت سلام کند، می گوید:
«السَّلامُ عَلَیکَ یا بَقیهَ اللّهِ فِی اَرْضِهِ»

? کمال الدین ج ۱ ص ۳۳۰ ح ۱۶

از روش های مؤثر در تربیت، تشویق كارهای خوب است. تشویق در روح و روان اثر می گذارد و فرد به انجام کار نیك ترغیب می گردد. فطرت دانش آموران به گونه ای است كه وقتی در انجام کاری مورد تشویق قرار می گیرند، معمولاً در صدد بر می آیند تا آن کار را بهتر انجام دهند و تکرار نمایند.

بدون تردید تشویق از مهمّ ترین اركان روان شناسی تربیتی و عاملی مؤثر در تحریك انگیزش های پیشرفت و عملكرد دانش آموران در فرایند یادگیری، تقویت و و تکرار رفتارهای مطلوب آنان است. تعلیم و تربیت دیدگاهی وسیع، عمیق و دقیق درباره تشویق كودكان دارد و در این زمینه چنان دیدگاه و عملكردی ازخود نشان داده كه گویی سال ها در این رشته تخصصی کار كرده اند، مثلاً درباره تشویق كودكان، كارشناسانه به جزییات نقاشی كودكان توجه نشان داده اند.

همه دانش آموران حتی غیر دانش آموران، تا آخر عمر نیاز به تشویق دارند. تشویق موجب رغبت و دلگرمی و نشاط و تحرك دانش آموران می شود و آنان را به جدیت وادار می كند. دانش آمورانی كه مورد تشویق قرار می گیرند احساس آرامش و رضایت خاطر و اعتماد به نفس می كنند  و برای جدیت بیشتر و تحمل دشواری ها آماده می گردند. اگر دانش آموران مورد تشویق قرار گرفتند دلسرد و بی رغبت نمی شوند و احساس حقارت و ضعف نمی كنند و می توانند از استعدادهای خویش به نحو مطلوبی استفاده نمایند.

اصل تشویق به عنوان امری مسلم در تربیت شناخته و پذیرفته شده است. اصولاً بهشت و تبشیر پیامبران، آیه های مربوط به پاداش، وعده های شوق انگیز و… همه جلوه هایی از تشویق هستند. خدا در قرآن آیه ۲۵ سوره بقره می فرماید: ای پیامبر به كسانی كه ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند بشارت بده كه جایگاه آنان باغستان هایی است كه نهرهای آب در آن جاری است. امام علی (ع)  در فرمان تاریخی خود به مالك اشتر (درعهدنامه مالک، نامه ۵۳ نهج‌‌البلاغه) كه او را به فرمانروایی مصر برگزید، دستور می دهد: مبادا نیكوكار و بدكردار پیش تو یكسان باشند، زیرا چنین روشی سبب شود که‌نیکوکاران را به نیکوکاری رغبتی نماند، نیكوكار را از كردار نیك دور و بدكردار را به كار بد سوق می دهد.

 #اقسام_تشویق

تکریم سالمندان در آموزه‌های دینی را می‌توان از دو منظر مورد بررسی قرار داد؛ یکی از منظر عام تکریم به انسان و دیگری از منظر خاص تکریم به انسانِ سالمند. هر انسانی از منظر اخلاقی و عام باید دیگران را خواه سالمند باشد یا نباشد، تکریم کند.

مقدمه

سالمندی، یکی از مراحل عمر انسان است که قرآن کریم از آن با واژگان «شَیب، شَیخ، کِبَر، ارذَل العُمُر، وَهَن العظم» یاد می‌کند. خداوند در قرآن کریم[۱] در ترسیم خط عمر انسان به دو ضعف در وجود انسان اشاره کرده است؛ یکی «کودکی» که به صراحت از آن نامی نبرده و دیگری «شیبه» یا همان پیری است که به آن تصریح دارد. این تعبیر ممکن است به خاطر دردناک‌تر بودن ضعفِ پیرى نسبت به ضعف کودکی باشد؛ زیرا ضعف پیری پس از غرور جوانی و زورمندی آن اتفاق می‌افتد؛ در حالی که ضعف کودکی چنین پیشینه‌ای ندارد. در واقع این ضعف، هشداری به انسان‌هاست که در دوران جوانی و میان‌سالی زندگی می‌کنند. در روایات نیز با استفاده از این واژگان و واژگان دیگری همانند «هَرْم»، «طول العمُر» و «ذو شیبه» به سالمندی اشاره شده است. از آنجایی که آیات و روایات فراوانی در تکریم سالمندان مطرح شده است و از سوی دیگر هِرَم جمعیتی کشور در حوزۀ سالمندان، رو به افزایش است[۲] و سالمندان در تمام طول عمر، همت و جوانی خود را صرف اعتلای جامعه کرده‌اند، توجه به این قشر اهمیت می‌یابد. نوشتار پیش‌رو موضوع تکریم سالمندان در آموزه‌های دینی را مورد بحث و بررسی قرار خواهد داد.

ادامه »

نکند که مصداق «اذا مَاتُوا انتَبِهُوا» بشویم و وقتی موقع #مرگ ما رسید، یک‌دفعه ملتفت شویم که جهان‌مان، جهان ظاهری بود. خوابی بود و تمام شد و کاری نکردیم!. بعضی از اهل #علم گفته‌اند هر کسی در #دنیا مسائل معارفی برایش حل نشود، در موقع مردن خطرناک می‌شود. چون می‌بیند آن‌چه را که #حقیقت می‌پنداشته، دارد از دستش می‌رود. آن‌چه را هم که دیدنی نبوده یعنی عالم #غیب، آن را #باور نکرده است. پس این شخصیت اتلاف #عمر کرده و دست خالی است.

۸۸٫۲٫۵

✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی