روز جهانی قدس امسال در شرایطی برگزار می شود که منطقه و فلسطین شاهد تحولات مهمی می باشد؛ تحولاتی که به نحوی بر ابعاد و تبعات این مراسم جهانی تاثیرگذار خواهد بود.
در سطح داخلی، رژیم صهیونیستی یکی از بدترین شرایط خود را طی 73 سال گذشته سپری می کند. این رژیم همچنان با خلا سیاسی و بی دولتی مواجه است و حوادث امنیتی مانند شلیک موشک به نزدیکی تاسیسات اتمی دیمونا امنیت این رژیم را متزلزل کرده است.

از طرفی، رژیم غاصب برای فرافکنی و درپوش گذاشتن بر مشکلات داخلی، در داخل، سیاست توسعه طلبی و سرکوب علیه فلسطینی ها را در پیش گرفته و در منطقه به حملاتی از جمله حمله اخیر موشکی به بندر لاذقیه در غرب سوریه اقدام نموده است.

صفحات: 1· 2

?بسته فرهنگی تبلیغی ویژه روز بیست وچهارم?
?سلام علیکم با آرزوی بهره مندی از برکات و فیوضات ماه مبارک رمضان، بسته فرهنگی تربیتی- ویژه روز بیست و چهارم ماه مبارک رمضان به پیوست تقدیم می گردد

?محتویات بسته:

?قرائت قرآن کریم- جزء 24
?شرح نکات کلیدی تفسیری جزء 24
?تصویر دعای روز 24
?شرح دعای روز بیست وچهارم حضرت ایت الله مجتهدی تهرانی ره
?حدیث روز؛ ارائه لوح حدیث باموضوع فضیلت ماه مبارک رمضان
?مواعظ رمضانیه؛ مقام معظم رهبری مدظله العالی
?درس اخلاق-آیت الله مظاهری دامت برکاته-جلسه بیست چهارم-صبر
?آیات الولایه- آیه بیست و چهارم- سوره آل عمران آیه 103
?ارائه نسخه pdf کتاب ابواب رحمت
?سخنرانی کوتاه-حجه الاسلام عالی
?زمزم احکام-حجه الاسلام فلاح زاده

بسم الله الرحمن الرحیم

رفتار عجیبی که منکران قیامت دارند

وَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ  وَ إِذَا ذُكِرَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ(45- زمر)

هنگامى كه خدا به یگانگى یاد مى‏شود دل‏هاى كسانى كه به آخرت ایمان ندارند گرفتار نفرت مى‏شود و هنگامى كه یاد غیر خدا مى‏شود، شادمان مى‏گردند.

گاه انسان چنان به زشتی ها خو مى‏گیرد و از پاكی ها بیگانه مى‏شود كه از شنیدن نام حق ناراحت و از شنیدن باطل مسرور و شاد مى‏گردد، در برابر خداوندى كه آفریننده عالم هستى است سر تعظیم فرود نمى‏آورد، اما در برابر قطعه سنگ و چوبى كه خود ساخته و یا انسان و موجوداتى همانند خود زانو مى‏زند و تعظیم مى‏كند

آیه گزارشی از رفتار کسانی است که ایمانی به آخرت ندارند و زندگی را خلاصه در همین چند روزه دنیا می دانند و بس(1). این عده کسانی اند که وقتی در پیش آنها سخن از خدا و دین و احکام و معارف آن شود چندششان شده و حالت تنفر سراسر وجودشان را می گیرد و اگر با آنها سخن از دنیا و راههای ارضای خواسته های نفس گفته شد فورا شادمان گشته و سرور و خوشحالی وجودشان را در بر می گیرد.

سرچشمه بدبختى این گروه دو چیز بوده است انكار اصل توحید و عدم ایمان به آخرت

گاه انسان چنان به زشتی ها خو مى‏گیرد و از پاكی ها بیگانه مى‏شود كه از شنیدن نام حق ناراحت و از شنیدن باطل مسرور و شاد مى‏گردد، در برابر خداوندى كه آفریننده عالم هستى است سر تعظیم فرود نمى‏آورد، اما در برابر قطعه سنگ و چوبى كه خود ساخته و یا انسان و موجوداتى همانند خود زانو مى‏زند و تعظیم مى‏كند.

شبیه این معنى در آیه 46 سوره اسراء نیز آمده است:«وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى‏ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً؛ هنگامى كه پروردگارت را در قرآن به وحدانیت یاد مى‏كنى فرار مى‏كنند.

از این آیه به خوبى استفاده مى‏شود كه سرچشمه بدبختى این گروه دو چیز بوده است انكار اصل توحید و عدم ایمان به آخرت.(2

صفحات: 1· 2

در ادامه فایل چندرسانه از تصاویر علمایی که طی یکسال گذشته به دیار باقی شتافتند، را مشاهده فرمایید

ادامه »

احکام رمضانیه | دانستنی هایی مهم از قصد اقامت 10 روز (قصد دهه)
 اگر بنایمان در مسافرت بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.

بسم الله الرحمن الرحیم

در دهه پایانی ماه مبارک رمضان قرار داریم و روزها و شب های این دهه ویژگی خاصی دارد.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«کَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذَا دَخَلَ اَلْعَشْرُ اَلْأَوَاخِرُ شَدَّ اَلْمِئْزَرَ وَ اِجْتَنَبَ اَلنِّسَاءَ وَ أَحْیَا اَللَّیْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ»

آن‌گاه که دهۀ پایانی ماه رمضان فرا می‌رسید، رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله کمر خود را برای عبادت سخت می‌بست، از زنها دوری می‌کرد، شب را احیا می‌داشت و به عبادت می‌پرداخت».

و اما احکام روزه؛

در جلسه گذشته به برخی از نکات پیرامون سفر اشاره کردیم؛ از جمله اینکه اگر کسی به جایی وارد شد و قصد ماندن ۱۰ روز را داشت، حکم وطن دارد و در آنجا باید روزه بگیرد و نماز را کامل بخواند.

اما سؤال این است که قصد ده روز به چه معناست؟ که باید گفت:

قصد ده روز به دو شکل است.

شکل اول اینکه یقین دارد ۱۰ روز را در آنجا می ماند.

شکل دوم اینکه یقین ندارد؛ اما بنا دارد که اگر مانع و مشکلی پیش نیامد، ۱۰ روز در آنجا بماند؛ ولی اگر مردد بود و نمی داند که مثلا روز یازدهم بلیط می تواند پیدا کند که ۱۰ روز بماند یا نه، قصد ده روز محقق نشده و به آن تردید می گویند.

کسی که در حال تردید به سر می برد، نمی تواند قصد ۱۰ روز داشته باشد و باید نمازها را شکسته خوانده و روزه نمی تواند بگیرد.

نکته دیگر اینکه ده روز باید کامل باشد؛ یعنی اگر بنایمان بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.

مثلا فرض کنید کسی به صورت پروازی به مشهد رفته و بلیط رفت و برگشت گرفته و وقتی به ساعت بلیط برگشت خود نگاه می کند، متوجه می شود که دقیقا برای روز دهم است؛ اما روز دهم او کامل نمی شود و مثلا نه روز و ۱۸ ساعت می شود که در این صورت فایده ای ندارد و نمی تواند روزه بگیرد.

ده روز کامل به این معناست که اگر کسی بین روز مثلا ساعت ۹ یا ۱۰ صبح وارد مشهد شد، باید ۱۰ روز ۲۴ ساعته حساب کند تا ۱۰ روز او کامل شود؛ یعنی تا روز یازدهم ساعت ۹ یا ۱۰ صبح، قصد جدی برای ماندن داشته باشد.

همچنین اگر شخصی موقع اذان صبح وارد مشهد شد، در اینجا شب آخر را می تواند برگردد و قصد دهه او کامل می شود؛ یعنی ۱۰ روز و ۹ شب بماند و غروب روز دهم، ۱۰ روز او کامل شده است؛ ولو اینکه شب آخر را نماند که در این صورت عیبی هم ندارد.

نکته پایانی اینکه ما ۱۰ روز کامل را قصد کردیم؛ ولی ۱۱ روز می خواهیم بمانیم؛ آیا آن یک روزِ بعد از ۱۰ روز، نمازمان شکسته است؟ که باید گفت بعد از ۱۰ روز، تمام نمازها کامل و روزه باید گرفته شود.

نکته ای که درباره قصد دهه عرض کردیم این است که حداقل باید ۱۰ روز بماند؛ ولی اگر بیشتر شد، نه نیاز به قصد جدید دارد و نه نماز او شکسته خواهد بود.

والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته

خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور

سه شب حیاتی برای أمیرالمؤمنین (سلام الله علیه)

حوزه/ امام رضا(سلام الله علیه) در روایتی به سه شب حیاتی برای أمیرالمؤمنین (سلام الله علیه) اشاره کرده اند.

امام رضا علیه السلام:

امیرالمؤمنین علیه السلام سه شب نمی خوابید: «شب بیست و سوم ماه رمضان»، «شب عید فطر» و «شب نیمه ماه شعبان»؛ در این شبها روزی ها تقسیم و مدت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد، تعیین می شود.

بحارالأنوار : ۹۷/۸۸/۱۵

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از لیالی قدر، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است که بسیار پراهمیت تر از شب های قدر دیگر است و اعمال زیادی هم دارد که از جمله آن زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) است.

امام رضا علیه السلام در روایتی فرمودند:

«ولیحرص من زارالحسین فی شهررمضان الا یفوته لیلة الجهنی وهی لیلة ثلاث وعشرین فانها لیلة المرجو/ روزه دار باید برای زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان حریص باشد و این که در چنین شبی (لیلة الجهنی) که شب۲۳ رمضان است، زیارت حسین علیه السلام را از دست ندهد».

شب بیست و سوم، شب سرنوشت است و ان شاءالله شبی باشد که مقدرات ما برای سال آینده رقم بخورد.

ادامه »

بسم الله الرحمن الرحیم

آیات الولایه ،آیه بیست و سوم- سوره  مبارکه مریم– آیه شریفه 96

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا

همانا کسانی که ایمان آورده و عمل های شایسته کرده اند ، به زودی خدای رحمان برای آنها دوستی و محبتی ( در دل های فرشتگان و مؤمنان در دنیا و آخرت ) قرار می دهد.

تفسیر اثنی عشری:

بعد از آن در بیان حال مؤمنان مى‌فرماید:

إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا: بدرستى که آنانکه ایمان آوردند به خدا و رسول. وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ‌: و بجا آوردند کارهاى شایسته پسندیده. سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا: زود است که قرار دهد براى ایشان خداوند بخشنده، دوستى در دلهاى‌مردمان، یعنى مودت و محبت ایشان را در دلها افکند بى‌اسباب و وسائطى از قرابت و صداقت و غیر آن، بلکه به محض اختراع باشد از جانب حضرت احدیت. و این کرامتى است مخصوص به اولیاء که حق تعالى ایشان را به آن اختصاص داده به جهت اعظام و اجلال آنها، چنانچه رعب و هیبت را انداخته در دلهاى دشمنان خود.  تبشیر: به اتفاق فریقین، این آیه در شأن حضرت امیر المؤمنین علیه السلام نازل شده.

اما خاصه اخبار مستفیضه:

1- على بن ابراهیم به اسناد خود از ابى بصیر که گفت: به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: قول خداى تعالى‌ «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا» فرمود: ولایت امیر المؤمنین علیه السلام ودّى است که خداى تعالى ذکر فرموده‌ «1».

2- محمد بن العباس به اسناد خود از حضرت صادق علیه السلام روایت نموده که: این آیه نازل شد در حق على علیه السّلام، پس نیست مؤمنى مگر آنکه در قلب او دوستى باشد براى على علیه السّلام‌ «2».

3- سید رضى (قدس اللّه سره) در خصایص به اسناد خود از ابن عباس که: این آیه در باره امیر المؤمنین نازل شد که محبتش در قلوب مؤمنین باشد «3».

صفحات: 1· 2

بسم الله الرحمن الرحیم

عهدی که با خدا بسته ایم

أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یَا بَنى ءَادَمَ أَن لَّا تَعْبُدُواْ الشَّیْطَانَ إِنَّهُ لَكمُ‏ عَدُوٌّ مُّبِینٌ(60) وَ أَنِ اعْبُدُونىِ هَاذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِیمٌ(61-یس)

اى فرزندان آدم! آیا با شما عهد نبستم كه شیطان را بندگى نكنید كه او براى شما دشمن آشكارى است؟ و گفتم كه مرا بندگى كنید كه این، راه مستقیم است.

روی صحبت این آیه با مجرمین است که با توبیخ آنها را به یاد عهدی می اندازد که به آن بی توجهی کردند و در دام دشمنی معروف به نام شیطان افتاده و از راه مستقیم خارج شدند.

علت این که خداوند مجرمین را به عنوان بنى آدم خطاب كرده این است كه دشمنى شیطان با این عده که باعث انحراف و هلاکت اینها شد روی غرض خاصى نسبت به آنها نبوده؛ بلكه به این دلیل بوده كه آنها فرزندان آدم بودند. و این دشمنى در روز اول آن جا بروز كرد كه مامور به سجده بر آدم شد و زیر بار نرفت و استكبار كرد. نتیجه‏اش هم این شد كه از درگاه خدا رانده شد و از آن روز با فرزندان آدم(ع) نیز دشمن گردید و همه را تهدید كرد.(1

صفحات: 1· 2