💠 سؤال: آیا تربیت دینی و آموزش احکام اسلامی و آداب اخلاقی به فرزندان، واجب شرعی است؟

✅ جواب: رسیدگی به امور تربیتی کودک و حفظ او از مفاسد عقیدتی و اخلاقی و از کارهایی که برای او یا دیگران مفسده یا ضرر قابل توجه دارد، شرعا وظیفه ولیّ کودک است و مادر نیز اگر حضانت کودک را به عهده بگیرد در این مورد مسئولیت شرعی دارد. در صورتی که پدر یا مادر در انجام وظایف شرعی خود نسبت به تربیت کودک کوتاهی کنند گنهکارند.

منبع:پایگاه اطلاع رسانی دفترمقام معظم رهبری مدظله العالی

شهید سید علی موسوی وقتی به میدان رفت که شنید تروریست‌ها به مرکز درمانی و بیمارستان حمله کردند!
حمله به بیمارستان! این همان آزادی است که سلبریتی‌ها و سیاسیون منفعت طلب به تبعیت از اینترنشنال سعودی دنبال آن بودند؟
زاهدان امروز تصویر کوچکی از خیال خام اینها برای آینده ایران است…

اشرار مسلح در سیستان و بلوچستان با حمله به مغازه ها و اموال عمومی و کلانتری ها در زاهدان پس از تحریکات رسانه های سعودی و سلبریتی ها اقدام به ایجاد نا امنی و رعب و وحشت برای مردم کرده بودند که طی این اقدامات وحشیانه سرهنگ پاسدار «سید علی موسوی» مسئول اطلاعات سپاه استان سیستان و بلوچستان به فیض شهادت نائل آمد.

فرمانده اطلاعات سپاه سیستان و بلوچستان چند سال قبل در حالیکه یک افسر جوان بود به این مسوولیت رسید و در چند سال گذشته مهمترین ویژگی دوره فرماندهی او ایجاد تحرک ویژه در موضوع عملیات های موفق علیه گروه های تروریستی در منطقه بود.

طی دوران فرماندهی او اشرار و سرکرده های معروفی از گروه های تروریستی به هلاکت رسیدند. شهادت او نیز امروز دقیقا در وسط میدان اتفاق افتاده است.

شاید دقیق ترین گزاره این باشد که‌ وقتی اغتشاش می شود، گروه های تروریستی فرصت پیدا می کنند، موانع اصلی سر راه خود را به شهادت برسانند. و بعدها عمق خسران این ماجراها برای امنیت شهر و مردم شهر معلوم می شود.

جریانهای محرک و دروغ پراکن و عوامل ایجاد نا امنی مانند شبه رسانه ها، سیاسیون فرصت طلب و سلبریتی هایی که از شبکه های سعودی خط می گیرند چه پاسخی برای این خون های ریخته شده دارند؟ چه برخوردی باید باید عوامل و بانیان این وضع انجام شود؟

ماجرا حجاب نیست. اساسا مسئله حجاب اولویت چندم کشور ما هم نیست. مسئله گشت‌ارشاد هم نیست. نحوه برخورد گشت‌ارشاد خوب یا بد، مسئله ثانوی است. ماجرا حتی مرگ تاثربرانگیز مهسا هم نیست که باید تا انتها با قاطعیت بررسی و گزارش شود. این همه اسم رمز است. اسم رمز کسانی که شیادی برای‌شان راهبرد است نه نقطه‌ضعف. عجیب است که برخی متوجه نیستند. مخاطب این متن کسانی هستندکه در ظاهر این روزها متوقف شدند.
چشم باز کنیم و دقیق شویم که چه کسانی میدان‌دار و معرکه‌گیر این ضایعه شدند. تریبون‌دار اصلی و مروج نامدار جریان فحشا رسما اعلام کرده است نام مهسا برای ما اسم رمز قیام است. چطور برخی هنوز متوجه مسئله نیستند؟
زمان حل‌وفصل اختلاف‌سلیقه‌ها در مسائل داخلی امروز نیست. اگر حرف‌ها و بحث‌های دلسوزانه، در این جنگ ذهنی برای دشمن فاکتور می‌شود، حواله دهیم به بعد. امروز همه داغداریم و البته نیازمند یک جبهه واحد روشنگری مقابل جریان فاسقی که کمترین کارش قلب حقیقت است. جریانی که امروز مویه‌کنان و نوحه‌خوان شده است همان‌هایی هستند که سال‌ها دریوزگی واشنگتن را کردند تا سفره مردم ایران را بیشتر خالی کنند. جریانی که برای تحریم بیشتر نان و داروی مردم ایران به پابوسی خزانه‌داری آمریکا رفتند.
دقیق ببینیم صحنه را.
حوادث هرچند تلخ می‌گذرد، اما اجازه ندهیم که هیجان و احساسات و عصبانیت‌ها مانع دیدن حقایق شود. از درشت‌گویی جلادان اهریمنی تا نشخوار پادوهای سلطنت‌طلب و منافق و تا عملیات روانی فراعنه رسانه‌ای، همه و همه یک خط ممتد در مقابل چشمان ماست تا هوشمندانه آرایش جنگی بگیریم. نقطه عملیات دشمن را ببینیم و متناسب با همان رفتار کنیم. زمان زمانه روشنگری است. هرکس هرجا هست در هر سطحی از گروه‌های خانوادگی و دوستانه نقش دارد؛ از حرف زدن و نوشتن و کامنت گذاشتن و تا اشتراک مطالب تبیینی و غیره باید در این روشنگری نقش‌آفرینی کند.
سراپا پیام شویم.
برخی در مسیر این غصه پای‌شان سست شد و نشستند. برخی از سر عصبانیت بر هویت تاریخی‌شان تاختند. برخی هیجان‌زده چشم بر حقیقت بستند. دلسوزانه کمک کنیم و همه به‌هوش باشیم.
قرار اصلی‌مان افشاگری این اسم رمز است. افشای معاندانی که صف کشیده‌اند برای کاسبی و سوداگری سر ذهن و هویت این مردم. این نگرانی از جنس امنیت نیست که جنجال‌ها کف روی آب است. اما برای ذهن و دل این مردم، باید دلسوز باشیم. هرچند روشن است به روشنایی خورشید که این‌بار هم خناسان و راهزنان بی‌حیثیت شده و با بی‌آبرویی عزلت‌نشین می‌شوند.

روزنامه همشهری

📛 استفاده از واژه های «الکی»، «شوخی» و یا «دروغ» نباید در خانواده رواج داشته باشد و کودک باید بداند دروغ در هر شکلی ناپسند است.

🔸بهتر است ریشه #دروغگویی کودک را دریابیم، تاکید می کند: بهتر است به جای در نظر گرفتن تنبیه یا تهدید کودک تلاش کنیم به موضوع از دید کودک بنگریم تا دریابیم کودک از دروغگویی چه نفعی می برد و به دنبال چیست. سپس به او نزدیک شویم. همچنین هرگز انگ دروغگو بودن به کودک نزنیم.

🔸بهتر است به تخیلات کودک احترام بگذاریم و او را بابت حرف زدن درباره موضوعاتی مثل غول و فرشته و حیوانات عجیب و غریب سرزنش نکنیم.

⭕️ گاهی والدین از دروغگویی مقابل کودک اجتناب می کنند اما در عوض پنهان کاری را به او یاد می دهند. #پنهان_کاری هم شکل دیگری از دروغ است و در طول زمان کودک یاد می گیرد که چه طور حرف بزند تا متهم به دروغگویی نشود.

⭕️ همچنین کاهش #اعتماد_به_نفس در کودک با تمایل به دروغگویی در ارتباط است و بچه هایی که عزت نفس پایین دارند به «خودیاری کاذب» یا به عبارتی به اغراق در بیان توانایی ها و حوزه اختیارات خود روی می آورند تا آن خلاء را جبران کنند.

⚠️ اگر دروغگویی تا ۷ سالگی درمان نشود همزمان با رشد کودک شاخه و برگ بیشتری پیدا می کند و درمان آن دشوارتر می شود.

یک دانش آموز دبیرستانی ناخواسته دروغ نمی گوید بلکه با ظرافت و زیرکی واقعیت را طور دیگری جلوه می دهد. اغلب این دانش آموزان برای فرار از تنبیه یا دریافت پاداش دروغ می گویند.

❌ این امر حاکی از آن است که شالوده رفتار اخلاقی در دوران کودکی آن ها به درستی پی ریزی نشده است و حالا در دوران بزرگسالی برای رسیدن به اهداف خاص دروغ می گویند. در این سنین فشارهای والدین موقعیت را بدتر می کند و راهی جز دروغگویی برایشان باقی نمی ماند.

آیا تنها گناه است که باعث کسالت قلب می‌شود و یا این‌که بی‌نشاطی می‌تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد؟

✍️ پاسخ: آموزه‌های اسلامی کسالت و تنبلی انسان‌ها را مورد نکوهش قرار داده و خواستار نشاط روحی و جسمی مسلمانان است. به طوری که حتی عبادات و مستحباتی را دارای ارزش بیشتری می‌داند که با روحیه و نشاط بیشتری انجام شود.

🔹 در همین راستا اگر فردی بخواهد عملی مستحبی را انجام دهد، بهتر است که این عمل را به خودش تحمیل نکند، بلکه باید تلاش کند تا با نشاط و روحیه‌ی کامل به سوی آن بشتابد؛ زیرا در آن هنگام از درک بهتری نیز برخوردار خواهد بود.

🔸 رسول خدا (ص): «دل گاهی مشتاق به انجام عبادات بوده و گاهی نشاط کافی را برای انجام آن ندارد، هرگاه مشتاق بود، (علاوه بر واجبات) مستحبات را انجام دهید و هرگاه نشاط نداشت، فقط واجبات را انجام دهید».[1]

🔹 امام علی (ع): همان‌گونه که بدن‌ها خسته می‏شوند، قلب انسان نیز گاهی افسرده و ملول می‏شود، پس به دنبال حکمت‌های برگزیده برای آن باشید. دل‏ها گاه بانشاط و گاه کم‌انگیزه است. هر گاه بانشاط بود، به انجام کارهای مستحب روی آورید و هر گاه کم‌انگیزه بود، به انجام کارهای واجب بسنده کنید.[2]

🔸 امام رضا (ع): «برای دل‌ها روی آوردن و روی برگرداندن و نشاط و گاهی ملول و ناتوانی است. وقتی روی آورد بینا و بصیر می‌شود؛ اما وقتی برگردد وامانده و افسرده می‌شود. پس هنگام اقبال و نشاط از آن استفاده نمائید، و آنها را هنگام برگشت و ضعف و سستی رها کنید».[3]

🔹 اگرچه برخی از این روایات از نظر سند دچار ضعف‌اند؛[4] اما با توجه به روایات فراوان دیگری که در این زمینه وجود دارد، و به دلیل آن‌که محتوای آنها از نظر عقلی مورد تأیید است، می‌توان آنها را پذیرفت، به ویژه در مواردی که وادار کردن خود بر مستحبات باعث کم‌انگیزه‌شدن و سستی در واجبات شود.

🔸 در پایان باید گفت؛ اگرچه گناهان عامل بسیار مهمی در افسردگی و بی‌نشاطی انسان نسبت به انجام عبادات و اعمال خیر هستند؛ اما این‌گونه نیست که گناه تنها عامل آن باشد، بلکه کسالت و سستی انسان می‌تواند از امور دیگری مانند مشکلات، ناراحتی‌ها و اشتغالات فکری نیز سرچشمه گیرد.[5]

🔹 فردی که ساعت‌ها به کار و تلاش سخت مشغول بوده، شاید نشاط چندانی برای عبادات مستحب نداشته باشد. همین‌طور فردی که به شدت نگران موضوعی است و …؛ و از همین‌رو است که خدای متعال هنگام سفر حتی برای عبادات واجب نیز تخفیف‌هایی داده است.

🔸 البته، موضوع نشاط و افسردگی در افراد مختلف متفاوت است؛ زیرا برخی از اولیای الهی حتی در این دشواری‌ها نیز نشاط عبادتشان را از دست نمی‌دهند. و به عبارتی هرچه انسان به خدا نزدیک‌تر باشد، زمان بانشاطی او بیشتر خواهد بود.

📚منابع:
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 454، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[2]. فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 2، ص 414، قم، انتشارات رضی، چاپ اول، 1375ش.
[3]. حلوانی، حسین بن محمد، نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص 129، قم، مدرسة الإمام المهدی (عج)، چاپ اول، 1408ق.
[4]. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول(ص)، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ‌ج 15، ص 421، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1404ق.
[5]. همان.

بلاغ

مراسم زیارت عاشورا روز پنجشنبه 24 شهریور با سخنرانی حجت الاسلام حقگو زیدعزه برگزار شد

در این مراسم که در آستانه اربعین حسینی برگزار شد، حجت الاسلام دکتر میثم حقگو به تبیین دعای امام صادق (علیه السلام) برای زائران کربلا پرداخت و در ضمن مطالب به جایگاه این زیارت عظیم الشأن و نیز عوامل کاهش تأثیر اعمال نیک پرداخت.

متن این روایت شریف بدین شرح است:

عَنْ مُعَاوِیهَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: اسْتَأْذَنْتُ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فَقِیلَ لِی ادْخُلْ فَدَخَلْتُ فَوَجَدْتُهُ فِی مُصَلَّاهُ فِی بَیتِهِ فَجَلَسْتُ حَتَّى قَضَى صَلَاتَهُ فَسَمِعْتُهُ وَ هُوَ ینَاجِی رَبَّهُ وَ یقُولُ:

یا مَنْ خَصَّنَا بِالْکَرَامَهِ وَ خَصَّنَا بِالْوَصِیهِ وَ وَعَدَنَا الشَّفَاعَهَ وَ أَعْطَانَا عِلْمَ مَا مَضَى وَ مَا بَقِی وَ جَعَلَ أَفْئِدَهً مِنَ النَّاسِ تَهْوِی إِلَینَا،

اغْفِرْ لِی وَ لِإِخْوَانِی وَ لِزُوَّارِ قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَینِ ع الَّذِینَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ

رَغْبَهً فِی بِرِّنَا ـ وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ فِی صِلَتِنَا ـ وَ سُرُوراً أَدْخَلُوهُ عَلَى نَبِیکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیهِ وَ آلِهِ ـ وَ إِجَابَهً مِنْهُمْ لِأَمْرِنَا ـ وَ غَیظاً أَدْخَلُوهُ عَلَى عَدُوِّنَا ـ أَرَادُوا بِذَلِکَ رِضَاک

کَافِهِمْ عَنَّا بِالرِّضْوَانِ ـ وَ اکْلَأْهُمْ بِاللَّیلِ وَ النَّهَارِ ـ وَ اخْلُفْ عَلَى أَهَالِیهِمْ وَ أَوْلَادِهِمُ الَّذِینَ خُلِّفُوا بِأَحْسَنِ الْخَلَف

ـ وَ اصْحَبْهُمْ وَ اکْفِهِمْ شَرَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ وَ کُلِّ ضَعِیفٍ مِنْ خَلْقِکَ أَوْ شَدِیدٍ وَ شَرَّ شَیاطِینِ الْإِنْسِ وَ الْجِنِّ

ـ وَ أَعْطِهِمْ أَفْضَلَ مَا أَمَّلُوا مِنْکَ فِی غُرْبَتِهِمْ عَنْ أَوْطَانِهِمْ وَ مَا آثَرُونَا بِهِ عَلَى أَبْنَائِهِمْ وَ أَهَالِیهِمْ وَ قَرَابَاتِهِمْ

اللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا أَعَابُوا عَلَیهِمْ خُرُوجَهُمْ فَلَمْ ینْهَهُمْ ذَلِکَ عَنِ النُّهُوضِ وَ الشُّخُوصِ إِلَینَا خِلَافاً عَلَیهِمْ

فَارْحَمْ تِلْکَ الْوُجُوهَ الَّتِی غَیرَتْهَا الشَّمْسُ ـ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْخُدُودَ الَّتِی تَقَلَّبَتْ عَلَى قَبْرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَینِ ع

ـ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْأَعْینَ الَّتِی جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَهً لَنَا ـ وَ ارْحَمْ تِلْکَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا ـ وَ ارْحَمِ الصَّرْخَهَ الَّتِی کَانَتْ لَنَا  اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُکَ تِلْکَ الْأَنْفُسَ وَ تِلْکَ الْأَبْدَانَ حَتَّى نُوَافِیهُمْ عَلَى الْحَوْضِ یوْمَ الْعَطَش‏

قال الراوی: فَمَا زَالَ وَ هُوَ سَاجِدٌ یدْعُو بِهَذَا الدُّعَاء.

بعد از پایان دعا، راوی تعجب خود را از این‌همه اهمیتی که حضرت برای زائرین کربلا قائل شده‌اند ابراز می‌دارد و حضرت می‌فرماید: مَنْ یدْعُو لِزُوَّارِهِ فِی السَّمَاءِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یدْعُو لَهُمْ فِی الْأَرْض‏.

(کافی/۴/۵۸۲ ـ ثواب الاعمال/۹۵)