صفحات: 1· 2

معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم به مناسبت ایام دهه بصیرت و دهه فجر مسابقه کتابخوانی «یک وَن شبهه» را برگزار می کند.

شایان ذکر است شرکت در این مسابقه برای عموم آزاد است.

منبع مسابقه، کتاب «یک وَن شبهه» می باشد. برای دانلود (رایگان) این فایل می توانید به ذیل این صفحه مراجعه فرمایید.

همچنین به نفرات برتر این مسابقه، جوایزی نقدی اهدا خواهد شد؛

نفر اول 500 هزار تومان

نفر دوم 400 هزار تومان

5 نفر سوم 200 هزار تومان

35 نفر هرکدام 100 هزار تومان

و 6 هدیه 100 هزار تومانی برای تمامی شرکت کنندگان در مسابقه.

گفتنی است این مسابقه بصورت آنلاین و ۲۰ سوال چهار گزینه ای طراحی شده است و علاقه مندان جهت شرکت در این مسابقه می توانند از تاریخ 08 دی لغایت 12 بهمن ماه 1401، به سایت quiz.balagh.ir مراجعه نمایند.

جهت اطلاع از اسامی برندگان مسابقه و اطلاعیه ها، عضو کانال رسمی بلاغ به نشانی https://eitaa.com/balagh_ir شوید.

در صورت بروز هر گونه مشکل و خطا در حین مسابقه و یا هر گونه سوال پیرامون مسابقه با ایدی https://eitaa.com/balagh1 در پیام رسان ایتا ارتباط برقرار نمایید.

لازم به ذکر است جایزه به افرادی تعلق می گیرد که در زمان تعیین شده، مشخصات خود را ارسال نمایند، در غیر اینصورت افراد دیگر جایگزین خواهد شد.

نمی‌دانم از چه زاویه‌ای باید این شخصیت را مورد بررسی قرار داد. هرچه از ویژگی‌ها، روحیات، اخلاق و اندیشه ایشان، یعنی حاج قاسم سلیمانی بگوییم قطعا کلام ناقص می‌ماند. شاید بهتر است از آنچه حاج قاسم به دنبالش بود و سودای تحققش را در سر داشت سخن بگوییم. به عنوان سخن اول و آخر باید این را گفت که علت همگامی مالک اشتر، عمار، مقداد، سلمان و سایر نزدیکان امیرالمومنین علیه السلام با ایشان، چیزی نبود جز هم هدف بودن و دیدن آنچه امیرالمومنین علیه اسلام می‌دید. این خصیصه در نسبت سنجی حاج قاسم و رهبر انقلاب نیز یافت می‌شود؛ یعنی دیدن آن‌جایی که رهبر می‌بیند.

در توضیح مطلب فوق لازم است بگویم اغلب افراد چشمشان و افق دیدشان، رهبر و سخنان ایشان است در حالی که رهبری سعی دارد با سخنان خود مردم را به سمت دیدن هدف والا سوق دهد تا پیش از اینکه ایشان موضع گیری کنند، مردم خودشان به موضع درست دست یابند. به تعبیر دیگر، حاج قاسم با رهبری هم افق بود همانگونه که اصحاب خاص امیرالمومنین علیه السلام با ایشان هم افق بودند و از همین رو اگر سال‌ها ایشان را نمی‌دیدند و فرسنگ‌ها دورتر مشغول فعالیت بودند، دقیقا همان رفتاری را داشتند که مولا تایید می‌کند. حاج قاسم نیز به دلیل هم افق شدن با رهبر معظم انقلاب، کیلومترها دورتر از ایشان عینا همان کای را می‌کرد که ایشان مدنظر داشتند.

حالا سؤال این است که افق حضرت آیت الله خامنه‌ای مدظله العالی چه بود که حاج قاسم همگام با آن پیش رفت؟ در پاسخ به این سؤال لازم است ابتدا اندکی از شرایط زمین بازی و مکان درگیری آگاهی پیدا کنیم. آمریکا نقشه‌ای برای منطقه‌ی غرب آسیا داشت که بر اساس آن می‌خواستند «خاورمیانه‌ی جدید» یا «خاورمیانه‌ی بزرگ» را پدید آورند. محور اصلی این نقشه و قلب این نقشه عبارت بود از سوریه، لبنان، عراق؛ دولتهایی در این سه کشور بر سر کار بیایند که تسلیم مطلق و نوکر آمریکا باشند تا تمام این منطقه تحت سلطه رژیم صهیونیستی درآید و اندیشه از نیل تا فرات محقق شود.

در نگاه حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای مدظله العالی برخورداری از عنصر «بصیرت» به مثابه‌ برخورداری از نعمت چشم در انسان است یعنی آن چیزی که به اتکای آن راه از بیراهه بازشناخته می‌شود.

 در نگاه رهبر انقلاب اسلامی برخورداری از عنصر «بصیرت» به مثابه‌ برخورداری از نعمت چشم در انسان است، یعنی آن چیزی که به اتکاء آن راه از بیراهه بازشناخته می‌شود. در نگاه ایشان حتی ایمان و احساس مسئولیت نیز بدون بصیرت ثمربخش نیست.

پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در مطلبی ۲۰ جمله‌ برگزیده از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره‌ی «بصیرت»، اهمیت و ابعاد آن و چگونگی کسب و تقویتش را بازخوانی کرده است:

*ملاک انقلابی بودن، تقوا، شجاعت، بصیرت، صراحت است. ۱۳۹۵/۳/۶

*در خودتان بصیرت ایجاد کنید. قدرت تحلیل در خودتان ایجاد کنید؛ قدرتی که بتوانید از واقعیت‌های جامعه یک جمع‌بندی ذهنی برای خودتان به‌وجود آورید و چیزی را بشناسید. این قدرت تحلیل خیلی مهمّ است. هر ضربه‌ای که در طول تاریخ ما مسلمانان خوردیم، از ضعف قدرت تحلیل بود. ۱۳۷۷/۱۱/۱۳

تور کربلا زمینی - هر روز از 4/700/000 تومان
لیست قیمت

تبلیغ
*اگر ما بصیرت نداشته باشیم، اگر ما بینش درست، چشم باز، هوشیاری لازم نداشته باشیم، نه درست منافع حقیقی‌مان را تشخیص می‌دهیم، نه درست راه رسیدن به این منافع را تشخیص می‌دهیم، نه درست آدمی را که باید این بار بزرگ را بر دوش بگیرد، می‌شناسیم. وقتی بصیرت نبود مثل انسانی است که چشم ندارد، راه را نمی‌بیند. ۱۳۹۸/۸/۸

*جوان بایستی در نگاه دینی و نگاه سیاسی عمق داشته باشد تا به هر شبهه‌ کوچکی پایش نلغزد، یا اشتباه نکند در زمینه‌های مسائل سیاسی. خیلی‌ها در این حوادثی که در همین فتنه‌ سال ۸۸ اتّفاق افتاد لغزیدند؛ آدم‌های بدی نبودند [امّا] لغزیدند به‌خاطر کم بودن بصیرت. ۱۳۹۴/۸/۲۰

*بعضی‌ها احساس دارند، احساس مسئولیّت می‌کنند، انگیزه دارند امّا این انگیزه را غلط خرج می‌کنند؛ بد جایی خرج می‌کنند؛ اسلحه را به آنجایی که باید، نشانه نمی‌گیرند؛ این بر اثر بی‌بصیرتی است. ۱۳۹۳/۹/۶

*اگر بصیرت نبود، همان ایمان ممکن است انسان را به بیراهه بکشاند. کسی که علم ندارد، بصیرت درست ندارد به آنچه پیرامون او دارد می‌گذرد، گاهی اوقات می‌شود که راه را عوضی طی می‌کند؛ همه‌ نیروی او نه فقط هدر می‌رود، بلکه به کج‌راهه او را می‌رساند و می‌کشاند. ۱۳۹۲/۱۰/۱۹

*این جمله‌ امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) را من بارها در سخنرانی‌ها گفتم: الا وَ لا یَحمِلُ هَذَا العَلَم اِلّا اَهلُ البَصَرِ و الصَّبر. اوّل اهل بَصَر، کسانی که دید درستی دارند، بصیرت دارند، صحنه را می‌فهمند. بصیرت را روزبه‌روز باید زیاد کرد. ۱۳۹۴/۹/۴

*بصیرت که نبود، هر چه که مسئولیّت و انگیزه بیشتر باشد، احساس بیشتر باشد، خطر بیشتر است؛ اطمینانى دیگر نیست به این آدم بى‌بصیرت و بدون روشن‌بینى که دوست را نمى‌شناسد، دشمن را نمى‌شناسد و نمی‌فهمد کجا باید این احساس را، این نیرو را، این انگیزه را خرج کند. ۱۳۹۳/۹/۶

*وقتی بصیرت باشد، انسان می‌تواند محیط پیرامون خود و محیط‌های دور و نزدیک را بشناسد؛ بصیرت یعنی این. وقتی بصیرت نباشد، انسان مجذوب یک چیزی می‌شود که واقعاً جاذبه‌ای ندارد. ۱۳۹۵/۸/۲۶

*بصیرت یعنی چه؟ بصیرت یعنی تیزبین بودن و راه درست را شناختن. بایستی مراقبت کرد که انسان در شناخت راهِ درست اشتباه نکند؛ در غبارآلودگی فتنه‌ها بتواند راه را پیدا کند و بفهمد راه درست چیست؛ بصیرت به این معنا است. ۱۳۹۹/۱۲/۲۱

*بصیرت این است که شما بدانید با چه کسی طرفید، بدانید که او درباره‌ شما چه فکری دارد، بدانید که اگر چشم خودتان را بستید و فکر نکردید، ضربه خواهید خورد. ۱۳۹۵/۸/۲۶

*شناخت زمان، شناخت نیاز، شناخت اولویّت، شناخت دشمن، شناخت دوست، شناخت وسیله‌اى که در مقابل دشمن باید به کار برد؛ این شناخت‌ها؛ بصیرت است. ۱۳۹۳/۹/۶

“درآمد دلاری” رو به خودت هدیه بده تا زندگیت تغییر کنه! (بدون محدودیت!)
مشاهده

تبلیغ
*بصیرت یعنی گم نکردن راه، اشتباه نکردن راه، دچار بیراهه‌ها و کجراهه‌ها نشدن، تأثیر نپذیرفتن از وسوسه‌ خناسان و اشتباه نکردن کار و هدف. ۱۳۹۰/۱۰/۱۹

*بصیرت، نورافکن است؛ بصیرت، قبله‌نما و قطب‌نماست. قطب‌نما لازم است؛ به‌خصوص وقتی دشمن جلوی انسان هست. اگر قطب‌نما نبود، یک وقت شما می‌بینید بی‌سازوبرگ در محاصره‌ دشمن قرار گرفته‌اید؛ آن وقت دیگر کاری از دست شما برنمی‌آید. ۱۳۸۹/۸/۴

*پروای از خدای متعال تقواست. اگر این را کنار گذاشتیم و ترس مردم جایگزین شد، آن وقت فرقانی هم که خدای متعال گفته، پیدا نخواهد شد؛ «ان تتّقوااللَّه یجعل لکم فرقانا»؛ این فرقان ناشی از تقواست؛ روشن شدن حقیقت برای انسان، دستاورد تقواست. ۱۳۸۸/۷/۲

*هر چه مخلصانه‌تر عمل کنید، خدای متعال بصیرت شما را بیشتر می‌کند. «اللَّه ولیّ الّذین امنوا یخرجهم من الظّلمات الی النّور»؛ خدا ولی شماست. هرچه به خدا نزدیکتر شوید، بصیرت شما بیشتر خواهد شد و حقایق را بیشتر می‌بینید. ۱۳۸۹/۹/۴

*حوادث را درست نگاه کردن، درست سنجیدن، در آن‌ها تدبر کردن، در انسان بصیرت ایجاد می‌کند؛ یعنی بینایی ایجاد می‌کند و انسان چشمش به حقیقت باز می‌شود. ۱۳۸۹/۸/۴

*ما به مسائل جهانى و مسائل منطقه‌اى و از جمله مسائل کشورمان، باید نگاه کلان و جامع داشته باشیم؛ این نگاه کلان، به ما معرفت و بصیرتى را عطا می‌کند که اولاً موقعیت خودمان را، جایگاه خودمان را، ایستگاه خودمان را در وضع کنونى بازیابى کنیم و بفهمیم در چه وضعى قرار داریم؛ بعد هم به ما تعلیم میدهد که براى آینده چه باید بکنیم. ۱۳۹۳/۶/۱۳

*بی‌بصیرتی را به‌خصوص شما جوان‌ها با خواندن آثار خوب، با تأمل، با گفتگو با انسان‌های مورد اعتماد و پخته، نه گفتگوی تقلیدی - که هر چه گفت، شما قبول کنید. نه، این را من نمی‌خواهم - از بین ببرید. ۱۳۸۸/۵/۵

*اگر مردمی، امتی از بصیرت برخوردار نباشند، حقایق گوناگون، کار آن‌ها را اصلاح نخواهد کرد؛ گره از مشکلات آن‌ها گشوده نخواهد شد. ۱۳۹۰/۹/۶

رسا

نشریه شارلی ابدو، مجله طنزچپ‌گرای فرانسوی است که تاکنون با نقد و تمسخر ادیانی مانند مسیحیت و به‌ویژه اسلام توانسته خود را بر سر زبان‌ها بیندازد.

نشریه شارلی ابدو، مجله طنزچپ‌گرای فرانسوی است که تاکنون با نقد و تمسخر ادیانی مانند مسیحیت و به‌ویژه اسلام توانسته خود را بر سر زبان‌ها بیندازد. این مجله که پیشتر با نام هاراگیری (خودکشی) منتشر می‌شد، به واسطه توهین به رهبرانی چون ناپلئون و ژنرال شارل دوگل تعطیل شد؛ پس از چند سال با نام شارلی ابدو دوباره منتشر شد و این بار توهین به مذاهب و رهبران را در دستور کار خود قرار داد.

توهین به مکرون نه، به ادیان آری
شارلی ابدو که به دلیل سطح پایین و نداشتن مخاطب تا سال۱۹۹۲ بارها تعطیل شد پیشینه توهین به مکرون را نیز در کارنامه خود دارد. شکایت مکرون از عوامل انتشار یک کاریکاتور که در آن، وی را در زمان کرونا به هیتلر تشبیه کرده بودند نشان داد قانون فرانسه تنها در مقابل رئیسان جمهور خود پاسخگو است و هتک حرمت به مقامات ارشد این کشور در مقوله آزادی بیان قرار نمی‌گیرد اما توهین به سایر ادیان و رهبران آن مشمول قانون آزادی بیان می‌شود.
در حالی که بسیاری از مردم ادیان مختلف برای یکدیگر احترام قائل‌اند و توهین به رهبران ادیان را جایز نمی‌دانند؛ در این نشریه، اهانت به پاپ‌ نیز رایج است و کاریکاتورهای متعدد و موهنی علیه این رهبر مسیحیان منتشر شده است. شارلی ابدو حضرت عیسی مسیح که از پاک‌ترین انسان‌هاست را مورد توهین قرار داده و پس از آن نیز به مقام شامخ زن پاکدامن هستی، حضرت مریم عذرا هتک حرمت کرده و در سال۲۰۱۵ نیز با انتشار کاریکاتوری موهن، به ساحت رسول‌اکرم(ص) بی‌احترامی کرد.

شماره ویژه زنان ایران
ریس، مدیرمسئول شارلی ابدو (یا شارلی هبدو) در سرمقاله شماره ویژه زنان ایران یادآوری می‌کند این نشریه در ماه گذشته یک «مسابقه کاریکاتور رهبر جمهوری اسلامی» به راه انداخت. از میان ایرانیانی که در مسابقه شرکت کرده‌اند هشت اثر برگزیده در صفحات دوم و سوم نشریه دیده می‌شود. شارلی ابدو خود اذعان می‌کند: «همه شرکت‌کنندگان در این مسابقه، برنده جایی در جهنم شده‌اند…». این فراخوان کاریکاتور در بحبوحه اغتشاشات ایران انجام و نتیجه آن نیز به صورت بسیار توهین‌آمیز منتشر شد و در بسیاری از خبرگزاری‌های ضد انقلاب نیز درست پس از سخنان تأثیرگذار رهبری با بانوان ایران زمین انتشار یافت.از عکس توهین‌آمیز روی جلد شارلی ابدو که عکسی بسیار کریه از یک زن برهنه است گرفته تا توهین‌های مکرر به رهبر معظم انقلاب همگی نشان داد هدف‌گیری و انتقام گسترده‌ای علیه ارکان مختلف نظام، از رهبر معظم انقلاب تا ریاست‌جمهوری و زنان ایرانی در دستور کار این نشریه قرار دارد.

رویکرد نژادپرستانه‌ای که پنهان نماند
این نشریه خط مشی خود را ضد نژادپرستی و ضدمذهبی می‌داند اما واقعیت نشان داده روال و خط مشی سیاست‌گذاری آن چنین نبوده است. باوجود ادعای فعالیت علیه هولوکاست، شاهد بودیم نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در واکنش به اعتراضات مردمی در توهین به رسول‌اکرم(ص) در راهپیمایی موسوم به «همبستگی» در پاریس شرکت کرد. صرف‌نظر از اینکه پشت پرده حمله دو فرد مسلح در تاریخ ۷ ژانویه ۲۰۱۵ به دفتر نشریه و حمله مهاجم سوم به یک فروشگاه یهودی چه کسانی بوده‌اند باید گفت این نشریه برای رسیدن به اهداف خود دست روی اهداف اسلام ناب گذاشته و این کار را با توهین به پیامبر ختمی مرتبت(ص) آغاز کرد و سپس با هتک حرمت به رهبر انقلاب ادامه داد. اما پرسش اینجاست چرا این نشریه در نقد اسلام کاریکاتوری هیچ‌گاه به صورت جدی سراغ داعش نرفته و تنها اهداف سیاسی را پیگیری کرده است.

هزینه‌سازی برای توهین‌کنندگان
بی‌تفاوت نبودن و ضرب شست نشان دادن موجب جلوگیری از تکرار چنین رویه‌ای از سوی این نشریه هتاک خواهد شد. اگر مسلمانان و حتی جامعه مسیحی در قبال هتک حرمت امثال این فکاهی‌نامه‌ها، واکنش جدی‌تری نشان داده بودند کار به اینجا نمی‌رسید. درباره ایران، واکنش وزارت خارجه در پاسخ به اقدامات موهن این نشریه بسیار ضعیف بود. به‌جز احضار نیکلاس رش، سفیر فرانسه در تهران و چند محکومیت ساده از سوی آقای سخنگو و تعطیلی انجمن ایران‌شناسی فرانسوی‌ها اقدام دیگری انجام نشد. البته وقتی وزارت خارجه بیش از یک سال است که سفارت ما در پاریس را با سرپرست اداره می‌کند، چنین اقدام حداقلی بعید نیست

توهین به رهبر انقلاب آن‌قدر وقیحانه بود که این موضوع حتماً باید به مجامع بین‌الملل کشیده می‌شد و فرانسه را با توجه به شرایط متزلزل دولت مکرون، از طریق دیپلماسی تحت فشار قرار می‌دادیم. برگزاری تجمع جلو سفارت فرانسه، برگزاری نمایشگاه حقوق بشر دوگانه فرانسه و اقدامات فرهنگی و برگزاری جلسات با استادان حامی جمهوری اسلامی در رایزنی فرهنگی ایران در فرانسه نیز مؤثر است. همچنین طراحی رویداد کاریکاتور علیه مکرون و هم‌اندیشی هنرمندان و کاریکاتوریست‌های داخلی و خارجی نیز بسیار راهگشا خواهد بود. خیزش مسلمانان جهان و آزادگان سراسر عالم در حرکت علیه نژادپرستی نیز بسیار پراهمیت است.

 
منبع: سایت بصیرت

سنگینی مصیبت امام حسین(ع) و لزوم پاسداری از نهضت عاشورا و رساندن پیام آن به آیندگان اقتضا می کرد که بازماندگان و وابستگان این حادثه، آن را با هر روش ممکنی زنده نگاه دارند. یکی از این راه ها، برپایی مراسم سوگواری و عزای عمومی بود.

ام البنین(س)یکی از کسانی بود که این وظیفه مهّم را برعهده گرفت و آن را به انجام رسانید. از ویژگی های بسیار مهم ایشان ام البنین، توجه به زمان و مسائل مربوط به آن است. وی پس از واقعه عاشورا، از مرثیه خوانی و نوحه سرایی استفاده کرده تا ندای مظلومیت کربلاییان را به گوش نسل های آینده برساند. بی شک، این موضوع افزون بر بار سیاسی، بارِ عاطفی نیز داشته است. همانگونه که اشاره شد، ام البنین(س) سخنوری توانا و شاعری خوش بیان بود. (کحّاله، 1404ق: ج4، 40؛ امین، 1403ق: ج8، 389). وی به همراه فرزند عباس  عبیدالله  در بقیع حاضر می شد و بر شهیدان کربلا نوحه سرایی می کرد. (اصفهانی، 1372ق: 90).

نویسنده کتاب ابصارالعین، شعر زیر را از شرح الکامل ابوالحسن اخفش نقل می کند و آن را از سروده های ام البنین(س)در ماتم فرزندش (عباس) می داند:

یا مَن رَأی العباس کَ     رَّ علی جماهیر النَّقَد

وَ وَراهُ مِن ابناء حی     دَر کلٌّ لَیثَ ذی لُبَد

اُنبِئتُ انَّ ابنیِ اُصیبَ    بِرَأسِهِ مقطوعُ یَد

وَیلی علی شِبلی اَما      لَ برَأسِهِ ضربُ العمد

لَو کانَ سَیفُهُ فی یَدَیهِ     لما دَنَا مِنهُ اَحَد

(سماوی، 1341ق: 64؛ امین، 1403 ق: ج8، 389؛ شبّر، 1409ق: ج1، 71؛ ربعی (نقوی)، 1411ق: 26؛ امین، 1398 ق: 114؛ محلّاتی، 1368ق: ج3، 294).

ای کسانی که حمله جانانه عباس(ع) را بر گله های گوسفند دیدید و نیز در پی او، فرزندان حیدر را که هر کدام شیری هستند که دست از یاری اش برنمی دارند. آه! به من خبر داده اند که بر سر فرزندم عباس، عمود آهنین زدند، درحالی که دست در بدن نداشته است. وای بر من! که بر سر فرزندم عمود فرود آمد. اگر فرزندم عباس(ع)، دست در تن و شمشیر در کف داشت، چه کسی را یارای آن بود که به او نزدیک شود؟

بدین سان ام البنین(س) برای حسین(ع) و فرزندانش عزاداری می کرد و حتی فرزند خردسال عباس (ع) را نیز به همراه می برد. او چنان سوگمندانه نوحه سر می داد که همگان را به گریه وا می داشت. درباره درست بودن اسناد این اشعار به ام البنین(علیها السلام)، باید گفت: به یقین بنابر آنچه گفته شد ام البنین(س) در هنگامه عاشورا زنده بود و به بقیع نیز آمده است. البته درباره اینکه اشعار یاد شده را او سروده باشد، سند محکمی در دست نیست.

گفتنی است ابیات دیگری را نیز به ام البنین(س) نسبت داده اند، مانند این موارد

لا تدعُوَنِّی وَ یَک ام البنین      تُذکِّرینی بلیوث العرین

کانت بنونَ لی اُدعَی بهِم     و الیومَ اَصبَحتُ و لا من بَنین

اَربعۀٌ مِثلَ نسُورُ الرّبی      قد وَاصلُوا الموتَ بقَطعِ الوَتینِ

تنازَعُ الحِرصانَ اَشلائَهُم     فَکُلّهُم اَمسُوا صَریعاً طَعین

یا لَیتَ شِعربی اَکَما اَخبَروا    بِاَنَّ عبّاساً مَقطُوعَ الیَدَین

(سماوی، 1341ق: 64؛ امین، 1398 ق: 114؛ امین، 1403ق: ج8، 389؛ شبّر، 1409ق: ج1، 71؛ الحائری، بی تا: 432). ای زنان مدینه! دیگر مرا ام البنین(س) مخوانید و مادر شیران شکاری ندانید.

من فرزندانی داشتم که به سبب آنها مرا ام البنین(س) می گفتند، ولی اکنون دیگر برای من فرزندی نمانده و همه را از دست داده ام. ام البنین (س) با این حرکت پرشور خود به بیان حماسه عاشورا و دلیری و شجاعت فرزندان خود، نمایاندن مظلومیت حق وحقیقت، بازگو کردن تاریخ کربلا واعتراض به حکومت جابرانه وظالمانه یزید و امویان دست زد.