بنده انکار نمی کنم که این تحریمهای ظالمانه ای که دشمنان ملت ایران و دشمنان انقلاب بر ملت ایران تحمیل کرده اند تأثیر دارد؛ بلاشک بی تأثیر نیست، منتها این را من انکار می کنم که این تحریمها بتواند جلوی یک تلاش عمومی سازمان یافته برنامه ریزی شده برای رونق تولید را بگیرد؛ این را من قبول ندارم. بنده نگاه می کنم به سطح کشور، می بینم در بخشهای مختلفی که اتفاقاً در بعضی از این بخشها فشار دشمنان و تحریم و امثال ذلک شدیدتر هم بوده است، به خاطر همت مسئولان و کارگران و جوانان علاقمند، تولید پیش رفته است. این را من دارم مشاهده می کنم و می بینم؛ جلوی چشم همه است. فرض بفرمایید در زمینه صنایع نظامی؛ شما امروز را مقایسه کنید با پانزده سال قبل یا بیست سال قبل یا حتی ده سال قبل، می بینید ما پیشرفتهای شگرفی داشتیم؛ پیشرفتهای عجیب و غریبی داشتیم در زمینه تولید نظامی. این در حالی است که تحریمهای دشمنان در خصوص مسائل نظامی شدیدتر است؛ مالِ امسال و پارسال هم نیست؛ از خیلی قبلها چنین تحریمهایی -با فشار زیاد - وجود داشته است اما ما پیشرفت کردیم. یا در زمینه علوم زیستی، زیست فناوری، ما پیشرفتهای زیادی کردیم؛ درحالی که همان محدودیتها، همان تحریمها وجود داشته است. حتی در بعضی از دانشگاه های معروف دنیا به دانشجوی ایرانی اجازه نمی دادند که در این رشته ها درس بخواند، تحقیق کند، پیشرفت کند، درعین حال کشور در این علوم پیشرفتهای بسیار برجسته و نمایانی کرده است که این را همه مشاهده می کنند. کسانی که اهل اطلاعند و مایلند اطلاع داشته باشند، چیزهای محرمانه ای نیست؛ اینها را می توانند اطلاع پیدا کنند. یا در بعضی از علوم نو مثل فناوری نانو -که اینها جزو فناوری های جدید دنیا است - هیچ کس در دنیا به ما در این زمینه ها کمک نمی کند و کمک نکرده است، بعد از این هم کمک نخواهند کرد ما جلو هستیم؛ عناصر ما، جوانهای ما، محققین ما، دانشمندان ما در این زمینه ها دارند کار می کنند، تلاش می کنند، پیشرفتهای چشمگیری پیدا کرده اند. فرض بفرمایید در صنایع دانش بنیان؛ که در همین حسینیه نمایشگاهی برگزار کردند2 و بنده با جوانان علاقه مند به این کار و بخشهای مختلف شرکتهای دانش بنیان از نزدیک آشنا شدم -البته گزارش داشتم، اطلاع داشتم منتها از نزدیک هم با اینها آشنا شدیم - دارند کار می کنند، دارند تلاش می کنند، دارند پیش می روند. امروز ما در زمینه شرکتهای دانش بنیان [نسبت] به ده سال پیش و پانزده سال پیش خیلی پیشرفت کرده ایم؛ اینها همه در حال تحریم اتفاق افتاده است. بله، اگر تحریم ظالمانه دشمنان وجود نداشت، ممکن بود ما در همین زمینه ها بیشتر پیش برویم -این را انکار نمی کنیم - البته ممکن هم بود که بی توجهی کنیم، نگاه نکنیم به نیازهای کشور و از پول نفت و واردات و امثال این چیزها به اموری بپردازیم که پیشرفتِ تولید را برای کشور به وجود نیاورد؛ این هم ممکن بود. یک مقدار واقعاً باید به این توجه کنیم که یک مقدار از پیشرفتهای ما بر اثر منع از بیرون بوده است؛ این را باید قدر بدانیم؛ ندادند، مجبور شدیم خودمان اقدام کنیم. وقتی راه واردات بی رویه باز بشود و هر چه خواستید بیاورید، سهل گراییِ انسان، انسان را می کشاند به سمت تنبلی، بیکارگی. این هم یک طرف قضیه است. بنابراین بنده تکیه ای که روی مسأله تولید می کنم، نبایستی پاسخ داده بشود که تولید در شرایط تحریمِ سفت و سخت ممکن نیست؛ نه، ممکن است. هر کاری که شما تصمیم بگیرید انجام بدهید، همت کنید، نیروهایتان را بیاورید در صحنه، از خدای متعال هم کمک بخواهید، هدایت بخواهید، شدنی است؛ این را ما امتحان کردیم.
ما الان در برخی از صنایع در کشور در دنیا حرف اول را می زنیم؛ فرض کنید در سدسازی. چه کسی در دنیا به ما کمک کرد که ما بتوانیم در سدسازی به این نقطه برسیم؟ امروز کشور ایران جزو کشورهای پیشرو در امر سدسازی است. سدهایی که در بعضی از کشورهای دیگر با خرجهای خیلی زیاد بعضی از شرکتهای غربی و امثال اینها می آیند درست می کنند، اگر در اختیار جوانهای ایرانی باشد، همان را شاید خیلی بهتر، با قیمتهای ارزان تر درمی آورند؛ این کاری است که ما پیشرفت کردیم. چه کسی به ما کمک کرد در این سالهای متمادی؟ در همین زمینه مسائل هسته ای همین جور است؛ در مسائل گوناگون دیگر همین جور است».3
تقویت تولید داخلی راه حل تمامی مشکلات
یکی از مهمترین مشکلات کشور مشکلات اقتصادی می باشد. مشکلات اقتصادی با توجه به منابع و امکانات داخل کشور و تقویت تولید داخلی حل می شود. به عبارت دیگر تقویت تولید داخلی علاوه بر اینکه تمامی مشکلات کشور از جمله مشکلات اقتصادی را حل می کند، موجبات عزت و بی نیازی کشور را در تمامی حوزه ها فراهم می نماید.
«بنده معتقدم مشکلات اقتصادی کشور که از جمله مهمترین آنها مسائل کارگری است، مسأله معیشت است، مسأله بیکار شدن کارگران [است] -که گزارشهایی می رسد و انسان می بیند این گزارشها را - اگر به مسأله تولید توجه بشود، حل خواهد شد. اشتغال ایجاد می کند، احساس عزت ایجاد می کند، احساس بی نیازی ایجاد می کند. وقتی یک کشوری متکی به نیروی داخلی خودش شد، احساس استغنا خواهد کرد. ممکن است انسان ده مسأله را هم با دنیا بخواهد حل کند، اما فرق می کند حل کردن مسأله، رفتن پشت میز مذاکره، وقتی شما احساس قدرت می کنید یا احساس ضعف می کنید. آدم وقتی احساس قدرت می کند، یک جور مذاکره می کند، وقتی احساس ضعف و احتیاج می کند، یک جور مذاکره می کند. اگر ساخت داخلیِ قدرت در کشور در همه زمینه ها از جمله و بخصوص در زمینه اقتصادی، ساخت مستحکمی باشد، همه مسائل را با طرفهای گوناگون می شود مذاکره کرد؛ انسان منتها از موضع قدرت مذاکره می کند، نه از موضع نیاز، نه از موضع احتیاج که زبان دشمن را دراز کند، دائم شرط و شروط بگذارد، دائم حرف بی ربط و مفت بزند؛ بنده علاج را در این می بینم. من می گویم -روز اول سال هم این را گفتم - همه بایستی همه همتشان را در بخشهای مختلف و گوناگون برای مسأله تولید صرف کنند».4
پی‌نوشت‌ها:
1 بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از کارگران سراسر کشور، 1394/2/9.
2. همان، 1394/2/9.
3. اشاره به برگزاری نمایشگاه دستاوردهای فناوری نانو در حسینیه امام خمینی (ره)، 1393/11/11. در سایت پژوهشکده مجازی عفاف مطلبی با عنوان «فناوری نانو در فرمایشات رهبر معظم انقلاب» وجود دارد که به مهمترین نکات این دیدار اشاره شده است.
صفحات: 1· 2
