مدیرکل سنجش و پذیرش حوزه های علمیه خواهران گفت: خواهران علاقه مند به تحصیل در مقطع عمومی حوزه های علمیه خواهران سطح ۲ فقط تا ۲۰ خردادماه سال جاری مهلت دارند نسبت به ثبت نام خود اقدام کنند.

به گزارش خبرگزاری حوزه، خانم مریم بابایی با اشاره به مهلت ثبت نام در حوزه های علمیه خواهران، اظهار داشت: مهلت ثبت نام در مقطع عمومی سطح ۲ فقط تا روز شنبه ۲۰ خردادماه ۱۴۰۲ امکان پذیر است.

وی با بیان این که در سال جدید تحصیلی، تاکنون بیش از ۱۰ هزار نفر در سطوح ۲ تا ۴ حوزه های علمیه خواهران ثبت نام کرده اند، افزود: مهلت ثبت نام در سطوح ۳ و ۴ به پایان رسید ولی تعداد ثبت نام کنندگان در سطح ۲ با توجه به تمدید زمان، افزایش پیدا خواهد کرد.

مدیرکل سنجش و پذیرش حوزه های علمیه خواهران ادامه داد: علاقه‎مندان جهت ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به دفترچه‌های راهنمای پذیرش در سایت سنجش و پذیرش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران و یا پایگاه اینترنتی http://paziresh.whc.ir/ مراجعه کنند.

وی با بیان این که در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ بیش از ۴۰۰ مدرسه علمیه در مقطع عمومی (سطح۲ ـ کارشناسی) ویژه دارندگان مدرک دیپلم و بالاتر با ظرفیت بیش از ۱۰۰۰۰ نفر پذیرش دارند، ادامه داد: شیوه تحصیلی در مقطع عمومی صرفا بصورت حضوری است.

خانم بابایی در پایان خاطرنشان کرد: آزمون مقطع عمومی ویژه دارندگان مدرک دیپلم و بالاتر روز جمعه ۲۳ تیرماه سال جاری برگزار خواهد شد.

این روزها، به چندطلبه حمله و سوء قصد شده و همان‌ها که تا دیروز یقه چاک می‌دادند که وااسلاما چرا ماست‌پاشی شده به یکباره مقابل این جنایت ها ساکت شدند.

براستی آیا خون این مبلغین دین کم ارزش تر از …

در هقته ها قبل فردی به اشتباه و با رفتاری غلط، دبه ماستی پرت کرد و رسانه‌های جریان خاص به سرعت چنان فضاسازی راه انداختند و خوراک برای ضدانقلاب ساختند و لشکر هجوکنندگان و رجم‌کنندگان‌شان کف فجازی به میدان آمدند تا همه مجبور به فاصله‌گذاری شوند و برخی از حضرات معلوم‌الحال پرت کردن سطل ماست را معادل اسیدپاشی قرار دادند و خواستار اشدمجازات برای وی شدند!

حالا این روزها، به چندطلبه حمله و سوءقصد شده و همان‌ها که تا دیروز یقه چاک می‌دادند که وااسلاما چرا ماست‌پاشی شده و خواستار برخورد قاطع بودند و یک عده هم این میان کاسه داغ‌تر از آش شدند(!) یکباره مقابل این جنایتها و جسارتها و هتک حرمتها ساکت شدند و ترجیح دادند بی‌تفاوت باشند…

به این موضوع کار ندارم که اصلا ورود به این ماجرا درست است یا خیر و حتما قابل بررسی و طراحی رسانه‌ای است.

عرضم تزویر و سیاست دوگانه جریانات خاص داخلی در حوادث و فرصت طلبی خبیثانه ضدانقلاب است و متاسفانه بعضا انفعال و دستپاچگی برخی در داخل است که در موقعیتها تابع جو رسانه‌ای عمل می‌کنند و گاهی از احساس تکلیف شدید لحظه‌ای را برای واکنش از دست نمی‌دهند و گاهی از بی‌خیالی آنها آدمی به حیرت می‌افتد، وگرنه نه در اولی کسی گفته این جماعت توییت بزنند و یادداشت بنویسند و موضع خود را فوری بیان کنند، نه در دومی کسی گفته این خشونت های کور علیه مومنین را نباید محکوم و شماتت کنند…

منبع: برداشت از رسا نیوز همراه با اندکی تغییر

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:

مقصود اینکه کفار، دشمن قرآن اند؛ چه رسد به کتب احادیث که به‌منزله شرح و تفسیر قرآن است.

لذا هرکس، هرکجا، کتاب حدیثی منحصربه‌فرد دید، باید آن را استنساخ کند تا از انحصار بیرون بیاید و تکثیر شود. 
نمی‌شود گفت: «إِنَّ لِلْبَیتِ رَبّاً یحْمیهِ؛ خانه، خودْ پروردگاری و صاحبی دارد که از آن حمایت و نگهداری می‌کند» ؛ زیرا تکثیر آنها نیز از [اسباب] حمایت‌های رَب است. 

در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۲۱

مباحثه به چند روش صورت می گیرد که عبارتند از:

1- روش روخوانی: در این روش یک نفر از روی نوشته خود می خواند و دیگری گوش می دهد این نحوه مباحثه گر چه برای تبادل بعضی از اطلاعات علمی مناسب است اما برای دروس علمی حوزه چندان مناسب نیست و مورد توجه و استقبال حوزویان نیز نمی باشد بسیاری از فواید و ویژگیهای مباحثه نیز در این روش جایگاهی ندارد.

2- روش تقریر: در این روش یک نفر مطالب استاد و کتاب را که قبلا مطالعه کرده بدون نوشته برای طرف دیگر تقریر می کند و به سؤال های او هم پاسخ می دهد. طرف مقابل نیز سعی دارد به گفته ها و ادعاهای او اشکال کند و مطالب را به صورت مستدل و علمی از وی بخواهد. این امور موجب پیدایش بسیاری از فواید مباحثه و ویژگی های خاص آن است به همین جهت بسیاری از مباحثه های دو یا سه نفری حوزویان از این نوع است.

3- روش نقد و بررسی: در این روش افراد بعد از نقل کلمات استاد آنها را مورد نقد و بررسی قرار داده و بعد از مراجعه به منابع دیگر به تفکر و تامل پیرامون آن می پرداند. این روش برای متعلمین دروس خارج موجب تقویت قوه استنباط می شود.

4- روش تحقیقی جمعی: در این روش چند نفر یک موضوع را انتخاب و مورد مطالعه و بررسی قرار می دهند آنگاه در یک جلسه علمی یافته های خود را با دیگران در میان می گذارند و نظرات همدیگر را جرح و تعدیل می کنند و از نظرات خود دفاع می کنند تا به واقع و حقیقت مطلب برسند. این روش بیشتر در بین صاحبان فضل و علم و کسانی که در زمینه موضوعی خاص به صورت تخصصی کسب علم می کنند، متعارف است.

(روزنامه جمهوری اسلامی (27/10/1378)، مقاله آقای حسین شفیعی زاده، (صفحه حوزه (با اضافات)))