🔸 وقتی کودک اتاقش رو مرتب می‌کنه، بهش نگو: «آفرین! چه پسر خوبی؟»

🔸 بگو: «از اینکه اتاقت رو جمع کردی، من خوشحالم!»

🔸 در هیچ صورتی، از عبارات «چه دختر خوبی؟» یا «چه پسر بدی؟» استفاده نکن! احساس خودت رو از رفتار کودک، بیان کن.

کودکان زیادی را دیده‌اید که حاضر نیستند تنهایی در اتاقشان بخوابند و اصرار دارند که در کنار والدینشان بمانند. این موضوع یکی از عوامل مهمی است که باعث ایجاد مشکلاتی در روابط زوجین می‌شود؛ از طرفی نگرانی والدین در رابطه با اینکه ممکن است کودک بترسد یا مبادا مشکلاتی برای او پیش بیایید، باعث می‌شود تا بسیاری از مادران در کنار کودکشان بخوابند اما چگونه می‌توان کودکان را به‌تنهایی خوابیدن عادت داد؟
 
 
 
معمولا تا حدود یک‌ سالگی کودک در کنار والدین می‌خوابد و این مسئله می‌تواند باعث وابستگی او شود؛ بنابراین در ابتدا جدا کردن خواب کودک کمی سخت است اما بالاخره دیر یا زود باید این اتفاق بیفتد و با طولانی شدن این روند ممکن است مشکلات دیگری همچون وابستگی بیش‌ از اندازه کودک و مشکلات عاطفی زوجین رخ دهد؛‌ این در حالی است که تنهایی خوابیدن کودک مزایایی دارد که عبارت‌اند از:
- افزایش حس استقلال و اعتمادبه‌نفس
- کاهش وابستگی کودک به والدین
- نداشتن حس کمبود در بین دوستان

کودک از چه سنی باید تنها بخوابد؟
تنهایی خوابیدن کودک در سن مناسب بنابه دلایل فوق بسیار حائز اهمیت است؛ بنابراین سن ۲ الی ۳ سالگی، زمان خوبی است که سعی کنید کودک را تنها بخوابانید زیرا جدا خوابیدن کودک در سن بیشتر از ۳ سالگی می‌تواند باعث ایجاد وابستگی او شده و درنهایت جدا کردن او از والدین بسیار دشوار خواهد بود و تنهایی خوابیدن او در سن کمتر از ۲ سالگی هم می‌تواند باعث اضطراب جدایی شود.

چگونه کودک را به‌تنهایی خوابیدن عادت دهیم؟
جدا کردن محل خواب کودک یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد و نیازمند صبر و حوصله شما است. گاهی دیده می‌شود که والدین برای تقویت ارتباط عاطفی خود، جدا کردن خواب کودک را بهترین راه‌حل می‌دانند و برای ایجاد این عادت جدید متوسل به تنبیه، تمسخر، تحقیر و مقایسه می‌شوند اما دقت کنید این روش‌ها نتیجه معکوس دارد و جدا خوابیدن کودکتان را به تعویق خواهد انداخت.
استفاده از روش‌های زیر به‌عنوان نقطه شروع می‌تواند برای تنهایی خوابیدن کودکان کمک کننده باشد:
۱. آهسته شروع کنید
تنهایی خوابیدن را ناگهانی شروع نکنید. یک یا دو روز در هفته را تنظیم کنید که او به‌تنهایی بخوابد اما او را تنها نگذارید

اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و… جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد
و ۱۰ الی ۳۰ دقیقه در کنار تختش بنشینید و برایش داستان بخوانید تا بخوابد؛ زیرا حضور شما در اتاقش به او احساس امنیت و آرامش می‌دهد. کودک کم‌کم به اتاقش و تنهایی خوابیدن عادت می‌کند و شما می‌توانید روزهای تنهایی خوابیدن را افزایش دهید.

۲. تشویق کنید
هنگامی‌که فرزند شما توانست یک‌ شب را بدون ترس و گریه در اتاقش بخوابد، بگویید که به او افتخار می‌کنید و با خریدن یک جایزه کوچک، درست کردن غذای موردعلاقه او و یا ترتیب دادن یک مهمانی با حضور هم سن و سالانش، در او انگیزه ایجاد کنید تا تنها بخوابد. این کار را تا زمانی که تنهایی خوابیدن برای او به یک عادت تبدیل شود، ادامه دهید.

۳. قبل از خواب محرک‌ها را از کودک دور کنید
برخی محرک‌ها مانند شکلات، نوشیدنی‌های کافئین دار، استفاده از تلویزیون و موبایل، خواب کودکان را مختل می‌کند. کودکان در حالت ایده‌آل حداقل باید یک ساعت قبل خواب از محرک‌ها دور باشند زیرا استفاده از این عوامل تهدیدکننده به‌خصوص تماشای بعضی برنامه‌ها و فیلم‌ها که برای سن کودک مناسب نیست باعث می‌شود تا کودکان هنگام خواب دچار نگرانی و پریشانی شوند؛ بنابراین والدین باید نسبت به دور کردن این عوامل تهدیدکننده هوشیار بوده و سپس از فرزندانشان انتظار جدا خوابیدن را داشته باشند.

۴. اتاق کودک را تزیین کنید
اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و… جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.

۵. با کودک تنهایی خوابیدن را بازی کنید
کودکان از راه بازی می‌توانند به استعدادها، توانایی‌ها، نقاط مثبت و منفی خود پی ببرند و با شناخت ویژگی‌های خود شخصیتشان را تحکیم بخشند. کودکان معمولاً علاقه‌مندند در جریان بازی نقش بزرگسالان را ایفا کنند و بازی کردن برخی نقش‌ها باعث می‌شود تا کودک در واقعیت ارتباط بهتری با آن‌ها برقرار کند. تنهایی خوابیدن ازجمله نقش‌هایی است که می‌توانید با فرزندتان بازی کنید و جریان بازی را به‌گونه‌ای پیش ببرید که نقش اصلی بازی، با شجاعت و به میل خود حاضر به تنها خوابیدن بوده و خوابیدن به‌تنهایی یک قسمت از بزرگ شدن است.

۶. قاطع باشید
برخی کودکان التماس می‌کنند تا پیش والدینشان بخوابند و یا گاهی شب‌ها از اتاقشان نزد والدینشان می‌روند، در این صورت لازم است قاطعیت به خرج دهید و هرگز اجازه ندهید کودکتان پیش شما بخوابد. با او به اتاقش بروید و با نشستن در کنارش به او کمک کنید تا بخوابد.

۷. از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تهدید استفاده نکنید
برخی از والدین زمانی که کودک کاراشتباهی انجام می‌دهد، از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تنبیه استفاده می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا کودک علاوه بر اضطراب جدایی و ترس از تنها خوابیدن، دچار اختلال خواب شود و مفهوم نادرستی از خواب در ذهن او باقی بماند.

سایت تبیان

والدین امروزی خیلی بیش از نسل قبل برای کودکان خود هزینه میکنند و بخش اعظمی از این هزینه صرف رشوه دادن به کودکان میشود.

رشوه یعنی برای اینکه کار اشتباه نکنی، برای اینکه موی خواهرت رو نکشی، برای اینکه داداشت رو گاز نگیری و… به تو خوارکی میدیم یا برات اسباب بازی میخرم

👌سعی کنید از طریق درونی کردن عادات خوب، کودک رابه انجام دادن کارهای خوب تشویق کنید.

روی کاغذ، فهرستی از قوانینی را که می‌خواهید کودک به آن‌ها عمل کند، از مهم به کم اهمیت بنویسید؛ مانند اینکه: هرکجا می‌رود باید به شما اطلاع دهد، دیر برنگشتن به خانه، انجام دادن تکالیف مدرسه……

1- ابتدا فقط روی دو یا سه قانون مهم #تاکید کنید

2-هر قانون را برای فرزندتان خیلی دقیق و روشن #توضیح دهید. نگویید “مشق هایت را بنویس!” بگویید “باید هر روز تکالیفت را بین ساعت ۵تا۷ انجام بدهی".

3-مشخص کنید که #رعایت و #عدم_رعایت قوانین، باعث به دست آوردن یا از دست دادن چه امتیازاتی می شود؛ #امتیازاتی مثل تماشای تلوزیون، بازی کردن بادوستان و…..

دو نسخه از قوانین #مکتوب برای خود و کودک تهیه کنید.

 مرتب قانون ها را گوشزد نکنید. فقط بگویید چند امتیاز گرفته یا از دست داده است.

در پایان هر روز #عملکرد او را در حضورش بررسی کنید. به تدریج تعداد روز های مورد بررسی در یک نوبت را بیشتر کنید.

منبع: فلش کارت های روانشناسی

نکات_تربیتی

آنچه در این نوشتار می‌خوانید:
➖ مفهوم‌شناسی حجاب
➖ پوشش اسلامى در قرآن‏
➖ حدود حجاب در فتاوای فقها
➖ پاسخ به برخی شبهات پیرامون حجاب شرعی و حدود آن

خانه ای که در آن زن و شوهر با احترام با یکدیگر رفتار میکنند، فرزندان قوی‌تر، سالم‌تر و متعادل‌تری خواهند داشت.

بی شک اولین و مهم‌ترین الگوی رفتاریِ فرزند خود هستیم، آنچه امروز از ما میبیند فردا تکرارش میکند.

همواره الگوی خوبی ها و پر امیدی برای نسل خود باشیم🌹
خانه خوبان💞

📛 استفاده از واژه های «الکی»، «شوخی» و یا «دروغ» نباید در خانواده رواج داشته باشد و کودک باید بداند دروغ در هر شکلی ناپسند است.

🔸بهتر است ریشه #دروغگویی کودک را دریابیم، تاکید می کند: بهتر است به جای در نظر گرفتن تنبیه یا تهدید کودک تلاش کنیم به موضوع از دید کودک بنگریم تا دریابیم کودک از دروغگویی چه نفعی می برد و به دنبال چیست. سپس به او نزدیک شویم. همچنین هرگز انگ دروغگو بودن به کودک نزنیم.

🔸بهتر است به تخیلات کودک احترام بگذاریم و او را بابت حرف زدن درباره موضوعاتی مثل غول و فرشته و حیوانات عجیب و غریب سرزنش نکنیم.

⭕️ گاهی والدین از دروغگویی مقابل کودک اجتناب می کنند اما در عوض پنهان کاری را به او یاد می دهند. #پنهان_کاری هم شکل دیگری از دروغ است و در طول زمان کودک یاد می گیرد که چه طور حرف بزند تا متهم به دروغگویی نشود.

⭕️ همچنین کاهش #اعتماد_به_نفس در کودک با تمایل به دروغگویی در ارتباط است و بچه هایی که عزت نفس پایین دارند به «خودیاری کاذب» یا به عبارتی به اغراق در بیان توانایی ها و حوزه اختیارات خود روی می آورند تا آن خلاء را جبران کنند.

⚠️ اگر دروغگویی تا ۷ سالگی درمان نشود همزمان با رشد کودک شاخه و برگ بیشتری پیدا می کند و درمان آن دشوارتر می شود.

یک دانش آموز دبیرستانی ناخواسته دروغ نمی گوید بلکه با ظرافت و زیرکی واقعیت را طور دیگری جلوه می دهد. اغلب این دانش آموزان برای فرار از تنبیه یا دریافت پاداش دروغ می گویند.

❌ این امر حاکی از آن است که شالوده رفتار اخلاقی در دوران کودکی آن ها به درستی پی ریزی نشده است و حالا در دوران بزرگسالی برای رسیدن به اهداف خاص دروغ می گویند. در این سنین فشارهای والدین موقعیت را بدتر می کند و راهی جز دروغگویی برایشان باقی نمی ماند.

 این شاخص دینی مهم نباید رو به افول و فراموشی رود و افراد بی تفاوت تربیت شوند.

امام صادق عليه‌السلام:

💎ما مِن مؤمِنٍ يُعِينُ مؤمنا مَظلوما إلاّ كانَ أفضَلَ مِن صِيامِ شَهرٍ و اعتِكافِهِ في المَسجدالحَرامِ و ما مِن مؤمِنٍ يَنصُرُ أخاهُ و هُو يَقدِرُ على نُصرَتِهِ إلاّ نَصَرَهُ اللّه ُ في الدُّنيا و الآخِرَةِ و ما مِن مُؤمنٍ يَخذُلُ أخاهُ و هُو يَقدِرُ على نُصرَتِهِ إلاّ خَذَلَهُ في الدُّنيا و الآخِرَة.

📚 بحارالأنوار: 75/20/17

💎 هيچ مؤمنى مؤمن ستمديده‌اى را يارى نرساند، مگر آن كه اين كار او برتر از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجدالحرام باشد.
و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادر خود را يارى رساند و ياريش دهد، مگر آن كه خدا در دنيا و آخرت او را يارى كند.

و هيچ مؤمنى نيست كه بتواند برادرش را يارى دهد، اما تنها و بى‌ياورش گذارد، مگر آن كه خدا در دنيا و آخرت او را تنها و بى‌ياور گذارد.

بچه ها، تا وقتی در جمع، احساس امنیت روانی نداشته باشند جرات پیدا نمی کنند خودشان را نشان بدهند.
🍃 باید به کودک کمرو فرصت حرف زدن بدهید، او را خاطر جمع کنید که شنیدن حرف های او برایتان مهم است.

🌹 هر قدر کودک اطمینان خاطر بیشتری از جانب جمع یا گروه پیدا کند، راحت تر می تواند حرف بزند و توانمندی های خود را نشان بدهد.
برای شنیدن حرف های او صبوری به خرج دهید.

❌ هر گونه واکنش منفی پدر، مادر یا مربی می تواند ترمزی باشد برای حرف زدن کودک.