سه شرط مهم برای تحقق سفر شغلی
بسم الله الرحمن الرحیم
امام علی علیه السلام فرمودند:
«عَلَیْکُمْ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ بِکَثْرَةِ الِاسْتِغْفَارِ وَ الدُّعَاءِ فَأَمَّا الدُّعَاءُ فَیُدْفَعُ بِهِ عَنْکُمُ الْبَلَاءُ وَ أَمَّا الِاسْتِغْفَارُ فَیَمْحَی ذُنُوبَکُمْ»
در ماه رمضان بسیار استغفار و دعا کنید؛ چراکه دعا، بلا را از شما دور می کند و استغفار گناهان شما را پاک می کند.
و اما احکام؛
در جلسه قبل عرض کردیم که برخی سفر شغلی دارند؛ مثل برخی کارگرانی که برای کار به شهر دیگر می روند و یا همانند راننده اتوبوس و تریلی و… که به شهر دیگر می روند که سفر آنان سفر شغلی است.
مراجع عظام تقلید می فرمایند اگر کسی در یک بازه زمانی خاص در خارج از شهر خود مشغول کاری باشد به شرط اینکه مسافتی را که می پیماید، مسافت شرعی باشد مثلا ۴۵ تا ۵۰ کیلومتر رفت و برگشت او باشد (نه کسی که مثلا تاکسی برون شهری دارد؛ اما به سفر ۱۰ یا ۱۵ کیلومتری می رود)، سفر او سفر شغلی است و باید نماز خود را کامل خوانده و روزه بگیرد.
شرط دوم در این مسئله این است که در یک بازه زمانی تقریبا سه چهار ماهه باشد؛ وگرنه کسی است که می گوید من یک ماه مأموریت دارم که به فلان شهر بروم و کار انجام دهم و بیایم، این یک ماه یا یک و نیم ماه مورد بحث است و شاید سفر شغلی محسوب نشود و باید به مرجع تقلید خود مراجعه کند.
آنچه که تمام فقها بر آن اتفاق دارند این است که اگر سه یا چهار ماه مسافربری بیرون شهری داشته باشد، سفر او شغلی است.
پس اولاً باید سفر برون شهری باشد؛ دوماً سه چهار ماه باشد و سوم اینکه هر هفته باید در مسیر رفت و آمد باشد.
دانستنی هایی مهم از قصد اقامت 10 روز
احکام رمضانیه | دانستنی هایی مهم از قصد اقامت 10 روز (قصد دهه)
اگر بنایمان در مسافرت بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.
بسم الله الرحمن الرحیم
در دهه پایانی ماه مبارک رمضان قرار داریم و روزها و شب های این دهه ویژگی خاصی دارد.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«کَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذَا دَخَلَ اَلْعَشْرُ اَلْأَوَاخِرُ شَدَّ اَلْمِئْزَرَ وَ اِجْتَنَبَ اَلنِّسَاءَ وَ أَحْیَا اَللَّیْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ»
آنگاه که دهۀ پایانی ماه رمضان فرا میرسید، رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله کمر خود را برای عبادت سخت میبست، از زنها دوری میکرد، شب را احیا میداشت و به عبادت میپرداخت».
و اما احکام روزه؛
در جلسه گذشته به برخی از نکات پیرامون سفر اشاره کردیم؛ از جمله اینکه اگر کسی به جایی وارد شد و قصد ماندن ۱۰ روز را داشت، حکم وطن دارد و در آنجا باید روزه بگیرد و نماز را کامل بخواند.
اما سؤال این است که قصد ده روز به چه معناست؟ که باید گفت:
قصد ده روز به دو شکل است.
شکل اول اینکه یقین دارد ۱۰ روز را در آنجا می ماند.
شکل دوم اینکه یقین ندارد؛ اما بنا دارد که اگر مانع و مشکلی پیش نیامد، ۱۰ روز در آنجا بماند؛ ولی اگر مردد بود و نمی داند که مثلا روز یازدهم بلیط می تواند پیدا کند که ۱۰ روز بماند یا نه، قصد ده روز محقق نشده و به آن تردید می گویند.
کسی که در حال تردید به سر می برد، نمی تواند قصد ۱۰ روز داشته باشد و باید نمازها را شکسته خوانده و روزه نمی تواند بگیرد.
نکته دیگر اینکه ده روز باید کامل باشد؛ یعنی اگر بنایمان بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.
مثلا فرض کنید کسی به صورت پروازی به مشهد رفته و بلیط رفت و برگشت گرفته و وقتی به ساعت بلیط برگشت خود نگاه می کند، متوجه می شود که دقیقا برای روز دهم است؛ اما روز دهم او کامل نمی شود و مثلا نه روز و ۱۸ ساعت می شود که در این صورت فایده ای ندارد و نمی تواند روزه بگیرد.
ده روز کامل به این معناست که اگر کسی بین روز مثلا ساعت ۹ یا ۱۰ صبح وارد مشهد شد، باید ۱۰ روز ۲۴ ساعته حساب کند تا ۱۰ روز او کامل شود؛ یعنی تا روز یازدهم ساعت ۹ یا ۱۰ صبح، قصد جدی برای ماندن داشته باشد.
همچنین اگر شخصی موقع اذان صبح وارد مشهد شد، در اینجا شب آخر را می تواند برگردد و قصد دهه او کامل می شود؛ یعنی ۱۰ روز و ۹ شب بماند و غروب روز دهم، ۱۰ روز او کامل شده است؛ ولو اینکه شب آخر را نماند که در این صورت عیبی هم ندارد.
نکته پایانی اینکه ما ۱۰ روز کامل را قصد کردیم؛ ولی ۱۱ روز می خواهیم بمانیم؛ آیا آن یک روزِ بعد از ۱۰ روز، نمازمان شکسته است؟ که باید گفت بعد از ۱۰ روز، تمام نمازها کامل و روزه باید گرفته شود.
نکته ای که درباره قصد دهه عرض کردیم این است که حداقل باید ۱۰ روز بماند؛ ولی اگر بیشتر شد، نه نیاز به قصد جدید دارد و نه نماز او شکسته خواهد بود.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور
مسافر در چه صورتی می تواند در مسافرت روزه بگیرد؟
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از لیالی قدر، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است که بسیار پراهمیت تر از شب های قدر دیگر است و اعمال زیادی هم دارد که از جمله آن زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) است.
امام رضا علیه السلام در روایتی فرمودند:
«ولیحرص من زارالحسین فی شهررمضان الا یفوته لیلة الجهنی وهی لیلة ثلاث وعشرین فانها لیلة المرجو/ روزه دار باید برای زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان حریص باشد و این که در چنین شبی (لیلة الجهنی) که شب۲۳ رمضان است، زیارت حسین علیه السلام را از دست ندهد».
شب بیست و سوم، شب سرنوشت است و ان شاءالله شبی باشد که مقدرات ما برای سال آینده رقم بخورد.
حکم روزه کسی که غسل واجب را به تأخیر انداخته است
یکی از مبطلات روزه این است که کسی قبل از اذان صبح غسل واجبی به گردن داشته باشد؛ اما عمدا به تأخیر بیندازد و غسل نکند تا وارد صبح شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستانه شهادت مولای متقیان، امام علی (ع) و شب بیست و یکم رمضان هستیم که از لیالی قدر بوده و از اهمیت بالایی برخوردار است.
بسته فرهنگی تربیتی- ویژه روز بیست ویکم ماه مبارک رمضان
سلام علیکم با آرزوی بهره مندی از برکات و فیوضات ماه مبارک رمضان، بسته فرهنگی تربیتی- ویژه روز بیست ویکم ماه مبارک رمضان به پیوست تقدیم می گردد
محتویات بسته:
قرائت ترتیل وتحدیر جزء 21 قرآن کریم
شرح نکات کلیدی تفسیری جزء 21
تصویر دعای روز 21
شرح دعای روز بیست ویکم حضرت ایت الله مجتهدی تهرانی ره
حدیث روز؛ ارائه لوح حدیث باموضوع فضیلت ماه مبارک رمضان
مواعظ رمضانیه؛ مقام معظم رهبری مدظله العالی
درس اخلاق-آیت الله مظاهری دامت برکاته-جلسه بیست و یکم-نگاهی به وصیتنامۀ امیرالمؤمنین سلام الله علیه
آیات الولایه- آیه بیست ویکم- سوره بقره آیه 207
ارائه نسخه pdf کتاب فتنه از دیدگاه امام علی علیه السلام
زمزم احکام-حجه الاسلام وحیدپور
و…
جهت مشاهده آرشیو بسته های فرهنگی تربیتی اینجا را کلیک نمایید
احکام رمضانیه | دانستنی های کاربردی درباره کفاره
غذا دادن به ۶۰ فقیر، چند نکته دارد؛ اول اینکه ۶۰ فقیر را جدا جدا غذا دهد؛ نه اینکه ۶۰ مواد خام غذا به یک فقیر بدهد؛ البته می تواند به ۱۰ خانوار شش نفره بدهد که ۶۰ نفر می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
روز نوزدهم ماه مبارک رمضان، روز ضربت خوردن حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) است که خدمت همه خوبان عرض تسلیت داریم و به همین مناسبت، کلامی از این امام همام بیان خواهیم کرد که ایشان نیز از نبی مکرم اسلام (ص) نقل کردند که حضرت در خطبه پایان ماه شعبان درباره معرفی رمضان فرمودند که این ماه، اوصاف و ویژگی هایی دارد که یکی از اوصاف این ماه عزیز این است که ما تلاش کنیم برای اصلاح ذات البین؛ یعنی آشتی میان دیگران که اگر بتوانیم افراد و دل ها را به هم نزدیک کنیم، ثواب آن بیشتر از عبادت یک سال مستحبی است.
همچنین سفارش دیگری که داشته اند، سفارش به همسایگان است که حضرت فرمودند: پیامبر (ص) آنقدر ما را به همسایگان سفارش کرده اند که ما فکر می کردیم همسایه از همسایه ارث می برد.
و اما احکام؛
در موضوع کفاره عرض کردیم که کفاره دو جور است که یک نوع، کفاره سبک به نامه فدیه (جبرانی) است که وزن آن بنابر فتوای مشهور فقها، ۷۵۰ گرم و بنابر فتوای برخی از فقها تقریبا یک کیلوست؛ اما نوع دوم، کفاره عمد و کفاره سنگین می باشد که به این معناست که انسان روزه خود را عمداً بخورد و روزه خوردن عمدی به این معناست که یا اصلا روزه نگرفته و یا بین روز عمدا روزه را خورده است که برای آن یک روز هم باید روزه خود را قضا کند و هم باید ۶۰ روز روزه به عنوان جریمه بگیرد و اگر نمی تواند، به جای آن ۶۰ فقیر را غذا دهد.
حال غذا دادن به این ۶۰ فقیر، چند نکته دارد.
اول اینکه ۶۰ فقیر را جدا جدا غذا دهد؛ نه اینکه ۶۰ مواد خام غذا به یک فقیر بدهد؛ البته می تواند به ۱۰ خانوار شش نفره بدهد که ۶۰ نفر می شود.
حالا این ۶۰ فقیری را که قصد غذا دادن به آنها را داریم، می توان به دو صورت غذا داد. هم می توان غذای پخته دهد و هم می تواند مواد خام دهد؛ اما در کفاره ارزان قیمت (۷۵۰ گرم) حتما باید مواد خام بدهد و وزن ملاک است.
در کفاره سنگین می توان ۶۰ پرس غذا در ظرف یک بار مصرف قرار داد و به درب منزل ۶۰ فقیر برد و به آنها داد و مهم نیست که وزن این غذا چقدر است و در غذای پخته، مقدار و وزن ملاک نیست.
در غذای پخته معمولا ۱۰۰ گرم برنج را پخته و به همراه خورش می دهند که غذای یک نفر است؛ مهم این است که یک نفر را سیر کند و اگر ۷۵۰ گرم هم نبود، مهم نیست.
شخصی که می خواهد کفاره بدهد، می تواند به همین نحوی که گفته شد، ۶۰ غذای پخته را اطعام کند و همچنین می تواند مواد غذایی خام را به فقیر بدهد که در این صورت باید وزن را که همان ۷۵۰ گرم است، رعایت نماید و ملاک در مواد خام، وزن است.
همچنین بسیاری از افراد سؤال می کنند که رقم یک روز کفاره عمدی چه مقدار می شود که تقریبا ۱۸۰ هزار تومان خواهد شد و با اینکه تقسیم آن میان فقرا، کار سختی است؛ اما معمولا دفاتر مراجع عظام تقلید این کار را قبول کرده و آن را انجام می دهند و می توان به دفاتر مراجع تقلید پرداخت کرد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
خبرگزاری رسمی حوزه-حجه الاسلام وحید پور