بسم الله الرحمن الرحیم

در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان قرار داریم و بر اساس روایات باید این روزها و ساعات را برای انجام کارهایی که ممکن است در روزهای قبل کمتر به آن پرداختیم، قدر بدانیم و غنیمت بشماریم.

    رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) در خطبه شعبانیه سفارشاتی داشته اند؛ از جمله اینکه: «و مَن أکثَرَ فیهِ مِنَ الصَّلاةِ عَلَیَّ ثَقَّلَ اللّه ُ میزانَهُ یَومَ تَخَفَّفُ المَوازینُ و مَن تَلا فیهِ آیَةً مِنَ القُرآنِ کانَ لَهُ مِثلُ أجرِ مَن خَتَمَ القُرآنَ فی غَیرِهِ مِنَ الشُّهورِ/ و هر کس در آن (ماه رمضان) بر من زیاد صلوات بفرستد، خداوند در روزی که وزنه اعمال سبک می‌شود، وزنه اعمال او را بیفزاید و هر کس در آن، آیه ‌ای از قرآن تلاوت کند، پاداش کسی را دارد که در ماه‌های دیگر، ختم قرآن کرده است».

در این جلسه به چند مسئله مربوط به سفر اشاره خواهیم کرد؛ چون سؤالات فراوانی پیرامون آن است که پرسیده می شود.

برخی مخاطبان سؤال می کنند که وطن اصلی و وطن دوم کجاست و چند وطن می توان داشت و نماز و روزه در این وطن ها چگونه است؟

امروز بسیاری از مردم بحمدالله تمکن مالی داشته و در شهرهای گوناگون، خانه دارند و سؤالاتی پیرامون وطن دارند که آیا در آن شهر می توانند روزه گرفته و نماز خود را کامل بخوانند یا خیر؟ که در پاسخ باید گفت:

  همه آقایان مراجع می فرمایند که بیش از دو وطن ممکن است؛ مگر امام راحل (ره) و حضرت آیت الله شبیری که بیان کرده اند بیشتر از دو وطن نمی توان داشت.

حال سؤال اینجاست آیا این منزلی که در شهر دیگری دارد، می تواند به عنوان وطن دوم انتخاب کند؟ که باید گفت: لازم نیست انسان تمام سال را در وطن خود بماند؛ وطن دوم می تواند جایی باشد که بخشی از سال را آنجا بماند؛ مثلا سه یا چهار ماه که اگر این مدت در مکان دوم خود باشد، نماز و روزه او کامل خواهد بود؛ البته امام راحل درباره وطن دوم گفته اند که حتما باید شش ماه از سال را در آنجا بماند تا وطن دوم او باشد.

نکته قابل توجه دیگری که باید به آن اشاره کرد، این است که مقام معظم رهبری می فرمایند این سه چهار ماه باید متصلا باشد؛ مثلا از خرداد تا شهریور یکسره در آنجا مانده است و بنا داشته باشد تا آخر عمر همینگونه باشد و بنا داشته باشد که هر سال به مدت سه یا چهارماه یا بیشتر به آنجا برود که در این صورت می تواند آنجا را وطن دوم خود به حساب بیاورد.

مراجع دیگر همچون آیات عظام مکارم شیرازی و سیستانی می فرمایند اگر این سه چهار ماه جدا هم باشد، مشکلی ندارد؛ مثلا ۱۵ روز در نوروز، ۱۵ روز در محرم و مواقع دیگر برود که در مجموع سه چهار ماه باشد که در این صورت، نماز او تمام است و می تواند روزه بگیرد؛ ولو اینکه یک روز هم به آنجا برود، در این یک روز باید نماز خود را کامل خوانده و اگر رمضان باشد، باید روزه خود را بگیرد.

 نکته دیگر در این خصوص این است که بعضی از مکان ها وطن اصلی و دوم نیست؛ بلکه محل اقامت موقت است؛ مثل فرمانده پاسگاه یا امام جمعه ای که به شهری می روند و معلوم است که تا آخر عمر نمی مانند.

محل اقامت موقت هم احکامی دارد که باید به رساله مراجع عظام تقلید مراجعه کرد؛ اما فقط به یک حکم اشاره کنم که مورد اتفاق مراجع عظام تقلید است و آن اینکه محل اقامت موقت اگر از یک و نیم سال و دو سال بیشتر باشد، وطن حکمی خواهد بود (وطن حقیقی نیست) و نماز و روزه در آنجا کامل است؛ حتی اگر قصد ده روز نداشته باشد؛ اما هرگاه که اسباب و اثاثیه خود را از آنجا جمع کرد و به جای دیگر رفت، آن مکان دیگر وطن او نخواهد بود و هر وقت برگشت، نماز او در آنجا شکسته است.

    والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته

خبرگزاری رسمی حوزه-حجه الاسلام وحیدپور

بسم الله الرحمن الرحیم

امام علی علیه السلام فرمودند:

«عَلَیْکُمْ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ بِکَثْرَةِ الِاسْتِغْفَارِ وَ الدُّعَاءِ فَأَمَّا الدُّعَاءُ فَیُدْفَعُ بِهِ عَنْکُمُ الْبَلَاءُ وَ أَمَّا الِاسْتِغْفَارُ فَیَمْحَی ذُنُوبَکُمْ»

در ماه رمضان بسیار استغفار و دعا کنید؛ چراکه دعا، بلا را از شما دور می کند و استغفار گناهان شما را پاک می کند.

و اما احکام؛

در جلسه قبل عرض کردیم که برخی سفر شغلی دارند؛ مثل برخی کارگرانی که برای کار به شهر دیگر می روند و یا همانند راننده اتوبوس و تریلی و… که به شهر دیگر می روند که سفر آنان سفر شغلی است.

     مراجع عظام تقلید می فرمایند اگر کسی در یک بازه زمانی خاص در خارج از شهر خود مشغول کاری باشد به شرط اینکه مسافتی را که می پیماید، مسافت شرعی باشد مثلا ۴۵ تا ۵۰ کیلومتر رفت و برگشت او باشد (نه کسی که مثلا تاکسی برون شهری دارد؛ اما به سفر ۱۰ یا ۱۵ کیلومتری می رود)، سفر او سفر شغلی است و باید نماز خود را کامل خوانده و روزه بگیرد.

شرط دوم در این مسئله این است که در یک بازه زمانی تقریبا سه چهار ماهه باشد؛ وگرنه کسی است که می گوید من یک ماه مأموریت دارم که به فلان شهر بروم و کار انجام دهم و بیایم، این یک ماه یا یک و نیم ماه مورد بحث است و شاید سفر شغلی محسوب نشود و باید به مرجع تقلید خود مراجعه کند.

آنچه که تمام فقها بر آن اتفاق دارند این است که اگر سه یا چهار ماه مسافربری بیرون شهری داشته باشد، سفر او شغلی است.

پس اولاً باید سفر برون شهری باشد؛ دوماً سه چهار ماه باشد و سوم اینکه هر هفته باید در مسیر رفت و آمد باشد.

ادامه »

احکام رمضانیه | دانستنی هایی مهم از قصد اقامت 10 روز (قصد دهه)
 اگر بنایمان در مسافرت بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.

بسم الله الرحمن الرحیم

در دهه پایانی ماه مبارک رمضان قرار داریم و روزها و شب های این دهه ویژگی خاصی دارد.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«کَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذَا دَخَلَ اَلْعَشْرُ اَلْأَوَاخِرُ شَدَّ اَلْمِئْزَرَ وَ اِجْتَنَبَ اَلنِّسَاءَ وَ أَحْیَا اَللَّیْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ»

آن‌گاه که دهۀ پایانی ماه رمضان فرا می‌رسید، رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله کمر خود را برای عبادت سخت می‌بست، از زنها دوری می‌کرد، شب را احیا می‌داشت و به عبادت می‌پرداخت».

و اما احکام روزه؛

در جلسه گذشته به برخی از نکات پیرامون سفر اشاره کردیم؛ از جمله اینکه اگر کسی به جایی وارد شد و قصد ماندن ۱۰ روز را داشت، حکم وطن دارد و در آنجا باید روزه بگیرد و نماز را کامل بخواند.

اما سؤال این است که قصد ده روز به چه معناست؟ که باید گفت:

قصد ده روز به دو شکل است.

شکل اول اینکه یقین دارد ۱۰ روز را در آنجا می ماند.

شکل دوم اینکه یقین ندارد؛ اما بنا دارد که اگر مانع و مشکلی پیش نیامد، ۱۰ روز در آنجا بماند؛ ولی اگر مردد بود و نمی داند که مثلا روز یازدهم بلیط می تواند پیدا کند که ۱۰ روز بماند یا نه، قصد ده روز محقق نشده و به آن تردید می گویند.

کسی که در حال تردید به سر می برد، نمی تواند قصد ۱۰ روز داشته باشد و باید نمازها را شکسته خوانده و روزه نمی تواند بگیرد.

نکته دیگر اینکه ده روز باید کامل باشد؛ یعنی اگر بنایمان بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.

مثلا فرض کنید کسی به صورت پروازی به مشهد رفته و بلیط رفت و برگشت گرفته و وقتی به ساعت بلیط برگشت خود نگاه می کند، متوجه می شود که دقیقا برای روز دهم است؛ اما روز دهم او کامل نمی شود و مثلا نه روز و ۱۸ ساعت می شود که در این صورت فایده ای ندارد و نمی تواند روزه بگیرد.

ده روز کامل به این معناست که اگر کسی بین روز مثلا ساعت ۹ یا ۱۰ صبح وارد مشهد شد، باید ۱۰ روز ۲۴ ساعته حساب کند تا ۱۰ روز او کامل شود؛ یعنی تا روز یازدهم ساعت ۹ یا ۱۰ صبح، قصد جدی برای ماندن داشته باشد.

همچنین اگر شخصی موقع اذان صبح وارد مشهد شد، در اینجا شب آخر را می تواند برگردد و قصد دهه او کامل می شود؛ یعنی ۱۰ روز و ۹ شب بماند و غروب روز دهم، ۱۰ روز او کامل شده است؛ ولو اینکه شب آخر را نماند که در این صورت عیبی هم ندارد.

نکته پایانی اینکه ما ۱۰ روز کامل را قصد کردیم؛ ولی ۱۱ روز می خواهیم بمانیم؛ آیا آن یک روزِ بعد از ۱۰ روز، نمازمان شکسته است؟ که باید گفت بعد از ۱۰ روز، تمام نمازها کامل و روزه باید گرفته شود.

نکته ای که درباره قصد دهه عرض کردیم این است که حداقل باید ۱۰ روز بماند؛ ولی اگر بیشتر شد، نه نیاز به قصد جدید دارد و نه نماز او شکسته خواهد بود.

والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته

خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور

بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از لیالی قدر، شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان است که بسیار پراهمیت تر از شب های قدر دیگر است و اعمال زیادی هم دارد که از جمله آن زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) است.

امام رضا علیه السلام در روایتی فرمودند:

«ولیحرص من زارالحسین فی شهررمضان الا یفوته لیلة الجهنی وهی لیلة ثلاث وعشرین فانها لیلة المرجو/ روزه دار باید برای زیارت امام حسین علیه السلام در ماه مبارک رمضان حریص باشد و این که در چنین شبی (لیلة الجهنی) که شب۲۳ رمضان است، زیارت حسین علیه السلام را از دست ندهد».

شب بیست و سوم، شب سرنوشت است و ان شاءالله شبی باشد که مقدرات ما برای سال آینده رقم بخورد.

ادامه »

یکی از مبطلات روزه این است که کسی قبل از اذان صبح غسل واجبی به گردن داشته باشد؛ اما عمدا به تأخیر بیندازد و غسل نکند تا وارد صبح شود.
     

بسم الله الرحمن الرحیم

در آستانه شهادت مولای متقیان، امام علی (ع) و شب بیست و یکم رمضان هستیم که از لیالی قدر بوده و از اهمیت بالایی برخوردار است.

ادامه »

  سلام علیکم با آرزوی بهره مندی از برکات و فیوضات ماه مبارک رمضان، بسته فرهنگی تربیتی- ویژه روز بیست ویکم ماه مبارک رمضان به پیوست تقدیم می گردد

محتویات بسته:

قرائت ترتیل وتحدیر جزء 21 قرآن کریم
شرح نکات کلیدی تفسیری جزء 21
تصویر دعای روز 21
شرح دعای روز بیست ویکم حضرت ایت الله مجتهدی تهرانی ره
حدیث روز؛ ارائه لوح حدیث باموضوع فضیلت ماه مبارک رمضان
مواعظ رمضانیه؛ مقام معظم رهبری مدظله العالی
درس اخلاق-آیت الله مظاهری دامت برکاته-جلسه بیست و یکم-نگاهی به وصیت‌نامۀ امیرالمؤمنین سلام الله علیه
آیات الولایه- آیه بیست ویکم- سوره بقره آیه 207
ارائه نسخه pdf کتاب فتنه از دیدگاه امام علی علیه السلام
زمزم احکام-حجه الاسلام وحیدپور
و…

 جهت مشاهده آرشیو بسته های فرهنگی تربیتی اینجا را کلیک نمایید

غذا دادن به ۶۰ فقیر، چند نکته دارد؛ اول اینکه ۶۰ فقیر را جدا جدا غذا دهد؛ نه اینکه ۶۰ مواد خام غذا به یک فقیر بدهد؛ البته می تواند به ۱۰ خانوار شش نفره بدهد که ۶۰ نفر می شود.

    بسم الله الرحمن الرحیم

روز نوزدهم ماه مبارک رمضان، روز ضربت خوردن حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) است که خدمت همه خوبان عرض تسلیت داریم و به همین مناسبت، کلامی از این امام همام بیان خواهیم کرد که ایشان نیز از نبی مکرم اسلام (ص) نقل کردند که حضرت در خطبه پایان ماه شعبان درباره معرفی رمضان فرمودند که این ماه، اوصاف و ویژگی هایی دارد که یکی از اوصاف این ماه عزیز این است که ما تلاش کنیم برای اصلاح ذات البین؛ یعنی آشتی میان دیگران که اگر بتوانیم افراد و دل ها را به هم نزدیک کنیم، ثواب آن بیشتر از عبادت یک سال مستحبی است.

همچنین سفارش دیگری که داشته اند، سفارش به همسایگان است که حضرت فرمودند: پیامبر (ص) آنقدر ما را به همسایگان سفارش کرده اند که ما فکر می کردیم همسایه از همسایه ارث می برد.

و اما احکام؛

در موضوع کفاره عرض کردیم که کفاره دو جور است که یک نوع، کفاره سبک به نامه فدیه (جبرانی) است که وزن آن بنابر فتوای مشهور فقها، ۷۵۰ گرم و بنابر فتوای برخی از فقها تقریبا یک کیلوست؛ اما نوع دوم، کفاره عمد و کفاره سنگین می باشد که به این معناست که انسان روزه خود را عمداً بخورد و روزه خوردن عمدی به این معناست که یا اصلا روزه نگرفته و یا بین روز عمدا روزه را خورده است که برای آن یک روز هم باید روزه خود را قضا کند و هم باید ۶۰ روز روزه به عنوان جریمه بگیرد و اگر نمی تواند، به جای آن ۶۰ فقیر را غذا دهد.

حال غذا دادن به این ۶۰ فقیر، چند نکته دارد.

اول اینکه ۶۰ فقیر را جدا جدا غذا دهد؛ نه اینکه ۶۰ مواد خام غذا به یک فقیر بدهد؛ البته می تواند به ۱۰ خانوار شش نفره بدهد که ۶۰ نفر می شود.

حالا این ۶۰ فقیری را که قصد غذا دادن به آنها را داریم، می توان به دو صورت غذا داد. هم می توان غذای پخته دهد و هم می تواند مواد خام دهد؛ اما در کفاره ارزان قیمت (۷۵۰ گرم) حتما باید مواد خام بدهد و وزن ملاک است.

در کفاره سنگین می توان ۶۰ پرس غذا در ظرف یک بار مصرف قرار داد و به درب منزل ۶۰ فقیر برد و به آنها داد و مهم نیست که وزن این غذا چقدر است و در غذای پخته، مقدار و وزن ملاک نیست.

در غذای پخته معمولا ۱۰۰ گرم برنج را پخته و به همراه خورش می دهند که غذای یک نفر است؛ مهم این است که یک نفر را  سیر کند و اگر ۷۵۰ گرم هم نبود، مهم نیست.

شخصی که می خواهد کفاره بدهد، می تواند به همین نحوی که گفته شد، ۶۰ غذای پخته را اطعام کند و همچنین می تواند مواد غذایی خام را به فقیر بدهد که در این صورت باید وزن را که همان ۷۵۰ گرم است، رعایت نماید و ملاک در مواد خام، وزن است.

همچنین بسیاری از افراد سؤال می کنند که رقم یک روز کفاره عمدی چه مقدار می شود که تقریبا ۱۸۰ هزار تومان خواهد شد و با اینکه تقسیم آن میان فقرا، کار سختی است؛ اما معمولا دفاتر مراجع عظام تقلید این کار را قبول کرده و آن را انجام می دهند و می توان به دفاتر مراجع تقلید پرداخت کرد.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

خبرگزاری رسمی حوزه-حجه الاسلام وحید پور

 سلام علیکم با آرزوی بهره مندی از برکات و فیوضات ماه مبارک رمضان، بسته فرهنگی تربیتی- ویژه روز نوزدهم ماه مبارک رمضان به پیوست تقدیم می گردد

محتویات بسته:

قرائت ترتیل جزء 19 قرآن کریم
شرح نکات کلیدی تفسیری جزء 19
تصویر دعای روز 19
شرح دعای روز نوزدهم حضرت ایت الله مجتهدی تهرانی ره
حدیث روز؛ ارائه لوح حدیث باموضوع فضیلت ماه مبارک رمضان
مواعظ رمضانیه؛ مقام معظم رهبری مدظله العالی
درس اخلاق-آیت الله مظاهری دامت برکاته-جلسه نوزدهم-فضائل و سیرۀ امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه
آیات الولایه- آیه نوزدهم- سوره شوری آیه 23
ارائه نسخه pdf کتاب انتخابات حماسه سبزحضور
زمزم احکام-حجه الاسلام وحیدپور- احکام کفاره
و…

 کفاره با فطریه متفاوت است؛ در فطریه غیر سید به سید نمی تواند فطریه بدهد؛ چون فطریه زکات است؛ اما کفاره زکات نیست؛ ولی چون برخی از مراجع عظام تقلید احتیاط کرده اند، شخص غیرسیدی که می خواهد کفاره پرداخت کند، احتیاط کرده و به سید فقیر کفاره را احتیاطاً ندهد.

بسم الله الرحمن الرحیم

روزهای بسیار مهمی را در پیش داشته و در آستانه اولین شب قدر، شب نوزدهم ماه مبارک رمضان هستیم که آیات و روایات بسیاری درباره شب قدر داریم؛ اما خیلی کوتاه این روایت را از امام صادق(ع) نقل کنم که آن حضرت فرمودند: «قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَیلَةُ القَدرِ/ قلب ماه مبارک رمضان، شب قدر است».

همانطور که حیات آدمی به قلب است و اگر قلب بایستد، انسان از دنیا می رود، کسی که شب قدر را در ماه مبارک رمضان درک نکند، ماه رمضان برای او مرده است؛ پس باید خود را برای این شب ها آماده نماییم.

و اما احکام؛

درباره کفاره که سؤالات فراوانی مطرح است و افراد بسیاری همچون بیماران، پیرمردان و پیرزنان، بانوان باردار، بانوان شیرده و… هستند که باید کفاره بدهند؛ لذا بحث کفاره نکات دقیقی دارد که به آن می پردازیم.

نکته اول اینکه افرادی که سید هستند، کفاره خود را می توانند به فقیر سید بدهند و افراد غیرسید هم می توانند کفاره خود را به غیر سادات پرداخت کنند؛ اگر غیر سید به سید فقیر می خواهد کفاره دهد، نکته ای وجود دارد.

کفاره با فطریه متفاوت است؛ در فطریه غیر سید به سید نمی تواند فطریه بدهد؛ چون فطریه زکات است؛ اما کفاره زکات نیست؛ ولی چون برخی از مراجع عظام تقلید احتیاط کرده اند، شخص غیرسیدی که می خواهد کفاره پرداخت کند، احتیاط کرده و به سید فقیر کفاره را احتیاطاً ندهد؛ همچنین اضافه کنم که مصرف کفاره فقط برای فقیر است؛ یعنی نمی توان پول آن را برای مسجد، کارهای خیر و… صرف کرد.

نکته دیگر اینکه کفاره را به واجب النفقه خود نمی توانیم بدهیم و به صورت کلی، واجبات مالی همچون فطریه، رد مظالم، کفاره، خمس (سهم سادات و سهم امام) را نمی توانیم به واجب النفقه خود بدهیم.

مثلا آقایی می گوید بچه من ازدواج کرده و برای خود زندگی ایجاد نموده است، اما در حال حاضر فقیر است و می خواهم کفاره ام را برنج بخرم و به فرزند خود بدهم که باید گفت نمی تواند این کار را انجام دهد؛ چون فرزندان شما واجب النفقه شما هستند و از جیب خود باید خرج آنان را بدهید؛ چون وقتی کفاره را به فرزند خود دادید، انگار مجدد آن پول را به جیب خود برگردانده اید؛ چون به واجب النفقه خود داده اید.

بله؛ کفاره دهنده به داماد خود می تواند کفاره بدهد؛ چون داماد واجب النفقه او نیست.

فرزند هم نمی تواند کفاره را به والدین خود بدهد؛ چون آنان واجب النفقه او هستند.

البته به فامیل مثل برادر و خواهر و… می توان کفاره را داد؛ چون واجب النفقه ما نیستند و اتفاقاً بهتر هم هست که به فامیل خود بدهیم یا مثلا به همسایگان خود بدهیم و این افراد اولویت دارند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور

 سلام علیکم با آرزوی بهره مندی از برکات و فیوضات ماه مبارک رمضان، بسته فرهنگی تربیتی- ویژه روز هفدهم ماه مبارک رمضان به پیوست تقدیم می گردد

محتویات بسته:

• قرائت ترتیل جزء 17 قرآن کریم
• شرح نکات کلیدی تفسیری جزء 17
• تصویر دعای روز 17
• شرح دعای روز هفدهم حضرت ایت الله مجتهدی تهرانی ره
• حدیث روز؛ ارائه لوح حدیث باموضوع فضیلت ماه مبارک رمضان
• مواعظ رمضانیه؛ مقام معظم رهبری مدظله العالی
• درس اخلاق-آیت الله مظاهری دامت برکاته-جلسه هفدهم-کیفیّت درک شب‌های قدر
• آیات الولایه- آیه هفدهم- سوره ابراهیم آیه 35
• ارائه نسخه pdf کتاب شب قدر نوشته آیت الله شهید بهشتی ره
• زمزم احکام-حجه الاسلام وحیدپور- احکام کثیرالسفر
• سخنرانی کوتاه؛حجه الاسلام عالی- باطن بداخلاقی در خانواده

و…