بیانات رهبر معظم انقلاب در تحلیل و تحقق شعار سال ۱۳۹۵

…علت انتخاب شعار امسال را که باز هم شعار اقتصادی انتخاب کردیم، یک تحلیل و یک نگاه به مجموعه مسائل کشور است. شاید در ذهن بعضی می‌گذشت که ترجیح دارد شعار سال، امسال یک شعار فرهنگی باشد یا شعار اخلاقی، لیکن با توجه به مجموعه مسائل کشور، به‌نظر رسید که امسال هم مثل چند سال قبل، شعار سال را که باید به‌صورت گفتمانی در میان مردم و افکار عمومی کشور رواج پیدا کند، یک شعار اقتصادی قرار دهیم.

این تحلیل را عرض می‌کنم، مایلم جوانان عزیز ما، آنچه را که می‌شنوند، پیشِ خود تجزیه و تحلیل کرده و روی آن فکر کنند؛ در این مقطع زمانی، سیاست‌های استکبار و به‌خصوص سیاست‌های آمریکا، اقتضا می‌کند که یک تفکری تزریق شود در میان ملت ما؛ اول در میان نخبگان جامعه و بعد از آن به‌تدریج به افکار عمومی منتقل شود.

…ما برای اینکه با تحریم مقابله کنیم چه‌کار باید بکنیم؟ …یک دوراهی‌ای را دشمن نشان میدهد به ما؛ میگوید یا بیایید تسلیم آمریکا بشوید و هر چه او میگوید گوش کنید، یا فشار و تحریم ادامه پیدا میکند؛ این یک دوراهی است که گفتیم غلط و دروغ است، امّا یک دوراهی دیگری وجود دارد: یا بایستی مشکلات تحریم را تحمّل کنیم یا ایستادگی کنیم به‌وسیله‌ی اقتصاد مقاومتی. خیلی خب، آمادگی شما خوب است، منتها برای اقتصاد مقاومتی، صِرف آمادگی کافی نیست؛ ما گفتیم «اقدام و عمل». البتّه دولت محترم در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی کارهایی کرده‌اند؛ ما گفتیم یک ستاد فرماندهی تشکیل بدهید برای اقتصاد مقاومتی، تشکیل دادند و معاون اوّل رئیس جمهور محترم را در رأس آن گذاشتند؛ کارهایی هم کردند، گزارشش را هم به من دادند که من امروز در پیام اوّل سال به ملّت عزیزمان این را گفتم؛ منتها اینها کارهای مقدّماتی است. به من گزارش داده‌اند که بر اثر فعّالیتهایی که انجام گرفته است، تراز بازرگانی مثبت شده یعنی صادرات غیر نفتی‌مان از وارداتمان بیشتر است؛ خب، این خبر بسیار خوبی است؛ یا اینکه مثلاً فرض بفرمایید واردات ما از سال گذشته کمتر شده است؛ اینها خبرهای خوبی است، منتها اینها کفایت نمیکند و کار با اینها تمام نمیشود؛ کارهای اساسی باید انجام بگیرد. من چند کار را اینجا ذکر کرده‌ام که این کارها باید در زمینه‌ی «اقدام و عمل» انجام بگیرد.

اوّل مسئولین محترم دولتی باید فعّالیتها و زنجیره‌های اقتصادی مزیت‌دار کشور را شناسایی کنند و بر آنها متمرکز بشوند؛ بعضی از فعّالیتهای اقتصادی در کشور اولویت دارد، اهمّیت دارد، مثل مادر میماند و از آن، بابهای متعدّد اقتصادی و تولیدی گشوده میشود؛ روی آنها بایست تمرکز کنند؛ آنها را باید شناسایی کنند و نقشه‌ی راه را مشخّص کنند و تکلیف همه را معلوم بکنند.

دوّمین مسئله در این «اقدام و عمل» ای که ما گفتیم باید مورد توجّه قرار بگیرد، زنده کردن تولید داخلی است. آن‌طوری که به من گزارش کرده‌اند، امروز حدود شصت درصد از امکانات تولید ما معطّل است، تعطیل است؛ بعضی‌ها به کمتر از ظرفیت کار میکند، بعضی‌ها کار نمیکند؛ بایستی ما تولید را زنده کنیم، تولید را احیاء کنیم. [البتّه این]، راه دارد؛ این راه را خیلی از اقتصاددان‌های متعهّد بلدند. من به مسئولین محترم دولتی مکرّر گفته‌ام این منتقدینی را که هستند بخواهید، حرفهایشان را بشنوید؛ گاهی پیشنهادهای خوبی دارند؛ میتوان تولید را احیاء کرد و در کشور به حرکت درآورد.

کار سوّم اینکه ما بالاخره تجارت خارجی داریم، واردات داریم، به یک چیزهایی احتیاج داریم که از خارج وارد کنیم، مجبوریم اینها را بخریم، اشکالی هم ندارد، لکن توجّه کنیم که این خریدهای ما، قدرت تولید داخلی ما را تضعیف نکند. فرض بفرمایید ما میخواهیم مثلاً هواپیما وارد بکنیم یا خریداری بکنیم؛ به ما گفته میشود - خود مسئولین دولتی میگویند - که اگر چنانچه فلان درصد از این قیمت را ما در صنایع داخلی هواپیما سرمایه‌گذاری کنیم، بیشتر از آنکه از خارج بخریم استفاده خواهیم کرد و تولید داخلی هم رشد پیدا میکند. اینکه ما همه‌چیز را از خارج وارد کنیم و نگاه نکنیم که این خرید ما، این واردات ما چه بلایی سر تولید داخلی می‌آورد خطا است؛ پس بنابراین در خریدها کاری کنیم که تولید داخلی تضعیف نشود.

چهارم؛ ما پولهایی داریم در خارج از کشور؛ [مثلاً] نفت فروخته‌ایم، پولش را به ما نداده‌اند. در قضیه‌ی برجام بنا بر این شد که این پولها برگردد - البتّه اکثرش برنگشته، اغلبش برنگشته و دچار مشکل است؛ دست آمریکایی‌ها را انسان مشاهده میکند پشت این [قضیه]؛ البتّه انگیزه‌های دیگری هم وجود دارد، لکن بدجنسی بعضی از دستگاه‌های آمریکایی موجب شده است که این پولها برنگردد؛ لکن بالاخره برخواهد گشت - وقتی‌که این پولهای موجود ما در خارج که حالا هر چند ده میلیاردی که هست برگشت، در مصارفی به کار نرود که این پول هدر بشود. این پولی است که وارد کشور میشود، کشور نیاز دارد و در درجه‌ی اوّل مثلاً تولید است؛ مواظب باشند این پولی که وارد میشود، هدر نرود، از بین نرود، صَرف خریدهای بی‌مورد، صَرف کارهای بی‌جا، صرف اسرافها نشود؛ یعنی مدیریت منابع مالی‌ای که از بانک‌ها و مراکز خارجی به کشور وارد میشود.

مسئله‌ی پنجم؛ بخشهایی در اقتصاد ما وجود دارد که مهم و دارای اهمّیت است؛ مثلاً بخش نفت و گاز یا بخش تولید موتور که برای خودرو، برای هواپیما، برای قطار، برای کشتی مورد استفاده است، این بخشهای حسّاس و مهم، دانش‌بنیان بشود. اینکه ما میگوییم اقتصاد دانش‌بنیان [این است]. جوانهای ما، دانشمندان ما نشان داده‌اند که میتوانند نوآوری کنند، میتوانند ما را از آن سطحی که در فنّاوری داریم بالاتر ببرند. خب، این کار کوچکی است که موشک بُرد بلند را جوری تنظیم کنند که در دوهزار کیلومتری با انحراف دو متر یا پنج متر به هدف بخورد؟ خب آن مغزی که میتواند این کار را بکند، در موارد گوناگون دیگر هم میتواند؛ مثلاً فرض کنید که سطح موتور خودرو را با یک پیشرفتی بالا ببرد که فرض کنیم مصرفش کم بشود، یا موتور قطار را به فلان شکل به‌وجود بیاورد؛ میتوانند. همین الان در کشور ما بنگاه‌های اقتصادی و تولیدی‌ای وجود دارند که کارهایی که آنها انجام میدهند و تولید میکنند، یا از مشابه خارجی‌اش بهتر است یا برابر آنها است؛ همین الان داریم؛ خب اینها را باید تقویت کرد. پس بنابراین دانش‌بنیان شدنِ بخشهای مهمّ اقتصاد داخلی، یکی از کارهایی است که در اقتصاد مقاومتی شرط است و بایستی انجام بگیرد.

ششم؛ ما در گذشته روی بعضی از بخشها سرمایه‌گذاری کرده‌ایم؛ از آنها بهره‌برداری بشود و استفاده بشود. ما در زمینه‌ی نیروگاه‌سازی در کشور سرمایه‌گذاری خوبی کردیم؛ در زمینه‌ی پتروشیمی سرمایه‌گذاری خوبی کردیم. امروز کشور به نیروگاه احتیاج دارد، کشورهای دیگر هم به نیروگاه ارزانی که ما میسازیم احتیاج دارند. ما دیگر نرویم از بیرون نیروگاه بخریم وارد کنیم، یا افرادی بیاوریم برای ما نیروگاه درست کنند. این قسمتهایی که سرمایه‌گذاری شده است، برایش تلاش شده است و زحمت کشیده شده است، احیاء بشود و از آنها استفاده بشود.

مطلب هفتم؛ در همه‌ی معاملات خارجی‌ای که ما انجام میدهیم، انتقال فنّاوری را شرط کنیم. البتّه برادران ما در دولت به ما گفتند که ما این کار را کردیم و میکنیم؛ من تأکید میکنم و تکرار میکنم برای اینکه غفلت نشود. فرض کنید [اگر] یک وسیله‌ای را یا یک شی‌ء تولیدی جدیدی را میخواهند بخرند، تولیدشده را نخرند، [بلکه] آن شی‌ء را با فنّاوری مخصوص خودش تهیه کنند و بیاورند؛ فنّاوری را داخل کشور کنند. در قراردادها این را باید بشدّت مورد توجّه قرار بدهند.

مسئله‌ی هشتم؛ با فساد مبارزه‌ی جدّی بشود، با ویژه‌خواری مبارزه‌ی جدّی بشود، با قاچاق مبارزه‌ی جدّی بشود؛ اینها دارد به اقتصاد کشور لطمه میزند و ضررش را مردم میبرند. اگر ما در مقابل آن مجموعه‌ای که فرض بفرمایید با زدوبست‌هایی در زمینه‌ی مسائل اقتصادی ویژه‌خواری میکنند، خودشان را از امتیازات ویژه برخوردار میکنند و یا دچار فساد پولی و مالی و اقتصادی میشوند، سهل‌انگاری کنیم، قطعاً کشور ضرر خواهد کرد؛ نباید سهل‌انگاری بشود. البتّه در مقام بیان و در روزنامه‌ها و جنجال و بخصوص با جهت‌گیری‌های سیاسی، حرفهای قشنگ خوبی زده میشود امّا اینها فایده‌ای ندارد. حالا یک مجرم اقتصادی را مثلاً فرض کنیم دستگیر کردند، روزنامه‌ها درباره‌اش بنویسند و عکس و تفصیلات و کارهایی مانند اینها را با اهداف جناحی و سیاسی بکنند، اینها فایده‌ای ندارد؛ دو صد گفته چون نیم کردار نیست. باید جلوی آن فسادی را که امروز ممکن است پیش بیاید بگیرند و مانع فساد بشوند. قاچاق همین جور است؛ مانع قاچاق [بشوند]. باید با قاچاق، به‌معنای واقعی کلمه مبارزه کنند.

مطلب بعدی بهره‌وری از انرژی [است]. من یک‌وقتی هم اینجا در یکی از همین سخنرانی‌های اوّل سال، چند سال قبل از این، این را گفتم(1) که ادّعا میشود و گفته میشود که اگر ما بتوانیم بهره‌وری انرژی را ارتقا بدهیم، بالا ببریم و صرفه‌جویی کنیم، صد میلیارد دلار صرفه‌جویی خواهد شد؛ مبلغ کمی نیست، مبلغ زیادی است؛ این را جدّی بگیرند. این‌همه کارهای گوناگون دارد در این مملکت انجام میگیرد، بعضی‌هایش غیر لازم، بعضی‌هایش مضر؛ خب کار را در این‌جور بخشها متمرکز کنند. این شد «اقدام و عمل»؛ اقدام یعنی این چیزها - البتّه شنیدم این، مصوبّه‌ی مجلس هم هست؛ ارتقای بهره‌برداری از انرژی، مصوبّه‌ی مجلس شورای اسلامی است - واقعاً بررسی کنند که اگرچنانچه یک چنین چیزی وجود دارد، باید روی این متمرکز بشوند و کار کنند.

و [مطلب] دهم؛ به صنایع متوسّط و کوچک نگاه ویژه بکنند. الان چندین هزار کارگاه و کارخانه‌ی متوسّط و کوچک در کشور هست؛ اگرچنانچه این آماری که به من داده‌اند و بنده گفتم که شصت درصد از اینها الان دچار بیکاری و تعطیل هستند درست باشد، خسارت است. آن چیزی که در متن جامعه اشتغال ایجاد میکند، تحرّک ایجاد میکند و طبقات پایین را بهره‌مند میکند، همین صنایع کوچک و متوسّط است؛ اینها را تقویت کنند و پیش ببرند.

خب، این ده نقطه‌ی کار که اگرچنانچه اقدام و عمل بخواهد انجام بگیرد برای اقتصاد مقاومتی، این ده کار میتواند انجام بگیرد. البتّه کارهای دیگری هم میشود انجام داد که مسئولین نگاه میکنند و بررسی میکنند. بنده ده مورد را این‌جوری پیشنهاد میکنم. این میشود جریان انقلاب، این میشود حرکت انقلابی در کشور، این میشود اقتصاد مقاومتی‌ای که کشور را نجات خواهد داد. اگر این کارها را بکنیم، ما میتوانیم در مقابل آمریکا بِایستیم و تحریمهای او در ما اثر نکند. ما احتیاج نداریم از ارزشهای خودمان، از خطوط قرمز خودمان، از اصول خودمان صرفِ‌نظر کنیم تا آمریکا نتواند ما را تحریم بکند؛ ما با دنبال کردنِ همین سیاست اقتصاد مقاومتی، به‌معنای عملی مسئله و اقدام عملی موضوع، میتوانیم کشور را مصونیت‌سازی کنیم؛ میتوانیم مصونیت بدهیم کشور را تا دیگر در مقابل تحریم به خودمان نلرزیم که ما را تحریم خواهند کرد. خب تحریم بکند؛ اگر اقتصاد مقاومتی شد، تحریم دشمن تأثیر قابل توجّهی نخواهد کرد. این میشود حرکت انقلابی و حرکت مؤمنی. آن‌وقت اگر ما این کارها را کردیم، مسئولین محترم دولتی آخر سال ۹۵ میتوانند بیایند گزارش بدهند که ما این چند هزار کارگاه و کارخانه و مزرعه و دامداری و امثال اینها را احیاء کردیم. میتوانند بیایند اینها را بگویند؛ میتوانند به مردم گزارش بدهند، مردم هم ببینند و حس کنند. وقتی مردم حس کردند، آن‌وقت اعتماد و اطمینان پیدا میکنند.

و البتّه باید مردم کمک کنند. من به شما عرض بکنم که مردم - چه افراد سیاسی، چه افراد اقتصادی، چه آحاد مردم - باید به دولت کمک کنند، به مسئولین کشور کمک کنند. این کار البتّه فقط هم کار دولت نیست؛ هر سه قوّه باید با یکدیگر همکاری کنند تا کار پیش برود؛ و مردم هم باید کمک کنند به اینها؛ این کمک لازم است و جدّیت مسئولین بخصوص قوّه‌ی مجریه هم لازم است. اگر بتوانیم این حرکت را راه بیندازیم، عرض کردیم که این جریان، جریان انقلابی است و هم سرعت خواهد داشت، هم موفّقیت خواهد داشت. ما در هرجایی که کار انقلابی کردیم، اینها را داریم. ببینید! کاری که شهدای هسته‌ای ما در زمینه‌های هسته‌ای که بسیار هم حسّاس است پیشاهنگش بودند، کاری که شهید طهرانی‌مقدّم پیشاهنگش بود، کاری که شهید کاظمی(2) در زمینه‌ی سلّول‌های بنیادی پیشاهنگش بود، کارهای بسیار بزرگی است. در زمینه‌های فرهنگی [هم] کاری که شهید آوینی پیشاهنگش بود و در این اواخر [هم] مرحوم سلحشور - که اینها پیشروان کار انقلابی در این کشورند - اینها را باید ترویج کرد، اینها را باید تقدیر کرد و نام اینها را باید گرامی داشت. کار انقلابی این است. اینکه من بارها تکرار میکنم که نیروهای انقلابی را و نیروهای حزب‌اللّهی را باید گرامی بداریم و باید نگه بداریم، به‌خاطر این است؛ کار وقتی با روحیه‌ی انقلابی شد، پیشرفت خواهد کرد.(3)

پی‌نوشت‌ها:

1) بیانات در جمع زائران و مجاوران حرم رضوی (۱۳۸۸/۱/۱)

2) دکتر سعید کاظمی آشتیانی (رئیس پژوهشکده‌ی رویان)

3) برگزیده بیانات امام خامنه‌ای مدظله‌العالی در حرم مطهر رضوی (۱۳۹۵/۱/۱)

منبع: راسخون

در ابتدای بحث توضیحی مختصر بایسته می‌باشد. بیان منتج از مبحث پیش رو، به واسطه روایات و احادیث معصومین‌(ع) بارها ذکر شده لیکن در این مقال بدون بهره‌جویی از این احادیث شریف و شأن نزول سوره، تنها به بررسی، تحلیل و تفسیر فلسفی سوره مبارکه الْكَوْثَرِ با محوریت استنتاج عظمت حضرت فاطمه(س) خواهیم پرداخت.
در آیه اول سوره الْكَوْثَرِ که پیامبر‌(ص) را مخاطب قرار داده این چنین آمده “إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ” که یعنی‌¹: ما عطا کردیم به تو “الْكَوْثَر". عده‌ای مراد از الْكَوْثَر را چشمه کوثر عنوان کرده‌ و عده‌ای دیگر نیز این فرض را علاوه بر مفروضات دیگر محتمل دانسته‌اند‌²ولی کوثر در لغت به معنای بسیار بسیار زیاد است، چیزی فراتر از کثیر و از آنجا که این واژه بار معنایی مثبت دارد، مراد از آن خیر بسیار بسیار زیاداست و چشمه کوثر نیز معنا را از الْكَوْثَر وام گرفته و مشخصا مصداق آن است نه معنای آن.
در آیه دوم پیامبر‌(ص) به نماز و قربانی در جهت شکرگزاری بابت این عنایت خداوند دعوت شده‌اند، ” فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ” که یعنی : پس براى پروردگارت نماز بگزار و “انْحَرْ"¹. نحر نیز از جمله واژگانی ست که چند معنا را شامل می‌شود. بالا آوردن دست یکی از این معانی ست که اشاره دارد به حالت ادای تکبیر هنگام نماز. معنی دیگری که می‌توان از نحر برداشت کرد قربانی کردن است. به بیان بهتر نحر شیوه‌ای برای قربانی کردن شتر می‌باشد. عده‌ای نیز با صادق دانستن این معنا، نماز مورد اشاره در ابتدای آیه را به نماز عید قربان منسوب دانسته‌اند لیکن با توجه به وجود حرف “فَ” در ابتدای واژه “فَصَلِّ” که معنای آن را از نماز بگزار به فورا نماز بگزار تغییر داده، تفسیر فوق رد می‌شود مگر آنکه آیه در روز عید قربان نازل شده باشد. علی ایحال دو معنایی که می‌توان برای این آیه صادق دانست عبارتند از : “پس فورا براى پروردگارت نماز بگزار و هنگام تكبير دست هايت را تا مقابل گلو بالا بر"³ و ” پس فورا براى پروردگارت نماز بگزار و شتر قربانی کن"⁴.
و اما آیه سوم، “إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ". معنای این آیه این چنین است : که دشمنت خودش اجاق کور خواهد بود‌⁵. “الْأَبْتَر” به معنای حیوان بی‌دم و مرد اجاق‌کور است. با ملحوظ کردن معنای آیه سوم می‌توان دریافت که دلیل دستور خداوند مبنی بر نماز گزاردن و تکبیر گفتن یا قربانی کردن پیامبر‌(ص) که در آیه دوم به آن اشاره شده مبتنی ست بر نسبتی با اجاق کور بودن دشمنان پیامبر‌(ص) و به این ترتیب قطعا “الْكَوْثَر” یا خیر و برکتی که در آیه یک به آن اشاره شده و علت دستورات آیه دوم است نیز باید در ضدیت با “الْأَبْتَر” باشد که به این ترتیب اشاره “الْكَوْثَر” معطوف خواهد بود به فرزندان پیامبر و از آنجا که الْكَوْثَر مفرد است، پس مشخصا یک فرزند مد نظر می‌باشد. در زمان نزول این آیه، پیامبر‌(ص) فرزند پسری نداشتند، القاسم بن محمد نخستین فرزند پسر پیامبر‌(ص) در زمان نزول آیه در قید حیات نبوده و سال‌ها قبل فوت کرده بود. پس در نظر اول فرزند مورد اشاره آیه شریف، یکی از دختران پیامبر‌(ص) است. منابع بر سر اینکه زینب همسر اَبوالْعاص بن ربیع بن عبدالعزّی بن عبد شمس فرزند حقیقی پیامبر‌(ص) و حضرت خدیجه‌(س) بوده‌اند یا خیر اختلاف نظر دارند، لیکن از آنجا که اولا حضرت علی‌(ع) بعد از رحلت حضرت فاطمه(س) با فرزند زینب بنت رسول الله و اَبوالْعاص بن ربیع ازدواج کردند و ثانیا ازدواج با خواهرزاده همسر در اسلام حرام است می‌توان چنین نتیجه گرفت که زینب فرزند واقعی پیامبر‌(ص) نبوده‌اند. رُقَیة بنت رسول الله ابتدا با عتبه بن ابی لهب و بعد از جدایی از وی با عثمان بن عفان ازدواج کردند که حاصل این وصلت فرزندی به نام عبدالله بود که در همان کودکی فوت کردند. أمّ كُلثُوم بنت رسول الله نیز بعد از رحلت رُقَیة بنت رسول الله به عقد عثمان بن عفان در آمد که ایشان فرزنددار نشدند. تنها فرزند پیامبر‌(ص) که از او فرزند، نوه و … به جای ماند حضرت فاطمه(س) می‌باشد که امامان شیعه از نسل وی هستند. بیانات فوق الذکر این امر را منتج می‌شوند که مراد از الْكَوْثَر در آیه اول سوره مبارکه الْكَوْثَرِ، حضرت فاطمه(س) هستند.
خداوند در قرآن کریم اشارات متعددی به نعمات فراوان خود که به عوام و خواص اهدا کرده، داشته است. از حکمت و دانش به پیامبران و کتب آسمانی برای هدایت مردم تا ملک و زمین به ذوالقرنین و ابراهیم، لیکن تمام این نعمات دارای جنبه‌های دنیوی هستند به همین دلیل خداوند تنها در چهار مورد از لفظ “عَطَاء” استفاده می‌کند، آیه 36 سوره مبارکه النبأ، آیه 108 سوره مبارکه هود، آیه 20 سوره مبارکه الإسراء که هر سه این آیات اشاره دارند به نعمت‌های بهشت که فارق هستند از جنبه‌های مادی و آیه 39 سوره مبارکه ص که این بار البته نعمت مورد اشاره مادی ست لیکن تفاوت این نعمت مادی با دیگر نعمات در عدم مسئولیت در قبال این نعمت است. تمام نعمت‌های مادی همراه با مسئولیت برای بنده هستند لیکن خداوند در این آیه صراحتا بیان می‌کنند هیچ مسئولیتی همراه با این نعمت نیست و به همین دلیل از لفظ “عَطَاء” استفاده می‌شود. برآیند اینکه، هر کجا که از واژه “عَطَاء” استفاده شده، ماهیت نعمت با دیگر نعمات متفاوت است. در آیه اول سوره مبارکه “الْكَوْثَرِ” خداوند واژه “أَعْطَيْنَا” را بکار می‌برد که اولا اشاره دارد به تفاوت ماهیت نعمت مذکور با سایر نعمات و ثانیا تفاوت نعمت فوق الذکر با دیگر نعماتی که با واژه “عَطَاء” مورد اشاره واقع شده‌اند را نیز مشهود می‌سازد. به عبارتی ساده تر، خداوند به نعمتی اشاره دارد که هم از لحاظ ماهیت با دیگر نعمات خدا تفاوت دارد و هم از لحاظ اهمیت، به همین دلیل اولا واژه‌ای بر وزن “عَطَاء” و ثانیا واژه‌ای بی همتا در قرآن یعنی “أَعْطَيْ” مورد بهره واقع می‌شود.
از این روی می‌توان برتری حضرت فاطمه(س) را بر تمام مخلوقات خداوند از سوره الْكَوْثَرِ منتج شد.
البته یک توضیح اضافه در جهت روشنگری از بعضی سوء تعبیرهای مبتنی بر روایات ضروری است. عده‌ای از مفسرین اهل سنت و فرقه‌هایی که در ظاهر قرآن را تنها مرجع دین می‌دانند، با تمکین بر روایتی که ادعا دارد این سوره بعد از زخم زبان عاص بن وائل بن هاشم سهمی قرشی به حضرت محمد‌(ص) نازل شده و در ادامه با رجوع به نسل عاص بن وائل یعنی پسرش عمرو بن عاص، نوه‌اش عبدالله بن عمرو، نتیجه‌اش محمد بن عبدالله و … فرض معنای اجاق کور برای واژه “الأَبْتَر” در آیه سوم این سوره را منتفی و این واژه را بی‌خیر و برکت ترجمه کرده‌اند که بر اساس این تفسیر، “الْكَوْثَر” را به مثابه قرآن پنداشته و ادعای تشیع مبنی بر اشاره این سوره به حضرت فاطمه(س) را بدون مدرکِ قابل تمکین و بی اساس می‌خوانند‌⁶. این تفسیر دارای دو ایراد اساسی است.
اولا خداوند در باب نزول قرآن به حضرت محمد‌(ص) در هیچ کجای قرآن از لفظ “عَطَاء” استفاده نکرده و الفاظ “آتَيْ"، “أَنزَلْ"، “أَوْحَيْ” یا هم ریشه‌های آنها را به‌کار برده است. طبعا دلیلی ندارد تنها یک جای قرآن از آن با لفظ مذکور یاد کند و قطعا دلیل بهره بردن تنها یک بار از این لفظ، آشکار ساختن تفاوت میان امر مورد اشاره است با امور دیگر. امری متفاوت از دادن حکمت، دانش، فرقان، کتب آسمانی و امثال آن. ضمن آنکه فرض معنای بی خیر و برکت برای واژه الأَبْتَر نیز خللی در نتیجه تفسیر تشیع یعنی نسبت دادن واژه الْكَوْثَر به حضرت فاطمه(س) وارد نخواهد کرد، زیرا ما در ابتدای امر الْكَوْثَر را تنها به معنای خیر کثیر فرض کرده بودیم و از آنجا که بعد از واژه أَعْطَيْنَا از حرف “كَ” استفاده شده، این آیه تنها یک شخص یعنی پیامبر‌(ص) را مخاطب قرار داده و این اشاره با ماهیت قرآن، بهشت، حکمت، دانش و … و حتی چشمه کوثر در تعارض است، زیرا هیچ کدام از این نعمات مختص به یک شخص نیستند، لیکن اشاره خداوند در این آیه به نعمتی است که اختصاص دارد تنها به پیامبر‌(ص). پس منسوب دانستن واژه الْكَوْثَر به قرآن و دیگر مثال‌هایی که مفسرین فوق الذکر بیان می‌کنند در اساس اشتباه است.
ثانیا این تفسیر در وهله اول متمکن است به شأن نزول و با کنکاش در آن، ادعایی تشیع را نفی کرده و روایات معصومین‌(ع) مبنی بر اشاره سوره مبارکه به حضرت فاطمه(س) را دارای اشکال، بدون استدلال و غیر قابل تمکین می‌خواند، لیکن بر خلاف آنچه ادعا دارد، یعنی عدم تمکین به روایات، خود به شأن نزول که یک روایت است، حداکثر تمکین را داشته است و زمانی که یک مفسر دو ادعای هم تراز از لحاظ کیفیت استدلال را دارای تفاوت بداند، یکی را صحیح بپندارد و دیگری را ناصحیح، امری که صورت گرفته، مغالطه تفسیر به رای نامیده می‌شود. از منظری دیگر در واقع مفسر، یکی از استدلال‌های تشیع در جهت نسبت دادن این سوره به حضرت فاطمه(س) را به عنوان تنها استدلال این ادعا بیان کرده، آن را رد می‌کند و این امر به ظاهر به شکل رد ادعای اصلی جلوه می‌کند که در فلسفه این عمل را مغالطه رد استدلال یا Argument from fallacy می‌نامیم. مفسر در اینجا تنها یکی از استدلال‌ها را با استفاده از مغلطه تفسیر به رای رد کرده و هوشمندانه دو مغلطه را انجام داده است و همانطور که ملاحظه فرمودید در این مقال بدون کوچک‌ترین تمکینی به روایات و شأن نزول، صحت نسبت دادن سوره الْكَوْثَرِ به حضرت فاطمه(س) تنها با بررسی متن قرآن کریم تصدیق شده است.
محرابی، پژوهشگر

پی‌نوشت:
‌(¹)ترجمه متن عربی توسط نگارنده به صورت کلمه به کلمه بر اساس کتاب تفسیر نمونه نوشته آیت‌الله‌العظمی مکارم شیرازی.
(²) قرآن ترجمه محمدمهدی فولادوند، تفسیر انوار القرآن نوشته عبدالرؤوف مخلص.
(³)ترجمه متن عربی توسط نگارنده به صورت کلمه به کلمه بر اساس کتاب المیزان فی تفسیر القرآن نوشته علامه سیدمحمدحسین طباطبایی.
(⁴)ترجمه متن عربی توسط نگارنده به صورت کلمه به کلمه بر اساس کتاب تفسیر نور نوشته حجت‌الاسلام والمسلمین محسن قرائتی.
(⁵)ترجمه متن عربی توسط نگارنده به صورت کلمه به کلمه بر اساس ترجمه دکتر سید‌جلال‌‌الدین‌ مجتبوی‌.
(⁶) مصطفی حسینی طباطبائی.

دانشنامه فاطمی مجموعه‌ای متشکل از 6 جلد است که در سال 1393 به همت پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و زیر نظر حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی‌اکبر رشاد منتشر شده است. از مجموع 6 جلد این دوره از دانشنامه، سه جلد منحصراً به مباحث تاریخی، سیاسی و معنوی زندگی حضرت زهرا (س) پرداخته و در باقی مجلدات، مسائل مربوط به زن و خانواده از منظر حقوقی و اجتماعی مطرح‌ شده است.

هدف از گردآوری و تألیف این مجموعه مطابق آن‌چه در مقدمه کتاب و به نقل از گردآورندگان آن اشاره ‌شده، عبارت است از:

1. تبیین جامع و علمی تاریخ زندگانی و جایگاه الهی حضرت فاطمه (س)، به‌منظور رفع ابهامات و پاسخ‌گویی به شبهات كلامی و تاریخی و نیز روشنگری و تحلیل تحریفات و انحرافات؛

2. توصیف و تحلیل بینش، شخصیت و كنش (تعالیم، اخلاق و سیره) آن بزرگوار، به‌مثابه نمونه انسان كامل، به‌منظور ارائه الگوی عینی زن مسلمان؛

3. تبیین ماهیت، مرتبت و حرمت حقوق زن، مبانی و منزلت نهاد خانواده و حقوق و تكالیف زنان از منظر اسلام، به‌منظور روشنگری، رفع شبهات، و تحریف‌زدایی از این موضوعات؛

4. گزارش نظریه‌های معارض با اندیشه دینی و نگرش‌های متحجرانه و متجددانه درباره زن و نهاد خانواده و نقد آن‌ها. (ج 1، ص 37)

ساختار موضوعی دانش‌نامه متشکل از 117 مدخل اصلی، 6 مجلد و 2 محور اصلی است. پیکره اصلی شامل 68 مقاله درباره زندگی، شخصیت، حیات و تعالیم آن حضرت بوده و در بخش مکمل در ضمن 49 مقاله مباحث مربوط به زن و خانواده، مطرح‌ شده است.

معرفی محتوایی دانشنامه به ترتیب مجلدات
جلد اول دانشنامه فاطمی با عنوان حیات، منزلت و شخصیت فاطمی است. نخستین بخش این مجلد دیباچه‌ای از ناظرین تهیه این دانشنامه است که در آن به اهداف گردآوری و تدوین این مجموعه و معرفی ساختار علمی آن پرداخته است.

این مجلد شامل 18 مقاله در 378 صفحه است که در نگاهی کلی به بررسی زندگی حضرت زهرا (س) و منسوبین به ایشان می‌پردازد. در مقاله اول به زندگی حضرت و حوادث مربوط به تولد و وفات ایشان اشاره‌ شده و در 18 مقاله بعدی والدین، برادران و خواهران، فرزندان آن حضرت، مسائل مربوط به فدک، وصایا، شهادت و خاک‌سپاری ایشان به‌تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.

جلد دوم این مجموعه که هم‌عنوان با جلد اول است، در 3 بخش، 28 مقاله و 574 صفحه به منزلت حضرت زهرا (س) پرداخته است.

بخش اول این جلد با عنوان مقام و فضایل حضرت، شامل 9 مقاله است که در آن به اسماء و صفات حضرت و مقام و موقعیت ایشان از نظر علم و عصمت ایشان پرداخته ‌شده است.

بخش دوم با عنوان سیره فاطمی در 8 مقاله به سیره آن بانوی گرامی در حقوق، عبادات، همسرداری، تربیت فرزند، خانه‌داری و فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی پرداخته‌ است.

در بخش سوم در 11 مقاله، مقام حضرت از ابعاد و مناظر گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. این ابعاد شامل دیدگاه‌های قرآنی، پدر گرامی ایشان حضرت رسول، همسر ایشان حضرت امیر، فرزندان ایشان و ائمه‌اطهار، همسران پیامبر، صحابه و تابعان، فقه اسلامی، گزارش‌های تاریخی اهل سنت و در نهایت شعر و ادبیات فارسی و عرب است و در آخرین مقاله به کتاب‌شناسی حضرت فاطمه اشاره‌ شده است.

جلد سوم از دانشنامه فاطمی به بررسی حکمت و معارف فاطمی در سه بخش، 21 مقاله و 474 صفحه می‌پردازد. بخش اول مشتمل بر 5 مقاله با عنوان منابع معارف به احادیث، خطبه‌ها، مصحف، دعاها و اشعار منسوب به ایشان به‌عنوان منابعی که از آن می‌توان ایده‌ها، نظرات و افکار آن حضرت را در حوزه مسائلی چون ایمان، انسان‌شناسی و … دریافت، معرفی می‌کند.

در بخش دوم با عنوان معارف نظری در 12 مقاله 12 حوزه‌ اصلی دین که از منابع پیش‌گفته استخراج می‌شود، بررسی‌ شده است. این حوزه‌ها شامل خداشناسی، عدل الهی، ایمان، انسان‌شناسی، نبوت، قرآن‌شناسی، امامت، شیعه، مهدویت، مرگ و برزخ، معاد، دنیا و آخرت است.

در بخش سوم با عنوان معارف عملی در 4 مقاله به اخلاق و فضایل، سیاست، عدالت و فلسفه احکام از منظر سیره و روش آن ایشان پرداخته ‌شده است.

جلد چهارم دانشنامه با عنوان زن و خانواده- مباحث حقوقی، به بهانه طرح مباحثی درباره بانوی نمونه اسلام به‌عنوان اسوه و الگو به ارائه مسائلی در حوزه زنان، اختصاص‌ یافته است. این مسائل شامل آن موضوعاتی است که ازنظر کارشناسان این حوزه، اهم مسائل زنان است.

این جلد از کتاب متشکل از 14 مقاله و 424 صفحه، از مباحث کلان نظری و فلسفی آغاز و به موارد مشخص فقهی حوزه زنان ختم می‌شود. این مجموعه با بررسی جایگاه ارزشی زنان، تفاوت‌های طبیعی دو جنس و فلسفه آن آغاز می‌شود. در ادامه به بحث‌های نظری و بررسی جنسیت در زبان قرآن و کلیات حقوق زنان در اسلام و روش پژوهش حوزه زنان پرداخته می‌شود. شش مقاله پایانی این مجموعه به بررسی مصادیقی از مباحث زنان در خصوص بلوغ، پوشش، عبادت، روابط زن و مرد، مالکیت و ارث زنان اختصاص دارد.

جلد پنجم دانشنامه فاطمی با عنوان مشابه با جلد چهارم، به ادامه طرح مباحث حقوقی در حوزه زنان پرداخته است. این مجلد شامل دو بخش کلی، 16 مقاله و 395 صفحه است.

بخش اول با عنوان مسائل زنان و مشتمل بر 5 مقاله، به مسائل مربوط به ولایت، مرجعیت، قضاوت، شهادت و قصاص و دیه زنان پرداخته است؛ مسائلی که مرجع اختلاف آراء و قضاوت‌های مختلف است.

بخش دوم به مسائل زن و خانواده پرداخته است. دامنه این مسائل از اذن ولی در ازدواج دوشیزگان تا طلاق بوده و شامل 11 مقاله است. در این بخش به اذن ولی، شروط ضمن عقد نکاح، ازدواج موقت، تعدد زوجات، سرپرستی و قوامیت، معاشرت به معروف با زنان، مهریه، نفقه ، طلاق، عده و حضانت پرداخته‌ شده است.

جلد ششم دانشنامه به مباحث اجتماعی زنان و خانواده می‌پردازد. جلد پایانی دانشنامه نیز مانند سه مجلد پیشین، به دو بخش مسائل زنان و خانواده تقسیم‌ شده و شامل 19 مقاله و 508 صفحه است.

بخش اول در 11 مقاله به بررسی تغییر و تحولات زنان در حوزه شخصیتی، اخلاقی، تربیت جنسی، تربیت دینی، روابط اجتماعی، پوشش و اشتغال پرداخته و درنهایت آسیب‌شناسی تحقیقات و پژوهش‌ها زنان صورت گرفته است.

بخش دوم و در پرداخت به مسائل خانواده در 8 مقاله ارائه ‌شده است که بخشی از آن به بررسی مسائل اجتماعی چون ازدواج، تعدد زوجات، ازدواج موقت، مدیریت خانواده و طلاق اختصاص دارد که بحث حقوقی آن در جلد پنجم انجام‌ شده بود. سه مقاله دیگر نیز به بررسی مسائل اجتماعی مربوط به خانواده، همسری و مادری اختصاص داده ‌شده است.

کتاب «روایتی از زندگی و زمانه حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای» از سال 1318 تا کنون، به قلم جعفر شیرعلی‌نیا از سوی نشر سایان منتشر شد.

این کتاب روایتی از 75 سال زندگی رهبر معظم انقلاب است، روایتی از روزهای کودکی و مدرسه، روزهای مبارزه تا پیروزی انقلاب، از سال‌های پرمخاطره دهه شصت، دوران ریاست‌جمهوری و سال‌های جنگ، از 25 سال رهبری از دولت سازندگی تا دولت اصلاحات و پس از آن تا امروز. روایتی از حوادث داخلی، منطقه ا‌ی و بین‌المللی، آمیزه‌ای از سیاست، تاریخ، اجتماع و فرهنگ.

محمد رجبی رئیس سابق کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی بر این کتاب یادداشتی نوشته و آن را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده که در ادامه متن این یادداشت منتشر شده است:

«با اثر ارزنده برادر سختکوش فاضل و نکته‌سنج و با ذوق، جناب آقاى شیرعلى‌نیا درباره حیات با برکت امام خمینى (ره) قبل از انتشار آن آشنا شدم. در آن زمان مدیریت کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شوراى اسلامى را عهده‌دار بودم و ایشان براى ملاحظه تصاویر ویژه‌اى که متناسب با آن کتاب باشد، به آنجا آمده بودند.

بار اول بود که دیدارى دست مى‌داد و گفت‌وگویى پیش آمد؛ که با شور و صمیمیتى که وى داشت، بیش از حد پیش‌بینى به طول انجامید و حاصل آن گشودن آرشیو کتابخانه براى هرگونه بهره ورى ایشان در کار سترگى بود که در دست داشتند. کارى متفاوت با آنچه تاکنون دیده بودیم، چه از حیث معنا و چه به لحاظ صورت: گزارشى صادقانه و دقیق و جذاب، با تمام مشکلاتى که در عرصه‌ تاریخ‌نگارى در زمان نزدیک به واقعه وجود دارد؛ آنهم با گنجینه گرانمایه‌اى از تصاویر و اسناد.

دومین بار، ملاقاتى بود که پس از انتشار کتاب مزبور صورت گرفت و ایشان نسخه‌هایى از آن را آورده بودند تا به بنده و همکاران مرکز اسناد مجلس که در ارائه تصاریر مورد نیازشان مساعدت کرده بودند، اهدا کنند. تا آنجا که به خاطر دارم نزدیک سیصد عدد از انبوه تصاویر کتاب نیز از مرکز اسناد مجلس بود که ایشان با تعهد به رسم تحقیقات علمى، منبع را نیز ذکر کرده بودند.

جناب شیرعلى نیا را بار دیگر دیدار کردم و این بار ایشان با بنده راجع به کتاب حاضر مشورتى داشتند، که آنچه در بضاعت مزجاة بود، تقدیم کردم؛ که باز بنابر سنت حسنه ایشان، مورد اشاره در مقدمه کتاب حاضر قرار گرفته است.

نمى دانم با آنچه شما در پیش روى دارید و اظهر من الشمس مى‌درخشد، چقدر جاى نوشتارى از بنده است؛ ولى دریغ دارم که از انصاف، حقیقت نگارى، شهامت، درایت، دقت و ذوق ایشان تجلیل نکنم که با وجود مضایق فراوانى که براى چنین روایات تاریخى هست، آنهم در فضاى ملتهب سیاسى امروز که افراد حق‌مدار از شش جهت در معرض باران افترا قرار مى‌گیرند، با ایمانى راستین و عزمى استوار و دقت و وسواس زیاد، از عهده این کار سترگ و ماندگار برآمده‌اند. حذف نقش و اثر شخصیت‌هاى مثبت یا منفى تاریخى که امروز زدودن تصویر و حتى نامشان به عادتى رایج تبدیل شده است، مورد پرهیز شدید مؤلف محترم کتاب حاضر بوده و بر اعتبار آن بسى افزوده است.

امید آنکه سرمشق روشنى براى دیگر راویانى باشد که از گزارش حقیقت هراسان و گریزانند و حاصل کار خود را از درجه اعتبار علمى و تاریخى ساقط مى‌سازند. براى مؤلف محترم نیز که این گونه شکر دانش و ذوق و همت خویش را در پیشگاه «حق» جل جلاله به جا آورده‌اند - هرچند که خود فراتر از این را مى‌خواسته و مدّ نظر داشته‌اند - توفیقات خاصه الهى را آرزومندم؛ با این امید که باز هم شاهد آثار گرانقدرى که شایسته فرهیختگان این مرز و بوم است، باشیم. ان شاءالله تعالى

تهران، ١٣٩٤/١١/٢١، محمد رجبى»

همه ما گاهی از زیر کار فرار می کنیم و از انجام آن طفره می رویم و یا آن را به تعویق می اندازیم. تعویق در انجام کارها به دلایل گوناگونی صورت می گیرد: گاهی از روی سرگرمی، گاهی در انتظار زمان مناسب، گاهی برای یافتن انگیزه، و گاهی هم این کار لازم است چرا که یک راه برای یافتن انرژی، آماده سازی یا توانایی انجام آن برای به تاخیر انداختن ضرب العجل است.

تعویق در انجام کار به صورت مزمن، دیر یا زود، باعث خواهد شد تا مانعی برای عملکرد ما باشد. این موضوع همچنین با تولید نگرانی، ترس، یا استرس اضافی به روی حالات رفتاری و طرز فکر انسان اثر می گذارد. شاید مهم ترین و جدی ترین عواقب آن از دید مدیریت، تعویق کارها منجر به این امر شود که دیگران احساس کنند، ما باعث جلوگیری از پیشرفت برنامه ها هستیم.
اگر تعویق در انجام کارها برایتان به یک عادت تبدیل شده و شما این را می دانید، در ادامه این متن، نُه راه برای تغییر رفتارتان وجود دارد. پس می توانید سازنده تر و کاری تر شوید. این متن یک روش سودمند دیگر برای احساس نگرانی و فشار کمتر، خوشبینی و اعتماد به نفس بیشتر در مورد انجام وظایف و موثر بودن شما در زندگی است.

یک- بنویسید.
وظایف محوله به خودتان را بنویسید. انجام این کار باعث می شود که وظایفتان در ذهن شما روشن تر آشکار شود به طوری که نتوانید آن را به راحتی نادیده بگیرید.

دو- احساسات خود را شناسایی کنید.
روانشناسان معتقدند که تعویق کار یک واکنش احساسی است و مربوط به یکی از سه احساس اساسی می شود که همیشه در زندگی ما نقش اول را ایفا می کنند. چه احساسی زندگی شما را در بر گرفته است؟ آیا ترس باعث کم کاری و انجام ندادن وظایفتان در زمان مقرر می شود؟ آیا خشم منجر به این واکنش می گردد، زیرا شما از انجام وظایف محوله به خود نفرت دارید؟ یا غم و اندوه است، چرا که شما احساس کافی و مناسب برای انجام کارها ندارید؟ به یک حفاری عمیق در وجود خود برای شناسایی احساسات پشت پرده تان دست بزنید تا بدانید که چرا به عقب کشیده می شوید.

سه- احساسات خود را بروز دهید.
ترس، خشم و اندوه، احساساتی هستند که در بدن و در درون ما لانه می کنند. اگر آنها را به شکل فیزیکی یا سازنده، بروز ندهید یا بیان نکنید، باعث می شود که از درون منفجر شوید. در یک محیط خصوصی، از طریق یک خانه تکانی ذهنی و روانی اغراق آمیز، از شر ترس خلاص شوید.

چهار- تفکر مخرب را در خود خنثی سازید.
هنگامی که به وظایف خود فکر می کنید، چه افکار منفی ای به ذهنتان خطور می کند؟ یافتن یک پادزهر در قالب واقعیت می تواند آن را خنثی سازد. برای نمونه اگر شما فکر می کنید؛ “من هرگز توانایی یادگیری این موضوع را ندارم” به خودتان بگویید؛ “اگر دیگران می توانند، پس من هم می توانم!”

پنج- وظایف خود را تقسیم بندی کنید.
با برخورد و پیش بینی صحیح در مورد وظایف محوله و همچنین خنثی کردن تفکرات منفی، شما به یک نگرش درست دست یافته اید. حال وظایفتان را به مراحل کوچک تر انجام شدنی تقسیم بندی کنید تا با تمرکز به روی انجام این کارها، بتوانید آنها را به راحتی انجام دهید.

شش- پس از انجام هر مرحله کوتاه، شکرگزار باشید.
تا پایان کار صبر نکنید که به خودتان تبریک بگویید. برای دست یابی به هر مرحله کوچک، تا پایان کار، به درگاه خداوند شکرگزاری کنید و به خود پاداش دهید. انجام این کار بسیار انگیزه ساز است و باعث می شود که ترس از شکست در کار و افکار مخرب از بین بروند.

هفت- برای موانع و مشکلات آماده باشید.
هنگامی که وظایف را به بخش های کوچک تر قسمت کردید، موانعی را که می توانند در طول راه باعث ایجاد مشکلات شوند، پیش بینی کنید و به خداوند توکل کنید.

هشت- در برابر تعویق کار، مقاومت کنید.
زمان جهش و مقابله با وظایف محوله به شما فرا رسیده است. شما احتمالا در حین انجام وظایفتان با انواع؛ بهانه، بدخلقی، دلسردی و لرزش از ترس مواجه خواهید شد. به خود بگویید؛ “وقتی این کار را انجام دهم، احساس بهتری خواهم یافت” این شعار را با خود در هر زمانی که لازم می بینید، تکرار کنید.

نه- از پیروزی لذت ببرید.
إِنَّ مَعَ العُسرِ يُسرًا؛ تکمیل یک وظیفه دلهره آور، بسیار رضایت بخش است. به خودتان یادآوری کنید که شما در انجام وظایفتان فوق العاده هستید. با انجام آنچه تاکنون از آن اجتناب می کردید، زندگی خود را ساده تر می سازید. احساس پر انرژی بودن می کنید، در طول شب بهتر می خوابید و از موفقیت خود لذت می برید.

آزادی کلمه مقدسی است ولی هر چیزی دارای حد است…
مثلا آیا انسان آزاد است غذای مسموم بخورد؟ آیا آزاد است چند برابر غذای معمولی بخورد؟ آیا آزاد است نصف شب که همسایه ها خواب هستند با بلند کردن صدای طبل آن ها بیدار نماید؟ آیا… ؟ آیا … ؟
قطعا آزادی دارای حد و مرز است، آن آزادی مقدس است که موجب ضرر و زیان و باعث سلب آزادی دیگران نشود، همه اندیشمندان با انصاف معتقدند آزادی بر دوگونه است.
_ آزادی صحیح
_ آزادی غلط
ما با دلیل و منطق ثابت می کنیم که آزادی زنان به این معنی که بدون پوشش اسلام در ملا عام ظاهر شوند، آزادی غلط است و هرگز عقل و علم چنین آزادی مفسده انگیز را نمی پذیرد.

درست است که زنان نیمی از جامعه هستند و باید در همه صحنه های زندگی تلاش داشته باشند، ولی پوشش اسلامی هرگز آنها را منزوی نمی کند و هرگز دست و پاگیر نیست در حدی که آنها را از تلاش در صحنه های کار و فعالیت باز دارد.
زیرا حجاب، به معنی پرده نشینی نیست، بلکه به معنی یک پوشش معقول است، اگر ما در گذشته در پاسخ به این اشکال، نیاز به استدلال داشتیم، امروز پس از جمهوری اسلامی در ایران دیگر نیاز به استدلال نیست، چرا که آشکارا می بینیم زنان در تمام صحنه ها، از مجلس قانون گذاری گرفته تا ادارات و بیمارستان ها و رادیو و تلویزیون و فروشگاه ها و … در عین حفظ حجاب اسلامی، مشغول کار و تلاش شبانه روزی زندگی هستند.

زن می تواند با پوشش کامل اسلامی به تلاش زندگی بپردازد، و با چادر که لباس برتر و پوشش عالی است در صحنه حاضر شود، آری وضع موجود، پاسخ دندان شکنی به اشکال فوق است، چنانچه فلاسفه گفته اند: بهترین دلیل بر امکان چیزی وقوع آن است به زبان معمولی خودمان: آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است و مگر خانه داری و فرزندداری کار و تلاش بسیار مهم فرهنگی و اقتصادی نیست!
و همچنین پوشش به معنی محرومیت زن و مرد از اشباع غریزه جنسی از راه صحیح نیست، تا موجب عطش بیشتر و انفجار گردد؛ اگر آنچه را که اسلام درباره ازدواج و آسان گیری در تحقق آن فرموده، اجرا گردد، غریزه جنسی از راه صحیح اشباع شده و هیچ گونه اشکالی پیش نمی آید. بی بندوباری و بی حجابی عطش جنسی زن و مرد را بیشتر خواهد کرد و حجاب و مقید بودن به حفظ حریم حجاب و عفاف، فساد و تباهی را از بین می برد.

همچنین آمار نشان می دهد که فساد در کشورهای بی حجاب به مراتب بیشتر است، اینها شواهد عینی خلل ناپذیری است که بیانگر فواید حجاب و بازدارندگی آن از بسیاری از تباهی هاست، و به عکس بی حجابی و بی بند و باری وسیله نزدیک شدن و عامل موثر برای افزایش فساد و گسترش دامنه انحراف ها خواهد بود.
پوشش برای زنان دارای فواید و مصلحت های بسیار مهم برای جامعه است، که هرگز بخاطر بعضی از مصلحت های فرضی و جانبی نمی توان از آن دست کشید. و در آن مواردی که مصلحت مهمتری در میان باشد، اسلام پوشش را در آنجا لازم نمی داند، بلکه گاهی عدم پوشش را واجب می داند.
به عنوان مثال: اگر مردی در حال غرق شدن یا سوختن است و در آنجا مردی نیست تا او را نجات دهد بر زنان نامحرم واجب است گر چه موجب کنار رفتن پوششان گردد آن مرد را نجات دهند.
و همچنین لزوم حجاب در نماز کیفیت و چگونگی حجاب را آموزش می دهد و بانوان را به آن دعوت می کند.

(منبع: محمدی اشتهاردی، حجاب بیانگر شخصیت زن، صفحه ۸۵)