روضه‌خوانی حاج محمود کریمی مراسم عزاداری شب شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در حضور رهبرمعظم انقلاب.

ادامه »

ادامه »

از دیدگاه ‌ها و زوایای مختلفی به دولت نگریسته شده؛ برخی آن را ابزار سلطه یک طبقه بر سایر طبقه ‌ها، برخی آن را کانون مبارزه طبقاتی، برخی آن را دارای استقلال نسبی از طبقات، برخی دیگر آن را ابزار حفظ تعادل در نظام اجتماعی و… دانسته‌ اند. از هر دیدگاه و زوایه ‌ای که به دولت بنگریم، یک واقعیت بسیار مهم این است که بخش مهمی از مسائلی که در هر جامعه‌ ای طرح و حل می‌ شود، وابسته به ماهیت دولت، کیفیت سیاست‌ ورزی از سوی آن و بویژه معادله‌ و رابطه آن با نیروهای سیاسی و اجتماعی است. به عبارتی، دولت در هر جامعه ‌ای، بازیگری است که در بستری اقدام می ‌کند که در آن با حساسیت ‌ها، انتقادها، رقابت‌ ها و حتی تخریب‌ های رقیبان، منتقدان و مخالفان روبرو است. نکته مهم این است که این مسائل که محصول کیفیت رابطه ‌ی دولت با نیروها و نخبگان سیاسی و اجتماعی است، نباید به اندازه‌ ای برجسته و بر آنها تأکید شود که قدرت دولت به جای آنکه صرف رتق و فتق امور و پیشبرد توسعه ‌جامعه شود، درگیر این قبیل مسائل شود. هرچند در اینجا منظور این نیست که باید از انتقاد نسبت به دولت و سیاست‌ های آن جلوگیری شود، بلکه منظور این است که این قبیل مسائل نباید آنچنان مهم شود که به جای توجه به کارآمدی دولت، این دستگاه گرفتار مسائل و نگاه ‌های سیاسی و بی ‌ثمر شود. واقعیت آن است که انتقاد، رقابت و… اگر در راستای کارآمدی و توفیق در حل مشکلات باشد، بسیار مفید و سازنده است، اما اگر بهانه ‌ای برای مچ‌ گیری و به گل نشاندن ماشین سیاسی دولت و قوه‌ حرکتی آن در حوزه اقتصاد باشد،‌ در آن صورت، انتقاد، رقابت و… از مسیر صحیح و منطقی خود خارج شده و دچار بدکارکردی(disfunction) شده است.

البته این موضوع یک طرفه نیست و دولت نیز باید از طرح مسائل حاشیه ای و فرعی به معنی سرپوش گذاشتن بر واقعیت های جامعه پرهیز کند. سخنانی از قبیل آنچه رئیس جمهور محترم در روز 22 بهمن مطرح کرد نه تنها کمکی به حل مسائل اصلی مردم نمی کند بلکه زمینه تحریک جریانات سیاسی برای به انحراف کشیدن موضوع را فراهم می کند و لذا خود دولت هم از این دست اظهارات متضرر می شود چرا که بخش زیادی از انرژی دولت که باید صرف کارآمدی او شود به مسائل حاشیه ای معطوف می شود.

همانگونه که قبلاً نیز اشاره کرده ‌ایم، در کشور ما معمولاً مرز میان رقابت و مصلحت و همچنین، انتقاد و تخریب چندان مشخص نیست و گاهی آنچه که انتقاد خوانده می ‌شود، چیزی جز تخریب نیست و یا اینکه به بهانه‌ رقابت سیاسی، در عمل مصالح کلان کشور و نظام مورد تهاجم قرار می ‌گیرد. به عبارتی، در بحث و انتقاد از دولت‌های مختلف و سیاست ‌های آنها در برهه ‌های مختلف، همواره جانب انصاف رعایت نشده و حجم تخریب ‌ها و حملات بیش از انتقادهای سازنده و پیشنهادهای کارشناسانه بوده است، به گونه ای که همین مسأله، خود عاملی برای اتلاف انرژی و ظرفیت دولت ها بوده است.

اکنون که مهمترین مسأله کشور، ارتقای کارآمدی و توفیق در حل مسائل و مشکلات زندگی روزمره‌ مردم است، نخبگان سیاسی به جای توجه به این مسأله، افکار عمومی را کانونی برای مبارزه سیاسی می‌ دانند که به هر طریق ممکن باید توسط آنها فتح شود. از این‌رو، نگاه نخبگان و جریان های سیاسی، بیش از آنکه در راستای کمک به برای حل مشکلات باشد، سیاسی و انتخاباتی است؛ برخی از اصلاح طلبان علی‌ رغم حمایت های متعدد از دولت و نقش آفرینی تعیین کننده در روی کارآمدن آن، اکنون معتقدند که ضعف ها و ناکارآمدی های دولت نباید به پای آنها نوشته شود و بنابراین، باید هر چه زودتر راه خود را از دولت جدا کنند. اصولگرایان نیز که دولت را وابسته به جریان اصلاحات و رقیب خود می دانند نشانه هایی جدی از کمک به دولت در این قضیه مشاهده نمی شود.

در مجموع به نظر می رسد که کیفیت رابطه جریان های سیاسی و دولت، مطلوب نبوده و این موضوع به هیچ وجه به صلاح کشور نیست؛ زیرا از یک سو کشور اکنون درگیر فضای انتخاباتی نیست و نباید همه‌ مسائل را جریانی، سیاسی و انتخاباتی دید و از سوی دیگر، باید دقت کرد که مسأله اصلی کشور اکنون چیست. آنگونه که واقعیت‌ ها نشان می ‌دهد و مقام ‌های رسمی کشور نیز در اظهارنظرهای متعدد خود بیان کرده‌ اند، اقتصاد و مسائل معیشتی مردم، اکنون مهمترین مسأله‌ کشور و نیازمند پاسخ درخور و انجام اقدامات مقتضی برای کاستن از بار مشکلاتِ این حوزه است. درواقع، اگر رسالت اساسی نخبگان را تلاش برای حل مشکلات کشور بدانیم، اکنون بر همه نخبگان فرض است که بدون توجه به مسائل جناحی و سیاسی، برای حل و رفع چالش‌ های موجود در کشور به دولت کمک کنند.

آنچه که در این میان بر ضرورت و اهمیت این بحث می ‌افزاید این است که افکارعمومی، کارآمدی و موفقیت دولت را کارآمدی و موفقیت نظام و مجموعه نخبگان سیاسی کشور می ‌داند و از این‌ رو،‌ چنانچه ضعف و نقص در عملکرد دولت موجب نارضایتی، ناامیدی و بدبینی مردم شود، افکارعمومی علاوه بر دولت، کلیت نظام و همه جریان های داخل آن را نیز مقصر می داند. بنابراین، ضرورت، عقلانیت و در عین حال، مصلحت سیاسی ایجاب می‌ کند که جریان ‌ها و نخبگان سیاسی، کارآمدی و تلاش برای حل مشکلات را سرلوحه‌ تلاش ‌ها و اقدامات خود قرار دهند و رابطه‌ خود با دولت را بر مبنای این متغیر مهم تنظیم کنند. درواقع، به منظور تلاش هم ‌افزایانه و افزایش سرعت و کارآمدی در حل مشکلات موجود در کشور، نخبگان و جریان ‌های مختلف سیاسی باید اندکی در نوع نگاه خود به سیاست ورزی تغییر ایجاد کنند و آن را نه به عنوان کانونی برای مبارزات سیاسی و جریانی، بلکه به عنوان قوه‌ محرکه‌ ای که باید چرخ‌های فروخفته‌ اقتصاد کشور را به جریان اندازد، نگاه کنند در عین حال به نظر می رسد که بیش از همه، بر دولت فرض است که زمینه های لازم برای بهره‌ گیری از همکاری و ظرفیت های مجموعه نیروهای کشور را فراهم کند.

منبع: سایت بصیرت

فرقه‌های انحرافی که اقدام به فریب مردم می‌کنند، سالها است نه تنها در ایران بلکه در دیگر کشورهای جهان نیز پدیده ای مسموم شناخته شده‌اند، چنین فرقه‌هایی با اقدامات و رفتارهای فریبنده خود مردم را گمراه کرده و به بیراهه می‌کشانند.
رسانه‌ها به ویژه صدا و سیما برنامه‌های گوناگونی از عملکرد چنین فرقه‌هایی منتشر کرده‌اند، تا در راستای روشنگری و آگاه سازی افکار عمومی گام بردارد، اما باز هم شاهد گرایش برخی از مردم به چنین فرقه‌های انحرافی هستیم، گرایشی که پس از اعتقاد یافتن به سرکرده آنها، دچار تبعات اخلاقی، روحی و جسمی برای پیروان آنها می‌شود. اما به نظر می‌رسد روشنگری‌ها نه تنها کافی نبوده بلکه اندک نیز بوده است.
در انحراف اخلاقی چنین فرقه‌هایی شک و تردیدی نیست، اما برای آگاه سازی و جریان شناسی فرقه‌های انحرافی همچون فرقه‌های درویشی از سوی رسانه‌ها کار شاخص و قابل توجهی برای روشنگری افکار عمومی انجام نشده است و دستگاه‌های فرهنگی و مذهبی کشور نیز در این زمینه بسیار کم کار، جلوه کرده‌اند.
جدای از اقدامات فرهنگی و مذهبی از سوی دستگاه‌های مرتبط با چنین موضوعاتی، برخورد با اقدامات ساختارشکنانه که به امنیت عمومی و امنیت ملی مرتبط است، باید قاطعانه و سخت صورت گیرد. افراد منتسب به درویش‌های گنابادی برای چندمین بار است که دست به آشوب و رفتارهای خارج از عرف و قانون می‌زنند که اقدام دوشنبه شب این فرقه، تندترین و رفتاری بود که تاکنون از آنها سر زده است، برخوردهای نیروهای انتظامی و امنیتی با هواداران این فرقه انحرافی تاکنون همراه با مماشات بوده است و به نظر می‌رسد که همین روش برخورد با چنین فرقه خشونت طلب و آشوبگری که قصد دارد امنیت را به خطر بیندازد و برای کشور هزینه‌های سیاسی بتراشد، با مماشات و مدارا همراه بوده است.
برخوردها و واکنش‌های هواداران و مریدان فرقه دراویش مملو از خشونت، مخل امنیت ملی و امنیت عمومی است که می‌طلبد از این پس با آنها برخوردهای قاطع و تندی صورت گیرد تا جری تر از این نشوند، چنین رفتارها و واکنش از سوی فرقه‌ای که خود را عارف و صوفی می‌پندارد، در قاموس آنها و آموزه‌هایی است که سرکردگان فرقه‌های انحرافی به هواداران و مریدان خود آموزش می‌دهند، اگر چنین جریاناتی براساس اصول اخلاقی و انسانی اسلام شکل گرفته بودند، هیچگاه دست به خشونت نمی‌زدند و اقدام به جنایت نمی‌کردند، چنین رفتارهایی نشان از بیراهه بودن مسیری است که پیش پای مریدان خود گذاشته‌اند.
فساد اخلاقی اینگونه فرقه‌ها تا جایی است که حتی مرشدان آن، برای آن که به امیال شیطانی خود دست یابند، مریدان خود را فریب داده و به آنها تجاوز هم می‌کنند تا جایی که مریدان به گونه‌ای مسخ شده تن به این عمل شیطانی هم می‌دهند.
باید با اینگونه فرقه‌های شیطانی که جوانان کشور را فریب داده و به بیراهه می‌کشانند، برخورد قاطع و محکمی صورت گیرد. آیا صلاح است که در مقابل وحشیگری هواداران این فرقه انحرافی که با قمه، چوب، سنگ و کوکتل مولوتوف به مأمورین نیروی انتظامی که با سعه صدر و مدارا با آنها برخورد کرده‌اند، حمله می‌کنند، سکوت کرد و بی تفاوت بود؟
آیا جایز است در مقابل گروهی که قصد آن آشوب و اغتشاش است تا جایی که با اتوبوس‌های خود مأمورین و مردم عادی را زیر می‌گیرند و دست به جنایت می‌زند، همچنان با مدارا رفتار کرد؟!
اگر همچنان سیاست مدارا و مماشات با چنین گروه و افرادی ادامه یابد، بدون شک باید شاهد برافروخته‌تر شدن اقدامات وحشیانه، غیر انسانی و غیراخلاقی چنین فرقه‌هایی باشیم، مردم نیز هیچگاه نمی‌توانند چنین صحنه‌هایی را تحمل کنند و قطعاً آنها به ویژه اهالی منطقه‌ای که اوباش به ظاهر عارف و سالک دست به وحشیگری زده‌اند، خواهان برچیده شدن آنها هستند، آسایش و آرامش نه تنها منطقه پاسداران بلکه آرامش روانی مردم جامعه را به خطر انداخته است، باید هر چه بیشتر از وحشیگری‌های چنین جریان‌های انحرافی برای افکار عمومی بازگو شود تا نیات پلید آنها برای مردم آشکار شود.
رفتارهایی که در چند روز گذشته به ویژه دوشنبه شب در پاسداران و از سوی برخی هواداران فرقه دراویش انجام شد بی شباهت به رفتار داعشی‌ها در سوریه و عراق نیست، باید ادامه این فتنه را در راستای اختلال در امنیت کشور دانست، فتنه‌ای که در صدد است آرامش و امنیت را از ایران اسلامی ‌بگیرد، آن وحشیگری و خشونت محض در دوشنبه شب منطقه پاسداران، اعتراض و انتقاد نیست، نباید به آنها از این پس فرصت عرض اندام داد. قاطعیت لازم است، قمه کش‌ها باید از سطح شهر جمع شوند آن هم با اشد واکنش، اگر اینگونه نشود عواقب افزایش خواهد یافت.

سرمقاله روزنامه سیاست روز-2/12/1396

هم‌زمان با چهلمین سالگرد قیام مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶، هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم استان آذربایجان شرقی،یکشنبه 29 بهمن با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.

مهمترین محورهای بیانات رهبر انقلاب را در این دیدار  به شرح زیر است:

* عظمت قیام 29 بهمن 56 تبریز:

1- حرکت عظیم منجرشونده به 22 بهمن 57

2- حرکت تغییردهنده مسیر تاریخ کشور

 * متفاوت بودن راهپیمایی 22 بهمن 96:

1- شباهت به معجزه

2- منحصر بودن این گونه حرکت های عظیم به انقلاب ایران

3- انگیزه مضاعف مردم به علت دشمنی های بیرونی و درونی

 * انتقاد از مسائل کشور:

1- بجا بودن انتقاد مردم از مسائل جاری کشور

2- منافات نداشتن انتقاد با ایستادگی پای نظام اسلامی و انقلابی

3- دفاع همه جانبه مردم از اصل نظام در کنار انتقاد

4- آگاهی انقلابی و کمال سیاسی ملت در تفکیک نظام انقلابی امت و امامت با تشکیلات دیوانسالاری

 * انقلاب و کارکرد اصلی آن:

1- تبدیل نظام طاغوت‌سالار به نظام مردم‌سالار با الهام از اسلام، مهم‌ترین کار انقلاب:

1-1- معنای مردمسالاری:

1-1-1- مردم را در همه‌ امور زندگی، صاحب رأی و تصمیم قراردادن

1-1-2- نقطه مقابل استبداد و سلطه‌ خارجی

1-1-3- خدمات شهر و روستا و زنده کردن روحیّه‌ کارهای بزرگ:

- تشکیل جهاد سازندگی

-  تشکیل سپاه و بسیج

- پرورش و بُروز استعدادهای مردمی و ظرفیّت های انسانی کشور:

- در میدان های علمی

- در میدان های صنعتی

- در دانش های نوپدید

- در تأثیرگذاری سیاسی در منطقه

1-2- مردمسالاری عامل اهمیت و شخصیت یافتن ملت

1-3- مردمسالاری دینی ایران، ازعلل دشمنی و خشم دشمنان

1-4- پیشرفت، نتیجه مردم سالاری:

1-4-1- تحقق پیشرفت همه جانبه و خارق العاده در کشور وعقب ماندگی در زمینه عدالت:

- قطب پزشکی و درمان بودن ایران

- رتبه‌ علمی بالا در دنیا

- صاحب رأی در مسائل منطقه

- دانش بالا در زمینه‌ هسته‌ای

- دانش بالا در زمینه‌ نانو

- دانش بالا در زمینه‌ زیست‌فنّاوری

- دانش بالا در زمینه های مربوط به فضای مجازی

- پیشرفت در زمینه‌ امنیّت و دفاع

- پیشرفت در زمینه‌ کشاورزی

- پیشرفت در زمینه‌ سلامت

- پیشرفت در زمینه‌ راه‌های مواصلاتی

* انقلاب و آسیب شناسی آن :

1- معنای انقلاب:

1-1- دگرگونی و تغییر مسیر

1-2- هدف های والایی در نظر گرفتن و به سوی آنها حرکت کردن

2- سال 57، آغاز انقلاب نه پایان آن

3- تفاوت انقلابی بودن با سربه هوا بودن و غیرمتفکر بودن

4- لزوم در قالب قانون بودن انقلاب

5- خطا بودن تفکر معنادادن انقلاب بدون نظام

6- ارتجاع یکی از آفت های انقلاب ها:

6-1- معنای ارتجاع:

- برگشت از مسیری که انقلاب شروع کرده است و ملّت با نیروی انقلابی درآن در حرکت اند

- تغییر خط و مسیر همان آدم های انقلابیِ سابق که اکنون سرِ کارند

- حرکت به سمت اشرافیگری

- دل‌سپرده بودن به طبقات مرفّه و زیاده‌خواه

-تکیه به خارجی ها به جای تکیه‌ به مردم    

 7- برخی حرکت های ضد انقلابی:

7-1- اشرافی گریِ مسئولان

7-2- امتیازطلبیِ مسئولان

7-3- بی‌مبالاتیِ به بیت‌المال

7-4- بی‌اعتنایی به طبقه‌ مستضعف

 * اولویت های مقطع کنونی:

1- اقتصاد:

1-1- اولویت داشتن تولید واشتغال

1-2- توجه به اقتصاد مقاومتی:

1-2-1- اقتصاد درونزا و برونگرا

1-2-2- تکیه بر ظرفیت های درونی و مردم

1-2-3- صادراتِ خوب و وارداتِ بمورد و درحد نیاز

1-2-4- کشاندن سرمایه های خارجی به داخل درکنار مدیریت داخلی :

- زلزله اقتصادی یک دهه قبل به برخی کشورهای پیشرفته شرق آسیا، نتیجه وابستگی به سرمایه خارجی

-سود نبردن از برجام درپی اتکا و اعتماد به خارجی ها

 2- ترجیح مدیریت جهادی بر دیوانسالاری های فرسوده:

2-1- پُرکاری، با تدبیر حرکت کردن، شب‌وروز نشناختن و دنبال کار را گرفتن

3- ترجیح متن مردم به اهداف و منافع جناحی و حزبی

4- اولویت خدمت رسانی به قشرهای ضعیف و مناطق محروم

5- ادامه و نوسازی همه شیوه ها و ابزارها و تجهیزات دفاعی مورد نیاز امروز و فردای کشور:

5-1- حرام بودن بمب هسته ای و سلاح های کشتار جمعی

6- ترجیح همکاری با همسایگان، کشورهای شرقی و کسانی که با ایران منافع مشترک دارند

*آینده کشور:

1- لزوم آماده بودن جوان ها از لحاظ علمی و اعتقادی

2- لزوم داشتن تفکّرات انقلابی، انگیزه‌های انقلابی، بصیرت انقلابی و اقدام انقلابی

 منبع: خبرگزاری صدا و سیما

به اطلاع طلاب گرامی می رساند؛ پیرو برگزاری مراسم سوگواری شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها به زبان انگلیسی توسط حجت الاسلام و المسلمین سکالشفر در روز دوشنبه 30 بهمن 1396 ساعت 19 الی 20، در جامعه المرتضی، این امکان فراهم گردیده است که طلاب محترم حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور بتوانند از این جلسه به صورت برخط (آنلاین) بهره مند گردند. در ضمن امکان استفاده از جلسه به صورت برون خط (آفلاین) نیز فراهم می باشد.
براي شركت به صورت آنلاين در این جلسه مي توانيد از طريق  ذيل اقدام نماييد

شبکه کوثرنت>>  سامانه‌ها>>   سامانه سیما>>   درسهای موجود>> مرکز آموزشهای غیرحضوری (فرهنگی)>>   جلسه سوگواری شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها به زبان انگلیسی>>