مَنْ سَاءَ خُلُقُهُ ضَاقَ رِزْقُهُ
از امیرمؤمنان(علیه السلام) نقل شده است که فرمود: «مَنْ سَاءَ خُلُقُهُ ضَاقَ رِزْقُهُ؛[ غررالحکم و دررالکلم؛ ص 592.] کسی که بدخو باشد، روزیاش تنگ میشود». عوامل معنوی، نقش غیر قابل انکاری در وسعت یا تنگی رزق دارند.
نقل است مردى نزد امیرمؤمنان على(علیه السلام) آمد و گفت: «بسیار گناه کرده و صحیفه اعمال خود را با آن سیاه کردهام. دعا کن خداوند مرا بیامرزد». حضرت فرمود: «برو استغفار کن». دیگرى آمد و گفت: «مزارع من به جهت کمى آب خشک شده. دعا کن خداوند باران بفرستد». فرمود: «برو استغفار کن». شخص سومی آمد و عرض کرد: «مردى فقیر هستم و از فقر بىطاقت شدهام. دعا کن تا خداوند مرا از فقر نجات دهد». باز هم فرمود: «برو استغفار کن». مرد چهارمى آمد و گفت: «ثروتم زیاد است، ولى فرزند ندارم. دعا کن تا خداوند متعال به من فرزندى بدهد». باز هم حضرت فرمود: «برو استغفار کن».
یکى دیگر برخاست و گفت: «یا سید الوصیین، باغ و بوستان من کم میوه مىدهد. دعا کن خداوند به باغ من برکت دهد». امام(علیه السلام) فرمود: «استغفار کن».
شخص دیگرى گفت: «یا على! در منطقه ما، چشمهها خشک شده و آب قناتها فرو رفته و قحطى شده است. از حضرتت التماس دعا دارم». فرمود: «استغفار کن».
ابنعباس مىگوید: من در خدمت آن حضرت بودم و عرض کردم: «یا امیرالمؤمنین! از شما تقاضاهاى مختلف کردند، ولی همه را یک پاسخ دادى و براى همه این بیماران یک دارو نوشتى».
حضرت فرمود: «اى پسر عمو! آیا این آیات را نشنیدهاى (که از زبان نوح) مىفرماید: به آنها گفتم:
«اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلى قُوَّتِكُم؛
هود: 52
از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوى او بازگردید، تا (باران) آسمان را پى در پى بر شما بفرستد؛ و نیرویى بر نیرویتان بیفزاید…».
[منهج الصادقین؛ ج10، ص19.]
حجت الاسلام عالی-مذمت دنیاپرستی در کلام حضرت علی علی السلام
#صهبای_رشد/چکار کنیم تا بلاها آسان شود
#صهبای_رشد-مطیع خدا باشیم
لذت مؤمنین هنگام نماز
بله! یک چیزهایی هست که میگویند؛ مؤمنین و متعبدین کارشان به جایی میرسد، که کأنه [هنگام عبادت] شخصی را میبینند دارند او را میپرستند؛
و او معدن خیرِ [است]، برای اهل خیر. پس سر تا پای نماز آنها، التذاذ به حضور [در پیشگاه خداوند] است.
پس چی؟ عبادات را از ما میخواهد، برای اینکه ما خوش بگذرانیم و راحت باشیم و مُلتذّ باشیم به عبادتش (از عبادتش لذت ببریم)؟
عجب! قضایایی است. همینجا، نه در آخرت [و] جنت (بهشت).
همینجا منبع خیر است؛ منبع لطف است؛ منبع الطاف است [وقتیکه] پیش او حاضر باشید،
آن وقت، خدا میداند [چه لذتهای معنویهای برای انسان پیش خواهد آمد].
پس؛ این همه تحمیلات و [ تکالیف و اینکه فرمودهاست] جهنم میبرم و بهشت میبرم و …؛
اینها برای چیست؟ شما [که با این عبادات، نقداً] ما را وادار کردید، رفتیم در لذائذ معنویه.
خدا میداند در آن [عبادات] چه هست، چه الطاف معنویهای در آنها هست.
درس خارج فقه، کتاب حج، ١٩ آذر ١٣٨۵