سلوک مردمی امام رضا علیه السلام
1-((یکی از هاشمیان به نام علی بن عبدالله، خیلی دوست داشت خدمت حضرت برسد و به حضورش سلام عرض کند. اما هیبت و عظمت آن حضرت، سبب میشد اقدام نکند. یک بار حضرت رضا علیه السلام مختصر کسالتی داشت و مردم به عیادتش میرفتند. به علی بن عبدالله گفتند: اگر قصد دیدار و تشرّف داری، اکنون فرصت مناسبی است. وی به عیادت آن حضرت رفت. امام رضا علیه السلام خیلی به او احترام و ملاطفت کرد و خوشحالش نمود. چند وقت پس از آن، علی بن عبدالله مریض شد، حضرت رضا علیه السلام به عیادت او رفت و آن قدر نشست تا افرادی که در خانه او بودند خارج شدند. و این نهایت ادب و لطف و تکریم او را میرساند.:مسند الرضا، ج 1، ص.،47))
2-خادم او یاسر نقل میکند: وقتی حضرت رضا علیه السلام تنها بود (و دور از برنامههای حکومتی و تشریفات) همه همراهان و اطرافیان را از کوچک و بزرگ، دور خود جمع میکرد، با آنان حرف میزد و با ایشان انس میگرفت و همدم آنان میشد و هنگام غذا نیز همه آنان را از کوچک و بزرگ، جمع می کرد وبا آنان غذا می خورد.
3-(( یکی از اصحابش به نام محمد بن عبیدالله قمی میگوید:در خدمت حضرت بودم، بسیار تشنهام بود، ولی نمیخواستم که از آن حضرت آب بطلبم. حضرت خودش آب طلبید و کمی نوشید و به من هم داد و فرمود: ای محمد! بنوش، آب خنک و گوارایی است.بحارالانوار، ج 49، ص 31.))
4-((روزی وارد حمام شد. یکی از مردم که آن حضرت را نمیشناخت، از او خواست که بر او کیسه بکشد. حضرت رضا علیه السلام نیز پذیرفت و مشغول کیسه کشیدن او شد. مردم آن شخص را متوجه ساختند که این مرد، علی بن موسی الرضا علیه السلام است. شروع کرد به عذرخواهی. اما حضرت کار خود را ادامه میداد و او را دلداری میداد تا ناراحت نباشد.))
5-((مردی از اهالی بلخ میگوید: در سفر امام رضا به خراسان همراهش بودم. روزی سفره غذا طلبید و همه خدمتکاران و غلامان را بر سر سفره نشاند. گفتم: جانم به فدایت، کاش برای اینان سفرهای جداگانه قرار میدادی! فرمود: دست بردار! خدا یکی است، پدر و مادر همه نیز یکی است، پاداش قیامت هم بسته به اعمال است. بحارالانوار، ج 49، ص 101.)).
6-((شبی کسی مهمان حضرت رضا علیه السلام بود و مشغول صحبت بودند که چراغ، خراب و خاموش شد. آن مرد دست دراز کرد که چراغ را درست کند، حضرت نگذاشت و خودش به اصلاح چراغ پرداخت، سپس فرمود: ما قومی هستیم که از مهمان خود کار نمی کشیم.همان، ص 102.))
منبع: بلاغ
سلوک وجه الخلقی امام رضا علیه السلام
1-((وقتی از صحابی خویش به نام علیبنشعیب پرسیدند: «به نظرت چه کسی از همهی مردم بهترین و چه کسانی بدترین زندگی را دارند؟» و او ادب نمود و عرض کرد: «ای سرور من، شما داناترید»، فرمودند: «آن کس که دیگران در زندگی او شریک باشند، بهترین زندگی و آن کس که دیگران در زندگی او شریک نباشند، بدترین زندگی را دارد.:ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص۴۴۷))
2- ((مواسات حضرت آن بود که تلاش میکردند هنگام اعطای کمک به فرد نیازمند، به چهرهاش نگاه نکرده و یا به نحوی از شرمندگی او در هنگام دریافت کمک جلوگیری نمایند؛ یا مواسات ایشان این ویژگی را داشت که محدود به فقرا نبود، بلکه نیاز فرد حتی در زمان و شرایط خاص کافی بود. این دو ویژگی بعلاوه ویژگی عدم توقع حضرت در هنگام کمک به دیگران را میتوان در این خبری مشاهده کرد که مطابق با آن یکی از اصحاب حضرت میگوید در خدمت امام رضا(علیهالسّلام) بودم که شخصی خدمت حضرت وارد شد و عرض کرد من از دوستداران شما و اجدادتان هستم و خرجی سفرم تمام شـده است. سپس درخواست کمک نمود و با توجه به آنکه فرد توانمندی بود، وعده داد تا هنگامی که بـه شهر و دیار خـود میرسد به همان اندازه مبلغ را صدقه دهد. در این هنگام امام(علیهالسّلام) برخاستند و وارد اطاقی شدند و دویست دینار آوردند و از پشت درب وی را صدا زدند و به آن شخص نیازمند فـرمودند این دویست دیـنار را بـگیر و در مـخارج سفر و راه از آن استفاده کن و لازم نیست از طرف من صدقه دهی. فرد نیازمند پول را گرفت و رفت. عدهای به حضرت عرض کردند چرا شما خود را در پشت درب مخفی کردید تـا هنگام گرفتن دینارها شما را نبیند؟ حضرت فرمود به خاطر این که شرمندگی نیاز بـه سؤال را در چهرهی او نبینم:کلینی، کافی، ج۲، ص۲۳ و۲۴.))
3-((هنگامی که امام رضا (ع) در خراسان بود، آنچه داشت به فقیران اعطا می کرد که نوشته اند در روز عرفه بوده است. امام آن چنان بخششی داشت که فضل بن سهل از نزدیکان امام به او ایراد گرفت و گفت: این کار شما ضرر است. امام در پاسخ فضل فرمود: هنگامی که چیزی را برای پاداش و سخاوت دادید، آن را از بین نبرید و بخشش، ضرر نیست، بلکه یک سود است. انفاقی که برای خشنودی و رضای خدا صورت میگیرد، زیان بار نیست، بلکه هزینه ای که برای اعمال غیرمشروع صرف میشود، زیان بار است، مانند پادشاهان و وزرایی که مقداری هزینه برای خوانندگان و بازیگران مصرف می کنند.: ابن شهرآشوب، ج۴، ص۳۶۰))
4-((نقل شده هر وقت سفره غذا را برای امام پهن میکردند کاسهای نزدیک ایشان قرار میدادند، ایشان از هر نوع غذا مقداری را برمیداشتند و در آن کاسه میریختند و دستور میدادند آن را بین فقرا تقسیم کنند. میفرمودند: « خداوند میداند که همه مردم قدرت این را ندارند که بنده آزاد کنند برای آنها راه دیگری قرار داده و آن غذا دادن به فقرا است.:کلینی، کافی، ج۴، ص۵۲.))
منبع: بلاغ
#صهبای_رشد/توصیه های آیت الله مومن به طلاب
در ادامه توصیه های حضرت آیت الله مومن رحمه الله علیه به طلاب را مشاهده نمایئد
معارف ثقلین-154
تمدید مهلت ثبت نام
مهلت ثبت نام حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور در مقطع عمومی(سطح2) تا روز شنبه بیستم خردادماه و در مقاطع تکمیلی(سطوح3و4) تا پایان روز جمعه 5 خردادماه سال جاری تمدید و علاقه مندان می توانند از طریق وبگاه paziresh.whc.ir و مدارس علمیه سراسر کشور اقدام به نام نویسی کنند.
همچنین داوطلبانی که پیش از این در پذیرش سال تحصیلی 1403-1402 حوزه های علمیه خواهران ثبت نام کرده بودند، می توانند در این مدت اطلاعات خود را ویرایش کنند.
علاقمندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر به دفترچه های راهنمای پذیرش در سایت سنجش و پذیرش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران مراجعه کنند.
لازم به ذکر است آزمون مقطع عمومی(سطح2) روز جمعه ۲۳ تیرماه و آزمون مقاطع تکمیلی(سطح3 و4) 12 خردادماه سال جاری برگزار خواهد شد.
چگونه در نماز حضور قلب داشته باشیم؟
برای تحصیل حضور قلب رعایت امور زیر لازم است:
1-معرفت به خداوند بزرگ که مانع توجه به مسائل کم اهمیّت دنیوی می گردد.
2- تمرکز حواس و عدم توجّه به مسائل و کارهای پراکنده.
3- انتخاب محلّ مناسب.
4- دوری از گناه.
5- شناخت فلسفه و معنی نماز